تلاش دانشگاه آزاد برای مشارکت حداکثری مردم در انتخابات ۱۴۰۰
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۶۵۲۳۱
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه آزاد، فرزاد جهان بین در نخستین جلسه هماهنگی و هم افزائی هیأت‌های نظارت بر تشکل‌های اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی با تأکید بر اینکه ملاک عمل در مواجهه با تشکل‌های سیاسی اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی قانون است، گفت: تشکل‌ها محل رشد هستند و لازمه رشد، واگذاری کارها به تشکل‌ها و فراهم کردن زیرساختهای آن و افزایش سعه صدر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی قانون گرایی را از دیگر زیرساختهای رشد تشکل‌ها دانست و افزود: تشکل‌ها باید در فعالیت‌های خود در چارچوب قانون آزادانه عمل کنند و نباید هیبت قانون در جامعه و دانشگاه شکسته شود.
جهان بین به سیاست‌های انتخاباتی دانشگاه آزاد اسلامی اشاره و تصریح کرد: به هیچ عنوان نباید امکانات و منابع دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور به نفع جریان یا اشخاص خاصی مورد استفاده قرار گیرد. سیاست این دانشگاه مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و کمک به انتخاب اصلح است.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی تأکید کرد: در ایام تبلیغات رسمی انتخابات، تشکل‌های سیاسی اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی می‌توانند از تمامی نامزدهای مورد تأیید شورای نگهبان دعوت به سخنرانی و مناظره کنند.
وی اظهار داشت: باید زمینه تضارب آرا گروه‌های مختلف را در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی فراهم کنیم و بر نشاط فکری، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و … دانشجویان بیفزاییم.
مهندس محمد روزبهانی مدیرکل تشکل‌های اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی نیز در این جلسه با اشاره به ویژگی‌های تشکل‌ها در گام دوم انقلاب اظهار داشت: تشکل‌ها باید پیگیر حل مسائل کشور و در صحنه‌های انقلاب حضور داشته باشند. همچنین با جهت گیری انقلابی به راه حل های داخلی اعتقاد داشته و هدفمند و پیشرو باشند.
وی برگزاری جلسات اندیشه ورزی، ارائه خدمات مجازی به تشکل‌ها، برگزاری رویداد حل تمرین و مشارکت سیاسی و ایجاد فرصت آموزشی مشق امید از برنامه‌های کلان اداره کل تشکل‌های سیاسی اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی است.
مهندس روزبهانی به فعالیت تشکل‌های مختلف دانشجویی و استادی در دانشگاه آزاد اسلامی اشاره و تصریح کرد: در دانشگاه آزاد اسلامی ۱۱۲ تشکل دانشجویی و ۲۶ تشکل استادی فعال هستند. تشکل‌های دانشجویی تا کنون ۴۶ انتخابات و تشکل‌های استادی ۱۸ انتخابات برگزار کرده اند.
در ادامه این جلسه هر یک از رؤسای استان‌های دانشگاه آزاد اسلامی به ارائه نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود در زمینه تشکل‌ها پرداختند.
کد خبر 5187486منبع: مهر
کلیدواژه: گام دوم انقلاب دانشگاه آزاد اسلامی انتخابات 1400 فرزاد جهان بین ویروس کرونا دانشگاه های علوم پزشکی وزارت علوم تحقیقات و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی خوابگاه دانشجویی دانشجویان وام دانشجویی دانشگاه ها اطلاعیه آموزش پزشکی سازمان سنجش مرکز سنجش آموزش پزشکی دوره دکتری نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی تشکل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۶۵۲۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری فردگرایی و افول جنبش دانشجویی
به گزارش خبرنگار مهر، مهدی متولیان، فعال فرهنگی در یادداشتی به موضوع وارفته گی جنبش دانشجویی و فردگرایی نسل جدید که در تضاد با فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج است، پرداخته است. او این پیشنهاد را مطرح کرده که شاید بهتر است از خیر تشکل‌های سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
امروز در جلسه‌ای حضور داشتم که بحث از وارفته‌گی جنبش دانشجویی بود و از سخنان اخیر رهبر انقلاب در ملاقات رمضان گذشته با دانشجویان یاد شد:
"...توقّع بنده از تشکّل‌ها خیلی زیاد است. این مقداری که شما راجع به توقّع از دولت و نظام و شخص حقیر و مانند این‌ها اینجا بیان کردید، بدانید چند برابرش من از شما توقّع دارم... اوّلین توقّع اینکه شما باید در محیط دانشجویی اثر بگذارید؛ این اثر دیده نمی‌شود، کم دیده می‌شود. شما تشکّلید. تشکّل‌ها باید در درجه‌ی اوّل، نگاهشان به داخل دانشگاه باشد؛ شماها در درجه‌ی اوّل، نگاهتان بیشتر به بیرون دانشگاه است. به بیرون دانشگاه [هم] نظر داشته باشید؛ همین‌طور که گفتم، دغدغه‌مند باشید، انتقاد کنید، اشکال داشته باشید، راه حل ارائه بدهید، این‌ها خوب است، امّا از این خوب‌تر، از این لازم‌تر این است که شما به داخل دانشگاه نگاه داشته باشید؛ روی دانشگاه کار بکنید. تشکّلهای ما در دانشگاه‌ها کم کار می‌کنند؛ انصافاً این کم‌کاری وجود دارد..." (بیانات ۱۹/۱/۱۴۰۳)
در مقایسه با زمان دانشجویی ما، حدود ۲۰ سال پیش، امروز برای جنبش دانشجویی نا و رمقی نمانده و از آن تأثیرات اجتماعی و مطالبه‌گری‌های جریان‌ساز دیگر خبری نیست... در آن جلسه ما این را حمل بر ضعف مدیریت دانشگاه و امثالهم می‌کردیم، اما یکی از دوستان گفت: دقت داشته باشید که نسل امروز نسبت به نسل گذشته به‌شدت فردگراتر شده است و آمارها و تحلیل‌ها هم شاهدند که جامعه‌ی ایران به‌سرعت به سمت فردگرایی می‌رود؛ و پیش خودم گفتم چه راست گفت!
همین ابزارهای تکنولوژیک که به‌طور گسترده در اختیار فرزندان ماست و آن‌ها را به طرز نگران‌کننده‌ای خانه‌نشین کرده، یکی از لوازم این فردگرایی است و البته عوامل دیگر که گفتن‌اش در این مقال نمی‌گنجد.
اما فعالیت اجتماعی در جنبش دانشجویی و تشکّلی مثل بسیج، دقیقاً پرورنده‌ی روحیه‌ی جمع‌گرایی و در تضاد با این میل عمومی نسل جدید قرار دارد. برای این باید چه فکری کرد؟ شاید بهتر است اساساً از خیر تشکل‌های سنتی بگذریم و به اشکال نوین تشکل - مثلاً تشکل مجازی – رو بیاوریم؟!
اما واقعیت این است که فردگرایی، مسلخ زندگی و تفکر دین‌مدارانه است. فردگرایی ملازم فرو رفتن هرچه بیشتر در منیت و خودبنیادی است. و منش بنده‌ی باایمان خدا، دقیقاً نفی منیت و خودبنیادی است. این مهم‌ترین وجه تضاد دین الهی با دین مدرنیسم است. پس بروز این وضعیت در جامعه‌ی ایرانی را فی‌نفسه باید یک بیماری انگاشت که خود منشأ پیدایش انواع بیماری‌های روحی و روانی در آحاد جامعه خواهد بود. این فردگرایی با آن خلوت‌گزینی هر از گاه که برای تفکر و بازنگری در خویشتن توصیه شده، هیچ مناسبتی ندارد.
این فردگرایی رفته‌رفته منجر به کوته‌بینی، تنگ‌نظری و خودخواهی فرد، در عین ناتوانی و عجز از حل مسائل فردی و اجتماعی می‌شود. این فردگرایی تکنولوژیک تفکر و قوه‌ی عاقله‌ی عمومی را پایین می‌کشد و هوش جمعی را مختل می‌کند. همچنین بلندنظری و آینده‌نگری را ضایع می‌کند. با چنین وضع و حالی چه‌طور باید جامعه‌ی آینده را به دست نسل جدید سپرد تا بسازند؟ یا چه‌طور می‌توان به توسعه‌ی معنوی و روحی جامعه امید بست؟
اما دقیقاً به‌ترین درمان برای این بیماری، تقویت، توسعه و تنوعبخشی به تشکّلهای اجتماعی، و از سوی دیگر جامعیت بخشیدن به تشکّل مردمی است و البته ما آن تشکّل جامع را هم‌اکنون در اختیار داریم: بسیج. اما چه‌قدر برای آن تبلیغ می‌کنیم و نسل‌های جدید را به فعالیت در آن تشویق و ترغیب کرده‌ایم؟ به‌ویژه بسیج سازندگی هم در کانسپت تفکر دینی، یک حرکت جذاب و بسیار انسان‌پرور است که با وجود گسترش فوق‌العاده‌ی آن تا امروز، اما در حیث کلی سطح تماس ناچیزی با جمعیت جوان کشور دارد.
به تصور حقیر باید مسئولین دست از دیدن نوک بینی‌شان بردارند و برای راحتی و فراغت امروزشان، تشکّلهای عمومی و به‌خصوص دانشجویی را تضعیف نکنند. امروز روزی است که باید صِرف فعال بودن و رونق گرفتن تشکل‌ها - صَرف نظر از اثرگذاری‌شان – یک اولویت اجرایی در حوزه‌ی فرهنگ عمومی شود. حتی اگر هم‌سو با ایده‌ی نظام اسلامی نباشند...
تشریح پروندههای قاچاق دختران و خانههای فساد/ دستگیری ۹۶نفر