به نقل از «خبرگزاری برنا»

این داروها اثرات مثبت ورزش را نابود می‌کند

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۴۵۵۰۲

نتایج پژوهشی جدید نشان می‌دهد که داروهای پرمصرف آنتی هیستامین که بیشتر برای آلرژی و التهاب تجویز می‌شوند، می‌توانند روی فواید و تاثیرات مثبت کوتاه مدت و بلندمدت ورزش کردن اثر مخربی داشته باشند.

به گزارش برنا؛ معمولا داروهای آنتی هیستامین برای افرادی که از آلرژی‌های فصلی رنج می‌برند، تجویز می‌شود. ذرات گرد و غبار و گرده‌های گل و گیاهان در برخی فصول سال، باعث بالا رفتن هیستامین در بدن برخی افراد می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مولکول‌های هیستامین باعث افزایش جریان خون در قسمت‌هایی از بدن شده و در نهایت منجر به بروز التهاب و حساسیت می‌گردد.

داروهای آنتی هیستامین در واقع به فروپاشی مولکول‌های هیستامین کمک می‌کند و اثرات التهابی و آلرژی را کاهش می‌دهد. البته گفتنی است داروهای آنتی هیستامین علاوه بر راهکاری درمانی برای کنترل حساسیت، برای برخی دیگر از بیماری‌ها همچون آزاد کردن اسید معده نیز استفاده می‌شود.

بررسی محققان نشان می‌هد هیستامین روی عضلات اسکلتی بدن نیز تاثیرگذار است. هیستامین بلافاصله پس از ورزش کردن در کاهش فشار خون نقش موثری دارد. پژوهشگران با بررسی وضعیت ۸ داوطلب پس از انجام تمرینات ورزشی به نتایج جالب توجهی دست یافتند.

محققان دریافتند که آنتی هیستامین‌ها باعث کاهش میزان جریان خون عضلانی می‌شوند. میزان جریان خون در عضلات این افراد با مصرف آنتی هیستامین در حدود ۳۵ درصد پس از انجام تمرینات ورزشی کاهش یافته بود.

پژوهشگران برای بررسی اثرات طولانی مدت آنتی هیستامین نیز وضعیت ۱۸ داوطلب را به مدت شش هفته مورد بررسی قرار دادند. این تعداد شرکت کننده در تحقیق، به دو گروه ۹ نفره تقسیم شدند. به یک گروه قبل از هر جلسه تمرین آنتی هیستامین داده شد ولی برای گروه دوم چنین دارویی تجویز نشده بود.

نتایج بررسی‌های محققان نشان می‌دهد که مصرف آنتی هیستامین نه تنها در کوتاه مدت، بلکه در طولانی مدت نیز می‌تواند تاثیر مثبت ورزش کردن را کمرنگ کند. با این وجود محققان می‌گویند نتایج این مطالعه بدین معنی نیست که افراد باید قبل از ورزش کردن از مصرف این داروها خودداری کنند. شرایط هر بیمار با دیگری متفاوت است و هر تصمیمی باید با نظر پزشک گرفته شود. به علاوه میزان دوز مصرف آنتی هیستاین نیز موثر است.

محققان به تحقیقات خود در این زمینه ادامه می‌دهند تا بتوانند از نتایج آن برای بهبود اثرات ورزش کردن مطلع شوند.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ورزش آنتی هیستامین آنتی هیستامین مصرف آنتی ورزش کردن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۴۵۵۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راز جوان شدن در پیری فاش شد

آفتاب‌‌نیوز :

یک مطالعه جدید که نتایج آن در نشریه «نیچر ایجینگ» (Nature Aging) منتشر شده نشانگر آن است که یک لیپید خاص با افزایش سن در بافت عضلانی بدن ایجاد می‌شود. لیپید‌ها مولکول‌هایی حاوی هیدروکربن هستند که ساختار و عملکرد سلول‌های زنده را تشکیل می‌دهند. نمونه‌هایی از لیپید‌ها عبارتند از: چربی‌ها روغن‌ها، فسفو لیپیدها، ویتامین‌های خاص و هورمون‌ها.

لیپید‌ها مولکول‌هایی حاوی هیدروکربن هستند که ساختار و عملکرد سلول‌های زنده را تشکیل می‌دهند. نمونه‌هایی از لیپید‌ها عبارتند از: چربی‌ها روغن‌ها، فسفو لیپیدها، ویتامین‌های خاص و هورمون‌ها.

به گزارش مدیکال نیوز، محققان ابتدا این لیپید را با استفاده از بافت موش شناسایی کردند و سپس به نتایج مشابهی در عضلات انسان دست یافتند. آن‌ها سپس دریافتند که حجم این چربی را می‌توان از طریق ورزش کاهش داد. اگر چه هنوز به انجام تحقیقات دیگر در این باره نیاز است. در این تحقیق اخیر به یکی دیگر از مزایای احتمالی ورزش برای جوانتر شدن افراد مسن اشاره شده است.

محققان این مطالعه می‌گویند که مطالعه لیپید‌های پیچیده ممکن است به درک بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و طول عمر کمک کند.

به این منظور، آن‌ها ابتدا ۱۰ بافت مختلف را در موش‌های پیر و جوان مورد بررسی قرار دادند تا تفاوت‌های میزان لیپید‌های بدن در هر سنی را درک کنند. آن‌ها دریافتند که لیپید‌های بیشتری با افزایش سن در بیشتر بافت‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند شروع به تجمع می‌کنند. لیپید‌های اولیه‌ای که آن‌ها پیدا کردند، «بیس» و «بی ام پی» (انواع خاصی از لیپید) نام داشتند.

در مرحله بعد، محققان می‌خواستند نسبت به این مساله آگاهی پیدا کنند که که آیا تجمع «بی ام پی» مشابهی در انسان رخ می‌دهد یا خیر. آن‌ها نمونه‌برداری‌های عضلانی را از مردان و زنان جوان‌تر بین بیست تا سی سال و مردان و زنان مسن‌تر بین شصت و پنج تا هشتاد جمع‌آوری کردند. در حالی که بین نمونه‌های بافت عضلانی مردان و زنان تفاوت‌هایی وجود داشت، محققان متوجه تجمع بیشتر لپید «بی ام پی» در شرکت‌کنندگان مسن‌تر شدند.

«بی ام پی»‌ها (لیپید‌هایی که با افزایش سن در بدن تجمع می‌کنند) قبلا در ادبیات به عنوان نشانگر‌های بیماری یا استرس ظاهر شده بودند. «بی ام پی»‌ها در زمان بروز بیماری‌های مختلف از جمله بیماری مزمن کلیوی، بیماری‌های مرتبط با کلسترول و بیماری‌های عروقی و برخی اختلالات متابولیک ژنتیکی در بدن تجمع می‌کنند. ممکن است مشخص شود که سطوح کمتر «بی ام پی» به عنوان یک نشانگر مرجع برای پیری سالم عمل می‌کند، اما برای رسیدن به یک نتیجه قطعی در این مورد به تحقیق بیشتری نیاز است.

در مرحله بعد، محققان می‌خواستند ببینند آیا ورزش می‌تواند بر سطح «بی ام پی» تأثیر بگذارد یا خیر. برای این بخش از مطالعه، محققان ۱۲ زن بین ۴۵ تا ۷۰ سال را که وارد دوران یائسگی شده بودند، شامل شدند. این زنان اضافه وزن داشتند و کمتر از سه ساعت در هفته ورزش می‌کردند.

آن‌ها یک مداخله تصادفی و متقاطع را با استفاده از سه رژیم فعالیت بدنی مختلف انجام دادند: یک رژیم نشسته که شامل ۱۴ ساعت نشستن در روز، یک رژیم ورزش که شامل ۱ ساعت ورزش در روز بود و یک رژیم ایستاده که شامل روزانه سه ساعت ایستادن و دو ساعت پیاده روی بود. شرکت کنندگان هر رژیم را به مدت چهار روز انجام دادند و در روز پنجم بیوپسی عضله گرفته شد. محققان دریافتند که پس از انجام فعالیت ورزشی هر چند کوتاه مدت سطوح کمتری از چربی «بی ام پی» در بدن مشارکت کنندگان دیده می‌شد.

نتایج این مطالعه به دلیل بالقوه دیگری در اهمیت ورزش منظم برای افراد مسن اشاره می‌کند. پانل ووکاسینوف، پزشک متخصص داخلی که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت هنوز برای مطرح کردن فرضیاتی درباره اثرات بلندمدت این لیپید‌ها زود است.

به گفته وی، این مطالعه یافته جالبی را در مورد تجمع برخی از لیپید‌ها که با افزایش سن رخ می‌دهد و اینکه چگونه این تجمع بر روند پیری تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌دهد. اما هنوز برای تعیین تأثیر بلندمدت این لیپید‌ها زود است و انجام تحقیق بیشتر ضروری است. در این مطالعه بیشتر بر اهمیت تشویق به فعالیت بدنی منظم، به ویژه با افزایش سن تأکید شده است. ورزش منظم عضلات را تقویت می‌کند، عملکرد شناختی و خواب را بهبود می‌بخشد و حتی تأثیر مثبتی بر انرژی و خلق و خوی دارد.

منبع: همشهری آنلاین