دلبستگی حریری به ریاض مانع تشکیل کابینه لبنان
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۱۳۷۲۳
مشکل اساسی و فعلی لبنان دخالت‌های عربستان، آمریکا و فرانسه در امور این کشور و پیروی برخی مقامات لبنانی از این کشورها به جای رعایت مصالح ملی می‌باشد.
کشورهای یاد شده همگی در راستای منافع رژیم صهیونیستی در لبنان گام بر می‌دارند و برخی از مقامات وابسته این کشور نیز رهرو و گوش به فرمان آنها هستند، موضوعی که در چند دهه اخیر مشکلات فراوانی برای لبنانی‌ها به ارمغان آورده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در سال ۱۹۸۲ که رژیم صهیونیستی به لبنان حمله کرد، رییس جمهوری وقت این کشور یعنی «بشیر جمیل»، "قوّت این کشور را در ضعف آن اعلام کرد" به این معنا که هر چقدر لبنان در مقابل دشمنانش ضعیف باشد، برای لبنانی‌ها بهتر است، ولی با ظهور غیرعلنی «جنبش حزب الله» در همین سال (که در سال ۱۹۸۵ علنی شد) و مقابله نظامی با نظامیان متجاوز رژیم صهیونیستی، مردم لبنان در عمل ثابت کردند که نقطه قوّت لبنان در قدرت آن می‌باشد، چرا که نتیجه آن ۱۸ سال بعد و با شکست ارتش رژیم صهیونیستی و خروج مفتضحانه آن از جنوب لبنان مشخص شد.
از همان زمان لبنان به دو تفکر وابسته و تفکر آزادی‌خواه تبدیل شد؛ گروه اول دو حزب "نیروهای لبنانی" به سرکردگی "سمیر جعجع" و حزب دیگر نیز یعنی "کتائب لبنان" یا همان «فالانژهای لبنان» به مسئولیت "امین جمیل" در حمله سال ۱۹۸۲ ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان به بازوی صهیونیست‌ها در این کشور تبدیل شدند و در کنار نظامیان متجاوز صهیونیست اقدام به جنایت علیه مردم لبنان کردند. این دو حزب با چند حزب دیگر همانند «المستقبل» هم اکنون از احزاب «جریان ۱۴ مارس» به رهبری سعد حریری هستند. جریانی که کاملا وابسته به برخی کشورهای منطقه و غربی می‌باشد.
«جریان ۸ مارس» هم که به عنوان «جریان مقاومت» در لبنان شناخته می‌شود، از احزاب "جریان آزاد ملی لبنان"، «جنبش امل» و حزب الله تشکیل شده است، جریانی که ملی گرا بوده و مخالف دخالت‌های بیگانگان در امور لبنان است.
در سال‌های اخیر به ویژه شکست ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ از حزب الله لبنان، نقش عربستان و دخالت‌های آن در لبنان بیشتر شد و جریان ۱۴ مارس و رهبر آن یعنی سعد حریری عملا به ابزار آل سعود در لبنان تبدیل شد، به حدی که هم اکنون تشکیل دولت در این کشور با دخالت‌های آل سعود با مشکل روبه رو شده است.
منابع سیاسی لبنان به ویژه منابع وابسته به جریان ۱۴ مارس در چند ماه گذشته بارها اعلام کرده بودند که تشکیل کابینه لبنان منوط به روی کار آمدن رییس جمهوری در آمریکا می‌باشد، اما با روی کار آمدن «جو بایدن» هم معلوم شد که پیش‌بینی آنها اشتباه بوده است و تشکیل کابینه لبنان از سوی سعد حریری در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
اما مشکل اساسی لبنان به ویژه سعد حریری، وابستگی و دلبستگی جریان ۱۴ مارس به کشورهای خارجی همچون عربستان، آمریکا و فرانسه به جای مردم لبنان است و همین امر باعث شده که این کشور نتواند بر مشکلات خود فائق آید.
