شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری خلیج فارس روی حوزههای نفت، گاز، انرژی و دریا تمرکز دارند
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۱۶۸۳۶
سرپرست پارک علم و فناوری خلیج فارس استان بوشهر گفت: شرکتهای فناور مستقر در این پارک به دلیل شرایط اقلیمی استان بوشهر، روی حوزههای نفت، گاز، انرژی و دریا تمرکز دارند و محور فعالیتهای آنان بر همین مبنا تعریف شده است.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پارک علم و فناوری استان بوشهر بیش از ۱۰ سال است که فعالیت رسمی خود در زمینه جذب ایدههای فناورانه و پرورش این ایدهها تا مرحله تجاریسازی را آغاز کرده و اکنون بیش از ۱۴۰ شرکت و هسته فناور را در خود جای داده که ایدههای برخی از این واحدها به مرحله تولید محصول هم رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حسن حبیبی، سرپرست پارک علم و فناوری خلیج فارس استان بوشهر در خصوص دستاورد جدید یکی از شرکتهای فناور مستقر در این پارک، گفت: در پارک علم و فناوری خلیج فارس یک شرکت دانشبنیان مستقر شده که قدم در راه تولید دستگاهی گذاشته که عناصر مضر آب را به گونهای مفید تبدیل میکند.
حبیبی افزود: یکی از کارکردهای مطلوب دستگاه مذکور این است که امکان تصفیه فاضلاب و بازیافت آب را فراهم میکند که از این طریق میتوان از آب تصفیه شده برای مصارف غیرشرب استفاده کرد.
سرپرست پارک علم و فناوری خلیج فارس استان بوشهر درباره حمایتهای این پارک از واحدهای فناور، اضافه کرد: حمایتهای پارک علم و فناوری فقط تا مرحله تولید ادامه ندارد و فناوران تا مرحله تجاریسازی از همراهی پارک برخوردارند. در این پارک، نوآوران علاوه بر حمایتهای مالی، میتوانند از مشاورههای تخصصی کارشناسان مستقر در این مجموعه استفاده کنند.
وی با بیان اینکه شرکتهای فناور تا زمانی که در زیرمجموعه مراکز رشد فعالیت دارند از پرداخت مالیات معاف هستند، اظهار کرد: با توجه به شرایط اقلیمی و تاریخی، رویکرد شرکتها و هستههای فناور در هر استانی متفاوت است و در استان بوشهر هم مزیتهای رقابتی بر محور نفت و گاز و انرژی و دریا است و شرکتهای فناور ما روی همین حوزهها تمرکز بیشتری دارند. پارک علم و فناوری خلیج فارس، بر مبنای همین رویکرد از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را آغاز کرده و اکنون بیش از ۱۴۰ شرکت و هسته فناور در این استان مشغول فعالیت هستند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: پژوهش و فناوری واحد فناور پارک علم و فناوری بوشهر شرکت دانش بنیان پارک علم و فناوری خلیج فارس شرکت های فناور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۱۶۸۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا از هلدینگ خلیج فارس سهمی به بچههای خلیج فارس نرسد؟
یزدان شهیدزاده
عدم توسعه یافتگی یا محروم دانستن استان های صنعتی جنوب نظیر بوشهر و خوزستان مصداق بارز دست دراز دولت ها در گرفتن و دست کوتاهش در دادن است. از سالی اكتشاف نفت در خوزستان آغاز شد تا زمانى كه طرح های توسعه گازی پارس جنوبی در بوشهر رقم خورده تا به امروز که با استقرار صنعت بزرگ پتروشیمی از خام فروشی عبور کرده ایم هنوز استان های میزبان اين صنعت از بدیهی ترین حقوقی که به نام مسئولیت های اجتماعی، حق آلایندگی، اشتغال و ... باید به توسعه محیط پیرامونی کمک می کرد عاجز مانده.
موضوع، مقوله ای گسترده و کلان است و نمی توان از صدر تا ذیل آن را در یک یادداشت جا داد، شاید آوردن نمونه ایی ملموس از نادیده گرفتن فضای پیرامون توسط این ابرشرکت ها و یا هلدینگ ها مخاطب را متوجه نقطه عطف اين ناعدالتی یا سوءمدیریت خواهد كرد.
ورزش به خصوص رشته پرطرفدار فوتبال امروز مرزهای مشترک گسترده با اقتصاد و درآمدزایی و فرهنگ و جامعه پیدا کرده، که اگر نبود همسایگان ما پرتوان نام فوتبال خود را به دنیا معرفی نمی کردند و لیگ های فوتبالشان را ویترین نمی کردند تا برند شوند و خود را به دنیا نشان دهند، اما داستان در سرزمين ما متفاوت است ما اینجا بلايى بر سر پرطرفدار ترین تیم های آسیا درآورده ایم که با نزديك به سی، چهل میلیون هوادار هیچ شرکت خصوصی حاضر نیست برای مالکيت بر آنان دست در جیبش کند، چون می داند از فوتبال عایدی که ندارد، فشار هوادار هم بر گرده مدیرش سنگینی می کند.
بعد از کش و قوس های فراوانی که آسیایی ها مدیران ما را مجبور کرده اند که نباید دو باشگاه بزرگ پرسپولیس و استقلال مالکیت مشترکی داشته باشند و دولت بدنبال مشتری می گردد و مزایده ها ادامه داشته تا که پرسپولیس برای بانک ها و استقلال برای هلدینگ خلیج فارس!
دل یادداشت من اینجاست، وصل به تن جنوب اما شیر باز و بسته کردنش از جایی دیگر فرمان می گیرد، استقلال به هلدینگ خلیج فارس واگذار می شود، هلدینگ کیست و کارش چیست؟ یک اًبَرشرکت شرکت متشکل از شرکت های تولیدی ، مهندسی و ... که دومین شرکت ایرانی بر پایه درآمد و بزرگترین هلدینگ پتروشیمی ایران و دومین در آسیا است.
تنها دراستان بوشهر و شهرعسلویه نزدیک به 10 پتروشیمی بزرگ و بهنام متعلق به هلدینگ خلیج فارس است، شرکت هایی که میزان درآمد سالیانه هر کدام شان سر به دهها میلیون دلار میزند.
پتروشیمیهای مبین، نوری، پارس، هنگام، دماوند و ... از بزرگترین شرکت های این هلدینگاند و بیش از 14 سال است هلدینگ خلیج فارس فعالیت خود را شروع کرده و بخش اعظم در آمدی خود را از شهر عسلویه دشت میکند در حالی که به واسطه فعالیتهای تولیدی محصولات شیمیایی آلودگی های شدید زیست محیطی را به مناطق پیرامونی خود را تحمیل کرده، حتی اگر بروز اين آلودگی ها هم نبود چارچوب های اخلاقی باید وجود می داشت که سیر توسعه مناطق پیرامونی با افزایش توان تولیدی و درآمدزایی این شرکت ها متناسب باشد، با گذشت 14 سال از وجود این هلدینگ یک پروژه ورزشی ملی بزرگ آبرومند در سطح استان بوشهر توسط این هلدینگ انجام نشده است اما امروز خود را مکلف میداند که برای مالکیت تیم استقلال تهران هزینه کند یا به آن چنین دستور داده اند و باید تبعیت کنند.
در حالی که در تیم ملی فوتبال ایران سه مهاجم لژیونر بوشهری عضویت دارند، تیمی از این استان اما در سطح اول فوتبال کشور حضور ندارد و حتی تنها تیم نفتی این استان، پارس جنوبی جم تا تیم های ریشه داری چون شاهین و ایرانجوان از حداقل زیرساخت های فوتبالی محروماند. چگونه است که وقتی پای کمک به تیمهای این استان میرسد تبصرهها و مادههای قانونی پسوند غير قانونى شان پررنگ میشوند اما یک شبه می توانند برای آبی و قرمز سند مالیکت صادر كنند؟
بحث تنها بر سر گرفتن مالکیت آبی های پایتخت نیست، حتی مدارس فوتبالی هم در کلان شهرهای ایران وجود دارند که با سفارش پذیری نزدیکان از پول پتروشیمی عایدشان می شود و پسران جنوب هنوز باید فوتبال را بروی زمین های خاکی دنبال کنند.
در استانی که تب فوتبال داغ است و جين جين استعداد ريخته و هیچ شرکتی غیر از شرکت های پتروشیمی و نفت وگازی پا نگرفته است چه کسی باید از فوتبال بوشهر حمایت کند تا شاهینی که لیگ برتر بوده امروز به دسته سوم فوتبال کشور سقوط نکند!
کدام پتروشیمی امروز بايد اسپانسر پارس جم باشد تا این تیم با بهترین و بروز ترین امکانات در بالاترین سطح از فوتبال کشور رقابت کند؟
چرا ایرانجوانی که امروز نمایندگانش در تیم ملی بیشتر از باشگاه های لیگ برتری است بايد در دسته سوم لیگ فوتبال به حياتش ادامه دهد؟
چرا یک ورزشگاه ملی آبرومند در استانی که بیشترین درآمد هلدینگ مربوط به آن است ساخته نشود!
اگر نام هلدینگ اسمش خلیج فارس است و سود آن هم از خلیج فارس؛ چرا هیچ عایدی یی از آن نصیب بچههای خلیج فارس نمیشود؟
کانال عصر ایران در تلگرام