چند راهحل برای قورت دادن قرص!
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۵۷۳۶۱
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک، تقریبا همه می توانند قرص بخورند؛ اگر می توانید غذا بخورید پس می توانید قرص هم بخورید. فقط به تمرین نیاز دارید. برای افرادی که لوزه دارند، یا دچار حساسیت رفلکس هستند و کسانی که باید قرص های بزرگی بخورند، ممکن است قرص خوردن یا همان به زبان ساده قورت دادن قرص غیر ممکن باشد اما حتی در این موقعیت ها هم خوردن قرص با تمرین امکان پذیر می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشکل بلع قرص ها می تواند به این دلایل باشد:
ترس از خفگی - این می تواند گلوی شما را هنگام تلاش برای بلع تنگ و باریک کند
دهان خشک
مشکلات بلع عمومی (دیسفاژی) - به عنوان مثال، به دلیل شرایطی مانند سکته مغزی
هشدار:کودکانی که برای اولین بار قرص می خورند باید این کار را زیر نظر یک فرد بالغ انجام دهند تا دچار خفگی نشوند.
راه حل مشکل قورت دادن و بلع قرصچند توصیه برای کسانی که در خوردن قرص مشکل دارند.
صبور باشید و تمرین کنید :برای برخی افراد ممکن است چند هفته طول بکشد تا به آن عادت کنند. برای تمرین بلعیدن قرص اسمارتیس های کوچک را قورت دهید تا گلو عادت کند.
با گلو و دهان خشک قرص نخورید :
با گلو و دهان خشک قرص نخورید ممکن است بچسبد و در گلوی شما گیر کند. جرعه ای آب بنوشید و آن را در دهان خود بچرخانید تا همه جای دهان تان مرطوب شود. سپس قرص را روی قسمت پشتی زبان گذاشته و تا زمان بلعیدن قرص آب بنوشید. بعد از بلعیدن قرص مقداری آب هم بنوشید تا قرص پایین رود.
چند جرعه آب بنوشید:قرص را در مرکز زبان تان قرار دهید و سپس چند جرعه کوچک و سریع آب بنوشید.
پیش از خوردن قرص آب زیادی بنوشید :دهان خود را پر از آب نمایید و آن را قورت دهید، سپس قرص را روی زبان بگذارید و دوباره دهانتان را پرکنید و قرص و آب را با هم قورت دهید.
با بطری آب بنوشید:نوشیدن آن از بطری باعث گشاد شدن گلو و قورت دادن راحت آن خواهد شد. قرص را در دهان گذاشته و با بطری آب بخورید و قرص را قورت دهید.
روش دو مرحله ای را امتحان نمایید :این روش سبب گشاد شدن گلو و راحت قورت دادن قرص می شود. ابتدا قرص را درون دهان بگذارید و مقداری آب بنوشید اما قرص را نبلعید سپس دوباره مقداری آب بنوشید و این بار قرص را بخورید.
از نی برای قورت دادن قرص کمک بگیرید :برای قورت دادن قرص ازنی استفاده نمایید زیرا مکیدن آب باعث کمک به راحت تر قورت دادن قرص خواهد شد. در این روش قرص را روی قسمت پشتی زبان بگذارید و با نی کمی آب بنوشید و قرص را فرو دهید.
خودتان را سرگرم نمایید:با تماشای تلوزیون، فرزندتان یا پرندگان خانگی تان که کار با مزه ای انجام می دهد، خود را سرگرم کنید تا حواس تان از بالا آوردن پرت شود، این گونه می توانید از رفلکس جلوگیری کنید. اکثر قرص ها از لقمه ی غذایی که می خوریم کوچک تر هستند، پس نگرانی رفلکس بیهوده است و می شود بر آن غلبه کرد.
از عسل استفاده کنید :برای راحت تر بلعیدن قرص، ابتدا کمی آب بنوشید و پس از آن قاشقی عسل برداشته و قرص را روی آن قرار داده و قورت دهید، بعد از آن مقداری آب بنوشید.
با غذاهای نرم قرص را فرو دهید :اگر در قورت دادن قرص مشکل دارید و نمی توانید قرص را با نان قورت دهید از مواد غذایی مانند :بستنی، ماست، ژله و دیگر غذاهای نرم استفاده کنید.
با پرتغال قرص را میل کنید :بلعیدن قرص با آب پرتقال به دلیل بافت لیز و لزج پرتغال آسان است. قرص را با آب پرتقال میل کنید و یا مقداری پرتغال را داخل دهان گذاشته و آن را بجوید هنگام قورت دادن قرص را روی آن گذاشته و باهم قورت دهید و سپس کمی آب بنوشید.
چند لقمه بزرگ غذا بخورید:اگر باید قرص را با معده خالی خورد، پیش از آن که قرص را بخورید، چند لقمه بزرگ غذا بخورید. این کار باعث کشیده شدن دهان و گلوی شما می شود و با تحریک بزاق دهان باعث می شود که عمل بلع راحت انجام شود و همچنین مانع از رفلکس خواهد شد.
هنگام قرص خوردن سرتان را خم کنید :برای بلیعدن کپسول یا قرص، آن را درون دهان بگذارید سپس مقداری آب درون دهانتان نگه دارید اما قورت ندهید. سر خود را به جلو خم کنید پس از رفتن قرص به عقب دهان آن را قورت دهید.
قرص را با غذا بخورید :ابتدا مقداری نان را بجوید اما قورت ندهید سپس قرص را روی آن گذاشته و با هم ببلعید و پس از آن مقداری آب بنوشید.
قرص را همراه پاستیل بخورید:برای راحت تر بلعیدن قرص، قرص را درون یک عدد پاستیل بگذارید، سپس آن را در دهان گذاشته و قورت دهید.
قرص را سریع قورت دهید:اگر مدتی آن را روی زبا ن تان قرار دهید ممکن است شروع به حل شدن کند و طعم تلخی ایجاد کند که باعث تحریک رفلکس می شود.
اگرچه موقعیت هایی وجود دارند که خوردن قرص تنها گزینه نیست. برای مثال، مادر بارداری که هر روز صبح حالت تهوع دارد قرصی را خورده و پیش از این که حل شود رفلکس کرده و بالا آورده است و بچه های کوچک هنوز به اندازه کافی بزرگ نشده اند تا بتوانند از پس خوردن قرص برایند و به طور مشابه افرادی که دچار آسیب در ناحیه گلو، مری یا معده هستند، ممکن است قادر به خوردن قرص نباشند. در این موارد به پزشک خود اطلاع دهید تا او دارو را در شکل دیگری به جز قرص برای شما تجویز کند که استفاده از آن برایتان راحت باشد.
چند مورد از دارو های جایگزین برای افرادی که مشکل قورت دادن قرص دارند: شربت قرص جویدنی قرص زیر زبانی نمونه هایی از دارو که روی پوست قرار می گیرند تا مواد آن وارد بدن شود. شیاف ( که در مقعد یا واژن وارد می کنند ) پماد اسپری های تنفسی پربیننده ترین هنگام اسهال این ۵ غذا را بخورید! چای سبز به درمان کرونا کمک میکند؟ ۱۰ علامت و نشانه کمبود ویتامین دی علائم و نشانههای افسردگی در مردان آخرین آمار کرونا در ایران (۱۴۰۰/۱/۲۲)منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: قرص برجام قورت دهید آب بنوشید غذا بخورید بلعیدن قرص قرص را روی خوردن قرص
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۵۷۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازسازی چهره یک زن خونآشام که با آجری در دهانش دفن شده بود
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دانشمندان چندی پیش یک جسد را پیدا کردند که با مطالعه روی آن به شدت شوک شدند. این جسد متعلق به یک زن ۶۰ ساله است که در قرن شانزدهم زندگی میکرده، اما به دلیل اینکه از نظر بومیها یک خونآشام بوده و از ترس اینکه از اجساد زیر زمین تغذیه نکند، بعد از مرگش آجری را در دهانش قرار داده بودند.
حال دانشمندان با اسکن سهبعدی، تصاویر باورنکردنی از جمجمه این فرد باستانی تهیه کردند؛ تصویری از یک زن با چانه نوکتیز، موهای نقرهای، پوست چروکیده و بینی کمکج. آنها حتی نشان دادند که صورت این زن با سنگی که در آروارههایش گذاشته بودند، چه شکل میشد.