آخرین دخالت رژیم آل سعود در لبنان درباره چینش اعضای کابینه سعد حریری نخست‌وزیر مکلف این کشور و مخالفت با حضور وزرای حزب الله در آن می‌باشد، به نحوی که «فیصل بن فرحان» وزیر خارجه این کشور گفته است که لبنان نیاز به اصلاح سیاسی دارد و باید نیروهای حزب الله از کابینه این کشور کنار گذاشته شوند، مساله‌ای که باعث شده حریری با سردرگمی مواجه شود و او نتوانسته لیست کابینه خود را معرفی کند.
نکته بعدی این که چند وقتی است که "محمد بن سلمان" ولیعهد سعودی رقابتی بین سعد حریری و برادرش «بهاء» برای نخست‌وزیر شدن در لبنان ایجاد کرده است؛ به این معنا که اگر سعد نتواند نیروهای حزب الله را از کابینه خود کنار بگذارد، عربستان بهاء را جایگزین او خواهد کرد. البته این یک طرف مساله می‌باشد، چرا که با کنار رفتن وزرای حزب الله از کابینه حریری، حمایت این جنبش و «حزب امل» از کابینه حریری برداشته می‌شود و عملا وی نمی‌تواند رای اعتماد پارلمان و رییس جمهوری لبنان را برای تشکیل کابینه کسب کند، حال آنکه جریان آزاد ملی لبنان از اول مخالف نخست‌وزیری دوباره سعد حریری بوده است.
نکته دیگر این که در عین حال دو "حزب سوسیالیست ترقی خواه" به رهبری "ولید جنبلاط " و حزب "نیروهای لبنانی" به سرکردگی "سمیر جعجع" که هر دو از احزاب وابسته به "جریان ۱۴ مارس" هستند نیز اعلام کرده‌اند که با نخست‌وزیری دوباره حریری مخالف می‌باشند.
نخست وزیر ملی گرا و غیروابسته نیاز ضروری لبنان
لبنان در چند سال گذشته و به ویژه از تابستان سال ۱۳۹۸ با مشکلات فراوانی روبه رو بوده که فساد دستگاه اجرایی این کشور و خروج برنامه‌ریزی شده مقادیر زیادی از ذخیره ارزی و به دنبال آن استعفای سعد حریری در پنجم آبان ماه آن سال و در ادامه شیوع «ویروس کرونا» و در آخر هم انفجار مهیب بندر بیروت در تاریخ ۱۴ مرداد ماه از عمده مشکلات این کشور بوده است، انفجاری که در یک انبار حاوی دو هزار و ۷۵۰ تن «نیترات آمونیوم» صورت گرفت و نزدیک به ۲۰۰ نفر کشته و بیش از شش هزار زخمی برجا گذاشت و علاوه بر آن بسیاری از ساختمان‌های اطراف این بندر به طور کامل ویران شد که استاندار بیروت میزان خسارت‌های وارده در اثر این انفجار را بیش از ۱۰ میلیارد دلار اعلام کرد.
یکی دیگر از مشکلات مردم لبنان که در اثر انفجار بندر بیروت پیش آمد و این کشور بحران زده را بیشتر غرق در بحران کرد، استعفای "حسان دیاب" نخست وزیر ملی گرای با فشارهای جریان وابسته ۱۴ مارس و کشورهای فرانسه، آمریکا و عربستان بود که یک هفته پس از انفجار مهیب بندر بیروت اتفاق افتاد.
از دیگر مشکلات جدی و عمده لبنانی‌ها، دخالت کشورهایی همچون فرانسه، عربستان و آمریکا در امور داخلی و حمایت این کشورها از برخی جریان‌های فاسد داخلی لبنانی است، جریان‌هایی که بیشتر به منافع کشورهای یاد شده فکر می‌کنند تا به منافع لبنانی‌ها. اقدامات جنگ‌طلبانه رژیم صهیونیستی علیه لبنان نیز از دیگر مشکلات بارز این کشور و لبنانی‌ها به شمار می‌رود.
