به نقل از «تسنیم»

گزارشی از پشت پرده رانت بزرگ بازار فولاد؛ نوردکاران یک میلیون و ۸۵۰هزار تن شمش را چه کرده اند؟

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۰۵۲۳۷

بررسی آمارهای خرید شمش و فروش مقاطع فولادی از سوی نوردکاران طی ۱۰ ماهه امسال به وضوح نشان می دهد که نوردکاران برخلاف مصوبات وزارت صمت، تنها ۳۶ درصد محصولات خود را در بورس به فروش رسانده اند. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، با وجود همه دلالی هایی که در اقتصاد ما رواج یافته، اما به واسطه عرضه مواد اولیه و کالاهای واسطه ای در بورس کالا، می توان با مراجعه به سایت این بورس دست برخی افراد را به اسم تولید در حال دلالی هستند، رو کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طی هفته های گذشته موضوع تخلف برخی شرکت های حوزه نورد با عرضه بخش بزرگی از محصولاتشان در بازار آزاد آهن در رسانه ها پخش شده و این اتفاق از آن جهت مورد توجه است که این شرکت ها از شمش ارزان بورسی استفاده می کنند اما محصولشان را در بازار سیاه و با قیمت دلار آزاد می فروشند.

در همین حوزه به سراغ آمارهای سایت بورس کالا رفته ایم تا مشخص شود، آیا گفته های فعالان صنعت فولاد و کارشناسان مبنی بر تخلف آشکار نوردکاران صحت دارد یا آنکه گفته های احمد رضوی نیک و محمدعلی ابویی از انجمن نوردکاران که اعلام می کنند این انجمن حتی بیشتر از تعهد عرضه اعلامی در بورس عرضه داشته، درست است.

عرضه 4 میلیون شمش در 10 ماه

بازه زمانی مورد بررسی ما از ابتدای فروردین تا پایان دی ماه است جایی که براساس آمارها، 4 میلیون و 50هزار تن انواع شمش بلوم و فولادی در بورس کالای ایران عرضه شده و دو میلیون و 894هزار تن شمش مورد معامله قرار گرفته است. یک پرسش در همین ابتدا به وجود می آید که چرا اعضای انجمن نورد که طی ماه های اخیر مدام از عرضه های کم و قطره چکانی شمش در بورس گلایه داشتند، یک میلیون و 159هزار تن شمش را نخریده و این حجم بدون معامله مانده است؟!

نگاهی به عرضه های مقاطع فولادی
اما موضوع بعدی که باید مورد توجه قرار گیرد، میزان عرضه های مقاطع فولادی از جمله میلگرد، تیرآهن، نبشی و ناودانی در بورس کالاست تا مشخص شود چه میزان از شمش خریداری شده وارد چرخه تولید شده و به سمت دلالی نرفته است. در نگاه اول با رقم عرضه سه میلیون و 865هزار تنی، عرضه های مطلوب نوردکاران به چشم می خورد اما با بررسی دقیق تر متوجه می شویم که عمده این عرضه ها مربوط به سه شرکت بزرگ خودمصرفی شمش یعنی ذوب آهن اصفهان، فولاد خراسان و جهان فولاد سیرجان بوده است؛ این شرکت ها از بورس کالا شمش نمی خرند اما مقاطع خود را در بورس عرضه می کنند. در 10 ماهه امسال، ذوب آهن یک میلیون و 92 هزار تن، فولاد خراسان 388 هزار تن و جهان فولاد سیرجان 195 هزار تن عرضه مقاطع در بورس کالا داشته اما اعضای انجمن نوردکاران همواره در تلاش هستند این عرضه ها را به نام خود بنویسند! موضوع مهم دیگر اینکه به گفته فعالان بازار فولاد، طی ماه های اخیر شاهد عرضه های نمایشی نوردکاران به دلیل اعلام انجام تعهد کف عرضه از سوی آن ها هستیم به طوریکه هر زمان تقاضایی در بازار نیست، عرضه های سنگین نوردکاران دربورس انجام می شود و به محض آنکه تقاضای بازار افزایش می یابد، نوردی ها، جایی جز بازار آزاد و نرخ های بالا را برای فروش محصولاتشان انتخاب نمی کنند.

یک میلیون و 857هزار تن شمش کجاست؟
اما برگردیم به موضوع اصلی این گزارش؛ یعنی مقایسه حجم خرید شمش از سوی نوردکاران و میزان معامله محصولات آنها در بورس کالا؛ براساس آمار از میزان 2میلیون و 894هزار تن شمش خریداری شده، نوردکاران 961هزار تن میلگرد، 68هزار تن تیرآهن و 8 هزار تن نبشی در مجموع به حجم یک میلیون و 37هزار تن مقاطع در بورس کالا فروخته اند که به معنای عرضه تنها 36 درصد معادل شمش خریداری شده از بورس کالا طی 10 ماهه امسال است! (در نمودار مشخص است)

به عبارت ساده تر یک میلیون و 857هزار تن شمش خریداری شده از بورس کالا از سوی نوردکاران یا مستقیم راهی بازار آزاد شده و یا به محصول تبدیل شده اما در بورس کالا عرضه نشده است!

مشخص نبودن سرنوشت این حجم شمش با توجه به آنکه شمش عرضه شده در بورس کالا با قیمتی به مراتب پایین تر از نرخ های جهانی و بازار آزاد عرضه شده است، رانتی بزرگ را بردارد که باید متولیان امر پیگیر این موضوع و خریداران شمش ارزان از بورس نیز پاسخگو باشند.

در پایان پرسش اساسی اینجاست که چگونه این فاصله بزرگ از چشم نهادهای نظارتی و وزارت صمت که طی ماه های گذشته بر لزوم عرضه زنجیره تولید در بورس کالا تاکید کرده اند دور مانده و پرسش مهم دیگر نیز مبنای ادعای نوردکاران مبنی بر عرضه بیشتر از کف عرضه تعیین شده آنها در بورس کالاست!

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: بورس کالا یک میلیون بازار آزاد عرضه ها هزار تن تن شمش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۰۵۲۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گزارشی از بازار هنر ایران در سال ۱۴۰۲/حضور ایرانیان در خانه‌های حراج

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ براساس آخرین آمار گرفته شده از وضعیت بازار هنر سال ۱۴۰۲ یک تفاوت عمده با سال گذشته‌اش داشت و آن هم از سرگیری امور جاری بازار هنر بود. در سال ۱۴۰۱ رخداد‌های سیاسی و اجتماعی بر کل جامعه سایه افکند، اثرش را بر اقتصاد و بازار هنر گذاشت و آنها را دچار وقفه کرد.

حضور ایرانیان در خانه‌های حراج

یکی از عوامل بررسی بازار هنر، خانه‌های حراج هستند. مجموع فروش هنر مدرن و معاصر ایران در همه‌ خانه‌های حراج در سال ۱۴۰۲ به ۴/۱۷میلیون دلار رسید که نسبت به سال قبل آن، ۷۰ درصد رشد مثبت را تجربه کرد. دلیل نرخ رشد منفی بازار هنر ایران در سال ۱۴۰۱ برگزار نشدن یک دوره از حراج تهران بود. تأثیر رخداد‌های سیاسی-اجتماعی و رکود اقتصادی در سال ۱۴۰۱، مجموع فروش آثار هنرمندان ایرانی در حراج‌ها را به ۲/۱۰ میلیون دلار رساند که نسبت به سال قبل از آن (۱۴۰۰) نرخ رشد منفی ۳۷ درصد را ثبت کرد.

