Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش فایننشال تایمز، محسن رضایی که از سوی این رسانه به‌عنوان «چهره برجسته محافظه‌کار در ایران و نامزد بالقوه ریاست‌جمهوری» نیز معرفی شده بود، در گفت‌وگو با این رسانه تصریح کرده بود اگر علامت مشخصی به ایران داده شود که تحریم‌ها در طول مدت یک سال برداشته خواهند شد، ایران آماده ازسرگیری مذاکرات با ایالات متحده و قدرت‌های غربی خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اظهارات و واکنش‌ها به آنها باعث شد وزیر خارجه و سخنگوی وزارت خارجه به تبیین دوباره موضع ایران در قبال مذاکره و رفع تحریم‌ها بپردازند. محمدجواد ظریف در توییتر نوشت: «عرصه سیاسی ایران پویاست و مقامات نظرات متنوعی مطرح می‌کنند؛ اما آن نظرات نباید با سیاست رسمی دولت اشتباه گرفته شود». وزیر امور خارجه افزود: «من، به‌عنوان وزیر خارجه و مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران، به‌زودی طرح اقدام سازنده و دقیق خودمان را ارائه خواهم داد. البته از طریق کانال‌های دیپلماتیک». سعید خطیب‌زاده نیز در این زمینه گفت: «همه امور مرتبط با سیاست خارجی از طریق وزارت امور خارجه و از مجاری خود منتقل می‌شود». سخنگوی وزارت خارجه تصریح کرد: «مصاحبه و نظرات مطرح‌شده در این مصاحبه شخصی است». ظریف البته پیش‌تر در مصاحبه‌ای که در آذر سال جاری انجام شد، گفته بود «بعضی دوستان» از ایران به کاخ سفید پیام می‌دهند تا آمریکا نه با دولت حسن روحانی، بلکه با آنها وارد مذاکره شود. ظریف در این گفت‌وگو با انتخاب گفته بود این افراد به حاکمیت آمریکا «گرا می‌دهند که با ما بهتر می‌توانید کار کنید». به گفته ظریف مخالفان داخلی به آمریکا ندا می‌دهند که «اینها [دولت روحانی] در قدرت نمی‌مانند و قدرت اینها چندروزه است» و بهتر است که آمریکا با آنها وارد مذاکره شود. برای بررسی اثرات و پیامدهای موضع‌گیری آخر هفته گذشته رضایی، با قاسم محبعلی، مدیرکل سابق وزارت خارجه و کارشناس مسائل بین‌الملل، گفت‌وگو کردیم. محبعلی در این گفت‌وگو این نوع موضع‌گیری از سوی مقاماتی را که مسئولیتی در این زمینه ندارند، مواضعی دارای مصرف داخلی می‌داند که مشکل‌آفرین هستند؛ اما به‌ نوعی روال تبدیل شده‌اند. این دیپلمات سابق همچنین بعید می‌داند که مسائل مربوط به برجام حتی در صورت شکل‌گیری مذاکرات به‌سرعت پیش بروند.

‌ برداشتتان از حرف‌های اخیر آقای رضایی چیست؟
دقیقا نمی‌شود گفت بر چه اساسی این صحبت انجام شده؛ آیا صرفا نظر شخصی بوده یا مثلا هماهنگ کرده است. این روشن نیست؛ اما این حرف پرده از یک واقعیت برداشته است؛ آن‌هم اینکه مقامات ایران هم می‌دانند که نمی‌شود تحریم‌ها یکباره برداشته شود و اینکه گفته می‌شود اول آمریکا تحریم‌ها را لغو کند و برگردد، این حرف یعنی به این نتیجه رسیده‌اند که چنین امکانی وجود ندارد. شاید انتظار این نبود که آقای رضایی این را بگوید ولی به نظر ایشان پرده از واقعیت درستی برداشته است که ایران باید از طریق مذاکره، گفت‌وگو و اعتماد متقابل، زمینه برداشته‌شدن تحریم‌ها را فراهم کند.
‌ اما مقامات وزارت خارجه این حرف را نظر شخصی خوانده‌اند و آن را رد کرده‌اند.
مشکل همین‌جاست. اینکه آیا این نظر را بر اساس دستورالعمل ابراز کرده یا اطلاعاتی داشته، روشن نیست. حرف وزیر هم این است که حتی اگر این موضع رسمی باشد، اول باید برویم در مذاکره پیش ببریم و یکباره خارج از مذاکره این امتیاز را به طرف مقابل ندهیم، بلکه موضع اعلامی‌ ما همان که گفته می‌شود باشد و بعد موضع اعمالی‌ ما از طریق مذاکره پیش برود.
‌ فکر می‌کنید این حرف‌ها در کار وزارت خارجه اخلال ایجاد می‌کند؟
وزارت خارجه تصمیماتی را پی می‌گیرد که ابلاغ بشود. بله درست است، این حرف‌ها مشکل ایجاد می‌کند که به طرف مقابل گفته شود موضع رسمی این است. این به طرف مقابل این دریافت را می‌دهد که ایران این موضوع را در عمل پذیرفته است. در عمل بدون اینکه امتیاز بگیرد، برداشتن تدریجی تحریم‌ها را با فاصله زمانی یک‌ساله پذیرفته است که تازه شاید همین هم عملی نیست و باید روند مذاکرات را دید که اگر هم صورت بگیرد و پیش برود، طولانی خواهد بود. ولی این نشان می‌دهد یکی از مقامات ایران که دبیر مجمع تشخیص مصلحت است، پذیرفته که حداقل برای برداشتن تحریم‌ها، یک سال زمان نیاز است و این عملا سیاست رسمی و اعلامی را دچار مشکل می‌کند. طرف مقابل طبیعتا روی این پافشاری می‌کند که شما باید همین را بپذیرید. هر کشوری یک سناریوی حداکثری دارد، یک سناریوی حداقلی و یک سناریوی ممکن. با این حرف شاید ایشان سناریوی ممکن و قابل ‌پذیرش ایران را از بین برده و ناراحتی وزارت خارجه هم از همین است که نباید این حرف را علنی اعلام می‌کرد.
‌ اینکه مقاماتی خارج از سیستم دیپلماسی چنین مواضعی بگیرند و به این شکل وارد مصداق‌ها شوند، با توجه به اینکه گفتید وزارت خارجه هم شخصا تصمیم نمی‌گیرد و سیاست اجماعی و ابلاغی را پی می‌گیرد، چه اثری دارد؟
این یکی از مشکلات جمهوری اسلامی است که مقاماتی صحبت می‌کنند که نه در بحث دیپلماسی مسئولیتی دارند و نه مقام حوزه دیپلماسی هستند و ارتباطی با سیاست خارجی دارند و نه پاسخ‌گو هستند. تنها ایشان هم نیست؛ خیلی‌های دیگر هم صحبت می‌کنند. شما تابه‌حال دیده‌اید مقام قضائی یک کشور دیگر یا مقام نظامی یک کشور دیگر بیاید و به این شکل درباره روابط خارجی صحبت کند؟ یا رئیس مجلس که اصلا در دنیا نداریم چنین چیزی و عنوانی ساختگی در ایران است و در کشورهای دیگر سخنگوی مجلس داریم. تابه‌حال دیده‌اید سخنگوی مجلس بیاید درباره سیاست خارجی صحبت کند؟ اینها از مشکلاتی است که هزینه‌های زیادی تحمیل کرده است. در سیاست خارجی باید رئیس‌جمهور حرف بزند و وزیر خارجه و لاغیر. دیگران حق ندارند دخالت کنند. اگر موضعی دارند، باید در مجامع داخلی، در جلسات هیئت دولت، شورای عالی امنیت ملی، در مجلس، در کمیسیون سیاست خارجی، آنجاها مطرح کنند و وقتی به اجماع رسید و مصوب سیستم شد، آن‌وقت از طریق رئیس‌جمهور اعلام شود و آنها اعلام کنند؛ نه اینکه کسانی دیگر که مسئولیتی ندارند و ارتباطی به آنها ندارد، موضع بگیرند. متأسفانه شاهد این هستیم که هرکس بدون اینکه به عواقب و عوارض صحبت و مواضعش توجهی داشته باشد، تصمیم می‌گیرد و هزینه‌هایش را هم کشور و مردم می‌پردازند.
‌ فکر می‌کنید از سوی طرف مقابل، این حرف‌ها چقدر به‌عنوان موضع رسمی جدی گرفته می‌شود؟
بالاخره آنها هم بعد از این 40 سال، نسبت به جمهوری اسلامی تجربه پیدا کرده‌اند و فکر نمی‌کنم حتی خیلی به‌اصطلاح این چیزها را جدی بگیرند. حتی شاید صحبت‌های دولت و وزیر را هم خیلی جدی نمی‌گیرند؛ چراکه به تجربه دریافته‌اند خیلی از این حرف‌ها، مصرف داخلی دارد و چندان برای پیشبرد سیاست یا مناسبات سیاست خارجی مطرح نمی‌شود بلکه شخصی است و مصرف داخلی دارد و خب این دوگانگی همیشه وجود داشته است که در این ۴۰ سال، افراد در عرصه داخلی صحبت‌های تند و رادیکال کنند اما سر میز مذاکره آن مواضع پراگماتیستی و عمل‌گرایانه مطرح می‌شود. آنها هم این را بعد از این سال‌ها تجربه و آشنایی به این نوع رفتار فهمیده‌اند که حرف‌های داخلی یکی است و بر سر میز مذاکرات صحبت‌های دیگری می‌شود.
‌ فکر می‌کنید با توجه به این روند و با نزدیک‌شدن به انتخابات، باید باز هم منتظر موضع‌گیری‌های این‌چنینی و تداخل در کار دستگاه دیپلماسی باشیم؟
طبیعی است در این زمان‌ها هم مواضع رادیکال و شعاری بیشتر شود، هم مواضع جذب‌کننده رأی؛ مواضعی که عملی نباشند ولی برای تحریک احساسات و جلب توجه ممکن است مطرح شوند و البته بعد از انتخابات هم فراموش شوند.
‌ در مجموع و فراتر از این بحث‌ها فکر می‌کنید سرنوشت این توافق هسته‌ای به چه سمتی می‌رود؟ آیا آن‌طور که برخی خوش‌بینانه می‌گویند، به سمت حل مشکل می‌رویم یا آن‌طور که برخی بدبینانه می‌گویند، به سمت فروپاشی توافق یا اینکه هیچ‌کدام اتفاق نمی‌افتد و این مسئله به شکل یک استخوان لای زخم باقی می‌ماند؟
به نظر می‌رسد نه طرف ایرانی علاقه‌مند است برجام فروبپاشد و نه طرف اروپایی. طرف آمریکایی البته به‌صراحت نگفته به برجام برمی‌گردم‌ بلکه گفته به میز دیپلماسی برمی‌گردم. ظاهرا هم توافق آخر در آژانس این بوده که موضوع فعلا به همین شکل بماند و به مذاکره برگردند. اینکه سرنوشت چه باشد، مشکل بتوان پیش‌بینی کرد؛ بستگی به شرایط مختلف دارد. مواضع فاصله زیادی با هم دارد. البته آمریکا مایل است به میز مذاکره برگردد اما حوصله زیادی در این زمینه دارد و برای تغییر شرایط دیپلماسی عجله‌ای ندارند. با حوصله جلو می‌آیند. اروپایی‌ها به‌شدت علاقه‌مند هستند که توافق باقی بماند؛ لااقل به لحاظ حقوقی. ایران هم نشان داده که مایل است توافق را حفظ کند. بعد از اشتباه مجلس اینکه آن را تا اندازه‌ای کنترل کردند، نشان می‌دهد که علاقه‌مند نیستند توافق فروبپاشد؛ چون اگر به همان شکل اجرا می‌شد، توافقی باقی نمی‌ماند، حالا در این وضعیت میانه هستیم و تا سه ماه آینده باید منتظر شد و دید آیا مذاکرات شکل می‌گیرد یا نه. طبعا اگر شکل بگیرد، انتظار اینکه به‌سرعت پیش برود خیلی خوش‌بینانه است و نباید انتظار داشت در مدت کوتاهی هم آمریکا به نتیجه برسد که بحث برداشتن تحریم‌ها را پیش ببرد و هم ایران قانع شود که سراغ بازگشت به تعهدات برود. درعین‌حال، به نظر می‌رسد اگر مذاکرات شکل بگیرد، آمریکایی‌ها گشایش‌های کوچکی ایجاد خواهند کرد که ایران را تشویق کند مذاکرات را ادامه دهد؛ مثلا برخی دارایی‌ها را آزاد کنند و به ایران امکان فروش مقداری از نفتش را بدهند یا اینکه تفاهمی بین ایران و آمریکا صورت بگیرد و آزادی و تبادل زندانی‌ها اتفاق بیفتد. اینها محتمل است‌ اما اینکه تحریم‌ها کامل برداشته شود یا تغییر عمده‌ای در سیاست ایران داده بشود، جای امیدواری ندارد.

منبع: روزنامه شرق

منبع: ساعت24

کلیدواژه: احمدی نژاد وزارت خارجه سیاست خارجی فکر می کنید تحریم ها حرف ها موضع گیری طرف مقابل گفت وگو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۳۴۴۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دفاع از ملت فلسطین مسئولیت بزرگ امت اسلام است

رهبر انصارالله با اشاره به ادامه ایستادگی و مقاومت ملت فلسطین در برابر تجاوزات مستمر رژیم صهیونیستی، دفاع از آن‌ها را مسئولیت بزرگ امت اسلام دانست.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، سید عبدالملک الحوثی امروز _پنجشنبه سی‌ام فروردین_ در سخنانی اظهار کرد: ملت فلسطین در حالی که به جهاد و مبارزه می‌پرداخت و در معرض ظلم و محاصره و گرسنگی بود، ماه رمضان را روزه و احیا گرفت.

وی افزود: امت اسلام مسئولیت بزرگی برعهده دارد تا با تمام توان از ملت فلسطین حمایت کند.

رهبر انصارالله با تمجید از پاسخ موشکی و پهپادی قدرتمند ایران به رژیم صهیونیستی و تنبیه این رژیم به سبب تجاوز اخیرش به ساختمان کنسولی سفارت ایران در دمشق گفت: پاسخ ایران از خاک این کشور به رژیم اسرائیل، از نظر کمی و کیفی پاسخ قدرتمندی بود.

الحوثی خاطر نشان کرد: دشمن تلاش می‌کرد تا جمهوری اسلامی ایران از اینکه از خاک خود پاسخ دهد و یا فلسطین اشغالی را هدف قرار دهد، منصرف کند.

وی تاکید کرد: پاسخ از خاک ایران، یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های نظامی رژیم صهیونیستی را در فلسطین اشغالی هدف قرار داد؛ پاسخ ایران، مهم و قدرتمند بود و اهداف مهمی را هدف قرار داد، محور مقاومت هم در این پاسخ در جبهه‌های پشتیبانی مختلف مشارکت داشت.

رهبر انصارالله تصریح کرد: پاسخ ایران با مشارکت محور مقاومت، فرصت مهمی برای دشمن اسرائیلی بود؛ عملیات «وعده صادق»، معادله پاسخ به دشمن اسرائیلی را در برابر تلاش این دشمن برای تحمیل سیاست خود تثبیت کرد.

سید عبدالملک الحوثی در ادامه سخنان خود اظهار داشت طی دو هفته گذشته، ۱۴ عملیات در دریای سرخ و باب المندب علیه دشمن انجام دادیم.

وی افزود: در ۱۴ عملیاتی که انجام دادیم، ۳۶ موشک بالستیک و بالدار و پهپاد را مورد استفاده قرار دادیم، اقیانوس هند هم بخشی از حوزه عملیاتی ما شده است.

الحوثی در ادامه گفت: در این هفته‌ها، چندین ناوگان دریایی از دریای سرخ عقب نشینی کردند و این نکته مفیدی است، تمام کسانی که عقب نشینی کردند، از کارایی و تأثیرگذار بودن عملیات یمنی‌ها سخن می‌گویند.

رهبر انصارالله خاطرنشان کرد: به آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها و همه کسانی که از رژیم اسرائیل حمایت می‌کنند، می‌گوئیم که هیچکس قادر به توقف عملیات ما که در پشتیبانی و حمایت از غزه انجام می‌شود، نخواهد بود.

الحوثی گفت: خطری کشتی‌های وابسته به کشورهای اروپایی در صورتی که به سمت دشمن اسرائیلی حرکت نکنند، تهدید نمی‌کند و آنها می‌توانند در امنیت عبور کنند.

وی تصریح کرد «خسارت‌های وارده به اسرائیل در نتیجه جلوگیری از عبور کشتی‌های وابسته به این رژیم و مرتبط با آن در حال افزایش است.

رهبر انصارالله تاکید کرد تنها راهی که به نفع همگان است، توقف تجاوز به نوار غزه و پایان محاصره آن و ورود غذا و دارو به این منطقه است.

وی در ادامه گفت تا کنون در عملیات‌های خود، ۹۸ کشتی مرتبط با دشمن را هدف قرار داده‌ایم.

منبع: تسنیم

کد خبر 745894

دیگر خبرها

  • امیرعبداللهیان در نیویورک: درصورت خطای اسرائیل، پاسخ فوری خواهیم داد | حجاب زن ایرانی، مشکل ما در منطقه نیست
  • دفاع از ملت فلسطین مسئولیت بزرگ امت اسلام است
  • جنجال جدید احمدی نژاد بعد از حمله سپاه پاسداران؛ موضع‌گیری دوپهلو
  • موضع‌گیری بی‌سابقه احمدی‌نژاد بعد از حمله سپاه به اسرائیل!
  • سرمربی جدید تراکتور خارجی و در حال مذاکره است
  • جنجال جدید احمدی‌نژاد بعد از حمله سپاه به اسرائیل
  • حماس: دوران «عربده‌کشی» رژیم صهیونیستی به سر آمده است
  • مشکل آب ۷۶۵ خانوار روستایی در میاندوآب حل شد
  • افشاگری وال استریت ژورنال از موضع امارات و عربستان در جریان حمله ایران به اراضی اشغالی
  • واکنش به موضع گیری سیدمحمد خاتمی درباره حمله به اسرائیل /اصولگرایی واقعی یعنی این/آنها که برای دلار 20 هزار تومانی فریاد وااسلاما سر می دادند کجایند؟