پایگاه خبری «النشره» دو روز پیش به نقل از منابع نزدیک به کاخ ریاست جمهوری لبنان گزارش داده که "میشل عون" رئیس جمهوری این کشور معتقد است که دلیل تأخیر در تشکیل دولت لبنان به مردد بودن، ناتوانی، سردرگمی و ترس "سعد حریری" نخست وزیر مکلف این کشور برمی‌گردد.
النشره همچنین اعلام کرد که بر اساس ارزیابی منابع کاخ ریاست جمهوری لبنان، سعد حریری تمایلی به حسابرسی دقیق امور مالی و بانکی کشور نشان نمی‌دهد و مخالف هرگونه محاکمه و برکناری "ریاض سلامه" رئیس بانک مرکزی لبنان است و از باز کردن پرونده‌های فساد مقامات این کشور امتناع می‌کند، چرا که برخی از نزدیکان وی نیز درگیر این پرونده‌ها هستند و او نمی‌خواهد متحدانش را تحریک کند.
این منابع خاطرنشان کردند، میشل عون به‌دنبال تشکیل دولتی است که بتواند چالش‌های لبنان را حل کند و دست‌کم در مقایسه با دولت پیشبرد امور لبنان عملکردی قابل‌قبول‌تر داشته باشد، در غیر این صورت "حسان دیاب" نخست وزیر دولت پیشبرد امور نسبت به حریری گزینه‌ای مناسب‌تر برای نخست‌وزیری است.
نکته مهمی که در این بین وجود دارد این است که هم جریان ۸ مارس و هم جریان ۱۴ مارس و هم مردم لبنان می‌دانند که سعد حریری گزینه مناسبی برای نخست‌وزیری لبنان نیست، چرا که اقدامات او لبنان را به این روز انداخته است و اگر وی بخواهد بر اجرای نظرات ولیعهد سعودی در لبنان پافشاری کند، میشل عون باید چاره دیگری برای تشکیل کابینه این کشور بیندیشد.
برچسب‌ها سعد حریری لبنان محمد بن سلمان حزب الله لبنان ایالات متحده آمریکا ریاض دولت لبنان میشل عونمنبع: ایرنا
کلیدواژه: سعد حریری لبنان محمد بن سلمان سعد حریری لبنان محمد بن سلمان حزب الله لبنان ایالات متحده آمریکا ریاض دولت لبنان میشل عون اخبار کنکور رژیم صهیونیستی جریان ۱۴ مارس تشکیل کابینه نخست وزیری مردم لبنان نخست وزیر سعد حریری لبنانی ها میشل عون حزب الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۱۳۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سهم «هیچ» از اقتصاد خلاق
به گزارش قدس آنلاین، از بازی‌های رایانه‌ای گرفته تا نوشت‌افزارها، صنایع‌دستی، فیلم و سینما، تلویزیون و رادیو با زندگی ما گره خورده و نیازی نیست بخواهیم برای جا باز کردن این صنایع در زندگی روزمره هزینه کنیم، بنابراین هم برای ما شناخته شده هستند و هم مورد استفاده در زندگی روزمره و تنها اقدامی که باید برای رشد آن انجام داد، فراهم کردن زیرساخت‌هاست.
رشد این صنایع از این منظر دارای اهمیت است که هم منجر به رشد اقتصاد و افزایش تولید ناخالص ملی می‌شود و هم اینکه می‌توان به‌وسیله آن کشور را از تهاجم فرهنگی نجات داد و یا اینکه اولویت‌های فرهنگی خود را در قالب همین صنایع به دنیا مخابره کرد.
توجه به آنچه مدتی است صنایع خلاق نام گرفته به‌قدری دارای اهمیت است که استرالیا میلیاردها دلار برای آن هزینه کرده و درحال حاضر بیش از ۶درصد از تولید ناخالص خود را از این بخش کسب می‌کند و توانسته برای بیش از ۸۰۰ هزار نفر اشتغال‌آفرینی کند که این میزان حدود ۸درصد از کل نیروی کار این کشور را شامل می‌شود.
و یا اینکه گفته می‌شود در سال۲۰۱۸ صنایع خلاق در آلمان حدود ۱۰۰ میلیارد یورو برای این کشور رشد اقتصادی به ارمغان آورده و تنها در این سال این صنایع برای آلمان زمینه اشتغال یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را فراهم کرده است. حال پرسش این است که سهم ایران در زمینه اقتصاد خلاق چه میزان است؟
سهمی کمتر از یک درصد!
مسعود حسنلو، دبیر ستاد فناوری‌های فرهنگی و نرم در گفت‌وگو با قدس ضمن بیان اینکه صنایع خلاق به صنایعی اطلاق می‌شود که در آنان جنس خلاقیت و نوآوری دخیل است و حوزه‌هایی نظیر انیمیشن، بازی‌ها، نوشت‌افزار، ملزومات سبک زندگی، صنایع‌دستی و... را دربر می‌گیرند، اظهار کرد: صنایع خلاق یک گردش مالی جدی در اقتصاد دنیا دارند که بین ۴ تا ۷درصد جی‌دی‌پی کشورها را حوزه اقتصاد خلاق تشکیل می‌دهد.
وی ضمن اینکه سهم ایران در حوزه اقتصاد خلاق را کمتر از یک درصد دانست و هزینه راه‌اندازی بسیار پایین کسب‌وکارهای خلاق در مقایسه با کسب‌وکارهای صنعتی را یکی از مهم‌ترین مزیت‌های این حوزه خواند، خاطرنشان کرد: باوجود این مزیت، اما در کشور ما سرمایه‌گذاری خوبی انجام نشده است.
وی ضمن بیان اینکه متأسفانه به‌دلیل وجود سرمایه‌های طبیعی محدود همچون نفت و سهولت تبدیل آنان به پول نقد، به سراغ سرمایه‌های فرهنگی خود نرفته‌ایم، تصریح کرد: به‌صورت کلی حوزه فرهنگ در کشور ما بیشتر از اینکه به‌عنوان یک صنعت و کسب‌وکار دیده شود بیشتر با نگاه ترویجی مورد توجه قرار گرفته است به‌طوری که بسیاری متولی فرهنگ را حاکمیت می‌دانند در صورتی که فرهنگ یک مقوله بسیار پویاست که کنشگر مردمی و بخش خصوصی دارد و ورود مردم به این حوزه است که می‌تواند این اقتصاد را گسترش دهد.
حسنلو به یک خطای شناختی اشاره و خاطرنشان کرد: متأسفانه اهمیت صنایع حوزه فرهنگی در سیستم دولتی کشور ما درک نشده و کل بودجه فرهنگی کشور کمتر از ۵درصد بودجه کشور است که این نشان از بی‌توجهی مسئولان به این حوزه دارد.
دبیر ستاد فناوری‌های فرهنگی و نرم به ظرفیت اشتغال‌زایی این صنایع اشاره و خاطرنشان کرد: برای ایجاد اشتغال در حوزه صنایعی چون فولاد باید میلیاردها تومان هزینه شود تا به اشتغال‌زایی بینجامد؛ اما در حوزه صنایع خلاق این عدد بسیار پایین‌تر است.
وی به کشورهای پیش‌رو در حوزه صنایع خلاق اشاره و ضمن بیان اینکه آمریکا چندین سال است در حوزه سینما و بازی‌های رایانه‌ای فعالیت دارد و چین هم سهم جدی از درآمدزایی خود را از طریق بازی‌های رایانه‌ای کسب می‌کند، افزود: لهستان، فرانسه، انگلیس و کانادا هم در این زمینه به‌صورت جدی وارد شده‌اند و مدتی است تایلند هم در شُرف قرارگیری در جرگه این کشورهاست.