همچنین در سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۵۵۰ هنرمند ایرانی به حراج‌ها راه یافتند و حدود ۸۵۰ اثر از آنها ارائه شد و از این ۸۵۰ اثر بیش از ۵۷۰ اثر به فروش رفت، یعنی هنرمندان ایرانی موفق شده‌اند بیش از ۶۵ درصد از آثار خود را در حراج‌های برگزارشده در سال ۱۴۰۲ به فروش برسانند. اشاره به این نکته نیز مهم است که ۶۰ درصد از مجموع ۴/۱۷ میلیون دلار به‌دست آمده از فروش آثار ایرانی در کلیه حراج‌ها از تنها حراج هنری ایران یعنی حراج تهران بدست آمده است. بعد از ایران، دو کشوری که بیشترین سهم را در فروش آثار هنری ایران داشته‌اند به ترتیب بریتانیا (۲۰درصد) و آمریکا (۹درصد) هستند.
نمودار زیر سهم فروش آثار هنر ایران را در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد:

بررسی آثار ایرانی فروخته شده در حراج‌ها نشان می‌دهد که ژانر نقاشی (نقاشی+ نقاشی‌خط) با کسب مجموع ۸/۱۴ میلیون دلار بیشترین سهم را داشته است و پس از آن، مجسمه، کولاژ و عکاسی پرطرفدارترین ژانر‌های هنری در بین آثار ایرانی به فروش رفته هستند.

ده اثر گران قیمت

بررسی‌های پایگاه آرتچارت از مجموع آمار و داده‌های حاصل از فروش آثار هنرمندان ایرانی نشان می‌دهد رتبه‌های اول و دوم گران‌ترین آثار فروخته شده هنرمندان ایرانی در سال ۱۴۰۲ به دو تابلوی بدون عنوان از سهراب سپهری می‌رسد.

در رتبه‌های بعدی، اثر بدون عنوان کوروش شیشه‌گران، اثر «چه کسی می‌نگرد؟» از حسین زنده‌رودی، تابلویی بدون عنوان از سهراب سپهری، تابلوی «مرگ و زندگی» از آیدین آغداشلو، تابلویی بدون عنوان از سهراب سپهری، اثر «حشاشین» از علی بنی‌صدر، اثر «اندام» از حسین زنده‌رودی و اثر «کاوش در خورشید» از مهدی قدیانلو به ترتیب در جایگاه سوم تا دهم از نظر گران‌ترین آثار هنرمندان ایرانی در سال ۱۴۰۲ قرار گرفته‌اند.

نیمی از فروش بازار هنر ایران متعلق به ده هنرمند اول است

اطلاعات گردآوری شده از سوی آرتچارت حاکی از آن است که منوچهر یکتایی با کسب مجموع فروش ۸ /۱ میلیون دلار پرفروش‌ترین هنرمند ایرانی در سال ۱۴۰۲ است. بعد از یکتایی، سهراب سپهری با اختلاف کم و با مجموع فروش۷/۱میلیون دلار در رتبه دوم پرفروش‌ترین هنرمندان ایرانی قرار دارد. حسین زنده‌رودی سومین هنرمند پرفروش مارکت هنر ایران با ۱/۱ میلیون دلار است.

در این میان باید به برخی نکات هم اشاره کرد. در سال ۱۴۰۲ از ۴/۱۷ میلیون دلار حاصل شده، ۱۲ میلیون دلار (۷۰درصد) را ۲۰ هنرمند ایرانی پرفروش بدست آورده‌اند. همچنین از لحاظ تعداد آثار فروخته‌شده در حراج‌ها، منوچهر یکتایی، مسعود عربشاهی و صادق تبریزی به ترتیب بیشترین آثار را داشته‌اند، درحالی که سپهری، زنده‌رودی و تناولی با تعداد آثار کمتر فروخته‌شده در رتبه‌های دوم تا پنجم پرفروش‌ترین هنرمندان قرار دارند، یعنی قیمت آثار سپهری، زنده‌رودی و تناولی به مراتب بالاتر از یکتایی و عربشاهی است.

در بین ۲۰ هنرمند ایرانی پر فروش، تنها نام سه هنرمند زن دیده می‌شود: منیر فرمانفرماییان، مایشا محمدی و فریده لاشایی. جالب آنکه، مایشا محمدی، هنرمند خودآموخته ایرانی‌تبار ساکن آمریکاست که در بین ۲۰ هنرمند پرفروش ایرانی در رتبه ۱۳ قرار دارد و سال ۱۴۰۲، نخستین سالی بوده که آثارش به حراج‌ها راه یافته است. از سوی دیگر، جوان‌ترین هنرمند در بین ۲۰ هنرمند پرفروش ایرانی در سال ۱۴۰۲ مهدی قدیانلو متولد ۱۳۶۰ است.

