به نقل از «تسنیم»

یادآوری به مدیر انجمن سینمای جوانان ایران/ قرار بود حامی امید باشید نه ناامیدی

تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۴۹۶۴

مدیر محترم انجمن سینمای جوانان ایران قول داده بود که تنها از فیلم‌هایی که با محورهای ملی هم‌خوانی داشته باشد حمایت کنند اما این وعده محقق نشد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراکز فرهنگی و هنری وابسته به جمهوری اسلامی ایران قاعدتاً باید مبتنی بر چارچوب‌هایی که منافع ملی و وفاق اجتماعی را تقویت می‌کند ریل‌گذاری شوند و طبق آن عمل کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از نهادهای مشخص در حوزه سینمایی، انجمن سینمای جوانان ایران است. نهادی که از سابقه طولانی در سینمای ایران برخوردار است  و امروز پایان سی‌وهفتمین دوره جشنواره آن است.

این جشنواره هر سال محل ظهور استعدادهای جدید فیلمسازی در کشور است و در این شکی نیست که بیشتر فیلمسازان بزرگ کشور ما از میان همین کارگردانان فیلم‌های کوتاه به عرصه سینمای بلند داستانی پیوسته‌اند.

نکته مهم این است که در سال‌های اخیر جریان فیلم کوتاه تحت تأثیر فیلم‌های بلند سینمایی به سمت فیلم‌های تلخ و بسیار انتقادی خالی از هرگونه نگاه هنری و جنبه‌های کیفی رفته است و بیشتر از اینکه خلق کند کپی و تقلید دست چندم از فیلم‌های بلند سینمایی می‌کند.

انجمن سینمای جوانان ایران نهادی است که باید متولی شکوفایی و استعدادیابی جوانان و راهنمایی آنها برای ساخت فیلم‌هایی با درجه و نصاب بالای هنری و همینطور تعامل با آنان برای ساخت فیلم‌ با مضامین مثبت و امیدبخش به جامعه باشد. باتوجه به نکته‌ای که درباره تأثیر فیلم‌های کوتاه از جریان سینمایی تلخ کشور پیدا کرده است. 

خبرنگار تسنیم از این رو در 2 سال گذشته مصاحبه‌های گوناگونی را با مدیرعامل انجمن سینمای جوانان و دبیر جشنواره فیلم کوتاه انجام داده است که در تمام آنان این مدیر محترم تأکید ویژه نهاد تحت مدیریت خود را مبنی بر تولید فیلم‌های کوتاه با محورهای ملی و دینی داشته است. البته وی تصریح کرده است که برای اینکه ژانرهای گوناگون و سلایق مختلف در جشنواره حضور داشته باشند چتر انتخابی فیلم‌های جشنواره بر تمام فیلم‌ها باز است اما بخش حمایتی و تولیدی خود انجمن مبتنی بر مضامینی است که گفته شد.

موسوی: تولیدات انجمن سینمای جوان در راستای «منافع ملی» استدبیر جشنواره فیلم کوتاه: از همکاری با فیلمسازان عمار استقبال می‌کنیمآمادگی برگزاری جشنواره «فیلم کوتاه» را داریم/ اعتبار 5 میلیاردی تولید با محوریت «منافع ملّی»شورای عالی تولید متولی اصلی سینمای ملّی است/ بخش خصوصی وارد ساخت فیلم‌های راهبردی شود

تأکید سیدصادق موسوی بر این رویکرد تا جایی است که در جلسه‌ای که با برخی از اصحاب رسانه به صورت غیررسمی داشت بیان کرد که از فیلم‌هایی که با محورهای مذکور مغایرت داشته باشد به هیچ عنوان حمایت نخواهد کرد و حتی یک تومان هم نمی‌دهد.

اما گویا انجمن سینمای جوانان چندان هم بر سر قول و وعده‌هایش باقی نمانده است. دیروز اکران یکی از فیلم‌های تولیدی انجمن نشان داد که تولیدی نهاد فرهنگی وابسته به نظام، حتی از جریان مستقل منتقد اجتماعی، تند و تیزتر  و در ساخت فیلم‌های ضدملی و اقوام بدتر عمل می‌کند.

فیلم متعفن و به شدت غم‌بار دیروز که در سانس آخر جشنواره اکران شد به صورت روشن توهین به مردم کرمانی است که حاضر می‌شوند بچه خود را برای نجات پدر به دروغ قربانی کنند. فیلمی با نمای بسته از یک اتفاق نادر که انتخاب آن به عنوان سوژه نیز جای سؤال دارد.

حمله داعشی مأمورین شهرداری به بساط‌فروش‌های کنار خیابان بیشتر از آنکه تصویر خشنی از سیستم و نظام نشان دهد تصویری وحشیانه از همین مردم است. البته نقدهای فراوانی برای حل مشکلات بساط‌فروش‌ها هست که فیلم‌ به جای آنکه به فکر ترسیم هنرمندانه‌ای از راه چاره‌ در آن باشد تنها با قاب بسته و لج‌باز خود، گرفتاری را بزرگنمایی می‌کند.

در تمام مدت زمان نمایش فیلم مخاطب به جای همدردی تنها احساس خشم و دیوانگی می‌کند و فیلم‌ساز جای اینکه تصویر درستی از مشکلات و معضلات اجتماعی داشته باشد تصویری خشن و احمقانه از دستفروش‌ها نشان می‌دهد. این خشونت و بلاهت میان همه تعمیم دارد و حتی یک نفر آدم عاقل در میان این جمع نیست. پایان فیلم نیز با محکومیت دختربچه‌ای که ناخواسته برای دفاع از پدرش مأمور شهرداری را زخمی کرده و کشته است تمام می‌شود. با فرض اینکه فیلم حتی به خوبی و درستی و با برخورداری از درجه هنری بالایی ساخته شده باشد اما هیچ پلانی حتی از همبستگی اجتماعی، وفاق مردمی و منافع ملی دیده نمی‌شود.

باید از مدیر محترم انجمن سینمای جوانان ایران پرسید که این بود همان تأکیدات شما مبنی بر حمایت از فیلم‌های ملی با محوریت‌های مانند محبت و خانواده‌دوستی و وفاق اجتماعی و هزار عبارت دهان‌پرکن دیگر؟ اینگونه که بیشتر به جریان سیاه‌نمای سینمای ایران بها داده‌اید و باعث شدید تا مشوق ساخت فیلم‌های تلخ و گزنده باشید!

این در حالی است که قابلیت فیلم‌ کوتاه برای نمایش درخشش امید، زندگی، وحدت مردم و همدلی میان آنان بیشتر از نمایش یک درگیری و خشونت خیابانی است. جریان فیلم‌ کوتاه باید به سمت روشنایی هدایت شود تا بتواند در سینمای بلند داستانی نیز شاهد اتفاقات بهتری در سینمای کشور باشیم.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: انجمن سینمای جوان جشنواره فیلم کوتاه تهران سینما فیلم انجمن سینمای جوان جشنواره فیلم کوتاه تهران سینما فیلم انجمن سینمای جوانان ایران ساخت فیلم فیلم کوتاه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۴۹۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزی که پل شریدر فیلمساز معروف آمریکایی به تهران آمد

پل شریدر که به زودی با جدیدترین فیلمش راهی جشنواره کن می‌شود، پنج سال قبل در چنین روزی به بهانه حشنواره جهانی فیلم فجر در تهران حضور داشت و از سینمای ایران و آینده سینما صحبت کرد.

به گزارش ایسنا، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت‌ماه با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.  

جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.

شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال‌ اهالی رسانه شد.

او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی‌ خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد.  برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»

شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»

وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»

شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.

این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: اعتراض سینماگر مطرح آمریکایی به فهرست برترین فیلم‌های تاریخ سینما اعلام فیلم‌های حاضر در جشنواره کن ۲۰۲۴ ؛ ایران هیچ نماینده‌ای ندارد غافلگیری‌های جشنواره کن ۷۷ برای عاشقان سینما