تشکیل کارگروه‌های جدید، سنگی جدید جلو پای کارآفرینان؟
اما پرسش مهمی که در ذهن ایجاد می‌شود اینکه باوجود وزارتخانه‌هایی چون میراث فرهنگی، ارشاد و صمت که سال‌هاست در خصوص این مقوله‌ها فعالیت دارند و موظف به حمایت از فیلم، تلویزیون، سینما، صنایع‌دستی و... هستند و به‌صورت کلی در این سال‌ها کارشناسان متخصص و خبره‌ای در این حوزه تربیت کرده‌اند، چه نیازی به ایجاد این خانه‌ها و مدیریت‌هاست، آیا تشکیل این کارگروه‌ها و ستادها منجر به دوباره‌کاری و موازی‌کاری در صنایع مختلف نمی‌شود؟ آیا تشکیل این ستادها و تعریف مدیریت‌های جدید زمینه این مسئله را فراهم نمی‌کند که کارآفرین و صنعتگر همچون توپی بین زمین وزارتخانه‌ها، ستادها و کمیته‌ها بیش از گذشته پاسکاری شوند و بر شدت و میزان بروکراسی اداری افزوده و در نهایت هم کارآفرین سرخورده‌تر از قبل شود؟
باید کارگروهی مشترک به‌منظور هدایت حمایت‌ها شکل گیرد
علی پاشایی‌بیدار، پژوهشگر حوزه صنایع خلاق در گفت‌وگو با قدس ضمن رد این مسائل معتقد است برای اینکه مشخص شود چه نهادی و یا فردی در خصوص حمایت از این صنایع وظیفه دارد، باید کارگروهی مشترک به‌وجود بیاید تا همه وزارتخانه‌های مرتبط در یک کارگروه مشترک نماینده داشته و از زوایای مختلف اقدام به بررسی حمایت از این صنایع کنند.
به‌عقیده وی، همانگونه که ما وزارت بهداشت و صمت را داریم؛ اما در کنار آنان پارک‌های علم‌وفناوری به‌منظور حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان شکل گرفته‌اند و معاونت علمی رئیس‌جمهوری هم همچون یک نهاد فراوزارتخانه‌ای متولی حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان شده است؛ برای صنایع خلاق هم باید چنین بستری ایجاد تا زمینه رشد آنان فراهم شود.
پاشایی‌بیدار ضمن اشاره به‌اینکه همه صنایع‌دستی زیرمجموعه صنایع خلاق جای نمی‌گیرند، تصریح کرد: به‌همین منظور باید کارگروهی تشکیل شود تا به تفکیک این صنایع بپردازد و ذیل این کمیته آن دسته از صنایعی که خلاق محسوب می‌شوند، از حمایت بیشتر و جدیدتری بهره‌مند شوند.
موازی‌کاری صورت نخواهد گرفت
محمدحسین ایمانی‌خوشخو، رئیس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع خلاق نیز درخصوص این ابهام به خبرنگار ما گفت: به‌صورت کلی قرار نیست پارک اقدام به ارائه تسهیلات مالی به کارآفرینان کند، بلکه هدف ما حمایت فکری و معنوی صاحب ایده است تا درنهایت آنان بتوانند ایده را به محصول تبدیل کنند.
وی با بیان اینکه کارشناسان ما در مرکز به صاحبان ایده مشاوره‌های تخصصی می‌دهند و حتی آنان را به سرمایه‌گذار معرفی می‌کنند و یا مکانی برای فعالیت در اختیار آنان قرار می‌دهیم، خاطرنشان کرد: بیش از چهار سال است این پارک تشکیل شده و حدود ۲۰۰ شرکت در آن مستقرند که در زمینه‌های مختلف فعالیت می‌کنند.
ایمانی‌خوشخو ادامه داد: به‌دلیل ظرفیتی که صنایع خلاق دارند پیشنهاد ایجاد شهرجهانی صنایع خلاق را داده و موافقت‌هایی را هم از رئیس‌جمهور کسب کرده‌ایم تا در این شهر، کشورهایی که با ایران دارای قرابت فرهنگی هستند پایگاه ایجاد کنند و این‌گونه این شهرها و دهکده‌ها محلی برای تولید، نمایش، فروش و صادرات صنایع فرهنگی باشند. همچنین درصدد هستیم در استان‌های مختلف دهکده‌های صنایع خلاق را نیز ایجاد کنیم.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت