به نقل از «ایرنا»

خودایمنی، بلای جان کودکان پس از رهایی از کووید-۱۹

تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۱۴۷۸۰

به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از تارنمای خبری این نشریه آمریکایی، جوانان مبتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان های آمریکا به ویژه در ایالت میشیگان؛ جایی که ویروس نوع انگلیسی به سویه غالب بدل شده،  جایگزین جمعیت مسن می شوند. اما در هفته گذشته این ایالت شاهد افزایش تعداد کودکان مبتلا به ویروس جدید کرونا و شمار بالای بستری شدن آنها بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکته حائز اهمیت در این میان این است که در پی رشد ابتلای کودکان به ویروس کرونا و بستری شدن این گروه سنی، پزشکان دو نوع بیماری را در میان آنها شناسایی کرده اند؛

نیوزویک در ادامه نوشت: نخست کودکانی که با نوعی عفونت حاد ناشی از ابتلا به ویروس کرونا روبرو هستند و علائمی شبیه آنچه در بزرگسالان دیده می شود از جمله تب، سرفه و ذات الریه را بروز می دهند. اما گروه دیگر کودکانی هستند که علائم سندروم التهابی چند سیستمی (MIS-C) را بروز می دهند. در بیشتر این موارد، والدین ناامید و گیج هستند، زیرا متخصصان در تلاش برای درک چرایی مقاومت بدن این گروه سنی در برابر داروها هستند. ضمن آنکه آزمایش کرونای این گروه از کودکان منفی است.

اما این سندروم چیست و چگونه مورد توجه قرار گرفت؟

این سندورم نوعی بیماری است که علائم آن چند هفته تا چند ماه پس از ابتلای اولیه کودک به کووید-۱۹ ایجاد می شود. از آنجا که سیستم ایمنی بدن آنها نسبتا قوی است، کودکان می توانند با جلوگیری از علائم معمول و عوارض شدید که جمعیت مسن را در بیمارستان بستری می کنند با ویروس مبارزه کنند.

با این حال در برخی موارد بدن آنها پس از نابودی ویروس همچنان به نبرد ادامه می دهد اما این بار در برابر سیستم ایمنی خود و در واقع به نوعی بیماری خود ایمنی بدل می شود. نتیجه این امر پاسخ شدید التهابی است که کودکان را بیمار می کند و به نظر می رسد بیشترین قسمت هایی را که هدف قرار می دهد، قلب و پوست باشد.  

در اوایل آغاز همه گیری ویروس کرونا در آوریل ۲۰۲۰ (فروردین ۹۹)، خدمات بهداشت ملی انگلیس، نسبت به افزایش سندرم التهابی چندسیستمی در سراسر کشور هشدار داد. این سندرم همراه با ارتباط احتمالی آن با بیماری کووید-۱۹ مطرح شد.

در  می سال ۲۰۲۰ (اردیبهشت ۹۹)، محققانی از لندن، ویژگی های بالینی و آزمایشگاهی هشت کودک مبتلا به شوک بیش از حد التهابی را گزارش کردند که همگی پیش از این به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند. مشخصات بالینی این موارد، تب، شوک و بثورات متغیر و علائم دستگاه گوارشی بود. بر اساس شواهد موجود، این سندرم می تواند کشنده باشد، اما بیشتر کودکانی که به این بیماری مبتلا شده اند با مراقبت های پزشکی بهبود یافته اند.

هرچند پزشکان هنوز عوامل ایجاد کننده سندرم التهابی چند سیستمی را شناسایی نکرده اند، اما پژوهش ها نشان می دهد بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال، پیش از بروز علائم این سندورم چند هفته تا چند ماه گذشته به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند و یا در معرض یک فرد مشکوک یا تایید شده به این ویروس قرار گرفته بودند.

گزارش ها نشان می دهد ایالت میشیگان آمریکا در غرب میانه به دلیل کند بودن روند واکسیناسیون در مقایسه با سایر مناطق کشور با افزایش دوباره شمار مبتلایان به ویروس کرونا روبرو شده و از آنجاکه شروع واکسیناسیون کرونا در آمریکا با گروه های سنی بالاتر از ۶۵ سال آغاز شد، اکنون کووید-۱۹ بیشتر گروه های سنی جوانتر و کودکان را هدف قرار داده است.

براساس آخرین آمار منتشر شده تا به امروز بیش از ۳۲ میلیون نفر در آمریکا به کووید-۱۹ مبتلا شده و از این میان بالغ بر ۵۷۹ هزار و ۹۰۰ نفر جان خود ر از دست داده اند.

برچسب‌ها کرونا ایالات متحده آمریکا بیماری خود ایمنی پروندهٔ خبری هراس جهانی از ویروس کرونا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کرونا ایالات متحده آمریکا بیماری خود ایمنی کرونا ایالات متحده آمریکا بیماری خود ایمنی اخبار کنکور ویروس کرونا کووید ۱۹ مبتلا شده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۱۴۷۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه چیز درباره انگ اجتماعی

 در سال‌های دور، روی پوست بدن برده‌های سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته می‌شد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانه‌گذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته می‌شود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیش‌داوری و تعصب یا باور‌های غلط مرتبط با ویژگی‌ها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرش‌ها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین می‌کند.

از اینکه بگم بیماری روانی دارم، می‌ترسم

در این بین از برچسب گذاری‌ها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمی‌کنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغل‌شان را از دست بدهند می‌ترسند! برای همین از درمان خودداری می‌کنند یا آن را به تعویق می‌اندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این می‌تواند آسیب‌زا باشد!

حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیض

انگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانه‌ای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان می‌دهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.

انگ عمومی شامل نگرش‌های منفی یا تبعیض‌آمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاست‌های دولت و سازمان‌های خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصت‌ها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبت‌های بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانواده‌ای که از آنها حمایت می‌کنند، هم اثرگذار است.

انگ، اختلاف اجتماعی می‌سازد!

کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بی‌کفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیش‌بینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانه‌ها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "

تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردم

انگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر می‌کند؛ کاهش امید، عزت نفس پایین‌تر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزوله‌سازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصت‌های کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیت‌های اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالش‌های خاص موفق نخواهید شد یا نمی‌توانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.

انگ می‌تواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد

اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه می‌کنند، می‌توانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ می‌تواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.

انگ در محل کار

کارمندان با استرس‌های شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانی‌های مالی، مشکلات روابط یا نگرانی‌های قانونی، مقابله می‌کنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران می‌گویند که می‌توانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.

راه‌های کاهش انگ

به گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت می‌کنند و داستان‌های‌شان را به اشتراک می‌گذارند می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را می‌شناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعی‌تر و قابل ملموس می‌شود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانی‌های سلامت مشابه بوده‌اند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستان‌های خود را در مورد چالش‌های سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشته‌اند و بحث را بسیار بیشتر به رسانه‌های عمومی و گفتگو‌های روزمره آورده‌اند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستان‌های شخصی آنلاین هستند.

اقدامات فردی برای کاهش انگ

اتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه می‌دهد:

علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراک‌گذاری در رسانه‌های اجتماعی

به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید

از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند

برابری بین بیماری‌های جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید

نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید

در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمان‌های مراقبت‌های بهداشتی.

به رسانه‌ها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده می‌کنند و داستان‌های بیماری روانی را به شیوه‌ای انگ‌زننده ارائه می‌کنند

توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه می‌کنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع می‌کنم. "

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی