به نقل از «عصر ایران»

جنبش جا گذاشتن گوشی در خانه

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۷۸۴۹۰

روز به روز حوصله ما برای حرف‌زدن با همکاران یا اعضای خانواده‌مان کمتر می‌شود. شری ترکل، روانشناس و فیلسوف تکنولوژی می‌گوید: ما آدم‌ها در ارتباط‌گرفتن با دیگران بسیار آسیب‌پذیریم و می‌کوشیم روی این آسیب‌ها را با تکنولوژی‌های ارتباطی بپوشانیم. نمی‌توانی حرفت را مستقیم بزنی؟ خب چه راهی بهتر از پیامک. طاقت حرف‌زدن طولانی نداری؟ با یک متن کوتاه کار را تمام کن.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزنامه «جوان» در ادامه نوشت: نتیجه همه این میان‌برهای پرعجله تنهاترشدن آدم‌ها و تبدیل آن‌ها به کسانی است که نمی‌توانند یکدیگر را تحمل کنند. چطور می‌شود از تکنولوژی استفاده کنیم و اینقدر منزوی نشویم؟ شری ترکل، از ما انسان‌ها می‌خواهد که قلمرو از دست‌رفته خودمان را در میان حجم انبوه وقفه‌های فناورانه باز پس بگیریم. او به ما می‌گوید چطور باید تغییر کنیم تا به نسخه‌های خلاق‌تری از خودمان تبدیل شویم. اگرچه خطرات دنیای دیجیتال، رسانه‌های اجتماعی و دستگاه‌های هوشمند و اعتیاد به آن‌ها موضوع داغ این روزهای ماست، اما شری ترکل تقریباً سه دهه است که با این مسائل سروکله می‌زند. این مطلب ماحصل و تلخیص گفت‌وگویی است با شری ترکل که در وب‌سایت تینک - اکت منتشر شده است. ترجمان آن را با عنوان «هنر تحمل آدم‌های خسته‌کننده، از زبان شری ترکل» و ترجمه بابک حافظی منتشر کرده است.

بچه‌های امروز قادر به درک احساسات دیگران و همدلی با آن‌ها نیستند؟ اینکه مردم مدام سرشان در گوشی است و آنجا به هم پیام می‌دهند و تلفن همراه را به محور زندگی اجتماعی‌شان تبدیل کرده‌اند و من بر این باورم که ارسال پیام متنی به‌جای ارتباط رودررو در حال تبدیل‌شدن به عامل اصلی از میان رفتن همدلی است.

در تحقیقاتم موضوعی را به‌وضوح مشاهده کردم. در همه‌جا از کلاس‌های ابتدایی گرفته تا دبیرستان‌ها و شرکت‌ها می‌بینم گفت‌وگویی بین مردم شکل نمی‌گیرد و به جای آن سرشان در گوشی است.

یکی از خنده‌دارترین رونمایی‌هایی که در آن حضور داشتم، مربوط می‌شود به اوایل معرفی اینترنت اشیا. در آنجا می‌توانستید قهوه‌تان را از استارباکس سفارش دهید و نرم‌افزار شما را به نزدیک‌ترین شعبه هدایت می‌کرد. شما از قبل فهرست همه آدم‌هایی که دلتان نمی‌خواست با آن‌ها روبه‌رو شوید را به برنامه می‌دادید و برنامه شما را از مسیری می‌برد که به هیچ کدام‌شان برخورد نکنید. اسمش را هم گذاشته بودند زندگی بدون اصطکاک. یادم می‌آید که با خودم فکر کردم: «چه کسی گفته است که شما هیچ‌گاه نباید با آدم‌های دشوار یا لحظه‌های دشوار روبه‌رو شوید، از چه زمانی تا حالا این شده تعریف زندگی خوب؟.» فناوری برای ما ابزاری شده است برای تجربه زندگی‌هایی که آدم‌ها از آن حذف شده‌اند. زندگی بدون اصطکاک در ابتدا قرار بود فقط در حوزه اقتصادی اجرا شود، اما امروزه بیش از هرچیز با زندگی بدون اصطکاک در حوزه اجتماعی مواجه هستیم.

مطالعه‌ای که گوگل درباره محیط کاری خودش انجام داد خیلی مرا تحت تأثیر قرار داد. در این تحقیق، آن‌ها درباره تمام کارکنانی که از بدو تأسیس شرکت استخدام شده بودند، تحقیق کردند. در آن ابتدا، فلسفه‌شان برای استخدام نیرو این بود که تصور می‌کردند نیروهایی در سازمان موفق خواهند بود که برنامه‌نویسان خیلی خوبی باشند، مشتریان باحالی باشند، یا مهارت‌های الگوریتمی و ریاضیاتی بالایی داشته باشند، اما بعداً معلوم شد در واقع افرادی در سازمان پیشرفت کرده بودند که به هیچ وجه دارای این مهارت‌ها نبودند. نیروهایی که طی این سال‌ها در سازمان موفق شده بودند، افرادی بودند با مهارت گفت‌وگوی خوب، همدلی بالا، توانمند در کار تیمی و به طورکلی آن‌هایی که حائز همه شرایط لازم برای مشارکت در فعالیت‌های گفتگو محور بودند.

اولین چیزی که لازم داریم این است با کمی فروتنی به این بیندیشیم در شرایطی که نیاز به کار تیمی و خلاقیت وجود دارد، خوب‌بودن در تفکر الگوریتمی چقدر به کارمان خواهد آمد. گوگل تیم‌های درجه یکی داشت که در ابتدا فرض می‌شد اعضای آن‌ها بهترین ایده‌پردازان سازمان هستند، اما در واقع این تیم‌ها آن‌هایی بودند که بهترین کار تیمی را انجام می‌دادند. ما زمانی بهترین خودمان هستیم که بتوانیم همدلی ورزیده و با دیگران گفتگو کنیم. مهم است که در ادامه این مثال، بحث درباره شکوه و عظمت الگوریتم و خارق‌العادگی هوش مصنوعی را مطرح کنیم.

چیزهایی وجود دارد که مفید بودنشان ثابت شده است، اما همان چیزها را هم اگر کورکورانه دنبال کنید به انواع دردسرها گرفتار خواهید شد. در حوزه تشخیص پزشکی، مشخص شده است پزشکانی که در واقعیت روبه‌روی بیمار می‌نشینند و شرح حالش را می‌گیرند چیزهای زیادی را می‌بینند که هوش مصنوعی قادر به دیدن آن‌ها نیست. سیستم پزشکی ناکارآمد خواهد بود، اگر تنها بر داده‌های هوش مصنوعی تکیه کند و دست به کنارگذاشتن پزشکانی بزند که یاد گرفته باشند در کنار بیمار بنشینند، معاینه‌اش کنند، شرح حال بگیرند و به طور کلی بدانند چه کار کنند.

هوش مصنوعی حوزه‌ای است که در آن، موارد زیادی از افراط در استفاده و سپس اصلاح را شاهد هستیم. برای همین است در هر زمینه‌ای رد پای آن را مشاهده می‌کنید. در پزشکی هم به نظر می‌رسد این افراط وجود دارد. حتماً در معاملات سهام هم چنین چیزی را مشاهده کرده‌اید. البته من دشمن فناوری نیستم، ولی مردم گاهی فراموش می‌کنند که آدم‌ها چه کارهایی می‌توانند بکنند.

فرض کنید من و شما برای ناهار بیرون می‌رویم. خیلی از مردم در این شرایط گوشی‌هایشان را با خود می‌آورند، اما خاموشش می‌کنند و پُشت‌ورو روی میز می‌گذارند. اثبات شده است که در این حالت، گفتگوها هم از همدلی کمتری برخوردار خواهد بود و هم موضوع صحبت به مسائل کم‌اهمیت‌تر تنزل خواهد یافت. منظور از استفاده با اراده از گوشی این است که اگر قرار باشد با هم ناهار بخوریم و همدیگر را بشناسیم، باید گوشی‌هایمان را در جایی خارج از محدوده دید خود قرار دهیم. حضور گوشی فکر و ذکر شما را به جاهای دیگری می‌کشاند. وقتی در کنار آدم‌های دیگر هستید، باید واقعاً بخواهید که با آن‌ها باشید. گوشی آدم‌ها را در لحظات فراغت بسیار کم‌طاقت می‌کند. پی‌درپی گوشی خود را چک و تند و تند پیام‌های ورودی جدیدی از سراسر دنیا روی گوشی‌تان دریافت می‌کنید. افرادی که با آن‌ها مصاحبه کرده‌ام می‌گویند صحبت‌کردن رودررو با مردم خیلی کند و حوصله‌سربر است. یکی از نکات مرتبط با استفاده ارادی از فناوری این است که بتوانید آن را کنار بگذارید و با خسته‌کننده‌بودن آدم‌ها و کندی آن‌ها اخت شوید.

مردم احساس بی‌قراری می‌کنند. آن‌ها نمی‌توانند زندگی را با سرعت کند انسانی تحمل کنند. حتی موقع قدم‌زدن در ساحل هم مدام گوشی‌شان را چک می‌کنند. ما در آغاز مسیری برای رسیدن به لحظه عقب‌گَرد هستیم.

یاد بگیرید که نیازی ندارید پیوسته پیام ورودی و محرک جدید دریافت کنید، برای بازپس‌گیری گفتگو با مردم، سعی کنید به‌جای ارسال پیام متنی یا ایمیل، اول سراغ گفت‌وگوی مستقیم بروید. اجزای سازنده یک مشارکت گفتگو محور را بشناسید. انتظار نداشته باشید که دیگران فوراً با شما هماهنگ شوند. برای شروع، همین که کل روز با دیگران پیام ردوبدل نکنید، کافی است.

باید جنبشی را برای جاگذاشتن گوشی‌هایمان در خانه راه بیندازیم. ما دنیای کاملاً جدیدی که گوشی‌هایمان قرار است نشانمان دهند را زیادی برای خودمان بزرگ کرده‌ایم.

منبع: وب سایت ترجمان / گفتگو با شری ترکل / ترجمه: بابک حافظی / تلخیص: سیمین جم / مرجع: تینک - اکت

لینک کوتاه: asriran.com/003GhZ

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: هوش مصنوعی آدم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۷۸۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

به رنگ حمایت و همدلی در خانواده

همکاری در امور خانه یکی از ستون‌های اصلی زندگی زناشویی شاد و موفق است؛ زمانی که زوجین در انجام کارهای خانه دوشادوش یکدیگر قدم برمی‌دارند، بار مسئولیت‌ها سبک‌تر شده، حس همدلی و تعلق خاطر افزایش می‌یابد و عشق و احترام متقابل در خانه موج می‌زند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، زندگی مشترک، یک شراکت دو نفره است که در آن، زن و شوهر باید در تمام ابعاد زندگی، همراه و پشتیبان یکدیگر باشند؛ یکی از مهم‌ترین عرصه‌های این شراکت، امور مربوط به خانه و خانواده است، در گذشته، تصور رایج بر این بود که وظایف خانه‌داری به طور کامل بر عهده زنان است، اما با تغییر سبک زندگی و افزایش حضور زنان در جامعه، ضرورت همکاری زوج‌ها در انجام کارهای منزل بیش از پیش احساس می‌شود.

همکاری زوج‌ها در امور خانه، فواید متعددی برای زندگی مشترک به همراه دارد، این امر نه تنها به زن و شوهر کمک می‌کند تا بار مسئولیت‌ها را به طور عادلانه تقسیم کنند، بلکه موجب ایجاد صمیمیت و همدلی بیشتر بین آنها می‌شود.

کمک مردان در کارهای منزل از فشار و استرس زنان جلوگیری می‌کند

فاطمه رضازاده، روان‌شناس و مشاور خانواده در خصوص مزایای همکاری زوج‌ها در امور خانه اظهار می‌کند: انجام کارهای خانه به تنهایی، می‌تواند برای هر دو نفر خسته‌کننده و طاقت‌فرسا باشد، اما با تقسیم وظایف بین زن و شوهر، این بار سبک‌تر شده و هر دو نفر می‌توانند زمان بیشتری را برای استراحت و تفریح خود داشته باشند.

وی ادامه می‌دهد: زمانی که زن و شوهر در کنار هم کار می‌کنند، به طور مستقیم با سختی‌ها و چالش‌های یکدیگر آشنا می‌شوند، این امر موجب می‌شود تا آنها نسبت به یکدیگر همدلی و درک بیشتری پیدا کنند.

این روان‌شناس تصریح می‌کند: همکاری در انجام کارهای خانه، فرصتی برای زن و شوهر فراهم می‌کند تا در کنار هم وقت بگذرانند و با یکدیگر صحبت کنند و این منجر به تقویت صمیمیت و روابط عاطفی بین آنها خواهد شد.

وی می‌گوید: فرزندان با مشاهده همکاری پدر و مادر در انجام کارهای خانه، یاد می‌گیرند که چگونه مسئولیت‌های خود را به عهده بگیرند و به دیگران کمک کنند، همچنین زمانی که زن و شوهر در کنار هم برای ساختن و حفظ خانه تلاش می‌کنند، حس تعلق خاطر بیشتری به زندگی مشترک خود پیدا می‌کنند.

رضازاده بیان می‌کند: انجام تمام وظایف خانه و خانواده به تنهایی، می‌تواند فشار و استرس زیادی به زنان شاغل یا خانه‌دار وارد کند؛ کمک مردان در کارهای منزل، این بار سنگین را سبک‌تر می‌کند و به زنان فرصتی برای استراحت و رسیدگی به خود می‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: تحقیقات نشان داده است که زنانی که در انجام کارهای منزل تنها هستند، بیشتر در معرض افسردگی، اضطراب و خستگی قرار دارند؛ در مقابل، زنانی که از حمایت همسر خود در انجام کارهای خانه برخوردارند، شادتر و سالم‌تر هستند.

یک تشکر ساده؛ انگیزه‌ای برای ادامه همکاری و حس رضایت است

رضازاده با اشاره به راهکارهایی برای افزایش همکاری زوج‌ها در امور خانه اظهار می‌کند: اولین قدم برای افزایش همکاری زوج‌ها در امور خانه، گفت‌وگوی صریح و صادقانه با همسرتان بر سر تقسیم وظایف است؛ زن و شوهر باید با یکدیگر صحبت کنند و مشخص کنند که هر کدام چه وظایفی را می‌توانند بر عهده بگیرند، بنابراین درباره انتظارات، توانایی‌ها و محدودیت‌های یکدیگر صحبت کنید، به یکدیگر گوش دهید و سعی کنید دیدگاه و احساسات یکدیگر را درک کنید.

وی اضافه می‌کند: شرایط زندگی در حال تغییر است و ممکن است گاهی اوقات یکی از زوجین به دلیل شرایط کاری یا شخصی، زمان و توانایی کمتری برای انجام وظایف خانه داشته باشد؛ در چنین مواقعی انعطاف‌پذیری و درک متقابل حرف اول را می‌زند، از این رو لازم است که زن و شوهر در تقسیم وظایف خود انعطاف‌پذیری نشان دهند.

این روان‌شناس تصریح می‌کند: از زحمات و تلاش‌های همسرتان در انجام کارهای خانه قدردانی کنید؛ یک تشکر ساده و یا انجام دادن کار مورد علاقه همسرتان، می‌تواند انگیزه او را برای ادامه همکاری افزایش دهد، همچنین از یکدیگر به خاطر انجام کارهای خانه تشکر و قدردانی کنید، این امر موجب احساس ارزشمندی و مورد احترام بودن برای هر دو نفر می‌شود.

وی در ادامه می‌گوید: زن و شوهر می‌توانند با یکدیگر برنامه‌ریزی کرده و مشخص کنند که چه زمانی باید چه کاری انجام شود و این می‌تواند به آنها کمک کند تا از اتلاف وقت و انرژی جلوگیری شود، همچنین آنها می‌توانند از فرزندان خود نیز در انجام کارهای خانه کمک بخواهند تا حس مسئولیت‌پذیری را یاد بگیرند.

رضازاده می‌گوید: انجام تمام وظایف خانه و خانواده به تنهایی، می‌تواند فشار و استرس زیادی به زنان شاغل یا خانه‌دار وارد کند؛ کمک مردان در کارهای منزل، این بار سنگین را سبک‌تر می‌کند و به زنان فرصتی برای استراحت و رسیدگی به خود می‌دهد.

کمک مردان در کارهای خانه نشانه‌ای از احترام و تعهد به همسر و خانواده است

وی اظهار می‌کند: کمک مردان در کارهای خانه نشانه‌ای از عشق، احترام و تعهد به همسر و خانواده است؛ زمانی که در کنار همسرتان برای ساختن خانه‌ای گرم و صمیمی تلاش می‌کنید، پیوندتان عمیق‌تر شده و زندگی زناشویی‌تان شادتر و پویاتر خواهد شد، بنابراین با تقسیم عادلانه وظایف منزل، می‌توانید زندگی مشترکی شادتر، سالم‌تر و موفق‌تر داشته باشید.

این روان‌شناس ادامه می‌دهد: انجام کارهای خانه همیشه خسته‌کننده و یکنواخت نیست، با کمی خلاقیت می‌توانید آنها را به فعالیتی لذت‌بخش تبدیل کنید، به عنوان نمونه می‌توانید باهم آشپزی کنید یا انجام امور خانه را با همکاری فرزندان خانواده و تشویق آنها به همکاری و مسئولیت‌پذیری در فضایی شاد و صمیمی انجام دهید.

با این اوصاف؛ همکاری زوج‌ها در امور خانه، یک ضرورت برای داشتن یک زندگی مشترک شاد و موفق است؛ با کمی تلاش و برنامه‌ریزی، می‌توانید این امر را به یک برنامه‌ریزی همیشگی تبدیل کنید و از فواید آن بهره‌مند شوید؛ به یاد داشته باشید که صبر و حوصله، شوخ‌طبعی و ایجاد فضایی شاد و صمیمی در خانه، می‌تواند همکاری در امور خانه را به تجربه‌ای لذت‌بخش و خاطره‌انگیز تبدیل کند.

کد خبر 744960