اقتصادسیاسی جهان در هفته منتهی به 21 فروردین
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۵۱۱۵۲
پویاییهای بازار
۱- قیمت نفتهای خام شاخص با قیمتهایی نزدیک به قیمتهای هفته قبل در این هفته باقی ماندند.قیمت برنت در بازار بورس لندن به ۶٣ دلار کاهش یافت. خبرهای خوبی از توافق ایران با طرفهای ذیربط برای بازگشت ایالات متحده آمریکا از وین منتشر شد که بازار آتی نفت را در بخش تقاضا باثبات مینمایاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۲- قیمت جهانی مواد غذایی در ماه مارس مشابه ۱۰ ماه قبل از آن همواره افزایش یافت. بیشتر افزایش در روغنهای گیاهی و محصولات لبنی رخ داد. به گزارش سازمان خواروبار جهانی قیمت مواد غذایی ۱/۲ درصد در ماه مارس نسبت به ماه قبل افزایش داشته که بیشترین از ٢٠١۴ تاکنون است. در این میان قیمت روغنهای گیاهی هشت درصد و لبنیات با چهار درصد بیشترین رشد را داشتهاند. همچنین وزارت کشاورزی آمریکا اعلام کرد که مقدار صادرات ذرت در سال آبی ۲۰۲۱- ۲۰۲۰ نسبت به دوره قبل شش درصد افزایش داشته و به ٢٠۵٣ میلیون تن رسیده است. در حالی که مقدار ٣٠۵١٢ میلیون تن یعنی ١١۵ درصد بیشتر از سال آبی گذشته همچنان در انتظار انتقال به کشتی و صدور آن به بازارهای دیگر است.
۳- پس از تصویب پیشنهاد رییسجمهور آمریکا در کنگره مبنی بر دخالت ١٩٠٠ میلیارد دلاری دولت در اقتصاد آمریکا برای به راه انداختن کسبوکار و تجارت، اکنون صادرکنندگان چینی خود را برای صادرات بیشتر به آمریکا آماده میکنند. به هر فرد آمریکایی قرار است مبلغ ١۴٠٠ دلار پرداخت شود. محصولات مختلف چینی از ترقه و فشفشه تا لوازم طبی، روشنایی و حتی تلفنهای همراه آیفون و هزاران محصول دیگر از صادرات چین به آمریکا هستند. در همین حال با کاهش نرخ حمل بار توسط کشتیهای کانتینربر و فلهبر، هزینه انتقال کالاهای چینی به سرزمین ایالات متحده از گذشته کمتر شده است. نرخ حملونقل بار هوایی نیز کاهش یافته است. صندوق بینالمللی پول تخمین زده که رشد تولید ناخالص داخلی آمریکا در ٢٠٢١، ۴/۶ درصد نسبت به سال قبل باشد. در تحولی دیگر دولت آمریکا پیش از برگزاری یک کنفرانس در مورد تغییرات اقلیمی، درصدد است که تعهد خود در مورد کم کردن گازهای گلخانهای را به دو برابر افزایش دهد. بر اساس حجم انتشار گازهایی همچون دیاکسیدکربن، دولت آمریکا متعهد میشود تا ٢٠۵٠ تا ۵٠ درصد از حجم انتشار گازهای آلودهکننده بر مبنای سال ۲۰۵۰ را کمتر کند. این تعهد در دولت اوباما ٢۵ درصد بود.
۴- جلسه کمیسیون مشترک برجام روز سهشنبه و جمعه هفته گذشته در وین برگزار شد. این جلسات هر سه ماه برگزار میشود. ایران این بار با هدف احیای مجدد برجام، بازگشت آمریکا، رفع تحریمهای آمریکا و بازگشت ایران به تعهدات خویش پس از راستیآزمایی در مذاکرات شرکت کرد. آخرین اخبار حاکی از آن است که ایران در مذاکره با ١+۴ پیشرفت داشته است. نمایندگان روسیه و چین با اظهار خوشبینی خاطرنشان کردند که مذاکرات در هفته آینده ادامه خواهد یافت. حال مساله این است که رفع مجدد تحریمها مورد قبول آمریکا قرار میگیرد یا نه؟ از این طرف آیا ایران به رفع مجدد تحریمها به صورت گام به گام تمایل نشان میدهد یا نه. عراقچی نماینده ایران در این مذاکرات میگوید که ایران زمانی به تعهدات خویش بازمیگردد که برای هر کدام از اقدامات ١+۵ راستیآزمایی شده باشد. به نظر میرسد در عمل این کار همان پیشرفت گام به گام است. به گزارش خبرگزاری کیودو، آمریکا قرار است
یک روز زودتر به تعهدات برجامی بازگردد و ایران یک روز بعد در بیانیهای بازگشت به تعهدات برجامی را آغاز کند. تانکر حمل محصولات شیمیایی متعلق به کرهجنوبی که در ماه ژانویه به ساحل ایران آورده شده بود، دیروز آزاد شد. خبرگزاری رویترز گزارش داد که کرهجنوبی تعهد کرده پولهای ضبطشده ایران در این کشور که معادل هفت میلیارد دلار است را به ایران بازگرداند. در این ارتباط نخستوزیر کرهجنوبی روز یکشنبه هفته جاری از تهران دیدار میکند. اخیرا اعلام شد که دولت آمریکا توافق کرده تا اجازه نقلوانتقال این پول در سیستم پولی جهانی را برای مصارف غیرنظامی مانند خرید واکسن کرونا بدهد. در بازار انرژی از مذاکرات بازگشت به برجام به صورت مثبت برداشت شده و قیمت نفت تا اندازهای پایین آمد. چون بازار حس میکند که تولید نفت ایران بالا رفته و به بازار جهانی صادرات این کشور اضافه میشود.
۵- دور جدیدی از مذاکرات عراق و ایالات متحده آمریکا موسوم به گفتمان استراتژیک، چهارشنبه گذشته در بغداد برگزار شد. حضور نیروهای آمریکایی در عراق در سالهای اخیر با چالشهای متعددی از جمله حملات گروههای شبهنظامی عراقی و دستکم یک بار حمله نظامی ایران به پایگاه عینالاسد در پی شهادت سردار سلیمانی روبهرو بوده است. دولت بایدن درصدد آن است که تصویر آمریکا در خاورمیانه و به خصوص عراق را با مجموعهای از برنامههای تربیتی، آموزش عالی، فناوری، بهداشت، فرهنگ، اقتصاد و البته همکاریهای نظامی و امنیتی پر کند. از سوی دیگر عراق مایل است که حضور نظامی آشکار آمریکا در عراق پایان یابد. گرچه مسوولان عراقی معترفند که کمکهای لجستیک، پشتیبانی هوایی و سلاحهای آمریکایی مورد نیاز این کشور است. در بخش انرژی، حوزههای نفت و گاز عراق عموما با پایگاههای آمریکایی مستقر در این کشور نزدیکی جغرافیایی داشته و به نوعی تحت پوشش آنها قرار دارند.
همچنین شرکتهای آمریکایی دخیل در بخش انرژی در عراق و منطقه خودمختار کردستان در حال اکتشاف و استخراج نفت هستند. تولید نفت عراق هماکنون ۹/۳ میلیون بشکه در روز است که مقام دوم در اوپک را دارا بوده و از سهمیه اوپکپلاس برای خود، مقدار ٩٠ هزار بشکه در روز بیشتر تولید کرده است. خروج نیروهای آمریکایی در عراق به معنای احتمال حملات بیشتر گروههای مخالف دولت عراق از جمله داعش و القاعده به تاسیسات نفتی است.
۶- تولید نفت خام اوپک و متحدان آن در ماه مارس سال جاری نسبت به ماه قبل حدود ۴۵٠ هزار بشکه در روز افزایش یافته است. به گزارش پلاتس، روسیه و عراق بیشتر از سهمیه مصوب اوپکپلاس تولید کردهاند.
گروه غیراوپکی در این ائتلاف به رهبری روسیه ۰۸/۱۳ میلیون بشکه و اوپک در ماه مارس ۲۰/۲۵ میلیون بشکه در روز تولید کردهاند. دو کشوری که از سهمیه معاف بودند یعنی ایران و لیبی نیز بیشتر از گذشته تولید کردهاند. به گزارش پلاتس ایران در ماه گذشته ۳۰/۲ میلیون بشکه در روز تولید کرده که از آگوست ٢٠١٩ به بعد بیشترین است. این عدد به معنای مقدار تولیدی از ایران است که پلاتس به آن دست یافته و صادرات نفت ایران از مجاری غیر اعلان شده را دربر نمیگیرد. لیبی نیز در ماه مارس ۱۹/۱ میلیون بشکه در روز تولید کرده که از ٢٠١٣ تا به حال بیشترین مقدار تولید نفت لیبی بوده است. قرار است اجلاس وزرای اوپکپلاس در ٢٨ آوریل مجددا بازار نفت را بررسی کرده و در صورت وضعیت مناسب به تولید خود اضافه کنند.
۷- منابع نزدیک به وزارت خارجه ترکیه گزارش دادند که دو کشتی جنگی آمریکایی از تنگه بسفر گذشته و وارد آبهای دریای سیاه شدهاند. به جز روسیه، اوکراین، گرجستان، رومانی و بلغارستان، دیگر کشورها برای عبور از تنگههای بسفر و داردانل که هر دو بخشی از آبهای ترکیه محسوب میشوند مطابق کنوانسیون مونروئه باید از دولت ترکیه اجازه بگیرند. عبور کشتیهای تجاری تضمینشده و کشتیهای جنگی باید از لحاظ وزن و اندازه مورد تایید دولت ترکیه قرار گیرند. از سوی دیگر، اندیشه استراتژیک روسیه همچنان بر ژئوپلتیک و جغرافیا استوار است. مانند دوره اتحاد شوروی، هم اکنون روسیه برای حفاظت از فضا و سرزمین روسیه رینگهای متعددی را طراحی کرده است. رینگ پنجم حفاظت از فضای روسیه با مرز ارمنستان، ایران و ترکیه مماس است. رینگ اول آن شهر مسکو را دربر میگیرد. نقطه اصلی، کرملین است. رینگ دوم با مرزهای روسیه و اوکراین مماس است که تنها ۴٩٠ کیلومتر با مسکو فاصله دارد و اولین نقطه خارجی نزدیک به قلب تصمیمگیری در روسیه است. اوکراین در گذشته بخشی از اتحاد شوروی بود و دفتر سیاسی حزب کمونیست اتحاد شوروی با توجه به اسلاو بودن اکثریت اوکراین به این جمهوری نظر مثبت داشت. صنایع با فناوری بالا و همچنین نیروگاههای جدیدالاحدث شوروی مانند نیروگاه هستهای چرنوبیل در اوکراین بود. با فروپاشی شوروی، نگرانی مسکو از اوکراین زیاد شد. چون حالا اوکراین به استپها و دریاهای یخ نزده روسیه تسلط داشت. از طرف دیگر مسوولان اوکراینی و مردم آن خطه به غرب به خصوص وارد شدن به اتحادیه اروپا و عضویت در ناتو علاقه نشان میدادند. دولتهای طرفدار مسکو در اوکراین نتوانستند با مردم تعامل کنند و به تدریج دامنه تظاهرات علیه دولتهای دستنشانده مسکو بالا گرفت، تا جایی که وزرای خارجه سه کشور فرانسه، آلمان و انگلستان در تظاهرات در کیف شرکت کردند و در میدان (فکر کنم این نام فارسی باشد) دستها را به نشانه اتحاد بالا بردند.
در این دوره روسیه مرتب غرب را تهدید میکرد که در کار اوکراین دخالت نکنند. اما بالاخره رییسجمهور دستنشانده مسکو به روسیه فرار کرد. آقای پوتین در ٢٠١۴ نیروهایش را به شبهجزیره کریمه که بر دریای سیاه مسلط است فرستاده و آنجا را اشغال کرد.شبهجزیره کریمه تا قبل از جنگ جهانی دوم بخشی از روسیه بود که در تشکیلات اداری شوروی از آن پس به اوکراین داده شد. پس از اشغال، رفراندومی در سایه سرنیزه برگزار شد و مردم کریمه رای به انتزاع از اوکراین و الحاق به روسیه دادند.پس از آن طرفداران روسیه در برخی از استانهای شرقی اوکراین شروع به پیشروی کردند، در حالی که روسیه پشتیبان آنها از طریق مرزهای خود با اوکراین بود. حالا ناتو میگوید روسیه نقلوانتقال نظامی در مرزهای اوکراین داشته است. روسیه میگوید که هر گونه دخالت ناتو وضعیت را به جایی میکشاند که روسیه به روشهای دیگر فکر کند. این موضع روسیه را غرب به عنوان تسخیر چند استان دیگر اوکراین تلقی میکند. به نظر من اتفاقی نخواهد افتاد. با اشغال کریمه، روسیه اوکراین را فلج کرده و از طرف دیگر با ساختن دو خط لوله بزرگ نورداستریم و ترک استریم، روسیه مستقیما گاز طبیعی را به اروپا میرساند. بنابراین اوکراین موقعیت استراتژیک گذشته خود را از دست داده و روسیه مایل نیست که با غرب دربیفتد. به نظر میرسد که ورود ناوهای جنگی آمریکا به دریای سیاه بر قیمت نفت تاثیر مثبت خواهد داشت، اما احتمالا کاری از دست ناتو و آمریکاییها در این زمینه ساخته نیست. در همین حال دولت ترکیه در نظر دارد یک کانال جدید مابین دریای سیاه و دریای مرمره احداث کند. کانال استانبول از غرب شهر استانبول گذر کرده، ۴۵ کیلومتر طول داشته و هزینه ساخت آن ۲/۹ میلیارد دلار محاسبه شده است. پیمان لوزان و کنوانسیون مونروئه از ١٩٣۶ تاکنون رژیم حقوقی حاکم بر تنگه بسفر را تعریف کرده است. کانال جدید، محدودیتهای کنوانسیون مونروئه را بر ترکیه اعمال نخواهد کرد، اما منتقدان معتقدند که به لحاظ زیستمحیطی بر اقلیم همجوار تاثیر منفی داشته و همچنین منافع ملی ترکیه را تضعیف خواهد کرد. به احتمال زیاد عبور کشتیهای جنگی همپیمانان ترکیه پس از ساخت این کانال از این مسیر صورت گرفته تا محدودیتهای کنوانسیون مونروئه برآنان جاری نشود.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: میلیون بشکه در روز ماه مارس تولید کرده دریای سیاه تولید نفت کره جنوبی قیمت نفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۵۱۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۶۰ میلیارد دلاری آمریکا، جنگ اوکراین را به کدام سو می برد؟
پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ روسیه و اوکراین و تداوم کمک های نظامی و مالی غربی ها با همکاری همپیمانان غیر آمریکایی و اروپایی مثل ژاپن، کره جنوبی و استرالیا و ... ، همچنان وضعیت جبهه های جنگ به نفع روسیه می باشد. وضعیتی که کشور های غربی از جمله ایالات متحده را بر آن داشت تا کمک های تسلیحاتی و مالی میلیون و میلیارد دلاری را روانه کییف پایتخت اوکراین کند.
اخیرا کنگره آمریکا پس از بحث و جدل های چند ماهه ، بسته کمک ۶۱ میلیارد دلاری برای تقویت ارتش اوکراین را تصویب کرد. هچنین کشور های دیگری همچون انگلیس و ژاپن قصد دارند تا کمک های نظامی به اوکراین را نیز افزایش دهند. اما رسانه های غربی گفته اند که بعید است این کمک های میلیارد دلاری، بتواند روند جنگ اوکراین را به نفع کییف تغییر بدهد.
ضمن اینکه گزارش های مختلفی مبنی بر شکست های میدانی متعدد و قطاری ارتش اوکراین در جبهه های خارکیف وجود دارد. علت این موضوع هم وضعیت وخیم ارتش این کشور میباشد که باعث شده کشورهای غربی برای کمک های تسلیحاتی یا کمک های مالی مستقیم از سوی اوکراین تحت فشار قرار گرفته اند. به اعتقاد آگاهان سیاسی ، اوکراین هم اکنون به نوعی با تنفس مصنوعی غرب زنده است ؛ اگر روسیه بر پیشروی در خارکیف متمرکز شود و بتواند "راه آهن پولتاوا" را قطع کند عملا کار اوکراین را در جبه های جنگ تمام کرده است. هرچند که هدف اصلی روس ها دسترسی به پایتخت و تصرف کییف می باشد ؛ این موضوع به چند دلیل اهمیت دارد:
۱- شهر خارکیف شاه کلید جنوب و شرق اوکراین است، و راه آهن جنوب شرق اوکراین از شهر خارکیف عبور می کند ؛ همچنین، شاهرگ ارتش اوکراین نیز شهر خارکیف می باشد، که با محاصره این شهر از محور شمالی عملا کار ارتش اوکراین در جنوب تمام می شود.
۲-شهر خارکیف قلب صنعتی اوکراین است و بخشی از صنایعی که می توانند برای ساخت و تولید تسلیحات مورد نیاز ارتش استفاده شوند در این شهر به تولید می رسند.
۳-محاصره شهر خارکیف نیازمند شروع نبرد شهر "چرنیهوف" و تهدید کردن شهر کیف به عنوان پایتخت است ؛ روسیه با بردن یک لشکر به حومه شهر کیف می تواند کاری کند که ۱۰ لشکر ارتش اوکراین از جنوب به شمال بروند. ضمن اینکه با محاصره خارکیف می تواند باعث تسلیم مسئولان و مردم این شهر شوند که به روس ها برای روند تصرف شهر های دیگر اوکراین کمک کند.
ناگفته نماند که، یک منبع رسانه ای تلگرامی اوکراینی به نام "دیپ استیت" گزارش کرد نیروهای نظامی روسیه پیشروی های زیادی را در نقاط مختلف داشته اند ؛ اوچرتینو، نووباخموتوفکا، نووکالینوو، بردیچی، سیمیونفکا و جورجیفکا از جمله مناطقی هستند که ارتش روسیه پیشروی های زیادی داشته است.
آیا ضد حمله مجدد اوکراین امکان پذیر است؟
عده ای معتقدند کمک های مالی و تسلیحاتی غربی ها به ویژه ایالات متحده آمریکا تغییراتی ، ولو حداقلی در میدان نبرد ایجاد خواهد کرد ؛ تغییراتی که با ارسال تسلیحات اعضای اروپایی ناتو همچون "اف ۱۶" های مولتی رول لهستانی یا ارسال احتمالی جنگنده های "یوروفایتر تایفون" انگلیسی به ارتش اوکراین می تواند تا حدودی وضعیت جبهه های جنگ را به نفع اوکراین عوض کند.
هرچند که سایر تسلیحات زمینی-زرهی، انفرادی و یا پهپادی سایر کشور های اروپایی و نقاط دیگر جهان توانست به ارتش اوکراین، برای آسیب زدن به تاسیسات انرژی مثل پالایشگاه ها، انبارها و پایانه های نفتی و یا زیرساخت های اقتصادی دیگری مانند اسکله های بنادر روسیه و یا حتی حمله با اهداف نظامی همچون انهدام سامانه های پدافندی کمک کند ، اما هیچ تغییر مهم و اثر گذاری که بتواند اوکراین را از این وضعیت بسیار بد جنگی بیرون بیاورد و یا ارتش روسیه را به عقب تر ( از مناطق تحت تصرفش ) براند ایجاد نکرد.
حتی تغییر فرماندهان نظامی ارشد ارتش اوکراین مثل عزل زالوژنی و انتصاب سیرسکی به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین نیز تاثیر بسیار کمی بر وضعیت میدانی جنگ گذاشت و تاکنون نتوانسته انتظارات مورد نظر شخص رئیس جمهور اوکراین را برآورده کند. پیش تر از این هم زلنسکی بارها از ضد حمله ارتش اوکراین علیه ارتش روسیه صحبت کرده بود ؛ ضد حمله هایی که با کمک های مالی ایالات متحده قرار بود انجام شود ولی یا انجام نشد و یا قبل از شروع عملیات شکست های زیادی را متحمل شدند. با این وضعیت تحلیگران سیاسی معتقدند یا تلاش های اوکراین برای عملیات ها علیه روسیه همانند حملات قبلی خواهد بود و نه چیزی بیشتر از تحولاتی که در حال حاضر رخ می دهد.
هشدار جوبایدن به زلنسکی برای حملات به روسیه
اخیرا نیز روزنامه واشنگتن پست در گزارشی از هشدار جوبایدن رئیس جمهور ایالات متحده به زلنسکی رئیس جمهور اوکراین خبر داده که بایدن گفته است، با حمله با تاسیسات نفتی روسیه احتمال افزایش بهای جهانی نفت بیشتر می شود و به نوعی دستور توقف عملیات ها علیه صنعت نفت و گاز روسیه را صادر کرده است. سابقا ایالات متحده با کمک های چند صد میلیون دلاری سعی کرده بود وضعیت جبهه های جنگ را تا حدودی تغییر دهد.
به طور مثال تصویب بسته کمکی ۳۰۰ میلیون دلاری سه ماه گذشته مجلس سنای آمریکا به اوکراین برای تغییر روند جنگ در مناطقی نظیر بنادر اودسا، خرسون و همچنین مناطق شمالی اوکراین بود اما تاثیر این کمک آنقدر ناچیز بود که کارشناسان سیاسی برای تشریح این موضوع، صرفا به تجزیه تحلیل حملات پهپادی اوکراین به تاسیسات نظامی و غیر نظامی روسیه بسنده کردند.
چرا که معتقدند اوکراین توانایی لازم برای ضربات راهبردی به روسیه را ندارد و اروپا هم توانایی لازم برای ارسال کمک های مالی و تسلیحاتی به اوکراین را ندارد ؛ هر حمله ای هم از سوی اوکراین بدون پشتوانه فنی و عملیاتی نیروهای نظامی غربی عملا شکست خورده است. به همین دلیل اوکراین قبل تر تصمیم گرفته بود که از کمک های اطلاعاتی-فنی نیروهای نظامی فرانسوی استفاده کند.
لازم به ذکر است، به گفته خبرگزاری های مختلف آمریکایی، اروپایی و منطقه ای،کشور روسیه هم برای بازسازی ارتش خود و همچنین تغییر در جبهه های نبرد تا کنون کمک هایی را از کشور های ایران چین وکره شمالی دریافت کرده است ؛ کمک هایی که طبق اعلام گزارش های عمدتا شامل پهپاد های انتحاری و شناسایی-رزمی، موشک های بالستیک و کروز، توپخانه و همچنین شناور های بدون سرنشین و ... بوده است. هرچند که روسیه هم مثل اوکراین آسیب های مادی-معنوی زیادی را در این جنگ متحمل شده، اما به زعم ناظران و کارشناسان مسائل بین الملل، تا الان طرف پیروز نبرد چه در میدان و چه در اقتصاد و سیاست، کشور روسیه می باشد.
خبرنگار: حمید اسدی