ارزش همه دنیا نزد امیرالمومنین(ع) چقدر بود/ بنابر سیره علوی تشنه قدرت نمی‌تواند شیفته خدمت باشد
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۱۰۴۲۶
پذیرش منصب در نگاه دین، قبول مسئولیتی سنگین و برداشتن باری گران و کمرشکن است. پس تا تکلیف شرعی نباشد، نباید به استقبال آن رفت. اگر کسی مشتاق ریاست بوده و برای رسیدن به آن تلاش کند، معلوم می‌شود که کارش برای خدا نیست.
خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: بر اساس آموزه‌های دینی تا تکلیف شرعی نباشد نباید به استقبال منصب رفت، اگر کسی مشتاق ریاست بوده و برای رسیدن به آن تلاش کند، کارش برای خدا نیست و می‌خواهد از این نمد برای خود کلاهی بدوزد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«فَسَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْباً وَ طَوَیْتُ عَنْهَا کَشْحاً؛ جامه دیگری بر تن کردم و از آن کناره گرفتم» که در واکنش نسبت به حوادث صدر اسلام بیان شده است از درس‌های آموزنده سیره علوی برشمرد و گفت: از این جمله، زهد و بی‌رغبتی مولای متقیان(ع) به ریاست و امارت آشکار است؛ چنانکه در موارد متعدد دیگری به آن تصریح کرده و در عمل نیز نشان دادند.
امام (ع) وقتی مردم دیگران را ولو نابجا پذیرفتند، دلیلی برای اصرار بر آن نمی‌دید و این را نه فقط به هنگام محرومیت و گوشه‌نشینی، که در زمان حاکمیت هم تکرار می‌کرد. از جمله، آنجا که با اشاره به لنگه کفشی که پینه می‌زد، فرمود «به خدا سوگند این کفش پاره در نظر من از حکومت بر شما محبوب‌تر است، مگر اینکه بتوانم حقّی را اقامه و باطلی را دفع کنم.»
بنابر این، اگر پذیرش حکومت به صورت یک تکلیف شرعی درآید و با وجود تقاضا و پشتیبانی مردم بتوان به وظیفه شرعی عمل کرد، باید آن را پذیرفت و با قوت و قدرت انجام وظیفه کرد. در انتهای خطبه شقشقیه آمده است که وقتی مردم با آن اشتیاق عجیب به سوی علی (ع) رو آوردند، حضرت(ع) به درخواست آنان پاسخ مثبت داد، اما باز هم تاکید فرمود: «اگر به خاطر حضور حاضران و توده‌های مشتاق بیعت‌کننده و اتمام حجّت بر من به دلیل وجود یار و یاور نبود، و نیز به خاطر عهد و پیمانی که خداوند از دانشمندان و علما گرفته که در برابر پرخوری ستمگر و گرسنگی ستمدیده و مظلوم سکوت نکنند، مهار شتر خلافت را بر پشتش می‌افکندم، رهایش می‌نمودم و آخرینش را به همان جام اوّلینش سیراب می‌کردم و درمی‌یافتید که ارزش این دنیای شما در نظر من از آب بینی یک بز کمتر است.»
ارزش همه دنیا نزد امیرالمومنین از آب بینی یک بز کمتر است؛ نه فقط ریاست کوتاه مدت و پر رنج و غصه‌ای بر چنان مردمانی! در جای دیگری هم حضرت(ع) فرمود: «دنیای شما نزد من از برگ درختی که در دهان ملخی در حال جویدن باشد پست‌تر و بی‌ارزش‌تر است. علی را با نعمت‌های فانی دنیا و لذت‌های ناپایدار آن چه کار؟!» اگر نگاه کسی به دنیا و لذت‌های آن چنین نگاهی باشد، چه دلیلی دارد که برای رسیدن به منصبی کوتاه‌مدت ولی دشوار در قیامت، دست و پا بزند؟! چنین است که وقتی دیگران برای آن حرص می‌زنند و مردم هم آنها را می‌پذیرند، با خیالی آسوده به کار خویش می‌پردازد.
