نحوه تولد و القاب منحصر به فرد حضرت زهرا (س)
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۹۰۶۷۵
فاطمه زهرا (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار میباشد. از القاب حضرت فاطمه (س) می توان به زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و... اشاره کرد.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ حضرت فاطمه (س)، دختر حضرت محمد (ص) و خدیجه دختر خویلد است که در روز در روز 20 جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
القاب حضرت زهرا سلام الله علیها
زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و ...، از جمله القابی هستند که محدثان اسلامی، برای حضرت فاطمه (س)، دختر پیغمبر نوشته اند. از بین القاب حضرت فاطمه(س) لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمهُ الزَّهراء). در واقع لقب زهرا از هر جهت برازندة این بانوست. حضرت فاطمه زهرا(س) چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابناک (تابان) معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.
چگونگی ولادت حضرت زهرا (س)
در مورد چگونگی تولد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اشاره می کنیم به حدیث مفضل از کتاب ارزشمند امالی شیخ صدوق که ماجرای ولادت حضرت فاطمه (س) را به صورت دقیق از زبان امام صادق علیه السلام نقل می نماید و ما را از بقیه سخنها و تواریخ بی نیاز می گرداند:
هنگامی که خدیجه با رسول خدا صلی الله علیه و آله ازدواج کرد، زنان مکه از وی کناره گیری کرده، رفت و آمد خود را با او قطع نمودند. خدیجه از این جهت غمگین شد تا چون فاطمه را حامله شد این جنین در شکم با خدیجه سخن می گفت و خدیجه را دلداری می داد.
چندی از این ماجرا گذشت تا هنگام تولد فاطمه (س) شد. خدیجه کسی را به نزد زنان قریش فرستاد و از آنها خواست تا به خانه او آیند و هنگام ولادت فاطمه (س) او را کمک دهند. ولی زنان برای خدیجه پیغام دادند که تو به سخن ما گوش نکردی و با یتیم ابوطالب که مالی نداشت ازدواج کردی، ما نیز به کمک تو نخواهیم آمد.
خدیجه از این پیغام غمگین شد و در حال غم و اندوه به سر می برد که به ناگاه چهار زن گندمگون بلند قامت را که همچون زنان بنی هاشم بودند، مشاهده کرد که بر وی وارد شدند. خدیجه از دیدن ایشان نگران شد. اما یکی از آن چهار زن به سخن آمده، گفت: ای خدیجه نترس و محزون مباش که پروردگار تو ما را فرستاده و ما خواهران تو هستیم. من ساره همسر ابراهیم خلیل هستم و این آسیه دختر مزاحم (همسر فرعون) است که همدم تو در بهشت خواهد بود و آن دیگر مریم دختر عمران و چهارمی کلثوم دختر موسی بن عمران است. خدای تعالی ما را فرستاد تا در وضع حمل به تو کمک دهیم.
یکی از آنها طرف راست خدیجه و یکی طرف چپ او و دیگری روبروی او و چهارمی پشت سر او نشستند. در آن حال فاطمه سلام الله علیها متولد شد در حالتی که پاک و پاکیزه بود. چون روی زمین قرار گرفت، چنان نوری از او فروتابید که تمام خانه ها را نور داد و در مشرق و مغرب زمین جایی نماند مگر این که همه را روشن کرد و در آنجا تابید.
در آن حال ده حورالعین وارد شدند که در دست هر یک از آنها تشت و ابریق بهشتی بود که در آن ابریقها آب کوثر بود و به آن زنی دادند که روبروی خدیجه نشسته بود. پس زهرا علیها السلام را با آب کوثر شست و شو داد و دو جامه سفید بیرون آورد که از شیر سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوتر بود. زهرا را به یکی از آنها پیچید و دیگری را مقنعه او قرار داد. پس حضرت به سخن درآمد و شهادت داد به رسالت پدر بزرگوار خود سیّد انبیاء و شوهر خود سیّد اوصیاء و فرزندان خود:
أشهد أن لا اله الّا اللَّه و أن أبی رسول اللَّه سیّد الانبیاء و أنّ بعلی سیّد الاوصیاء و ولدی سادة الاسباط؛
شهادت می دهم به یگانگی خدا و این که پدرم رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله آقای پیامبران است و شهادت می دهم به این که شوهرم سرور جانشینان و دو فرزندم سرور فرزندان هستند.
پس به هر یک از آن زنها سلام کرد و نام هر یک از آنها را بر زبان جاری کرد و زنان به روی او خندیدند و بشارت دادند و حورالعین نیز یکدیگر را بشارت دادند و بعضی از اهل آسمان بعضی دیگر را به ولایت آن معظمه مژده دادند و در آسمان نوری ظاهر شد که هرگز مانند آن را ندیده بودند.
زنها به خدیجه گفتند: ای خدیجه! این مولود را بگیر در حالتی که پاک و پاکیزه و فرخنده و برکت داده شده است در او و در نسل او. پس خدیجه او را گرفت در حالتی که خوشحال بود و سینه در دهان او گذارد و شیر جاری شد.
بدین ترتیب فاطمه زهرا (س) متولد گردید و خدای تعالی این مولود با برکت را که نسل رسول خدا صلی الله علیه و آله از وی در دنیا به جای ماند، به آن حضرت عنایت فرمود و خود نیز چنان که در پاره ای از تفاسیر آمده، مژده ولادت حضرت زهرا (س) را در سوره مبارکه کوثر به آن حضرت داد و برای دلداری رسول خدا و دلگرمی آن بزرگوار در برابر دشمنان سرسخت و نیرومندی چون عاص بن وائل سهمی یا ابوجهل و ابولهب که با درگذشت پسران پیغمبر او را «ابتر» و مقطوع النسل خواندند با کمال مهربانی و ملاطفت او را مخاطب ساخته فرمود:
إنا اعطیناک الکوثر فصل لربک وانحر ان شانئک هو الابتر
به یقین ما به تو کوثر (و خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن. و بدان) دشمن تو به یقین ابتر و بریده نسل است.
جایگاه حضرت زهرا (س) نزد پیامبر(ص)
حضرت زهرا (س) را نزد پیامبر احترامى عظیم بود بسى فراتر از احترام پدرى به دخترش و این بگونه اى بود که حیرت دیگران را بر مى انگیخت پیامبر(ص) با آن همه شأن و عظمت دست دخترش را مى بوسید و به گفته عایشه هرگاه که فاطمه (س) بر پیامبر وارد مى شد رسول خدا به احترامش از جاى بر مى خاست و پیشانى او را مى بوسید. و یا در حین ورود از او جداً استقبال مى کرد و یا در حین خروج از محضرش مشایعتش مى فرمود.
در شأن وصف حضرت فاطمه (س) و در انتساب او بخودش پیامبر کلمات والا و عجیب بکار مى برد. گاهى مى فرمود فاطمه (س) یک شاخه گل است (ریحانه)؛ زمانى مى فرمود فاطمه (س) پاره تن من است (بضعة مِنّى)، و گاهى مى فرمود فاطمه (س) عزیزترین مردم به نزد من است.
گاهی نیز پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زهرا(س) مى فرمود هر که فاطمه (س) راشادان کند مرا شادان کرده است و هر که فاطمه (س) را بیازارد مرا آزرده است، با این اضافه که شادى و غضب من، یا محبت و آزارم، همانند محبت و آزار خداوند است، حتى در پاسخ به سؤال فاطمه (س) و على از پیامبر که کدام محبوبتر و عزیزترند فرمود فاطمة احبُّ الىَّ منک و انت یا علىُّ اعزّ علىّ منها. فاطمه (س) از تو نزد من محبوبتر است و تو اى على از فاطمه (س) نزد من عزیزتر هستی .
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: مادر روز زن فاطمه الزهرا تولد حضرت زهرا فاطمه س حضرت فاطمه فاطمه زهرا الله علیه حضرت زهرا رسول خدا زهرا س
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۹۰۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای کسانی که چهره آدم دارند،اما قلب آنها قلب حیوان است
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، کارشناس دینی به مناسبت ماه مبارک رمضان به تفسیر آیاتی از سوره روم پرداخته و گفت: در آیاتی از این سوره آمده است که اگر خداوند اراده کند که باد همه زراعتهای شما را از بین ببرد شما چه میتوانید بکنید، پس چرا وقتی باران یا باد مفید میآید شما خدا را شکر نمیکنید و به گناه مشغول هستید.
وی افزود: خداوند در قرآن میفرماید برخی از انسانها وقتی که نعمت به آنها روی میآورد دچار طغیان میشوند و وقتی که نعمت از آنها روی برمیگرداند به کفران الهی دچار میشوند. دنیا یک روز به نفع ماست و یک روز به ضرر ما است درست نیست که هر زمان به نفع ما بود شاکر نباشیم و هر زمان به ضرر ما بود کفران کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی بیان کرد: عالم هستی فراز و نشیب و آرامش و زلزله دارد. طبق آیات قرآن کریم حضرت ایوب (ع)، یحیی (ع) و حضرت زکریا (ع) چقدر سختی کشیدند اما صبوری کردند. زمان امام صادق (ع) منصور دوانقی که با سادات بسیار دشمنی داشت عدهای از سادات حسنی را زندانی کرده بود. زندانی که آنها را قرار داده بود بسیار سخت بود شب و روز آنها مشخص نبود و مکان بسیار تاریک بود با غذای اندک و رنج و مشقت بسیار، امام صادق در آن شرایط برای آنها نامهای نوشتند و آنها را به صبر توصیه کردند که در این سختیها مبادا خشم کرده و ناشکری کنید.
این کارشناس دینی با بیان اینکه انسانها نباید در زندگی اینگونه باشند که در اثر اندکی سختی یا کمبود نعمت دچار ناشکری بشوند، اظهار کرد: خداوند میفرماید ما برای شما باد و باران نعمت فرستادیم گاهی ممکن هست بادی هم که مضر است بیاید و زراعت شما از بین ببرد اینگونه نباشید که کفران کنید.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی در بخش دیگری از سخنرانی خود به آیهای دیگر اشاره کرده و گفت: خداوند میفرماید پیامبر تو نمیتوانی با مردهها صحبت کنی، برخی به این آیه استناد کردند که اینجا منظور کسانی هستند که دلهای آنها مرده است. حیات در قرآن به چند معنا است یکی حیات گیاهی که در قرآن آمده است زمین پس از مرگ زنده میشود، حیات حیوانی که ما میمیریم و زنده میشویم. حیات روحی برخی از نظر جسمی زنده هستند اما چون درک ندارند در واقع حیات روحی ندارند.
وی با بیان اینکه خداوند در قرآن کریم میفرماید هرکس عمل صالح انجام دهد زندگی پاکیزه به او میدهیم یعنی دل او زنده میشود، گفت: امیرمومنان امام علی (ع) میفرمایند برخی مرده متحرک هستند چهره آنها چهره آدم است اما قلب آنها قلب حیوان است حیات آنها حیوانی است. در قرآن کریم حیات به معنای قیامت هم آمده است، قرآن میفرماید در آخرت برخی میگویند ای کاش ما چیزی برای حیات میفرستادیم.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه برخی چشم دارند اما نمیبینند گوش دارند اما نمیشنوند یعنی آنچه را که میگوئید درک نمیکنند. عنوان کرد: ابوجهل و ابولهب از کسانی بودند که میشنیدند اما نمیخواستند عمل کنند آنها همان کسانی هستند که چشمو گوش دلشان کور و کر شده بود. امروز هم افرادی هستند که مثل ابولهب گوش و چشم جسمی آنها خوب میبینند و میشنوند اما با گوش و چشم دلشان چیزی نمیشنوند و نمیبینند.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی با بیان اینکه خداوند در قرآن به حضرت نوح (ع)، حضرت ابراهیم (ع) و مرسلین سلام داده است، خداوند به مردگان سلام نمیدهد، این نشان دهنده آن است که آنها در برزخ حیات دارند. ابراز کرد: پس از جنگ بدر پیامبر با کشته شدگان دشمن صحبت میکردند و میفرمودند که آیا وعده الهی را دیدید. برخی اعتراض کردند که مگر میشود با مردگان صحبت کرد. پیامبر فرمودند در حال حاضر آنها بهتر از شما متوجه میشوند من چه میگویم.
وی ادامه داد: در جنگ جمل عده زیادی مقابل امیرمومنان امام علی (ع) ایستادند. یکی از کسانی که در این جنگ کشته شد یک عالم مفسر قرآن در سپاه دشمن است که شب درب منزل او رفتند و گفتند میخواهیم با علی بجنگیم. این مفسر قرآن گفت درباره علی آیات زیادی نازل شده است ۳۰۰ آیه قرآن درباره علی است آیا شما اصحاب پیامبر میخواهید جلوی علی که جان پیامبر است بایستید. کمی پول به او دادند راضی شد و فریب خورد و در جنگ جمل مردم را به جنگ با امیرمومنان تحریک کرد و فریاد میزد علی را به قتل برسانید که بهشت در انتظار شما است. همین شخص در جنگ به درک واصل شد. پس از اینکه کشته شد امیرمومنان امام علی (ع) به او فرمود ای جناب کعب علم داشتی اما علم تو برای تو سودمند نشد چرا که شیطان تو را گمراه کرد.
این استاد اخلاق با استناد به حکمت ۱۳۰ نهج البلاغه خاطرنشان کرد: در جنگ صفین که حضرت از جنگ که برمیگردند جلوی قبرستان کوفه ایستاد و به مردهها رو کردند فرمودند ای اهالی سرزمین تنهایی و وحشت، اگر از من علی خبر میخواهید من سه خبر برای شما دارم در خانههای شما دیگران زندگی میکنند، اموال شما را تقسیم کردند همسرانتان هم زندگی خود را میکنند. سپس فرمود اگر خداوند به اینها اجازه بدهد که سخن بگویند همه میگویند تنها چیزی که در اینجا به درد ما میخورد تقوا و خویشتنداری است. بنابراین این موت که در قرآن به کار میرود به معنای مردگان نیست بلکه به معنای مردگان روحی یا مرده دلان است که نمیتوانند سخن حق را درک کنند.
کد خبر 6064041