دانشمندان فکر میکنند که آجر اندکی پس از مرگ این زن توسط مردم محلی در دهانش گذاشته شده است، زیرا میترسیدند که او از قربانیان طاعونی که یک شهر ایتالیایی -در فاصله چند دقیقهای از ونیز- را فرا گرفت، تغذیه کند.
چند متخصص پزشکی قانونی از برزیل و یک تصویرگر سهبعدی به نام «سیهرا مورائس» در یک مطالعه جدید صورت این زن خونآشام را بازسازی کردند. مورائس توضیح میدهد که این اسکلت در سال ۲۰۰۶ در حفاریهایی در ونیز پیدا شده است؛ در منطقهای که قربانیان طاعون بین قرن پانزدهم و هفدهم دفن شده بودند.
در حین حفاری از این منطقه، جمجمه یکی از اجساد این مقبره توجه باستانشناسان را جلب کرد، زیرا فک او به طرز عجیبی باز شده بود و داخل حفره دهانش یک سنگ قرار گرفته بود.
مورائس میگوید: مطالعاتی انجام شد تا دریابیم که آیا قرار گرفتن آجر در دهان این فرد باستانی تصادفی بوده یا عمدی. نتایج فرضیه اول را رد کرد و نشان داد که آجر به صورت عمدی در دهان فرد جا گرفته و در واقع، بخشی از یک مراسم تدفین نمادین بوده است.
بیشتر بخوانید: کشف بقایای یک کودک خونآشام در گورستانی در لهستاندر واقع ترس از خونآشامها در اروپا در قرون وسطی بسیار شایع بوده و عمدتا به دلیل عدم درک علت متورم شدن اجساد مرده بوده است. همین اعتقاد به خونآشامها باعث شده بود که تشریقاتی مانند درآوردن قلب اجساد قبل از دفن انجام دهند. در برخی از فرهنگها نیز مردهها را به شکل دمرو دفن میکردند تا فرد راهی را برای خروج از قبر پیدا نکند.
اما به گفته مورائس، این زن خونآشام به روشی کاملا متفاوت دفن شده است. مطالعهای که در سال ۲۰۱۰ توسط فردی به نام «ماتئو بورینی»، انسانشناس پزشکی قانونی برزیلی، انجام شد، این حقیقت را فاش کرد که بومیان به دلیل اینکه تصور میکردند این زن خونآشام است، او را به این روش دفن کردهاند. در واقع، آئینهای ضد خونآشامی که امروزه میشناسیم، نتیجه تکامل تاریخی این اسطوره است.
مورائس میگوید: این مطالعه به طور خاص به این باور میپردازد که قرار دادن آجر باعث میشود خونآشامها غذا نخورند.
اسکن سهبعدیمورائس با استفاده از اسکنهای سهبعدی جمجمه، توزیع بافت نرم را تخمین زد تا پوست صورت زن را بازسازی کند. سپس بینی او را بر اساس دادههای استخراج شده از اندازهگیریهای گرفته شده از اسکن توموگرافی افراد زنده از اجداد مختلف طراحی کرد.
او میگوید: با استفاده از تمام اطلاعات پیشبینیشده، میتوان مشخصات چهره را ترسیم کرد.
تحقیقات او همچنین به او اجازه داد تا این نظریه را آزمایش کند که آیا قرار دادن آجر حتی بدون آسیب رساندن به دهان و دندان امکانپذیر است یا خیر.
مورائس آجر را با فوم پلیاستایرن که به اندازههای دقیق بریده شده بود بازسازی کرد تا ببیند آیا میتواند در دهان خودش جا کند یا خیر. برای این کار از شخص دیگری کمک گرفت تا بتواند آن قطعه را در دهانش جا کند و موفق به این کار شد.
مورائس میگوید: هیچ سندی از زندگی این زن وجود ندارد که نشان دهد او یک خونآشام محسوب میشود. در عوض، این از تفاسیر مدرن ناشی شده که چرا دقیقا آجر در دهانش جا گرفته است. به غیر از این، منطقهای که جسد در آن کشف شده، به عنوان مکان قرنطینه برای قربانیان طاعون از قرن ۱۴۰۰ تا ۱۷۰۰ خدمت میکرده است.
شیوع طاعون با ترس از خونآشامها مصادف شد و زمانی که مردم محلی متوجه میشدند که اجساد متورم میشوند، تصور میکردند که در حال ضیافت گرفتن با گوشت افراد زنده است. با این حال، اسکلت خونآشام ونیزی تنها موردی نیست که با اشیائی در دهان پیدا شده است. در سال ۲۰۱۴، محققان از کشف بقایای مردی در لهستان با سنگی در دهان و چوبی در پایش خبر دادند. بقایای قرن هشتم در ایرلند نیز سنگهای بزرگی در دهان خود داشتند که با فشار بسیاری درون دهانشان جا گرفته بود.
خونآشامها در اروپای قرون وسطیداستانهای بسیاری از اروپای قرون وسطی به جا مانده است که مربوط به اجسادی میشود که راه میرفتند تا خون زندهها را بنوشند و این بیماری را گسترش دهند. در واقع، مردم آن زمان به دلیل اینکه درک درستی از بیماریهای عفونی نداشتند، به این باور رسیده بودند که کسانی که خونآشام میشوند، ابتدا خانوادههای خود را طعمه میکنند.
افسانههای خونآشام به ویژه در اروپای شرقی رایج بود و کلمه خونآشام به احتمال زیاد از همین منطقه سرچشمه میگیرد. از این رو، کندن قبر خونآشامهای مشکوک در بسیاری از فرهنگها در سرتاسر اروپا انجام میشد. براساس گفته دایرهالمعارف بریتانیکا، ویژگیهای طبیعی تجزیه بدن انسان -مانند عقب رفتن لثهها و ظاهر رشد مو و ناخنها- در زمانی که اجساد را از قبر بیرون میکشیدند، این باور را تقویت میکرد که اجساد به نوعی پس از مرگ زندگی را ادامه میدهند.
طاعون بوبونیکطاعون بوبونیک شایعترین شکل طاعون است که با نیش کک آلوده منتقل میشود. عفونت به غدد ایمنی به نام غدد لنفاوی گسترش مییابد و باعث تورم و دردناک شدن آنها میشود و ممکن است به سمت زخمهای باز پیشرفت کند. انتقال طاعون بوبونیک از انسان به انسان نادر است و معمولاً از حیوانات گرفته میشود.
اگر طاعون ریهها را آلوده کند - یا با پیشرفت فرم بوبونیک در بدن یا با گرفتن عفونت از نفس بیمار یا حیوان آلوده - به آن طاعون پنومونی گفته میشود. از نظر تاریخی، طاعون مسئول همهگیریهای گسترده با مرگ و میر بالا بوده است.
افراد آلوده به طاعون معمولاً پس از یک دوره یک تا هفت روزه به بیماری تبدار حاد با سایر علائم سیستمیک غیر اختصاصی مانند شروع ناگهانی تب، لرز، درد سر و بدن و ضعف، استفراغ و تهوع مبتلا میشوند.
طاعون در قرن چهاردهم به «مرگ سیاه» معروف بود و باعث مرگ بیش از ۵۰ میلیون نفر در اروپا شد. امروزه طاعون به راحتی با آنتیبیوتیکها و استفاده از اقدامات احتیاطی استاندارد برای جلوگیری از ایجاد عفونت درمان میشود.
طاعون به عنوان یک بیماری حیوانی در همه قارهها به جز اقیانوسیه یافت میشود. هر جا که کانونهای طبیعی طاعون و جمعیت انسانی همزمان وجود داشته باشند، خطر ابتلا به طاعون انسانی وجود دارد.
اپیدمی طاعون در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی رخ داده است. اما از دهه ۱۹۹۰، بیشتر موارد انسانی در آفریقا رخ داده است. سه کشور بومیترین کشور طاعون هستند که عبارتند از جمهوری دموکراتیک کنگو، ماداگاسکار و پرو. در ماداگاسکار، تقریباً هر سال، بین سپتامبر و آوریل، موارد متعددی از طاعون بوبونیک گزارش میشود.
انتهای پیام/
نسترن صائبی صفت کد خبر: 1225414 برچسبها باستان شناسی