ممنوعیت رقابت و اشتیاق به قدرت
درس دیگری از نهج‌البلاغه این است که نه باید خود تشنه قدرت بود و نه باید تشنگان قدرت را به کار گرفت. پذیرش منصب در نگاه دین، قبول مسئولیتی سنگین و برداشتن باری گران و کمرشکن است. پس تا تکلیف شرعی نباشد، نباید به استقبال آن رفت. اگر کسی مشتاق ریاست بوده و برای رسیدن به آن تلاش کند، معلوم می‌شود که کارش برای خدا نیست. می‌خواهد از این نمد برای خود کلاهی بدوزد و لذا حتماً نباید او را به کار گماشت. کسی که تشنه قدرت است نمی‌تواند شیفته خدمت باشد.
پیامبر (ص) رسماً اعلام کرده بود «ما کسی را که طالب ریاست و یا آزمند بر آن باشد، بر کار خود نمی‌گماریم.» از همین جا معلوم می‌شود که در اسلام، رقابت بر سر قدرت مفهومی ندارد؛ چنانکه امام علیه‌السلام به پیشگاه الهی عرضه می‌داشت «بار خدایا! تو می‌دانی: کارهایی که از ما سر زد، نه برای رقابت بر سر قدرت بود و نه رقابت بر سر ثروت بی‌ارزش دنیا.»
یکی از دلایل بیعت‌شکنی برخی با امیرالمومنین امام علی (ع) همین بود که خیال می‌کردند به دلیل این بیعت باید یک پُست اجرایی هم به آنان داده شود و یا حداقل حکم مشاورتی بگیرند. طلحه و زبیر از همین دسته بودند. سیدرضی در ابتدای خطبه ۲۰۵ نهج‌البلاغه نوشته است که هنگامی که طلحه و زبیر بعد از بیعت با امام(ع) به او اعتراض کردند که چرا در کارها با آنها مشورت نکرده و از آنها کمک نگرفته است، به امام(ع) پیغام داده بودند که یکی از ما را والی بصره و دیگری را والی کوفه کن.
کناره‌گیری عملی همراه با بی‌رغبتی قلبی
ممکن است کسی از قدرت چشم بپوشد، اما از سرِ اجبار و ناچاری! در دلش آتش اشتیاق به قدرت شعله‌ور باشد، امّا به ظاهر یا از روی ناچاری کنار بِکِشد؛ وگرنه در صورتی که تصاحب قدرت ممکن شود، به قول مولوی از فرعون بدتر شود. نمونه این وضعیت، اشعبدالملک بن مروان است که وقتی به خلافت رسید، قرآن را بر هم نهاد و گفت «خداحافظ که هنگام جدایی من و تو فرا رسید!»
عبدالملک بن مروان می‌گفت که من مضایقه داشتم از کشتن مورچه، ولی الان از کشتن گروه گروه از انسان‌ها نیز ابا ندارم. زهری روزی به او گفت «شنیده‌ام شرب خمر می‌کنی؟» گفت «بلی! والله شرب دماء نیز می‌کنم!» اما امیرالمومنین امام علی (ع) چنین نیست؛ هم عملاً از حکومت کناره می‌گیرد و هم قلباً از آن گریزان است. برای همین است که اول می‌گوید: «سَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْباً»، اما بعد می‌افزاید: «وَ طَوَیْتُ عَنْهَا کَشْحاً.»