بازگشت گالری‌ها به صحنه هنر

با توجه به آمار ثبت‌ شده، نزدیک به ۱۰۰ گالری در تهران در سال ۱۴۰۲ فعال بوده‌اند و بیش از ۷۲۰ نمایشگاه گروهی و انفرادی برپا کرده‌اند. تعداد نمایشگاه‌های برگزار شده در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۰ رقم ۲۸ درصد کاهش را نشان می‌دهد. البته در سال ۱۴۰۱ این میزان ۲۰ درصد افزایش داشته است. این بدین معناست که نرخ فعالیت‌های بستر‌های نمایشی در تهران در حال افزایش است، اما هنوز به میزان سال ۱۴۰۰، یعنی دوران پیش از تعطیلی گالری‌ها نرسیده است.


فعالیت گالری‌ها در شهر‌های دیگر بغیر از تهران نیز نشان می‌دهد که بیش از ۳۰ گالری در ۱۵ شهر ایران (به غیر از تهران) دست به فعالیت‌های نمایشگاهی زده و حدود ۱۵۰ نمایشگاه برگزار کرده‌اند. در یک بررسی دیگر درباره فعالیت گالری‌ها، تهران با برگزاری بیش از ۷۲۰ نمایشگاه، پرتلاش‌ترین شهر از نظر فعالیت‌های فرهنگی و هنری در ایران است. اصفهان با برگزاری حدود ۵۰ نمایشگاه در رتبه بعدی قرار دارد. پس از این شهر می‌توان از کاشان، شیراز، بندر انزلی، مشهد، تبریز، رشت و ماهشهر به‌عنوان فعال‌ترین شهر‌های هنری ایران نام برد.
در نمودار زیر تعداد نمایشگاه‌های هنری برگزارشده به تفکیک شهر را مشاهده می‌کنید:

در بررسی روند فعالیت گالری‌ها می‌توان به این نکته نیز اشاره کرد که از میان ۱۰۰ گالری مشغول در شهر تهران، گالری «اُ» با برگزاری نزدیک به ۳۰ نمایشگاه فعال‌ترین گالری تهران نام می‌گیرد. گالری‌های «۰۰۹۸۲۱»، «ثالث»، «آرتیبیشن»، «هما» و «سو» با برپایی بیش از ۲۰ نمایشگاه از دیگر فضا‌های هنری پرکار در مرکز هستند.
از میان بیش از ۳۰ گالری فعال در خارج از تهران، گالری «اکنون» در اصفهان با برگزاری نزدیک به ۳۰ نمایشگاه در کنار گالری «اُ» یکی از پرکارترین گالری‌های کل کشور در سال ۱۴۰۲ محسوب می‌شوند. گالری‌های «چوم» در بندر انزلی، «صفوی» در اصفهان و «هنگام» در مشهد از سایر بستر‌های نمایشی هستند که با برپایی بیش از ۱۰ نمایشگاه فعالیت‌های متداومی در سال ۱۴۰۲ داشته‌اند.
فارغ از فعالیت گالری‌ها که در تهران و شهرستان‌ها از افزایش فعالیت‌های فرهنگی و هنری حکایت دارد، داده‌ها و اطلاعات گردآوری شده از سوی پایگاه آرتچارت نشان می‌دهد که روند فعالیت‌های هنری در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با سال ۱۴۰۱ رشد داشته است. البته همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، مهم‌ترین دلیل این موضوع به رکورد و توقف برخی از فعالیت‌های هنری به سبب رخداد‌های سیاسی و اجتماعی در سال ۱۴۰۰ برمی‌گردد. بااینحال با به جریان افتادن فعالیت مراکز هنری و برپایی حراج تهران در سال ۱۴۰۲، آمار‌ها رشد بازار هنر را در این سال نشان دادند.

انتهای پیام/