برنامه کاهش نیروهای آمریکایی در منطقه کدام اهداف را دنبال می‌کند؟
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۰۳۳۸۷
گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس – مهدی پورصفا: ایده تمرکز یگان‌های نظامی ارتش ایالات متحده در اقیانوس آرام به حدود 10 سال پیش باز می‌گردد؛ زمانی که آخرین یگان‌های میدانی ایالات متحده آمریکا از عراق خارج شدند و حضور نیروهای آمریکایی صرفاً به حضور مستشاری محدود شد.
اگرچه ظهور دوباره داعش مجالی را برای آمریکایی‌ها فراهم کرد تا بار دیگر با لشکرکشی به منطقه غرب آسیا جای پای خود را در این حوزه مهم جغرافیایی تثبیت کنند، اما به نظر می‌رسد در دوره جدید، «جو بایدن» رییس جمهور آمریکا باز هم بحث تخلیه نیروهای نظامی آمریکا از غرب آسیا برای تقویت حضور نظامی در چین مطرح شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته از سال 2011 میلادی و همزمان با تأسیس پایگاه تفنگداران آمریکایی در نزدیکی داروین بحث افزایش توان نظامی نیروهای آمریکایی در نزدیکی چین مطرح شده بود، با این حال در دوران ترامپ تلاش بر این بود تا این تقابل بیشتر در حوزه اقتصاد متمرکز شود تا تقابل نظامی چرا که شرایط به خصوص در مورد تایوان می‌توانست وخیم شود.
با این حال به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها دیگر تعلل بیشتر در مقابل چین را به صلاح نمی‌دانند و حالا قرار است که اولین عقب‌نشینی‌ها از منطقه غرب آسیا انجام شود.
* لشکرکشی به سوی چین
بر طبق پیش‌بینی‌ها قرار است بخش مهمی از توان رزمی ارتش آمریکا در نزدیکی منطقه «ایندو پاسیفیک» متمرکز شود و این به معنای کاهش حضور در بقیه مناطق دنیاست.
بر همین اساس و طبق اخبار منتشر شده توسط رسانه‌های آمریکایی یک تیم 15 نفره از مقامات ارشد و ژنرال‌های آمریکایی در حال کار بر روی یک طرح جامع برای عقب‌نشینی از مناطق مختلف جهان و تمرکز بر روی چین است. این نقشه در حقیقت نوعی چینش مجدد نیرو در مناطق مختلف دنیا است.
شاید این تغییر را بتوان از زمان ریاست جمهوری نیکسون بی‌سابقه دانست؛ وقتی که نیروهای آمریکایی با شکست در ویتنام و اوج گرفتن اعتراضات ضدجنگ مجبور شدند تا راهبرد خود را تغییر دهند و بر روی متحدان خود در سرتاسر دنیا برای مقابله با نفوذ اتحاد جماهیر شوروی تمرکز کنند. حالا هم آمریکا به دنبال تمرکز بر مقابله با چین است و از هم‌اکنون به دنبال تغییر راهبرد خود است.
* چین قدرت برتر خواهد شد؟
بر اساس داده‌های موسسه تحقیقات صلح بین‌الملل در استکهلم، هزینه‌های دفاعی چین طی سه دهه گذشته به حدود ۲ درصد تولید ناخالص داخلی محدود بوده است. اگر این سطح حفظ شود با فرض تولید ناخالص ۳۰ هزار میلیارد دلاری در سال ۲۰۴۰ بودجه دفاعی چینی‌ها می‌تواند تا ۶۰۰ میلیارد دلار افزایش یابد. در صورتی که میزان بودجه نظامی تا ۴ درصد زیاد شود این عدد هم دو برابر خواهد شد.
هم‌اکنون رقم بودجه نظامی آمریکا به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. با فرض ادامه یافتن مسیر فعلی، بودجه نظامی آمریکا در سال ۲۰۴۰ کمی بیش از ۱.۱ تریلیون دلار خواهد بود. به این ترتیب آمریکایی‌ها برای حفظ برتری خود مسیر سختی در پیش دارند.
