چرا تصمیماتی گرفته میشود که موجب عصبانی کردن مردم شود؟ / ستاد ملی کرونا پاسخگو نیست؟
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۴۶۴۲۳
محمدرضا سبزی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در تبریز با بیان اینکه از ابتدای شیوع ویروس ناشناختۀ کرونا و تشکیل ستاد ملی کرونا بیش از یک سال میگذرد؛ اظهار داشت: تصمیمات این ستاد تمام مسائل و شئون کشور را تحتالشعاع خود قرار داده است. مباحث اجتماعی، اقتصادی و حتی مسائل سیاسی. در واقع یکی از اصلیترین مراکز اِعمال حاکمیت، همین ستاد ملی کروناست اما ساختار و نحوه تعامل آن با جامعه از جمله مسائلی است که در این یک سال و اندی مورد تأمل است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی افزود: در این میان، تصمیمات غیرمسئولانه و تناقضات مدیریتی این ستاد، بیش از هر چیزِ دیگر بر گردۀ روان اجتماعی سنگینی میکند. وزیر بهداشت یک حرفی میزند، وزیر کشور حرفی مخالف آن و این وضعیت، تصویری از ناکارآمدی و تذبذب مدیریتی به جامعه صادر میکند و هر گونه عدم جامعهپذیری از سوی مردم را توجیه میکند. این که عدهای نسبت به دستورالعملهای بهداشتی بیتفاوت هستند، با وجود مسائل اقتصادی، دلایلی مثل بلاتکلیفی صادر شده از سوی ستاد را عنوان میکنند.
وی ادامه داد: در کنار این مسائل، پاسخگو نبودن ستاد ملی کرونا و بهتر بگویم مورد بازخواست نگرفتن این ستاد، خود دلیلی بر عدم تطبیق تصمیمات اتخاذی با شرایط اجتماعی است. متأسفانه این ستاد، هیچ دلیل قانع کنندهای برای تعطیل نکردن و محدود نکردن مسافرتهای نوروزی در ایام عید، به مردم ارائه نمیکند. از طرفی بعد از چنین فرصت طلاییای که مردم عرفاً در ایام عید اقدام به تعطیلی مغازههای خود میکنند، دستور به بستن مغازها و راههای ارتباطی شهرها میکند.
سبزی ادامه داد: متأسفانه اختیار مردم به دست مجموعهای سپرده شده است که هیچ ذهنیتی از شرایط مردم جز ابتلا ندارد. اینها را بگذارید در کنار دوگانه سازیهایی که بر جلسات غیرشفاف این ستاد سایه افکنده است. این که نسبت به مراسمات مذهبی، حساسیت بیش از حد نشان میدهد، اما در برابر کنسرت و مسافرتهای ترکیه هیچ واکنشی ندارد، قضاوتی جز، عامدانه بودن تحریک احساسات مذهبی برای انسان باقی نمیگذارد.
وی خواستار اقداماتی توسط نمایندگان مجلس شد و گفت: ضرورت دارد مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم، نسبت به پاسخگو کردن این ستاد تمام تلاش خود را بکند. این که نمیشود، ریش و قیچی کشور به دست شورایی افتاده است که هیچ گونه پاسخگویی به مردم ندارد.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تبریز تصریح کرد: لازم است مجلس شورای اسلامی از وزیر کشور در خصوص چرایی نبستن راههای ارتباطی بین ایران و ترکیه سؤال کند. لازم است از وی پرسیده شود که چرا فرصت طلایی عید را برای قرنطینه و تعطیل کردن اصناف و کسبه از دست داده و هزینه سنگین تعطیلی مراکز اقتصادی در کنار شیوع بیماری کرونا به کشور تحمیل میکنند؟ چه کسی پشت این تصمصمات هزینهبر است؟ چرا تصمیماتی گرفته میشود که موجب عصبانی کردن مردم شود؟ روند واکسنسازی و واردات آن در چه وضعیتی است؟ برنامه این ستاد برای حل مشکلات معیشیتی مردم چیست؟
وی اظهار داشت: جالب است که یکی از شعارهای انتخاباتی این دولت شفافیت بود، اما در عمل غیر شفافترین تصمیمات را در طول این هشت سال بر گردۀ مردم تحمیل کرده است. از برجام گرفته تا بنزین و مرغ و گوشت و تصمیمات کرونایی ...
انتهای پیام/60001
منبع: فارس
کلیدواژه: تبریز دانشگاه مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تبریز ستاد ملی کرونا خبرگزاری فارس فارس تبریز دانشگاه تبریز سفر به ترکیه عید نوروز نمایندگان مجلس وزیر کشور وزیر بهداشت ستاد ملی کرونا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۴۶۴۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حجاب و چالش خلاقیت در حکمرانی
واقعیت این است که نظام حکمرانی ما هنوز به اندازه رشد مردم غنا نیافته است. نظام حکمرانی ما هنوز تصور میکند مردم یعنی صندوق رأی و خلاص.
