محسن رضایی با FATF بازی سیاسی می کند/ افزایش هزینههای کشور بر عهده کیست؟
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۰۵۶۴۷
به عبارت دقیقتر اینکه به این موضوع فنی با عینک سیاسی نگاه شود. البته یک روز قبل از سخنان رضایی، یعنی روز سه شنبه رئیس امور توافقهای بینالمللی معاونت حقوقی ریاست جمهوری طی یادداشتی در ایسنا فاش کرد که تمام قوای سهگانه و برخی نهادهای ذیربط مانند ناجا در سالهای 85 به بعد طی جلساتی در امور توافقهای بینالمللی ریاست جمهوری موافقت کتبی خود با الحاق ایران به دو کنوانسیون پالرمو و CFT را به اتفاق آرا اعلام کرده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زهرا فریور نوشته بود که حتی قوه قضائیه آن را برای مصالح کشور ضروری اعلام کرده بود و پیگیریهای دولت فعلی صرفاً پروژه نیمه تمام دولتهای قبل بوده. این ادعا که قبلاً هم چند باری مطرح شده بود، هیچگاه تکذیب نشده. همین عدم تکذیب تنها یک معنا دارد و آن هم برخورد دوگانه برخی با یک موضوع واحد است. چیزی که عامل آن فقط میتواند مسائل سیاسی باشد. کمااینکه محسن رضایی هم میگوید افرادی در مجمع معتقدند که تصویب لوایح FATF باید به دولت بعد و شهریورماه موکول شود چون دولت فعلی وقتی برای اجرای آن ندارد.
در شرایطی که بسیاری معتقدند لیست سیاه FATF یک گره مهم به پای اقتصاد کشور است و هنوز 6 ماه دیگر تا پایان دولت فعلی زمان باقی است، آیا جز سیاسی کردن یک موضوع مرتبط با معیشت مردم دلیل دیگری وجود دارد که باز کردن این گره با چنین توجیهی به مدت 8 ماه به تأخیر انداخته شود؟
محسن رضایی در بخش دیگری از اظهارات خود گفته که فقط وزیرامور خارجه و رئیس کل بانک مرکزی به مسأله ایجاد مشکل در روابط ایران با کشورهای دوست و همکار نظیر چین و روسیه اشاره کردهاند. با وجود این یک جست وجوی ساده نشان میدهد بسیاری از کارشناسان و حقوقدانان در ماههای گذشته به صورت مفصل این موضوع را توضیح دادهاند. اما مهمتر از این گروه، اعضای اتاق بازرگانی هستند. کسانی که تمام کسب و کار و زندگی آنها با مراودات بانکی و مالی بینالمللی گره خورده. طی مدت گذشته بسیاری از این افراد اذعان کردهاند که لیست سیاه FATF شرایط را برای همکاری با کشورهایی نظیر چین و روسیه دشوار کرده است. از جمله رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در مردادماه گفته بود: «در حال حاضر عملاً هیچ مبادله بانکی با روسیه و چین نداریم و اگر فردی با پاسپورت ایرانی در این کشورها درخواست خدمات بانکی کند، از ارائه آن خودداری میشود.» مجیدرضا حریری گفته بود: «باید توجه داشت که مشکل اصلی مبادلات ما در سوئیفت نیست بلکه این است که هیچ بانکی حاضر به همکاری با ما نیست. چون در مظان پولشویی هستیم و این منهای تحریمهای امریکا است که باعث فشار مضاعف روی ما شده است.» به این ترتیب نه تنها به نظر میرسد که گفته محسن رضایی درباره اینکه تنها ظریف و همتی چنین مسألهای را مطرح میکنند، صحت ندارد بلکه ماجرا عکس این است و اتفاقاً تجار و فعالان اقتصادی که مستقیماً با این موضوع مرتبط هستند به مشکلات پیش آمده اعتراف میکنند.
FATF، اهرم سیاسی مقابل چه کسی؟
بخش مهم دیگر سخنان رضایی جایی است که بحث تلاشهای جدید برجامی را پیش کشیده و گفته است که مجمع از دولت میخواهد زمان دقیق لغو تحریمها را مشخص کند. ضمن اینکه او از لزوم ارائه تضمینی از طرف دولت سخن گفته که ناظر به پذیرش «عضویت ایران» توسط FATF است. رضایی معلوم نکرده که دولت چگونه میتواند بابت نتایج مذاکراتی که هنوز آغاز نشده و یک طرف دیگر هم دارد، از الان زمان و مختصات مشخصی تعیین کند؟ مضافاً اینکه معلوم نیست چنین کاری قبلاً در کجای تاریخ قبل از یک مذاکره مهم رخ داده که این بار او چنین درخواستی را مطرح میکند. اما موضوع گرفتن تضمین از طرف دولت حتی از این هم عجیبتر است؛ مسئولان مختلف و حتی خود محسن رضایی بارها توضیح دادهاند که هیچ بحثی برای «عضویت ایران در FATF» وجود ندارد و آنچه هست بحث پذیرش شروط این کارگروه است. با این توصیف دولت چگونه باید بابت چیزی که قرار نیست واقع شود، تضمین دهد؟ اگر هم دراین موضوع منظور دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام این است که دولت بابت آثار قبول دو کنوانسیون پالرمو و CFT تضمین دهد این سؤال پیش میآید که آیا مخالفان لوایح که خواستار چنین تضمینی میباشند، حاضر هستند خود درباره ادعایشان بابت بیاثر بودن حضور ایران در لیست سیاه بر اقتصاد چون بحث همکاری بانکهای کشورهای همسایه با ایران، سختتر شدن مراودات مالی،افزایش هزینههای کشور و امثال اینها تضمین بدهند؟
مضاف بر اینکه اگر ثابت شود نپیوستن به اف ای تی اف، آن گونه که هم دولت و هم بسیاری از کارشناسان اذعان دارند بر وضعیت اقتصادی کشور تأثیر سوء دارد، آقای رضایی و اعضای مجمع مسئولیت آن تبعات سنگین را میپذیرند؟ دوشنبه شب مرتضی نبوی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در برنامه جهانآرا گفته بود که این نپیوستن 20 درصد هزینههای مبادلات ما با دیگران را بیشتر میکند. رضایی در سخنانش مستقیماً مسأله FATF را «اهرم سیاسی» خوانده است. اما مسألهای که مستقیماً کل مراودات بانکی و مالی کشور را با تمام دنیا تحت تأثیر قرار میدهد چگونه میتواند به چشم یک «اهرم سیاسی» در مسأله دیپلماسی دیده شود؟ با توجه به سوابق موضوع اما سؤال مهمتر این است که از چشم مخالفان FATF آیا این واقعاً یک «اهرم سیاسی» مقابل کشورهای خارجی است یا رقبای داخلی؟
منبع: روزنامه ایرانمنبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد اهرم سیاسی محسن رضایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۰۵۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیپلماسی انرژی دولت سیزدهم شمار مشتریان نفت ایران را افزایش داد
رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی عملکرد دولت سیزدهم در دیپلماسی انرژی را موفق ارزیابی کرد و گفت: دولت با این رویکرد موفق شد خریداران جدیدی را به فهرست مشتریان نفت ایران اضافه و قراردادهایی برای توسعه میدانهای نفتی امضا کند.
به گزارش شانا بهنقل از ایرنا، فریدون حسنوند درباره اهمیت سفر رئیسجمهوری به پاکستان گفت: پیش از این تهران و اسلامآباد در توسعه خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان (آیپی) به توافق رسیده بودند و بخش ایرانی این خط لوله در خاک کشور تکمیل شده است؛ اکنون انجام تعهدهای طرف پاکستانی دراینباره از مسائل مهمی است که در سفر رئیسجمهوری به اسلامآباد درباره به نتیجه رساندن آن گفتوگو خواهد شد.
وی با اشاره به علاقهمندی بسیاری از مسئولان پاکستانی برای اتمام پروژه خط لوله صلح افزود: این پروژه برای هر دو کشور منفعت اقتصادی خواهد داشت؛ البته سرمایهگذاری مشترک بین دو کشور، بهویژه در بنادر جنوبی ایران، فصلی تازه را در همکاریهای ایران و پاکستان در حوزه انرژی باز خواهد کرد.
رئیس کمیسیون انرژی مجلس با اشاره به سیاست دولت سیزدهم مبنی بر گسترش ارتباطات عمیق با همسایگان تصریح کرد: طبق آمار و ارقام، دولت سیزدهم توجه بیشتری به گسترش روابط با همسایگان داشته، تا آنجا که تولید و فروش نفت از ۵۰۰ هزار بشکه در روز چند برابر شده و این موضوع نشان میدهد دولت در دیپلماسی انرژی با دیگر کشور در حوزه صنعت نفت و گاز موفق عمل کرده است.
حسنوند گفت: دولت سیزدهم موفق شد خریدارانی تازه را به فهرست مشتریان نفت ایران اضافه کند و قراردادهای امضاشده در زمینه توسعه میدانهای نفتی برای کشور حائز اهمیت است.
وی در پایان گفت: در طرح ملی فشارافزایی میدان مشترک گازی پارس جنوبی بهعنوان مهمترین و راهبردیترین طرح صنعت نفت، اقدامهای مهمی در دولت سیزدهم انجام شد و این پیشرفتها حکایت از این دارد که دولت در توسعه دیپلماسی نفت و گاز بسیار موفق عمل کرده است.