بر اساس یک تخمین محتاطانه آمریکا هم‌اکنون نزدیک به ۳۰ درصد منابع خود را در منطقه اقیانوس آرام و مابقی آن را در بقیه نقاط دنیا از جمله غرب آسیا متمرکز کرده است. این در حالی است که چین نزدیک به 70 درصد توان دفاعی خود را در منطقه اقیانوس آرام متمرکز کرده است. مطالعات شورای امنیت ملی آمریکا نشان می‌دهد که اگرچه تا سال ۲۰۳۰ همچنان توانمندی دفاعی آمریکا می‌تواند از چین بالاتر باشد اما این شکاف از آن تاریخ به شدت کاهش خواهد یافت.
آمریکایی‌ها برای حفظ رویارویی خود با چین باید از تعهدات نظامی خود در سایر مناطق دنیا همچون غرب آسیا بکاهند. شاید یکی از ویژگی‌های دوران پساکرونا شدت یافتن عقب‌نشینی آمریکایی‌ها از سایر مناطق دنیا باشد و غرب آسیا از اصلی‌ترین نامزد‌های این اقدام است.
* عراق و افغانستان گزینه اصلی‌اند
دو کشور افغانستان و عراق از جمله گزینه‌های اصلی برای عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از خاورمیانه محسوب می‌شوند. بر اساس پیمان صلحی که بین دولت ترامپ و طالبان امضا شد بخش مهمی از سربازان آمریکایی از افغانستان تخلیه خواهند شد.
البته روشن نیست که سرنوشت این توافق‌نامه در نهایت در دولت جدید بایدن چه خواهد شد اما به نظر اراده دولت جدید آمریکا نیز بر اجرای هر چه سریع‌تر آن است.
بخش مهم دیگری از نیروهای آمریکایی در عراق و شرق سوریه مستقر هستند. جایی که به ظاهر هدف آنها مقابله با ظهور داعش است اما هدف اصلی مقابله با ایران و همپیمانان اصلی آن است. در دوران ترامپ چندین بار اخبار پر سر و صدایی در خصوص عقب‌نشینی سربازان آمریکایی از عراق و سوریه مطرح شد اما عملاً اتفاق خاصی روی نداد.
حالا در جریان گفت‌وگوی راهبردی دولت عراق با آمریکا، واشنگتن با تعیین جدول زمانی عقب‌نشینی از عراق موافقت کرده است.
البته برخی از اخبار حاکی است که در مقابل این عقب‌نشینی شرکت‌های امنیتی آمریکایی به بهانه کمک به دولت عراق برای حفظ امنیت این کشور بار دیگر به این کشور باز خواهند گشت؛ همانگونه که در زمان اشغال این‌گونه بود و هنوز هم خاطرات تلخ آن روزها فراموش نشده است.
* عربستان سعودی بازنده اصلی است
در این میان شاید عربستان سعودی یکی از مهم‌ترین بازندگان این عقب‌نشینی باشد. در زمان دولت ترامپ با وجود تاکید واشنگتن بر کاهش حضور نظامی در این منطقه اما به دلیل درگیری‌های متعدد بین سعودی‌ها و نیروهای یمن، آمریکایی‌ها حضور خود را در منطقه افزایش دادند.
بخشی از این اقدامات شامل استقرار موشک‌های تاد و همچین جنگنده‌های اف 22 در پایگاه‌های نظامی عربستان سعودی بود گرچه در نهایت مشخص شد این یگان‌ها هیچ کدام توانایی کمک جدی به رژیم سعودی را ندارند. حالا هم صحبت از این است که اولین بخشی از نیروهای آمریکایی که از عربستان سعودی تخلیه خواهند سامانه‌های تاد است.
این سامانه‌ها به منظور مقابل با شلیک موشک‌های برد بلند به عربستان سعودی انتقال یافته بودند و حالا که ضرورت تقویت سپر دفاع ضد موشکی در مناطق اطراف چین ضرورت یافته این سامانه‌ها به نقاط دیگری منتقل خواهند شد.
البته عربستان سعودی خود به صورت جداگانه موشک‌های تاد را خریداری کرده اما روشن نیست که این موشک‌ها چه زمانی به ریاض تحویل داده خواهد شد. کاهش حضور نیروهای آمریکایی تنها به عربستان محدود نشده است بلکه به نظر می‌رسد در سال‌های بعد خبری از استقرار یک ناو هواپیمابر در ناوگان پنجم آمریکا نباشد چرا که نیروی دریایی این کشور به تمام توان خود برای مقابله با توان روبه‌رشد چینی‌ها در آسیا نیاز دارد.
این مساله شامل حضور نیروهای آمریکایی در امارات متحده عربی و عمان نیز می‌شود. در این میان شاید سئوال اصلی این باشد که این عقب‌نشینی گسترده در منطقه چه تاثیری بر ساختار کلی توازن قدرت در منطقه باقی خواهد گذاشت و اساساً آمریکایی‌ها چگونه سایه قدرت خود را در این منطقه حفظ خواهند کرد.
به نظر می‌رسد که اولین پاسخ آمریکایی‌ها به این مساله همان رویه‌ای باشد که ترامپ با «پیمان ابراهیم» آن را دنبال می‌کرد؛ یعنی اتحاد رژیم صهیونیستی با کشورهای حاشیه خلیج فارس برای مهار توان ایران تا نیاز کمتری به حضور نیروهای آمریکایی در منطقه باشد.
هم اکنون امارات و رژیم صهیونیستی همکاری‌های گسترده‌ای در منطقه تدارک دیده‌اند که شامل همکاری‌های اطلاعاتی و نظامی تا حضور مشترک در جزیره سقطری در منطقه تنگه باب المندب می‌شود.
آمریکایی‌ها علاوه بر توسعه روابط کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی به همراهی سایر کشورها در تأمین امنیت خلیج فارس امیدوارند. یکی از این کشورها فرانسه است که به دلایل فراوان علاقه زیادی به حضور بیشتر در منطقه خاورمیانه دارد.
در این میان و علی‌رغم تمام این تدابیر باز هم بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که هیچ کدام از عوامل فوق جای حضور نیروهای آمریکایی در منطقه را نمی‌گیرد. توان لجستیک نیروهای بریتانیایی و فرانسوی اساساً به قدری محدود است که نیروهای دریایی هیچ‌کدام توانمندی یک درگیری گسترده در منطقه را ندارند. تکلیف نیروهای کشورهای منطقه که در این میان مشخص است. البته نیروی دریایی عربستان سعودی سفارش خرید چند ناوشکن آمریکایی را داده است اما تا عملیاتی شدن آنها فاصله زیادی باقی مانده است. بنابراین نمی‌توان روی آنها در مواقع حساس همچون درگیری‌های جدی حساب کرد.
واقعیت هم این است که مهم‌ترین دغدغه آمریکایی‌ها در منطقه ایران است. البته می‌توان به این فهرست موارد دیگری همچون حضور چین و روسیه را افزود اما ایران کماکان به دلیل ظرفیت‌های خود از جمله خطوط ساحلی گسترده مهم‌ترین مشکل آنها محسوب می‌شود. به طور حتم آمریکایی‌ها همچنان امیدوارند که با تدابیر خود بتوانند ایران را محدود نگه دارند اما بسیاری معتقدند که اولین نتیجه عقب‌نشینی تضعیف موقعیت کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
بر همین اساس می‌توان از اصرار عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی برای حفظ تحریم‌ها رمزگشایی کرد اما شاید تنها راه برای سعودی‌ها کنار آمدن با ایران باشد. تهران بارها از طرح خود برای همکاری با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس سخن گفته است و شاید در این میان وقت آن رسیده تا این کشورها علاوه بر صرفنظر از هزینه گسترده برای هیچ، نگاهی به پیشنهادهای ایران برای مذاکره و گسترش همکاری‌ها برای حفظ امنیت منطقه بیندازند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: آمریکا نیروهای آمریکایی غرب آسیا خلیج فارس ایران حضور نیروهای آمریکایی نیروهای آمریکایی رژیم صهیونیستی عربستان سعودی نظر می رسد آمریکایی ها عقب نشینی خلیج فارس هم اکنون خواهد شد غرب آسیا برای حفظ موشک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۰۳۳۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وال‌استریت‌ژورنال: دولت بایدن ملتمسانه به‌دنبال منصرف‌کردن ایران از حمله به اسرائیل بود
به گزارش خبرآنلاین، یک رسانه آمریکایی با ارائه جزئیاتی درباره تلاش دولت بایدن برای جلوگیری از وقوع جنگی تمام‌عیار در منطقه در پی تحقق پاسخ وعده‌داده شده ایران به اقدامات متجاوزانه رژیم صهیونیستی، مطرح کرد که پاسخ ایران طی حملات گسترده پهپادی و موشکی به اراضی اشغالی، بدترین سناریویی بود که نهادهای اطلاعاتی آمریکا متصور شده بودند و واشنگتن ملتمسانه از شرکای منطقه‌ای خود می‌خواست ایران را از انجام دادن حمله‌ای علیه رژیم صهیونیستی منصرف کنند.
در پی پاسخ ایران طی عملیات «وعده صادق» به حمله متجاوزانه رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری سفارت ایران در دمشق و اظهار بی‌اطلاعی مقامات آمریکایی از این حمله از بیم پاسخ ایران، یک رسانه آمریکایی در گزارشی به تکاپوی دولت بایدن برای جلوگیری از گسترش تنش‌ها و «در گرفتن جنگی تمام‌عیار در خاورمیانه» پرداخت.
به گزارش ایسنا، ایران، شامگاه شنبه گذشته(۲۵ فروردین) عملیات وعده صادق را علیه اهدافی در اراضی اشغالی در پاسخ به اقدام متجاوزانه آن علیه اماکن دیپلماتیک خود که منجر به شهادت ۱۳ نفر از فرماندهان نظامی و کارکنان کنسولگری آن در دمشق شد، آغاز کرد.
طی این عملیات که ایران آن را عملیاتی محدود و تنها به قصد تنبیه اقدامات متجاوزانه رژیم صهیونیستی عنوان کرده بود، ده‌ها پهپاد و موشک به سمت اراضی اشغالی شلیک شد.
روزنامه وال‌استریت ژورنال در گزارشی نوشت: رییس‌جمهور بایدن و تیم امنیت ملی او در ۱۳ آوریل(۲۵ فروردین) با نگرانی فزاینده‌ای در اتاق وضعیت کاخ سفید مانیتورها را تماشا می‌کردند که در ابتدا، ۳۰ موشک و بعد ۶۰ و بیش از ۱۰۰ موشک بالستیک ایرانی را نشان می‌داد که در حال شلیک به سمت اسراییل بودند.
موشک‌های کروز ایران و موجی از پهپادهای به پرواز درآمده بودند و قرار بود همراه با موشک‌های بالستیک به اسراییل برسند؛ شلیک سهمگینی که بایدن و دستیاران او نگران بودند بر توانمندی‌های دفاعی تقویت‌شده‌ای غلبه کند که خودشان و اسراییل یک هفته مشغول آماده کردنش بودند.
پس از این حمله، مقامات آمریکایی گفتند که گستره اولین حمله مستقیم تهران علیه رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی، مطابق بدترین سناریویی بود که نهادهای جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا متصور شده بودند؛ این حمله نه‌تنها یکی از متحدان نزدیک آمریکا را تهدید کرد، بلکه تهدیدی نیز برای امیدهای بایدن به جلوگیری از گسترش بحران شش‌ماهه منطقه، یعنی جنگ غزه، به یک جنگ تمام‌عیار منطقه‌ای بود.
بایدن و دستیاران او که ۵:۱۵ دقیقه عصر شنبه در اتاق وضعیت جلسه‌ای برگزار کرده بودند، هنوز مطمئن نبودند که سامانه‌های ضد موشکی اسراییل که با اعزام سامانه‌های ضد موشکی و ضدپهادی آمریکا ده روز پیش از آن تقویت شده بود، بتواند راه رگبار شلیک‌های ایران را سد کند.
همان روز، یکی از مقامات ارشد دولت بایدن گفته بود، «نتیجه استفاده این امکانات دفاعی تا زمانی که قائله ختم نشود، نامعلوم است.»
انتظار عذاب‌آور در مدت حمله ایران، یکی از سخت‌ترین لحظات در بحران ۱۹ روزه‌ای بود که بایدن و تیم امنیت ملی او گرفتارش بودند؛ بحرانی که آنها خود را در آن از آنچه رژیم صهیونیستی و ایران برنامه داشتند در مواقع حساس انجام بدهند، بی‌اطلاع یا نامطمئن می‌یافتند.
ترور در دمشقاین بحران با حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق آغاز شد و مقامات آمریکایی مدعی شده بودند که رژیم صهیونیستی از پیش، اطلاعی درباره این حمله و جزئیات آن نداده بود و تنها با آغاز حمله شرکایی آمریکایی خود را مطلع ساخته بودند. طی این حمله، سرلشگر «محمدرضا زاهدی» از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران ایران و چند تن دیگر از کارکنان کنسولگری ایران به شهادت رسیدند.
مقامات آمریکایی مدعی شده بودند که یک مقام رژیم صهیونیستی تنها چند دقیقه پیش از حمله هوایی، به شرکای آمریکایی خود اعلام کرده بود که این حمله آغاز شده است. اما این اخطار شامل هیچ گونه اطلاعاتی مبنی بر این نبود که به چه کسی یا کدام محل قرار است حمله شود.
کاخ سفید ظرف مدت کوتاهی، از حمله غیرمنتظره دیگری توسط رژیم صهیونیستی مطلع شد که همان روز حمله به دمشق رخ داد. یک پهپاد این رژیم به کاروانی امدادی در غزه حمله کرد که منجر به کشته شدن هفت نفر از کارکنان آشپزخانه جهانی شد.
پس از حمله دمشق، «مایکل هرتزوگ» سفیر رژیم صهیونیستی و یکی از وابستگان نظامی این رژیم در سفارت آن هنگام برگزاری جلسه مجازی «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی آمریکا و دیگر مقامات ارشد کاخ سفید با مقامات رژیم صهیونیستی، در کاخ سفید حضور داشتند. به گفته مقامات آمریکایی، هرتزوگ در گفت‌وگوهایی که آنجا انجام شده بود، توضیح داده که رژیم صهیونیستی سرلشگر زاهدی و دیگر افسران ارشد ایران را طی این حمله هدف قرار داده است.
حمله به دمشق بی‌پاسخ نمیماندبا انتظار مقامات واشنگتن و تل‌آویو برای پاسخ تهران، چند تن از مقامات رژیم صهیونیستی و آمریکا پیش‌بینی می‌کردند که تهران به طور مستقیم به اراضی اشغالی حمله می‌کند، اقدامی که تا آن موقع، بی‌سابقه بود.
با وجود آن که مقامات ایران تاکید کرده‌اند، نیروهای مقاومت منطقه به طور مستقل عمل می‌کنند و ادعای غرب علیه ایران مبنی بر در اختیار داشتن «نیروهای نیابتی» را رد کرده‌اند، مقامات آمریکایی نگران بودند که حمله رژیم صهیونیستی باعث «حملات نیروهای نیابتی» ایران علیه مواضع آمریکا در عراق و سوریه شود. حدود ۴ هزار و ۵۰۰ شهروند نظامی و غیرنظامی در پایگاه‌های متعددی در سراسر منطقه پراکنده‌شده‌اند. مقامات آمریکایی گمان می‌کردند که ایران ممکن است تلاش کند که در پاسخ به این حمله، به یکی از سفارت‌های رژیم صهیونیستی حمله کند.
مقامات آمریکایی گفتند، پس از حمله سوریه، ایرانی‌ها از سفارت سوئیس در تهران خواستند پیام مکتوبی با لحنی تهدیدآمیز به آمریکا بفرستد که واشنگتن را مقصر این حمله می‌دانست. واشنگتن دست داشتن در این حمله را رد کرده بود.
یک مقام آمریکایی گفت که ۲ روز پس از حمله رژیم صهیونیستی به دمشق، «لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا در تماسی با «یوآف گالانت» وزیر رژیم صهیونیستی نارضایتی خود را اعلام کرده و گفته بود که او با وجود آن که یک هفته پیش با آستین در پنتاگون دیدار داشت، به برنامه‌ها برای این عملیات اشاره‌ای نکرده بود.
تهران این حمله را اقدامی متجاوزانه علیه امکان دیپلماتیک تلقی کرده و «سید ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران سوم آوریل گفت که «این حمله بی‌پاسخ نمی‌ماند.»
روابط آمریکا-اسرائیل در یکی از بدترین حالت‌های خود بود. بایدن چهارم آوریل به «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفته بود که حمایت‌های جهانی از این رژیم در پی کشتار آن در آشپزخانه جهانی رو به افول است.
مقامات گفتند که بایدن همچنین به نتانیاهو گفته بود رژیمش باید اجازه بدهد که کمک‌های انسانی بیشتری به غزه راه پیدا کند و تلفات غیرنظامیان را کاهش دهد. او به نتانیاهو گفته بود که آمریکا تل‌آویو را بر اساس عملکرد آن قضاوت خواهد کرد.
اما بایدن همچنین به نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفته بود که آمریکا از این رژیم در قبال ایران حمایت می‌کند. او به پنتاگون دستور داده بود که تلاش‌های خود برای حفاظت از رژیم صهیونیستی را افزایش دهد و ارتش آمریکا برنامه‌هایی فوق محرمانه برای کمک این رژیم در مواقع بحرانی را اجرایی کرد.
همزمان با آن که بایدن در ۱۰ آوریل در کاخ سفید میزبان نخست‌وزیر ژاپن بود، آستین از او اجازه خواست که ناوشکن «یواس‌اس کارنی»( USS Carney) را که آن موقع به سمت شرق و بندر مبدا خود در فلوریدا در حرکت بود را بازگرداند. این ناوشکن در شرق مدیترانه و در جایی که به اندازه کافی به اراضی اشغالی نزدیک باشد تا بتواند موشک‌های شلیک‌شده را با هواپیماهای رهگیری «اس‌ام-۳»(SM-۳) مسیریابی و سرنگون کند، به ناوشکن دیگری به نام «یواس‌اس آرلی برک»(USS Arleigh Burke) پیوست.
گروهی از کارکنان نظامیان آمریکا به طور مخفیانه به تل‌آویو رفتند تا از یک مرکز عملیات موشکی با همتایان صهیونیست خود همکاری کنند.
با پیش‌بینی این که ایران پهپادهایی را نیز شلیک خواهد کرد، جنگنده‌های «اف-۱۵ای»(F-۱۵E) به منطقه آمدند تا به سرنگون کردن آنها کمک کنند. دیگر جنگنده‌های «اف-۱۶»(F-۱۶) که در منطقه مستقر بودند نیز در این عملیات شرکت کردند. قرار بود هواپیماهای سعودی و اردنی هم از حریم هوایی خود حفاظت کنند.
ناو هواپیمابر «یواس‌اس آیزنهاور»(USS Eisenhower) نیز که در دریای سرخ و در سواحل یمن بود نیز به اراضی اشغالی نزیک‌تر شده بود تا در موقعیتی باشد که جنگنده‌ها بتوانند برای رهگیری پهپادهای شلیک‌شده از سوی انصارالله یمن از عرشه آن به پرواز دربیایند.
دستیاران ارشد بایدن پای تلفن‌ها بودند و به دولت‌های دیگر کشورها التماس می‌کردند که به ایران بگویند حمله نکند. «ویلیام برنز» رییس سازمان سیا از همتایان اطلاعاتی در اروپا، پایتخت‌های غرب آسیا و ترکیه درخواست کرده بود که ایران را ترغیب به تنش‌زدایی کنند.
پاسخی در «بالاترین حد ممکن»با وجود آن که نهادهای اطلاعاتی آمریکا خارج کردن موشک‌های ایران از انبارها و کار گذاشتن آنها روی پرتابگرها را رصد می‌کرند، گستره حمله ایران، برای آنها مشخص نبود. در برخی گزارش‌های اطلاعاتی پیش‌بینی شده بود که ایران ممکن است تنها، اماکن دیپلماتیک رژیم صهیونیستی یا دیگر اماکن در خارج از اراضی اشغالی را هدف قرار دهد.
با گذشت روزها بدون پاسخ ایران، مقام‌های اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی به این نتیجه رسیدند که ایران برای حمله‌ای مستقیم علیه اراضی اشغالی برنامه‌ریزی می‌کند و قرار است حمله‌ای مستقیم انجام دهد. سوال این بود که چه زمانی انجام خواهد شد و اهداف آن کام خواهد بود.
«مایکل کوریلا» فرمانده نیروهای تروریستی آمریکا در غرب آسیا در ۱۱ آوریل به اراضی اشغالی رسید. اجرای برنامه‌های از پیش تعیین‌شده سفر کوریلا با وجود خطر حمله قریب‌الوقوع ایران سرعت یافته بود. کوریلا می‌خواست طی حمله ایران در اراضی اشغالی بماند اما آستین به او دستور داد که از آنجا برود، چراکه نگران بود آمریکا در هرگونه پاسخ ایران هم‌دست به‌نظر برسد. کوریلا به اردن رفت و از آنجا با او مشورت‌های لازم انجام می‌شد.
بایدن که برای آخر هفته از پایتخت خارج شده بود، شب پاسخ ایران بازگشت. به گفته مقامات دولت بایدن، وقتی شنبه شب حمله آغاز شد، مقامات آمریکایی حاضر در اتاق وضعیت و پنتاگون مسیر سه موج تسلیحاتی را که از حریم هوای ایران خارج می‌شد، از عراق و اردن عبور می‌کرد و به سمت اراضی اشغالی سرازیر می‌شد را دنبال می‌کردند. حتی با وجود هشدارهای گسترده‌ای که دریافت کرده بودند، گستره این حمله یک شوک بود.
یک مقام رسمی ارشد در این باره گفت: «به گمانم، این بالاترین حد چیزی بود که پیش‌بینی می‌کردیم.»
بیش از ۱۵۰ پهپاد جنگی-یکی از بیشترین تعداد گسیل پهپادها در یک نوبت-پنج ساعت طول می‌کشید تا به اراضی اشغالی برسد. بعد بیش از ۳۰ موشک کروز زمین به زمین شلیک شد حدودا دو تا سه ساعت طول می‌کشید تا به هدف برسد. آخرین مورد، موشک‌های بالستیک بود که رسیدن آنها فقط چند دقیقه طول می‌کشید.
ایران زمان حمله را طوری برنامه‌ریزی کرده بود که موشک‌ها همزمان برسند و هدف آن گیج کردن پدافندهای دفاعی رژیم صهیونیستی و غلبه بر آن بود. آنها از اهداف غیرنظامی پرهیز کرده و در عوض، به دنبال اهداف نظامی مانند پایگاه هوایی نواتیم در صحرای نقب بودند که جنگنده‌های «اف-۳۵» رژیم صهیونیستی در آن مسقر هستند.
هیچ کسی تا به‌حال اقدام به رهگیری یک‌باره آن تعداد از موشک‌های بالستیک نکرده بود. واشنگتن گمان می‌کرد که نیروهای خودش و رژیم صهیونیستی بتوانند از پس ۵۰ موشک بالستیک بر بیایند اما تصور بیش از ۱۰۰ موشک بعید بود.
توصیه کاخ سفید به تلآویوکاخ سفید پس از این حمله ایران از دفاع از متحد خود به تلاش برای آرام کردن آن و ترغیب آن به خویشتن‌داری روی آورد. بایدن و نتانیاهو در ۱۳ آوریل، ۹ صبح به وقت واشنگتن گفت‌وگویی تلفنی داشتند.
با توجه به ادعاها درباره رهگیری ۹۹ درصد از حملات موشکی و پهپادی ایران و وارد نشدن آسیب جدی به اهداف مورد نظر ایران در اراضی اشغالی، مقامات آمریکایی گفتند که بایدن در این تماس تلفنی به نتانیاهو که آن لحظه در جلسه کابینه جنگ بود، گفت که با دقت به اقدامات بعدی خود فکر کند و «برد را قبول کند.»
مقامات آمریکایی نگران بودند که رژیم صهیونیستی فورا و پرقدرت، حمله متقابلی انجام بدهد. ایران نیز هشدار می‌داد در صورت وقوع چنین حمله‌ای، قاطعانه پاسخ خواهد داد.این امر چرخه تنش‌ها را دچار تغییرات سهمگینی می‌کرد.
در این میان، اعضای دولت ائتلافی راست‌گرا و افراطی نتانیاهو خواستار تلافی سریع و بزرگی بودند. اما نتانیاهو به وزرای خود از حزب لیکود گفت، در حالی که مصمم است به ایران پاسخ بدهد، این اقدام باید «معقول» بوده و «غیرمسئولانه» نباشد.
وال‌استریت‌ژورنال در پایان نوشت رژیم صهیونیستی چند دقیقه پیش از اقدام تخریبی خود در داخل ایران در پی عملیات وعده صادق با استفاده از چند ریزبالگرد که پدافند دفاع هوایی ایران به طور موفقیت‌آمیزی با آن مقابله کرد و از سوی مقامات ایران، درباره «عملیات محدود» خود به آمریکا اطلاع داده بود. حداقل، آمریکا یک بار توانست از جنگی گسترده‌تر جلوگیری کند.
310310
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898018
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه