به نقل از «فرارو»

(ویدئو) رضا داوود نژاد علت مرگ ناگهانی عسل بدیعی را پس از هشت سال فاش کرد

تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۷۳۶۸۶

رضا داوود نژاد در برنامه‌ی تلویزیونی «محاکات» که از شبکه دو سیما پخش می‌شود، همزمان با سالروز درگذشت عسل بدیعی از ماجرای فوت وی و احتمال ساخت فیلم زندگی اش گفت.

عسل بدیعی، بازیگر مشهور سینما و تلویزیون، در سال ۹۲ دچار مغز مرگی شد. پس از این اتفاق با موافقت خانواده‌ی بدیعی ۷ عضو بدن وی به بیماران نیازمند اهدا شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رضا داوود نژاد در برنامه «محاکات» در خصوص این اتفاق گفت: «عسل بدیعی، به خاطر قصور پزشکی فوت کرد، ولی کلی شایعه ساختند درباره‌ی دلایل مرگش. همه‌ی شایعاتی که درباره مرگ عسل بدیعی ساختند دروغ بود. عسل بدیعی به خاطر قصور پزشکی فوت شد و این مسأله از نظر حقوقی هم اثبات شد.»

رضا داوود نژاد در مراسم ختم عسل بدیعی

داودنژاد درباره‌ی اهدای اعضای بدن عسل بدیعی و تأثیر پذیری اش از فیلم «بودن یا نبودن» بیان داشت: «عسل بدیعی انسانی وارسته بود که قبل از خودش، سعی می‌کرد دیگران را ببیند و برای همین، اینکه خواستار پیوند اعضایش شود چندان عجیب نبود، ولی باید از حال خوش خانواده‌ی عسل بعد از اهدای اعضایش بگویم که از نظر روحی آن‌ها را بسیار آرامش داد.»

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

فاش شدن علت مرگ ناگهانی عسل بدیعی پس از هشت سال بیوگرافی مختصر عسل بدیعی

عسل بدیعی در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۶ در تهران به دنیا آمد. وی دانش‌آموخته علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی است. فریبرز عرب‌نیا همسر سابق وی بوده‌ است. عسل بدیعی فعالیت حرفه‌ای خود را از سینما و با فیلم بودن یا نبودن در سال ۱۳۷۵ آغاز کرد.

بدیعی در اولین فیلم خود با نام بودن یا نبودن در نقش دختری ایفای نقش می‌کند که با کمک قلبی که از یک پسر جوان دچار مرگ مغزی به او پیوند زده می‌شود از مرگ نجات‌ می‌یابد. حضور موفقش در این فیلم به حدی تأثیرگذار بود که تمامی اهالی سینما معتقد بودند که یک ستاره جدید در سینما ظهور کرده‌ است.

فیلم‌های عسل بدیعی

فیلم بعدی‌ عسل بدیعی، دست‌های آلوده به کارگردانی سیروس الوند بود که در آن، در کنار ستاره‌های مشهور سینمای ایران یعنی هدیه تهرانی، امین حیایی و ابوالفضل پورعرب ایفای نقش می‌کرد. همچنین وی در یکی از آخرین کار‌های خود در تله‌فیلمی با نام «به سلامت بانو» در نقش زنی به ایفای نقش پرداخت که دچار بیماری غیرقابل درمانی شده و تنها سه هفته بیشتر از عمرش باقی نمانده‌است.

رضا داوود نژاد و همسرش غزل بدیعی

عسل بدیعی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین ۱ آوریل ۲۰۱۳ دچار مرگ مغزی شد، در گزارش‌های اولیه خبرگزاری‌ها در مورد علت مرگ به مواردی همچون مسمومیت شدید دارویی، ایست قلبی و مشکلات تنفسی اشاره شده بود. در واکنش به این اخبار رضا داوودنژاد همسر خواهر عسل بدیعی، مسمومیت دارویی را شایعه دانست و مشکل قلبی ناشی از دشواری تنفسی و در نهایت مرگ مغزی را سبب مرگ وی اعلام کرد.

در نهایت در روز ۱۳ فروردین پزشک او علت مرگ مغزی را پارگی عروق مغزی و به دنبال آن خونریزی مغزی و ایست تنفسی عنوان کرد. دکتر سهرابی اعلام کرد که پس از بررسی‌های پزشکی، مشخص شده ضایعه نخاعی در پشت گردن باعث مرگ مغزی وی گردیده‌است. همچنین اعلام شد طبق موافقت خانواده وی و هم چنین میل باطنی وی و در خواستش برای اهدای اعضایش همهٔ اعضای داخلی از جمله کلیه، کبد، قلب و ریهٔ وی اهدا خواهد شد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: آزاده نامداری توافق ایران و چین عسل بدیعی رضا داوود نژاد رضا داوود نژاد عسل بدیعی مرگ مغزی علت مرگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۷۳۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افزایش ناگهانی مالیات صدای این گروه را درآورد

فربد فدایی در اطلاعات نوشت: بسیاری از صاحبان کارگاه‌ها، مغازه‌داران، پیشه‌وران و اصناف گوناگون و حتی کارخانه‌داران از افزایش ناگهانی مالیات آن هم زمانی که درآمدشان تقلیل یافته است شکایت دارند و آن را عادلانه نمی‌دانند.

این احساس که پولی به قهر از آنان گرفته می‌شود و در مقابل خدمات متناسبی دریافت نمی‌کنند، سبب ناخرسندی آنان می‌شود. کم نیستند کسانی که به علت مالیات زیاد که قادر به پرداخت آن نبوده‌اند، کار خود را رها کرده و به خیل بیکاران پیوسته‌اند.

در آنان هم که کار را ادامه می‌دهند، انگیزه کار بیشتر از بین می‌رود، زیرا احساس می‌کنند حاصل کارشان به خود آنان بازنمی‌گردد؛ اما به جز مالیات بر کار و پیشه، مالیات‌های خلق الساعه دیگری هم بر گروه شهروندان فشار می‌آورد؛ از جمله «مالیات بر خودرو لوکس».

در واقع به علت تورمی که دولت قادر به مهار آن نبوده، قیمت همه کالا‌ها بالا رفته است، برای نمونه اتومبیلی که هفت سال پیش به ۴۰ میلیون تومان خریداری شده است اکنون بیش از یک میلیارد تومان قیمت دارد. مساله نادیده مانده از نظر «اقتصاددانان مالیات بند» این است که در این مدت قیمت کالا‌های دیگر نیز بالا رفته است و موضوع فقط منحصر به اتومبیل یا خانه نیست.

اگر شخصی که هفت سال قبل اتومبیل ۴۰ میلیون تومانی خریده است بخواهد خودرو کهنه خود را نو کند، به او با ۴۰ میلیون تومان خودرو نو نمی‌دهند، بلکه باید دو میلیارد تومان بپردازد. خدا را شکر که اقتصاددانان عزیز به فکر مالیات گرفتن از لوازم خانه لوکس، یا فرش لوکس یا کفش لوکس یا دیگ و قابلمه لوکس نیفتاده‌اند! خدا را شکر که این عزیزان تاریخ نخوانده‌اند وگرنه در می‌یافتند که در زمان پتر (به اصطلاح کبیر)، در روسیه مالیات برریش و در انگلستان قرن هجدهم مالیات بر کلاه وضع کرده بودند و بسی مالیات‌های دیگر. خدا را شکرکه تاریخ نخوانده‌اند!