به گزارش مشرق، محسن مهدیان؛ مدیرمسئول روزنامه همشهری طی یادداشتی نوشت:
ماجرای حکمرانی در این روزگار با گذشته یک تفاوت اساسی کرده است. مهمترین رکن متفاوت آن حکمرانی در فضای شیشهای است؛ جایی در معرض چشم مردم. اساسا در نزدیکترین حالت ممکن به متن مردم هستیم.
همه تصمیمات مسئولان در مقابل چشم مردم قرار دارد و نتیجه اقدامات آنها توسط مخاطب دیده و ارزیابی میشود. اجمالا اگر این حکمرانی شیشهای منجر به مردمسالاری و رشد آگاهی مردم شود، باید بدان بالید، و اما اگر ثمرهاش پوپولیسم باشد باید نگران بود. پدیدههایی شبیه پروژهبگیری در فضای مجازی ثمره همین آسیب است. بماند. در این رابطه باید بیشتر نوشت. اما غرض این متن توجهدادن به مسئله دیگری ازجمله قصه دامنهدار حجاب است.
هر میزان که حاکمیت مردمیتر شود، باید به هنر نزدیکتر شود. مخلص کلام همین یک جمله است. هر میزان مردم سهمشان در حاکمیت فربهتر شود، چالش هنر و بهطور اخص خلاقیت بیشتر خود را نشان میدهد.
واقعیت این است که نظام حکمرانی ما هنوز به اندازه رشد مردم غنا نیافته است. نظام حکمرانی ما هنوز تصور میکند مردم یعنی صندوق رأی و خلاص. فضای مجازی با همه آسیبهایش باعث شده است مردم به شکل ناخواسته قدر و منزلت پیدا کنند. جبر روزگار کمکاری ما را جبران و به تحقق مردمسالاری بهمثابه آرمان انقلاب اسلامی کمک کرده است. اینجاست که باید قدر دانست، اما باید متناسب با این تحول خودمان را مهیا سازیم. یکی از مهمترین مقدمات نیز همین ساحت هنر در سیاست است.
هر میزان تصمیم حاکمیتی مردمیتر شود، باید هنریتر جلوه کند. هر میزان به متن حقیقی مردم نزدیکتر شویم، باید هنرمندانهتر رفتار کنیم؛ چون ساحت وجودی انسان ساحتی هنری است. هنر زبان فطرت است. گرایش فطرت، جمالپرستی است. به همین دلیل است که شهید مطهری هنر را زیباییآفرینی مینامد و آیتالله جوادیآملی هنر را در اعلیدرجهاش حرکت به سمت جمال وجودی میدانند. با این مقدمه مختصر وقتی قرار است حکمرانی مردمی شود و به زبان فطرت اجتماعی باشد و مردم را همراه سازد، باید هنرمندانه باشد و خلاقیت ابزار گفتوگو با مردم است.
اینکه در مواردی گویی بین حاکمیت و مردم یک زبان بیگانه حاکم است، به همین دلیل است؛ چون سهمی برای خلاقیت در سیاستورزیمان قائل نیستیم. اساسا زبان هنر و خلاقیت را بلد نیستیم. هر تصمیمی که بدون خلاقیت باشد محکوم به شکست است. خلاقیت تبدیل یک ایده کارشناسی در سطح حاکمیت به ادراک اجتماعی است؛ یعنی بهقاعده سیاست هنرمندانه. تصمیمات در بالاترین سطح کارشناسی اگر ابعاد هنری نداشته باشد، نمیتواند به زبان مردم ترجمه شود و لذا همراهی مردم را نخواهد داشت. با این توضیح ماجرای حجاب را نگاه کنید. مردم ما واقعا دیندارند؛ اما ما چقدر توانستهایم با خلق زیبایی و زبان فطری مردم از دین بگوییم؟ چقدر با زبان هنر از حجاب گفتهایم؟ فقط هم وجه تبلیغی و فرهنگی حجاب نیست که هنر لازم دارد؛ حتی قهریه ما نیز برای اقدام سلبی باید به رنگ هنر و خلاقیت شود؛ وگرنه بهترین تصمیمات شکست میخورد. اینجاست که در اجرای مقدسترین سیاستها دچار لکنت میشویم.
چه باید کرد؟ واقعیت این است که هنوز مسئولان ما فکر میکنند رسانه یعنی همان روابطعمومی سنتی گذشته. سالها گفته میشد تصمیمات حاکمیتی باید همراه با پیوست رسانهای باشد؛ اما واقعیت این است که هنوز به این مرحله نرسیده، باید از آن عبور کنیم. در دورهای قرار داریم که اینبار سیاستها و تصمیمات حاکمیتی باید پیوست هنر و رسانه شود؛ چون ابتدا جان مخاطب هدف است و بعد محیط و کالبد او. برای ساخت ذهن و قلب و ادراک اوست که توسعه و پیشرفت را در واقعیت رقم میزنیم. اساسا انقلاب اسلامی یعنی همین. باید بیشتر گفت.