پیشکسوت استقلال: به ضرر استقلال هم حرف میزنم!
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۳۹۶۷
پیروز قربانی مربی تیم فوتبال سایپا در خصوص اظهارنظرش درباره پرسپولیس گفت: بعد از صحبت درباره پرسپولیس جوی راه افتاد. آن اظهار نظر یک مسئله کلی بود، نمیدانم چرا چنین فضایی پیش آمده که پیشکسوتان استقلال نمیتواند در مورد پرسپولیس صحبت کنند و از آن طرف هم پرسپولیسیها نمیتوانند در خصوص استقلال حرف بزنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی اضافه کرد: با قاطعیت بگویم که استقلالیتر از من وجود ندارد. من از جوانان تیم به کاپیتانی استقلال رسیدم و فکر میکنم 3 یا 4 نفر شرایط من را داشتند. پسر من که استقلالی واقعی است 3 روز است که با من صحبت نمیکند. دوستان فکر نکنند که اگر خدای نکرده استقلال نتیجه نمیگیرد من خوشحال میشوم، به هیچ عنوان به این شکل نیست.
قربانی تصریح کرد: من منطق دارم و براساس منطقام موظف هستم که یکسری مسائل را بگویم. طبیعتا استقلال اگر سرحال و رده بالای جدول باشد افتخارش برای من است که در این تیم پرورش پیدا کردهام. دنبال هیچ چیزی نیستم، نظرات دیگران محترم است ولی برای من اهمیتی ندارد و زندگی من براساس نظرات دیگران پایهریزی نشده است. هر چیزی در جامعه از لحاظ احترام و مسائل مادی همه از صدقه سری استقلال است و آدم نمکنشناسی نیستم. صحبتهایم را رک و بیپرده میگویم حتی اگر به ضرر استقلال باشد. مثل بعضی از دوستان هم نیستم که بعد از جدایی از استقلال تیم را تهدید به شکایت کنم. کفش قرمز هم نمیپوشم و از این کارهای چیپ انجام ندادهام.
بازیکن پیشین تیم فوتبال استقلال افزود: در سال 88 اگر خودم میخواستم میتوانستم در استقلال بمانم و همه رکوردهایی که برخی دوستان به آن افتخار میکنند میتوانست از آن من باشد. اگر در آن سال به دلخواه خودم از استقلال جدا نمیشدم میتوانستم 7-8 سال دیگر در استقلال بازی کنم و رکورددار شوم. وقتی پیروز قربانی حرف میزند یکی دو روز به حرفهایش فکر کنید. عیبی ندارد براساس نفهمی خودشان یکی، دو روز فحش بدهند ولی روز سوم به بعد و پس از فحاشی فکر کنند و ببینند که در جامعهای که زندگی میکنیم جای درستی برای پرورش بچههایمان هست یا نه؟
قربانی در واکنش به این موضوع که فضا برای مربیان ایرانی مهیا نیست و پس از اظهارنظر درباره موضوعی با هجمههایی مواجه میشوند، در صورتی که با مربیان خارجی چنین برخوردی نمیشود، گفت: در این زمینه مشکل فرهنگی داریم. وقتی یک مربی خارجی یک حرف غلط را بیان میکند همه ما میگوییم بهبه، ولی همان حرف را به درست اگر یک مربی ایرانی بزند همه ایراد میگیرند. مربی خارجی میآید و مدیران ما جرأت نمیکنند از او انتقاد کنند ولی وقتی مربی ایرانی را سر کار میگذارند همه مدیران ما فنی میشوند و اظهار نظر میکنند. این فرهنگ باید عوض شود.
وی که با برنامه رادیوی «آفساید» رادیو جوان گفتوگو میکرد، اظهار داشت: موضوع دیگر این است که آیا ما به عنوان مربی داخلی کاری را انجام دادیم که همطراز مربیان خارجی باشیم؟ یک بار مصاحبههای بعد از بازی مربیان داخلی را ببینید، فکر میکنم یکی دو مربی هستند که منطقی صحبت میکنند که یکی از آنها مربی سایپا ابراهیم صادقی است ولی بقیه مربیان اینطور نیستند.
قربانی گفت: مصاحبه برخی از مربیان که اسم نمیبرم را ببینید؛ هر بازی که نتیجه نمیگیرند همه مقصر هستند غیر از خودشان. این مسائل فریب اذهان عمومی است و متاسفانه افکار عمومی هم پذیرای این فریب هستند. عاملی که در موفقیت یک تیم 3 درصد تاثیر دارد را بزرگ میکنیم تا ضعف خودمان که عامل 80-90 درصدی در عدم نتیجهگیری تیم هست را پنهان کنیم، یعنی شکستمان را به همه چیز ربط میدهیم غیر از خودمان.
مربی سایپا یادآور شد: قبل از اینکه پیشکسوت استقلال باشم پیشکسوت فوتبال هستم، قبلا هم این موضوع را گفتهام، میدانم که محکوم به رفتن هستم. همه دوستان به من میگویند که این مصاحبهها برایم بد میشود، برای من بد شود هیچ ایرادی ندارد. سیستم معیوبی که در فوتبال ما وجود دارد من را پس میزند ولی تا روزی که باشم مقابل این تفکر مبارزه میکنم. هیچ کسی را هم ندارم، تیم رسانهای ندارم و هر حرفی میزنم مربوط به افکار خودم هست. از من و محمود فکری استقلالیتر داریم؟ کسانی که در فضای مجازی به خانواده ما فحش میدهند از ما استقلالیتر نیستند. هرچه داریم از صدقهسری استقلال هست ولی از آن طرف هم ما برای این تیم زحمت کشیدیم و یکسری از افرادی که از فوتبال سررشته ندارند در مورد ما حرف میزنند. من که تخصصم فوتبال هست وقتی میبینم یک نفر حرف اشتباه میزند موظف هستم حرف بزنم و تا روزی که در این فوتبال هستم برای سالمسازی و پاک شدن فوتبال تلاش میکنم حتی اگر محکوم به رفتن از فوتبال شوم که این اتفاق خواهد افتاد. با این حال حرفم را میزنم و از کسی خرده بردهای هم ندارم.
پیشکسوت فوتبال کشورمان در پاسخ به این سوال که اگر قانون منع حضور مربیان خارجی در فوتبال ایران برداشته شود، خارجیها دوباره عزیز میشوند؟ گفت: طبیعتا با فرهنگی که در جامعه ما برقرار است این اتفاق خواهد افتاد. مربیان خارجی که در یکی دو سال اخیر در فوتبال ما بودند را ببینید. به خاطر مربی خارجی که 6 ماه در ایران بوده به خانواده امثال مجیدی، فکری و قربانی که عمرشان را در استقلال گذاشتهاند توهین میکنند. تاریخ پرافتخار ایران را مطالعه کنیم، بالاخره دوران سیاهی هم داشتیم، 200 سال مستعمره بودیم یعنی فرهنگ پذیرای استعمار را داریم. مربیان خارجی که به ایران میآیند فوتبال ما را استعمار میکنند.
قربانی گفت: به عنوان کسی که عاشق کشورم هستم و به دنبال پست و مقام نیستم، اگر میخواستم پیشنهاد مدیرعاملی، معاونت، مربیگری و سرپرستی باشگاه استقلال قبول میکردم. همه کار میکنم که حتی یک درصد کوچک فوتبال کشور به سمت پاکی برود حتی اگر به نابودی خودم منجر شود.
منبع: فرارو
کلیدواژه: گیتی موسوی لیونل مسی مهرداد میناوند پیروز قربانی استقلال سایپا مربیان خارجی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۳۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرخاشگری مربیان به جامعه تسری پیدا میکند/جریمه ها بازدارنده نیست
به گزارش خبرنگار مهر، موضوع «پرخاشگری در فوتبال» یکی از چالشهایی است که در فوتبال کشور چه در میان بازیکنان و مربیان و چه در میان هواداران با آن مواجه هستیم و بارها شاهد درگیری بازیکنان با داور، با بازیکن حریف، درگیری بازیکنان با مربیان و حتی درگیری مربیان با مدیران بوده ایم. مسألهای گستره آن به روی سکوهای ورزشگاهها هم کشیده میشود و شاهد تخلفاتی همچون فحاشی، پرتاب بطری و سنگ و درگیری فیزیکی در بین تماشاگران بوده ایم.
یکی از حوزههایی که در فوتبال ایران نسبت به آن کم توجهی شده است حضور روانشناسان ورزشی در میان تیمها است که بتوانند در موارد بحرانی، بازیکنان را راهنمایی کنند و کنترل خشم و هیجان را به آنها آموزش دهند.
احسان میرزاده، روانشناس حوزه ورزش، در گفت و گو با خبرنگار مهر، به تشریح وضعیت کنونی پرخاشگری در فوتبال ایران و تأثیرات آن بر هواداران پرداخت و پیش از هر چیز بر این مساله تاکید کرد که پرخاشگری در میان بازیکنان و تماشاگران منفک از جامعه نیست و در سطح جامعه هم شاهد افزایش پرخاشگری هستیم.
حضور روانشناسان در تیمها ضروری است
این روانشناس ورزشی بر ضرورت کنترل خشم و هیجان در میان اهالی فوتبال پرداخت و گفت: در رشته ورزشی فوتبال حساسیتهای زیادی وجود دارد و این رشته به دلیل جایگاه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که دارد و با دیگر حوزههای موجود در جامعه متفاوت است. این تفاوت آنجایی میتوان مشاهده کرد که حتی سیاست مداران هم تمایل دارند وارد این حوزه شوند و همین امر بر اهمیت بالای این رشته در جامعه اشاره دارد. این حساسیتها و تفاوتها در کنار ذات این رشته، موجب میشود که هیجانات در فوتبال در اوج خود باشد.
وی ادامه داد: اهالی ورزش و کسانی که در بطن فوتبال حضور دارند باید بتوانند بر رفتار خود کنترل داشته باشند چرا که هرگونه پرخاشگری از سوی آنها به راحتی به روی سکوها کشیده میشود. هوش هیجانی به این معناست فرد نسبت به خود و محیط خود آگاهی داشته باشد بتواند هیجانات خود را کنترل کند که میتواند شادی بیش از حد و یا خشم بیش از حد باشد. فدراسیون فوتبال اخیراً در بحث صدور مجوز حرفهای، دورههایی را به صورت اجباری برای باشگاهها برگزار میکند که یکی از این کلاسها کنترل هوش هیجانی است. این دورهها به باشگاهها این آگاهی را میدهد که در حوزههای مربوط به روانشناسی ورزش وارد شوند و نسبت به آن حساسیت به خرج دهند.
این پژوهشگر در خصوص ضرورت حضور روانشناسان در تیمهای ورزشی گفت: در تیمهای لیگ برتری روانشناسان ورزشی جایگاه چندانی ندارند و به جز چند تیم محدود، به صورت پیوسته روانشناسان حضور دارند. تیمها به دلایل مختلفی ممکن است دچار هیجانات مختلف شوند و روانشناسان ورزشی هستند که میتوانند به بازیکنان، مربیان و مدیران کمک کنند که بتوانند در مواقع بحرانی هیجانات خود را کنترل کنند.
تبعات نبود آموزشهای روان شناختی را در جام ملتها دیدیم
تیمها باید بتوانند این مساله را به بازیکنان و مربیان خود بیاموزند که تنها در حوزه مسائلی که تحت کنترل آنها است دخالت کنند و برای نمونه اعتراض آنها به سوت داور نمیتواند مؤثر واقع شود. نمونه بارز چنین مسألهای را در جام ملتهای آسیا در سال ۲۰۲۱ دیدیم که اعتراض بی مورد بازیکنان تیم ملی به داور در دیدار با ژاپن در مرحله نیمه نهایی موجب از بین رفتن ساختار تیمی و شکست برابر این تیم شد. در جام ملتهای ۲۰۲۴ هم همین مساله تکرار شد و تیم ایران یکی از تیمهایی بود که بیشترین اعتراضات را در مسابقات داشت.
نحوه مداخله فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی بازدارنده نیست
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال تلاش میکند با اعمال جریمه علیه بازیکنان یا افراد متخلف رفتار آنها را کنترل کند. احسان میرزاده معتقد است این جرایم نمیتواند نقش بازدارنده داشته باشد و باید به صورت ریشهای و با آموزش صحیح چنین رفتارهایی را کنترل کرد. وی در این خصوص گفت: مجریمههایی که کمیته انضباطی علیه پرخاشگریهای بازیکنان انجام میدهد اگر مؤثر بود باید میزان تخلفات سال به سال کمتر میشد در حالی که این اتفاق نیفتاده است. به این دلیل که به این مساله به شکل ریشهای پرداخته نشده است. جریمه یک راه حل موضعی است که به صورت کوتاه مدت و مقطعی است نتیجه بخش باشد اما بازیکن متخلف ممکن است در صورتی که در شرایط دیگری قرار بگیرد همان رفتار را حتی به شکلی شدیدتر مرتکب شود.
وی ادامه داد: جریمههای چند میلیون تومانی نمیتواند برای بازیکنی که چندین میلیارد تومان درآمد دارد مؤثر واقع شود. محرومیتها هم شکل دیگری از جریمه است که ممکن است اثرات طولانی مدت تری داشته باشد اما مساله اینجاست که در فوتبال ایران شاهدیم جریمه محرومیت به سختی اتفاق میافتد. در هفتههای اخیر شاهد بودیم که یک بازیکن به هواداران تیم حمله کرده بود و از سوی کمیته انضباطی برای این بازیکن جریمه محرومیت تعلیقی در نظر گرفته شد در حالی که این جسارت وجود نداشت که برخورد قاطعتری با او انجام شود. نمونه تاریخی این اتفاق اریک کانتونا است که پس از درگیری با یکی از هواداران به مدت ۶ ماه از فوتبال محروم شد. هرچند چنین سخت گیری هم تبعاتی دارد اما جریمهها باید طوری باشد که نقش بازدارندگی داشته باشد و بتواند از تکرار مجدد آن چه برای بازیکن متخلف و چه در دیگر بازیکنان، مؤثر واقع شود. از منظر روانشناسی، مهمترین مساله برای بازیکنان این است که بتوانند در شرایط بحرانی، خشم خود را کنترل کنند. همه انسانها با خشم مواجه میشوند اما کنترل آن جز با آموزش امکان پذیر نیست.
پرخاشگری بازیکنان و مربیان به جامعه تسری پیدا میکند
این روانشناس ورزشی در خصوص تأثیر پرخاشگری بازیکنان بر هواداران و تماشاگران گفت: در روانشناسی ورزشی با مبحثی به نام «تسهیل اجتماعی» مواجه هستیم که براساس آن اگر جمعی در حال انجام کاری باشد افرادی که در این جمع قرار میگیرند راحت تر و بهتر این کار را انجام میدهند. نمونه چنین مسألهای را میتواند در دوچرخه سواری دید که فرد دوچرخه سوار از به صورت جمعی به این کار بپردازد رکورد بهتری نسبت به زمانی که تنها این کار را انجام میدهد از خود به جا میگذارد. اگر فردی وارد ورزشگاه شود و در جمع تماشاگران قرار بگیرد در صورتی که روی سکوها پرخاشگری رخ بدهد اگر مرتبه اول تماشا کند در مراتب بعدی او هم چنین رفتاری را انجام میدهد و این رفتار در بین همه افراد تسری پیدا کند. به همین دلیل اهمیت دارد که آموزشهای مربوط به کنترل خشم و هیجان آموزش داده شود.
آموزش، رکن اصلی اصلاح رفتارهای ناهنجار است
وی در پایان بر لزوم وجود آموزش تاکید کرد و گفت: اگر مربی این توانایی را داشته باشد و فرد آرامی باشد به تبع آن تماشاگر آرامی هم خواهیم داشت. اینکه مربی بتواند رفتارهای خود را کنترل کند و در کنفرانس خبری یا در رسانهها از تماشاگران بخواهد که ادب را رعایت کنند حتماً تأثیرگذار است اما وقتی مربیان انواع پرخاشگری را از خود نشان میدهند نمیتوان از تماشاگران انتظار آرامش داشت. این مساله برای بازیکنان هم صادق است.
برای مسابقات مهمی مانند دربی که برگزار میشود نمیتوان به صورت کوتاه مدت اقدامی در خصوص بهبود رفتار تماشاگران انجام داد. اینکه بگوییم دربی یک بازی مثل دیگر بازیها است سخنی بیهوده است. این بازی بی گمان با دیگر بازیها تفاوت دارد و همانطور که برای آن از سیستم کمک داور ویدئویی استفاده میکنیم باید در بحث آموزش هم وارد شد و تلاش کرد در بلندمدت، نسبت به اصلاح رفتار هواداران و فرهنگ هواداری اقدام کرد.
کد خبر 6052710