کارگران در صف بیمه بیکاری
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۶۴۱۳۲
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، فروردین است، هنوز کمر بهار تا نشده اما تا دلت بخواهد آفتاب زبانه می‌کشد و هول و ولای گرمای تموز به جان آدم‌ها افتاده است. هنوز مانده تا صلات ظهر، اما خورشید جا گرفته وسط آسمان و آدم‌ها بی‌حوصله و گرمازده، پوشه به دست، ماسک به‌صورت، پله‌ها را بالا و پایین می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اداره خلوت است، آدم‌ها یکی‌یکی، دو تا دو تا می‌آیند و می‌روند. خبری از ازدحام همیشگی اداره نیست. کوران کرونا و تعطیلی نصفه نیمه تهران، کار خودش را کرده و عده‌ای را خانه‌نشین کرده است. به‌خصوص کارگرهایی را که کرونا، تیشه به ریشه کارشان زده و حالا گرفتارتر از همیشه روزگار می‌گذرانند؛ شب را و روز را.
رضا 33ساله است. چشم‌هایش توی سالن دو‌دو می‌زند و تازه در حال کشف محیط است. به راحتی به حرف می‌آید و قصه‌اش را ساز می‌کند: «توی شرکت تابلو‌سازی یکی از رفقام کار می‌کردم. حقوقم مرتب پرداخت نمی‌شد و اغلب با تأخیر بود، هر بار مجبور می‌شدم به زبون بیام و آخرش مثلا یه تومن علی‌الحساب می‌گرفتم. منم مونده بودم توی رودربایستی. بعد یه مدت چند تا نیروی جدید گرفتن. فهمیدم حقوق اونها هم از من بیشتره، هم به موقع پرداخت میشه. اون موقع بود که دیگه واقعا شاکی شدم. فهمیدم دنبال بهونه بودن که ردم کنن. منم گفتم سنوات این چند سالی که باهاتون کار کردم رو بدید من برم. انقدر امروز فردا کردن که دیگه خسته شدم. حالا هم اومدم اینجا ببینم می‌تونم برای بیمه بیکاری اقدام کنم یا نه، نخستین روزه میام و خیلی وارد نیستم.»
سالن نیمه‌تاریک است، مهتابی‌های کم‌جان روی دیوار، انگار رو به مرگند و هُرم گرمای توی خیابان، خودش را هل داده توی ساختمان و تمام سالن‌ها و اتاق‌ها را فتح می‌کند. عرق شره می‌کند روی پیشانی رضا و بعد می‌رود زیر ماسک.
رضا مجرد است؛ «با این اوضاع مگه میشه زن گرفت، اون موقع که سر کار بودم تو فکر ازدواج بودم، اما الان دیگه کلا بی‌خیال شدم. منِ مجرد موندم توی خرج خودم، خدا به داد اونایی برسه که زن و بچه دارن. به منم گفتن 6 ماه طول میکشه تا کار بیمه‌م درست شه و دریافتی داشته باشم. توی این شیش‌ماه باید چیکار کنم رو خودمم هنوز نمی‌دونم.»
سرخیم، اما با سیلیمحمد مرد 44ساله‌ای است که تازه رسیده و نشسته روی صندلی راهرو تا نفسی تازه کند: «20سال توی یه کارگاه تراشکاری کار کردم. اما یک دفعه تجهیزات و مواد گرون شد. یه شبه به ما گفتن خوش اومدی! البته ماجرا برای 3 سال پیشه. با دو تا بچه چیکار می‌کردم؟ همون موقع اومدم دنبال بیمه بیکاری و خلاصه بعد از کلی دوندگی کارم درست شد. چند ماهی بیمه بیکاری گرفتم و 3 سال بعدش توی تولیدی زیره کفش کار پیدا کردم. اما بعد از 6 ماه دوباره یه عده‌مون رو تعدیل کردن. بازم 3 ماه بیکار بودم.»
هر یک جمله را که می‌گوید، قطره‌های عرق را با پشت دست از پیشانی پس می‌زند و دوباره درست از همانجا عرق می‌جوشد. گرم است و آدم‌ها بی‌طاقتند و اول و آخر حرفشان یک چیز است؛ چه کار کنند؟ «3 ماه با ماشین کار کردم و بعدش رفتم یه کارگاه ریخته‌گری، اما بعد از چند ماه، شب عید گفتن سفارش کم شده و به سلامت. هیچ‌کس شرمنده زن و بچه‌ش نشه، خلاصه که با سیلی صورت‌مون رو سرخ کردیم خانوم. سابقه بیمه‌م کم نیست، قبلا هم فقط شش هفت ماه از بیمه بیکاریم استفاده کرده بودم، حالا اومدم ببینم دوباره چند‌ماه بهم تعلق می‌گیره.»
اداره خلوت است و اغلب مراجعان مرد هستند، بهاره اما زنی است 35ساله که در یک کارخانه کارتن‌سازی کار می‌کرده و صاحب کارخانه بی‌خبر از کارگران یکباره شرکت را فروخته و یک‌شبه 300کارگر را بیکار کرده است. گرچه بعدا خبر رسیده که ضرر کرده و گره به کارش افتاده. «پیرمرد در دم سکته کرده و حالا گوشه بیمارستان افتاده، آه 300 نفر آدم دامنش رو گرفت. چند سال بود من اونجا کار می‌کردم و نخستین باره اینجوری بیکار شدم. بهم گفتن برو دنبال بیمه بیکاری و اینجا هم که معلوم نیست کی کارم درست بشه.»
بیمه به شرط حضور و غیاب؟یکی، دو نفر دیگر رسیده‌اند؛ تازه شماره گرفته‌اند و پوشه مدارک‌شان پر و پیمان‌تر به‌نظر می‌رسد. مرد میانسالی پیش می‌آید؛ عصبانی، خسته و گرما زده می‌گوید: «مشکل که یکی، دوتا نیست خانوم! بیکاری یه درده، بدو بدوهای بعدش یه درد دیگه. من توی کارگاه چوب کار می‌کردم. بعد از 10سال، چند وقت پیش بیکار شدم. غصه عالم آوار شد روی سرم، خودم به درک، غصه زن و بچه آدم رو پیر می‌کنه. زن من مشکل قلبی داره. یه‌بار عمل کرده و استرس براش سمه. نمی‌خوام غصه بخوره. می‌ترسم سکته کنه بیفته روی دستم.»
اسمش جواد است. می‌گوید 40ساله است اما بیشتر به‌نظر می‌رسد. گرد سپید نشسته روی موها و سیاهی‌ها را عقب زده؛ چشم‌هایش خسته و بی‌حالت است و وسط حرف با ماسک روی صورتش بازی می‌کند: «دردسرت ندم خانوم، همون موقع که اخراج شدم، رفتم دنبال بیمه بیکاری. میگن تا یه‌ماه بعد از اینکه بیکار می‌شی باید بری دنبال این بیمه، حالا خوبه باز من می‌دونستم، خیلیا که بیچاره‌ها نمی‌دونن و همین چندرغازم از دست می‌دن. تو رو خدا شما به مردم آموزش بدید. خلاصه رفتم دنبال بیمه، هی هر روز برو، بیا! چندبار وسطش می‌خواستم ول کنم اما دوباره این کارو نکردم. توی همون 6ماه، هی با خواهش و التماس ماشین یکی از دوستامو گرفتم و روی ماشین کار کردم. هر چی درمی‌آوردم پنجاه، پنجاه بینمون تقسیم می‌شد.»
سر تکان می‌دهد، ماسک را پایین می‌کشد و می‌خندد؛ جای خالی دندان جلو، چیزی شبیه به یک نغمه ناجور است: «یه‌بار توی خیابون با یکی دعوام شد و این بلا سرم اومد. حالا همه اینا به درک، الان 6ماه گذشته و گمونم از ماه بعد بیمه‌ا‌م رو بریزن اما گفتن هر ماه مأمور میفرستن دم خونه ببینن واقعا بیکارم یا نه. آخه این چه کاریه؟! زن من هنوز نمی‌دونه من بیکارم. نمی‌خوام بفهمه، حالا بست بشینم تو خونه؟ یکی مثل من این بدبختی رو داره، یکی هم می‌خواد بره دکتر، بره دنبال یه کار دیگه، چه می‌دونم، مردم هزار جور گرفتاری دارن. هر کی هم که بیمه می‌گیره بازم دنبال اینه که یه کار بخور و نمیری کنارش پیدا کنه. نمی‌شه بست بشینه توی خونه که! یکی از دوستام یه آشنا داره اینجا. اومدم رو بندازم ببینم میتونه یه کاری کنه برای حضور و غیابم یا نه».
گرفتاری مثل بهمن است. از تلنگری شروع می‌شود، بعد مثل هیولا بزرگ می‌شود و قد می‌کشد و جولان می‌دهد. اینجا، آدم‌های گرفتار، جمع‌شان جمع است.
حرف‌های جواد، مرد دیگری در همان حوالی را می‌کشد سمت ما. مردی 46ساله که 12سال در یک اتوشویی کار کرده و حالا آمده برای گرفتن سختی کار؛ «مثل اینکه برای کار دستگاه پرس سختی کار در نظر می‌گیرن. البته 5ساله از خشکشویی اومدم بیرون اما وقتی اینو شنیدم اومدم ببینم جریان چیه. از آخرین بیمه‌ای هم که برام رد شده خیلی گذشته، میگن دیگه بیمه بیکاری بهم تعلق نمی‌گیره. مگر اینکه دوباره جای دیگه‌ای برم سرکار و بعد بتونم مجددا پروندم رو به جریان بندازم و از صاحب کار قبلیم شکایت کنم.»
مرد هنوز نمی‌داند دوندگی را به جان بخرد یا نه... گیرم که خرید، کار جدید را چطور دست و پا کند؟
یکی گرفتار می‌شود، یکی سیر...بهار سیاه تهران جولان می‌دهد و خیابان «همیشه بیدار» مثل همیشه شلوغ است. مردها گله به گله کز کرده‌اند گوشه خیابان و موقع حرف زدن ماسک‌هایشان را پایین می‌کشند. اداره که خلوت باشد، مردها گره به ابرو می‌اندازند و پکرتر می‌شوند. علی یکی از همین مردهای سن و سال‌داری است که پا به پای مراجعان پله‌ها را بالا و پایین می‌کند. علی دلال است، واسطه آدم‌های کشتی به گل نشسته و مؤسسات حقوقی. یک مشت کارت مؤسسه را توی دست گرفته و جلوی آدم‌ها پیش می‌کشد: «آدم‌های بیکار و بدبخت و گرفتار میان اینجا و کار ما هم اینه که بهشون مؤسسه‌های حقوقی رو معرفی کنیم و اینجوری یه پولی هم گیر خودمون میاد.»
روزگار عجیبی است، نان یک نفر، در گرو گرفتاری یک نفر دیگر؛ «هر یه نفری که به مؤسسه معرفی کنم یه پورسانتی به‌خودم می‌دن. بعضی روزا اداره شلوغ میشه و کار ما هم بیشتر رونق می‌گیره. یه وقتایی هم مثل امروز بیشتر از یکی دو مورد نیست که به تورمون بخوره.»
علی 7 سال است که ساعت 8 صبح رسیده جلوی اداره کار و عصر هم به سیاق کارمندان معمول راهی خانه شده است. اما نه اتاق و میز کار دارد نه هیچ امتیاز دیگری. نان علی گره خورده به بالا و پایین رفتن از 8 پله جلوی ورودی؛ دیگر سرما و گرما و و جولان کرونا هم برایش توفیری ندارد؛ آن هم تنها برای حداکثر 3 میلیون تومان در ماه.
ساعت حدود 12ظهر است. ماشین حمل تخم‌مرغ رسیده سر چهارراه و راه را بند آورده، موتوری‌ها بلند بلند حرف می‌زنند و با دست راهش را نشانش می‌دهند. پیرمردی جلو می‌آید، با چشم‌هایش می‌خندد و بعد ماسک سفید به چرک نشسته را پایین می‌کشد. سیگاری می‌گیراند و سر درددلش باز می‌شود: «هر کی میاد اینجا یه بدبختی داره، اما بدبخت‌تر از ما که نیست، نگاه کن، همین الان هفتا موتوری واستادن و هر کی از اداره میاد بیرون می‌پرن سراغش که برسوننش. اونی که فرزتره برنده است. من پیرمردم یه روزایی دست خالی برمی‌گردم خونه.»
پیرمرد 65ساله، یکی از موتوری‌های ثابت جلوی اداره است. چین و چروک دور چشم‌های سرخش را گرفته و دل پری دارد؛ «راننده ترانزیت بودم؛ برام پاپوش درست کردن و 5کیلو هروئین گذاشتن توی ماشینم. 4 سال زیر تیغ بودم، بعد معلوم شد بی‌گناهم، همه زندگیم رفت و شد همین موتور. روزی دست خداست. امروز که کاسب نبودیم، شاید خدا خواست و فردا شلوغ‌تر شد.»
یکی دو نفر از پله‌ها پایین می‌آیند و مردها سیگار تازه‌گیرانده را زیر پا می‌اندازند و از روی موتورهای پارک‌شده می‌جهند.
پیرمرد رو بر می‌گرداند، یکی از جوان‌ترها مسافر را گرفته و باقی دست‌خالی بر می‌گردند. پیرمرد سرتکان می‌دهد، دور می‌شود و زیر سایه کنار دیوار کز می‌کند.
این،داستانی است که هر روز همین ساعت همین‌جا تکرار می‌شود.
پربیننده ترین فساد شبکه بانکی +فیلم هشدار وزیر اقتصاد درباره نرخ سود به بانک‌ها افزایش قیمت بنزین؛ سرآغاز مشکلات ارزی منابع بلوکه شده در کره آزاد نشده است هزینه سرویس پیامکی برخی بانک‌ها افزایش یافتمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: کارگران بیمه بیکاری برجام بیمه بیکاری کار می کردم دنبال بیمه کار کردم آدم ها یه کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۶۴۱۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲۸۰ برنامه ویژه کارگران در همدان برگزار می‌شود
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان همدان از فعالیت ۲۵۰ تشکل صنفی و کارگری و کارفرمایی در واحدهای صنفی استان خبر داد و گفت: به مناسبت هفته تجلیل از مقام کارگر، ۲۸۰ برنامه ویژه کارگران همدان طی این هفته برگزار خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از همدان، یوسف شعبانی امروز _سه‌شنبه، چهارم اردیبهشت_ در نشست خبری با اصحاب رسانه با بیان اینکه ۱۴۸ هزار و ۷۴۲ کارگر بیمه اجباری در استان در واحدهای کارگری فعالیت دارند، اظهار کرد: سال گذشته ۹ هزار نفر به تعداد بیمه‌شدگان اجباری کارگری اضافه شد.
وی با اشاره به اینکه افزایش تعداد بیمه‌شدگان رشد قابل توجه اشتغال پایدار را در طول یک سال اخیر نشان می‌دهد، افزود: ۲۷۲ هزار و ۹۱۳ نفر بیمه شده تأمین اجتماعی در استان داریم که از این تعداد ۱۴۸ هزار و ۷۴۲ نفر بیمه شده اجباری هستند.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان همدان ادامه داد: از جمعیت یک هزار و ۸۵۰ نفر استان معادل ۸۰۹ هزار و ۳۴۴ نفر با احتساب خانوارها زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی هستند.
۱۸۰۰ نفر مقرری بگیر تأمین اجتماعیشعبانی با بیان اینکه ۲۴ هزار و ۲۱۴ واحد در استان در حوزه خدمات، صنعت و کشاورزی مشمول قانون تأمین اجتماعی هستند، اضافه کرد: در حال حاضر یک هزار و ۸۰۰ نفر بیمه شده تأمین اجتماعی در استان مقرری بگیرند که تا سقف ۵۴ ماه تحت پوشش تأمین اجتماعی قرار می‌گیرند و البته به میزان سابقه فعالیت آنها ماه‌ها تعیین می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ۱۴۴ هزار و ۱۴۳ نفر شاغلین استان معادل ۲۶.۵ درصد در بخش کشاورزی مشغول هستند، خاطرنشان کرد: ۱۶۱ هزار و ۵۵۰ نفر معادل ۲۹.۷ درصد در بخش صنعت و ۲۳۸ هزار و ۲۴۴ نفر معادل ۴۳.۱۸ درصد در حوزه خدمات مشغول هستند.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی همدان با اشاره به ارائه خدمات در پنج بخش و مدیریت مستقل توسط اداره کار استان تصریح کرد: در حوزه روابط کار با چهار زیر بخش همچون هیئت‌ها، بازرسی با هدف صیانت از نیروی کار، بخش تشکلات کارگری و کارفرمایی خدمات ارائه می‌شود.
شعبانی یادآور شد: در تنظیم روابط، هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف به روند شکایات کارگران و کارفرمایان رسیدگی می‌کنند که به طور متوسط ۶ هزار دادخواست در طول سال رسیدگی می‌شود.
کاهش زمان رسیدگی به پرونده‌های شکایاتوی با اشاره به کاهش زمانی رسیدگی در هیئت‌های رسیدگی با حدود ۲۳ روز ادامه داد: تمرکززدایی با استقرار هیئت‌های حل اختلاف در شهرستان‌ها و برگزاری آموزش‌های مستمر روابط کار بین کارگر و کارفرما به طور جد مورد پیگیری است.
شعبانی از فعالیت ۲۵۰ تشکل صنفی و کارگری و کارفرمایی در واحدهای صنفی استان خبر داد و افزود: در حوزه تعاون اقدامات خوبی صورت گرفته که در حال حاضر یک هزار و ۳۰۰ تعاونی فعال در بخش تولیدی، توزیعی و خدماتی در استان فعال هستند و همچنین کمک به تشکیل، نظارت و توسعه تعاونی‌ها هدف‌گذاری شده است.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان همدان با تأکید بر اینکه هدف‌گذاری کردیم کانون‌ها و خوشه‌های کسب و کار را با تشکیل تعاونی‌های مورد نیاز توسعه دهیم که موفق هم بودیم، گفت: سال گذشته ۱۱ تعاونی به مرحله ملی راه یافتند به طوری که دو تعاونی برتر ملی انتخاب شدند.
وی با بیان اینکه ظرفیت‌های لازم برای رشد تعاونی‌ها با توجه به اهداف برنامه هفتم توسعه در استان فراهم است، اضافه کرد: هدف‌گذاری شده در طول برنامه هفتم به ازای هر سال دو درصد تعداد تعاونی‌ها رشد کند که این مهم در استان مورد توجه است.
شعبانی با اشاره به اینکه در حوزه اشتغال و کارآفرینی سه هدف با قوت پیگیری شده و توسعه کارآفرینی و اشتغالزایی در دستور کار است، گفت: اعطای تسهیلات مشاغل خرد خانگی با سود چهار درصد، تسهیلات تبصره ۱۸ و تسهیلات حمایتی بخشی از این اقدامات به شمار می‌آید.
وی تصریح کرد: آمارهای درخوری در اعطای تسهیلات داشتیم که می‌توان به جذب ۱۱۴ میلیارد تومان تسهیلات برای یک هزار و ۴۰۰ طرح طی سال گذشته اشاره کرد.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان همدان گفت: به مناسبت هفته تجلیل از مقام کارگر، ۲۸۰ برنامه ویژه کارگران همدان طی این هفته برگزار خواهد شد.
کد خبر 747283
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه