غفلت فراموشی مخاطب / تماشاگری که در جنگ رسانهای از یاد میرود
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۴۸۷۳۴
امروزه بر خلاف یک دهه گذشته، این مخاطب است که تصمیم می گیرد فیلم و سریال جدیدی را در سبد تماشای خود قرار دهد یا نه و کار جذب مخاطب برای فیلمسازان به شدت دشوار شده و کوچکترین غفلتی در این راه باعث می شود تا به فراموشی سپرده شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ معمولا در رسانه ها از سریال «قلب یخی» به کارگردانی محمد حسین لطیفی، به عنوان نخستین سریال شبکه نمایش خانگی که اتفاقا با استقبال مخاطب هم مواجه شد، نام می برند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پیش از این دهه که شبکه نمایش خانگی مانند این روزها حرف و حدیث کوچه و بازار باشد و رقابتی بین خود وی او دی ها بر سر جذب مخاطب پیش بیاید، تلویزیون و رسانه ملی در کنار سینما، تنها منبع رسمی مخاطبان برای تماشای فیلم و سریال بود.
تلویزیونی که مخاطب برای دیدن سریال های مهمش باید یک هفته صبر می کرد تا قسمت دوم سریال پخش شود؛ این روزها و در گذر زمان و سرعت روزگار، سریال هایش شبانه به آنتن می رسند و تماشاگران را چشم انتظار باقی نمی گذارد.
در این سال ها برخی کارگردان ها در رفت و آمد بین تلویزیون و شبکه نمایش خانگی و گاها سینما، مخاطبان خود را با ساخت سریال ها و فیلم های خود همراه می کردند. البته برخی به بهانه بی پولی تلویزیون و برخی محدودیت ها، به سراغ شبکه نمایش خانگی آمدند ولی چون با نگاه و سلیقه مخاطب آشنا نبودند، در آنجا نیز ناکام ماندند و استقبالی از سریال آن ها نشد.
اصل ماجرا مخاطب است و علاقه، سلیقه و خواسته های او که در این سال ها عموما به فراموشی سپرده شده است. عموما برای تماشاگر حرفه ای فرقی نمی کند که سریال و یا فیلم مورد علاقه خود را از چه قالبی تماشا کند. مخاطبی که قصه، بازی ها و جذابیت های فرم و داستان برایش مهم باشد، فیلم و سریال محبوبش را به هر نحوی که شده پیدا می کند؛ حالا این سریال از تلویزیون پخش شود و یا از شبکه نمایش خانگی، برای او فرق چندانی نمی کند.
مخاطبی که قصه سرراست و بازی های خوب و روان برایش مهم باشد، هم «مختار»، «پایتخت» و «درچشم باد» را در تلویزیون دنبال می کند و آنقدر با تماشای آن ها خاطرات خوشی در ذهن می سپرد که حتی بازپخش چندین و چند باره آن سریال ها را دوباره می بیند و هم «شهرزاد» و «شاه گوش» و «قهوه تلخ» را در شبکه نمایش خانگی از دست نمی دهد.
کارگردان و تهیه کننده ای که مخاطب و خواسته های او برایش مهم باشد، سعی می کند بهترین کارش را تولید کند و این تماشاگر است که بی رحمانه بهترین کار را برای تماشا انتخاب می کند. این روزها مخاطبان از بین فیلم و سریال هایی که در تلویزیون، وی او دی های فراوانی که در شبکه نمایش خانگی در حال رقابت برای جذب مخاطب اند و حتی سینمایی که این روزها حال و روز خوشی ندارد، فرصت اندکی به فیلم سازان می دهند تا اثرش را برای او معرفی کند.
معمولا اگر در اولین قسمت سریال، قلاب فیلم یقه تماشگر را نگیرد و او جذب سریال نشود، امید اندکی برای ادامه ماجرا وجود دارد تا دوباره آن فیلم و سریال از میان انبوهی از آثاری که در این ویترین پر زرق و برق وجود دارد، برای تماشا انتخاب شود.
امروزه بر خلاف یک دهه گذشته، این مخاطب است که تصمیم می گیرد فیلم و سریال جدیدی را در سبد تماشای خود قرار دهد یا نه و کار جذب مخاطب برای فیلمسازان به شدت دشوار شده و کوچکترین غفلتی در این راه باعث می شود که تمام تلاش عوامل یک فیلم و سریال به همین راحتی به فراموشی سپرده شود.
انتهای پیام/
مصطفی پورکیانی
منبع: دانا
کلیدواژه: شبکه نمایش خانگی فیلم و سریال جذب مخاطب سریال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۴۸۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طنز نقشی حیاتی در ترویج دموکراسی و عدالت اجتماعی دارد
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، هشتمین جشنواره طنز و رسانه «طنز پهلو»، یادمان کیومرث صابری فومنی (گل آقا) قرار است با موضوعاتی از جمله انتخابات، یک بام و دو هوای حمایت غرب از مردم غزه، بسته شدن پنجره جمعیتی در آینده نزدیک و پیر شدن ایران توهمات اپوزوسیون جمهوری اسلامی ایران، ورزش به ویژه فوتبال، گرانی خودرو، مصائب اینترنت، گرانی خانه و کرایه خانه، آفتهای فضای مجازی (اعتیاد به گوشی، فودبلاگرها، بلاگرهای بیسواد، فیکنیوزها و...)، جهانگردی ایرانیها و ایران گردی جهانیان، صرفهجویی در مصرف آب و انرژی، بروکراسی اداری و آزاد برگزار شود.
سید مسعود شجاعی طباطبایی کاریکاتوریست و گرافیست در آستانه برگزاری اختتامیه هشتمین دوره از جشنواره طنز و رسانه، در یادداشتی به نکاتی در خصوص طنز اشاره داشته است.
متن این یادداشت را در ادامه میخوانید:
طنز نوشتاری و ترسیمی: دو یار همیشگی برای بیان طنز و نقدطنز، در دو قالب نوشتاری و ترسیمی، به عنوان ابزاری کارآمد برای بیان انتقاد، سرگرمی و تفکر، نقشی مهم در جوامع ایفا میکند. هر دو نوع طنز با بهرهگیری از عناصر مشترکی همچون اغراق، تناقض، تمثیل و نمادپردازی، آثاری خلق میکنند که مخاطب را به تفکر، خنده و گاه تأمل وا میدارند.
نقاط اشتراک:
هدف: نقد مسائل، به چالش کشیدن باورها، و برانگیختن تفکر انتقادیعناصر: اغراق، تناقض، تمثیل، نمادپردازیقدرت بیان: بیان ایدهها و مفاهیم پیچیده به شکلی ساده و جذابسرگرمکنندگی: ایجاد لحظات مفرح و سرگرمکننده
تفاوتها:
ابزار بیان: طنز نوشتاری (کلمات)، طنز ترسیمی (تصاویر) محدودیتها: طنز نوشتاری (وابستگی به سواد)، طنز ترسیمی (زبان جهانیتر) ظرافتها: طنز نوشتاری (نیاز به دقت و تأمل بیشتر)، طنز ترسیمی (پیام مستقیمتر)
هم افزایی:
تکمیل یکدیگر: طنز نوشتاری زوایای پنهان را آشکار میکند، طنز ترسیمی پیام را عینیتر میکند. اثرگذاری مضاعف: ترکیب طنز نوشتاری و ترسیمی، تأثیرگذاری بیشتری بر مخاطب دارد. غنای فرهنگی: تنوع و پویایی طنز در جامعه را افزایش میدهد.
نقش در جامعه:
آگاهیرسانی: به مردم در مورد مسائل مهم آگاهی میدهد. ایجاد گفتمان: زمینهای برای تبادل نظر و بحث در مورد مسائل مختلف فراهم میکند. ترویج عدالت: به نقد بیعدالتی و ظلم میپردازد و خواهان جامعهای عادلانهتر است. تهییج تفکر: مخاطب را به تفکر انتقادی و زیر سوال بردن باورها و هنجارها تشویق میکند.
چالشها:
۱. سانسور:
در بسیاری از نقاط جهان، طنزپردازان با سانسور و سرکوب از سوی دولتها، نهادهای قدرتمند و حتی گروههای خاصی روبرو هستند. این امر میتواند آزادی بیان آنها را محدود کند و مانع از انتشار آثارشان شود.
۲. تهدید و آزار و اذیت:
طنزپردازان در برخی از کشورها به دلیل آثار خود مورد تهدید و آزار و اذیت قرار میگیرند. این امر میتواند شامل تهدید به خشونت، بازداشت، و حتی قتل باشد. مثل شهادت شهید ناجی العلی توسط اسراییل که آثار او را درباره فلسطین برنتافتند.
۳. خودسانسوری:
برخی از هنرمندان عرصه طنز برای جلوگیری از سانسور یا آزار و اذیت، خودسانسوری میکنند و از به تصویر کشیدن موضوعات حساس خودداری میکنند. این امر میتواند خلاقیت آنها را محدود کند و مانع از بیان آزادانه ایدههای آنها شود.
۴. رقابت با رسانههای دیگر:
امروزه، در عرصه طنز، هنرمندان با رقابت شدیدی از سوی رسانههای دیگر مانند تلویزیون، اینترنت و شبکههای اجتماعی روبرو هستند. این امر میتواند برای جلب توجه مخاطبان و یافتن مخاطب برای آثار آنها چالشبرانگیز باشد.
۵. حفظ کیفیت:
با توجه به سرعت انتشار اخبار و اطلاعات در دنیای امروز، طنزچردازان باید آثار جدیدی خلق کنند و در عین حال کیفیت آثار خود را حفظ کنند. این امر میتواند دشوار باشد و به تلاش و خلاقیت زیادی نیاز دارد.
۶. کسب درآمد:
درآمد بسیاری از هنرمندان ز طریق انتشار آثارشان در روزنامهها، مجلات و وبسایتها است. با این حال، با توجه به کاهش تیراژ روزنامهها و مجلات و همچنین ظهور رسانههای آنلاین، کسب درآمددشوارتر شده است.
۷. تطبیق با تکنولوژی:
طنز پردازان و کاریکاتوریستها باید با تکنولوژیهای جدید مانند نرمافزارهای طراحی دیجیتال و شبکههای اجتماعی آشنا شوند و از آنها برای خلق و انتشار آثار خود استفاده کنند.
۸. درک مخاطبان:
مخاطبان طنز نوشتاری و ترسیمی در طول زمان تغییر کردهاند و کاریکاتوریستها باید مخاطبان خود را درک کنند و آثار خود را به گونهای خلق کنند که برای آنها جذاب باشد.
۹. حفظ انگیزه:
هنرمندان باید انگیزه خود را برای خلق آثار جدید حفظ کنند و به کار خود ادامه دهند، حتی در شرایطی که با چالشهای مختلفی روبرو هستند.
اهمیت:
طنز نوشتاری و ترسیمی ابزاری قدرتمند برای بیان، نقد و سرگرمی هستند. نقشی حیاتی در ترویج دموکراسی، عدالت اجتماعی و حقوق بشر ایفا میکنند. میتوانند به مثابه آینهای باشند که معایب و تناقضات جامعه را به تصویر میکشند. طنزپردازان با شجاعت و ذکاوت خود، نقشی مهم در ارتقای آگاهی و ایجاد جامعهای بهتر ایفا میکنند.
انتهای پیام/