محسن اسماعیلی؛ یکصد و چهل و پنجمین جلسه شرح نهج البلاغه
پایان پیام/49منبع: شبستان
کلیدواژه: شرح نهج البلاغه محسن اسماعیلی امام علی ع نهج البلاغه برای رسیدن تکلیف شرعی امام ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۱۰۴۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیت‌الله خامنه‌ای تحلیل دقیق و عمیقی از تحولات دنیا دارند
به گزارش همشهری آنلاین، نیکلاس مادورو در ملاقات با معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین دبیر مجمع جهانی اهل البیت (ع) که به ونزوئلا سفر کرده اند با ابراز خوشحالی از سفر هیات ایرانی به این کشور، روابط ایران و ونزوئلا را برادرانه، عمیق و قدیمی خواند و تاکید کرد: این رابطه باید در راستای ارزش ها و حفظ اصول باشد.
وی با بیان اینکه در جهانی زورگو زیست می کنیم، خاطرنشان کرد: هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا قرن ۲۱ را قرن ملت ها می دانست و ما بخشی از قرن ۲۱ هستیم.
رئیس جمهور ونزوئلا ادامه داد: قرن ۲۱ قرن ماست و هیچکس نمی تواند حق آزادی و استقلال و زندگی در صلح و حق پیوند معنویت و فرهنگ و دین را از ما بگیرد.
نیکلاس مادورو در ادامه این دیدار که با حضور رئیس کمیسیون ونزوئلایی همکاری با ایران، وزیر حمل و نقل ونزوئلا، وزیر امور خارجه ونزوئلا، معاون رئیس‌جمهوری ونزوئلا در امور فرهنگی و گردشگری و وزیر ارتباطات ونزوئلا همراه بود، ضمن ابراز خوشحالی از سفر دبیر مجمع جهانی اهل البیت(ع) به ونزوئلا، روابط دو کشور را برادرانه، عمیق و قدیمی خواند و افزود: این رابطه باید در راستای ارزش ها و اصول باشد.
رئیس جمهور ونزوئلا با اشاره به اهمیت ارتباط میان ملت ها با یکدیگر تاکیدکرد: دوستی ما با ایران واقعی و راهبردی است و نه سیاسی و موقت.
وی همچنین با اشاره به ملاقات‌های خود با رهبر معظم انقلاب، ایشان را فردی خردمند و فرزانه دانست و تصریح کرد: آیت الله خامنه ای تحلیل دقیق و عمیقی از جهان و تحولات آن دارند و ما همواره از رهنمودهای ایشان استفاده می کنیم.
مادورو با بیان اینکه جهان وارد تحول جدیدی شده است، گفت: حدود صدسال از نازیسم و فاشیسم می گذرد، اما امروز همین جریان نازیستی و فاشیستی در آمریکا و غرب وجود دارد.
وی افزود: همه مشکلات امروز جهان ناشی از همین نگاه فاشیستی و نازیستی است که در همه ارکان آن نفوذ دارد. امروزه صهیونیست ها آمریکا را اداره می کنند و قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی و حتی کنترل هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات در دست آنها است.
نیکلاس مادورو همچنین گفت: صهیونیست ها دو قدرت اصلی نظامی و شبکه های اجتماعی را کنترل می کنندو با قدرت نظامی صلح را به خطر انداخته اند و با قدرت شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک و توییتر افکار عمومی را دست کاری می کنند.
وی اظهارکرد: البته ما امروز وارد جهان چندقطبی شده ایم که قطب‌های مختلف قدرت مانند چین، روسیه و ایران در آن شکل گرفته اند.
رییس جمهور ونزوئلا با اذعان به اینکه، ایران در حوزه نظامی پیشرفت های خوبی داشت است، افزود: ایران در حوزه شبکه های اجتماعی نیز باید مقتدرانه وارد شود.
مادورو تصریح کرد: ما نیز گام اول خود را توسعه علم و فناوری قرار داده ایم و تبادلات علمی با ایران را آغاز کرده ایم که امیدواریم گسترش یابد.
کد خبر 847075 منبع: ایرنا برچسب‌ها ونزوئلا - نیکلاس مادورو خبر ویژه ونزوئلا رهبر معظم انقلاب
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام