شوک انتخاباتی، کاندیداتوری تاجز اده
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۵۹۰۱۶
به جز این، به خصوص پس از توصیه رهبری به یادگار امام و کناره‌گیری سیدحسن خمینی از کاندیداتوری، دغدغه کاندیدایی قدرتمند - فارغ از توانایی جلب نظر شورای نگهبان- نگرانند که مبادا کاندیدایی در قد و قواره ریاست‌جمهوری نداشته باشند. این البته وصف حال اصلاح‌طلبان است با نگاهی مبتنی بر بدبینی و ناظر بر گذشته.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دو بال اصلاحات
انتخابات ریاست‌جمهوری 84 که فرا نرسیده و روزگار دولت اصلاحات سرنیامده نبود، وقتی هنوز مهدی کروبی دبیرکل مجمع روحانیون مبارز بود و اقدام به تاسیس «اعتمادملی» نکرده بود، مطبوعات پُر شر و شور عصر اصلاحات، گاه در توصیف این جریان سیاسی پیش‌رو، به عقابی تیزپر ارجاع می‌دادند که بالِ راستش کارگزارانی‌ها به عنوان حزبی برآمده از طیفی از وزرا و مدیران کمتر محافظه‌کارِ دولت سازندگی و نزدیکان هاشمی‌رفسنجانی بودند که با تفکرات عمدتا مبتنی بر سیاست‌های اقتصادی بازار آزاد و لیبرالیستی‌شان درپی توسعه اقتصادی و بالِ چپ این پرنده در اختیار مشارکتی‌ها بود که همراه با چند تشکل و دسته و گروه دیگر همچون تشکیلات به‌مراتب کهنه‌کارتر و قدیمی‌تر سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی یا تشکیلات دانشجویی آن سال‌ها یعنی دفتر تحکیم وحدت، خود را داعیه‌دار گفتمان اصلاحات می‌دانسته و درپی توسعه سیاسی و مفاهیمی چون آزادی بیان، حقوق شهروندی، حقوق زنان، اقوام و مذاهب، مطبوعات آزاد، تکثر سیاسی و اعتلا و توسعه جامعه مدنی بودند که آن روزها هنوز نزد جامعه ایرانی، مفاهیمی نوپدید به حساب می‌آمد.
طلوع «بهار» و غروب «اصلاحات»
خورشید بخت اصلاح‌طلبان اما شبیه به آفتاب یک روز زمستانی، زودتر از آنچه آنان انتظارش می‌رفت، رو به غروب گذاشت و احمدی‌نژادی وارد گودِ مملکت‌داری شد که اگرچه این سال‌های اخیر، اینجا و آنجا، خود و همراهانش را با تعبیر «بهار» توصیف می‌کند و از اصلاحات و فراتر از آن، تحولاتی اساسی می‌گوید اما این حدود 8 سالی که بهارِ دولت او نیز به زمستان ختم شده، کمتر کسی است که از یاد برده باشد رهاوردِ 8 سالِ آزگار دولت او و یارانش برای جنبش اصلاح‌طلبی و تحول‌خواهی ایران چه بوده است. دورانی که اگرچه بال راستِ پرنده اصلاحات خود را از گزند حوادث مصون نگه داشت اما بال چپ در چند مقطع دچار و اسیر حادثه‌ها شد و در ادامه با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، برخی چهره‌ها و تشکل‌هایی که آن طیف پیش‌روی اصلاح‌طلب را تشکیل می‌دادند، فعالیت حزبی و تشکیلاتی خود البته تحتِ عناوین و اسامی دیگری ازسر گرفتند.
گزینه‌های طیف راست جناح چپ
کارگزارانی‌ها که برخلاف اتحادی‌ها و البته اغلب احزاب اصلاح‌طلب، در جریان انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ماه 98 با انتشار فهرستی نصفه و نیمه، سعی کردند حتی اگر شده صرفا روی کاغذ، یکی از اضلاع چندضلعی انتخابات باشند، اکنون نیز در آستانه انتخاباتی دیگر، پیش و بیش از اغلب احزاب اصلاح‌طلب از حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری می‌گویند. چنان‌که طی این ماه‌هایی که گذشت، درحالی که بحث از احتمال تکرار راهبردِ ائتلاف و حمایت از گزینه بد نسبت به بدتر، به اتفاق آرا مورد مخالفت اصلاح‌طلبان از اتحاد ملت تا اعتماد ملی و دیگران قرار گرفته، برخی ناظران از این گمانه می‌گویند که کارگزاران حتی در صورت ردصلاحیت تمامی کاندیداهای تماما اصلاح‌طلب، پشت یکی از گزینه‌های میانه‌روتر جریان رقیب خواهد ایستاد. بماند که آخرین اظهارنظر سران این تشکل سیاسی از دبیرکل و سخنگو گرفته تا برخی اعضای شورای مرکزی، ناظر بر رد این گمانه بوده است. آنان نخستین روز آذر ماه 99 را با انفجار یک بمب خبری تحت‌الشعاع تحرکات انتخاباتی خود قرار دادند؛ زمانی که محسن هاشمی در قامت رییس شورای مرکزی و البته رییس کمیته انتخابات کارگزاران سازندگی از فهرستی بلندبالا از کاندیداهای اولیه این تشکل سیاسی رونمایی کرد که به طرزی قابل‌تامل، شامل 19 نام بود و همزمان درحالی از این نوشتیم که بعید نیست نفر بیستم این فهرست، شخص گوینده خبر، یعنی محسن هاشمی رفسنجانی باشد که او نه‌تنها همان روز، بلکه تا ماه‌ها بعد و حتی این اواخر، صراحتا و حتی به زبان کنایه و مطایبه در رد این احتمال می‌گفت و مدعی بود که دشواری شرایط مملکت در حال حاضر به میزانی است که نه‌تنها مگر «بسیار عاشق» باشی که اعلام کاندیداتوری کنی، بلکه علی‌الزوم باید اندکی «مجنون» هم باشی که خود را به این دام گرفتار کنی!
همین محسن هاشمی‌رفسنجانی اما دیروز در اظهاراتی که اگرچه شاید نتوان اعلام کاندیداتوری قطعی و صریح برداشت کرد اما قطعا و صراحتا با آنچه یکم آذر ماه 99 و ماه‌های بعد از آن می‌گفت، تفاوت است، گفته که به عنوان کاندیدای حزبی کارگزاران به «جبهه اصلاحات ایران»، پیشنهاد شده و البته تاکید کرده که این به معنای پذیرش یا عدم‌پذیرش کاندیداتوری نیست؛ «بلکه تنها اسم بنده نیز به عنوان یک نامزد احتمالی مطرح شده است.»
گزینه‌های طیف چپ جناح چپ
ماجرا البته سوی دیگر جریان اصلاحات به‌مراتب پیچیده‌تر است. جایی که اتحادی‌ها از چند ماه پیش، از لزوم حضور در انتخابات، صرفا با کاندیدایی تماما اصلاح‌طلب گفته و در این مسیر نیز تحرکاتی را آغاز کردند. تحرکاتی که ازقضا همان حول و حوش پاییز سالی که گذشت و حدود 15روز پیش از رونمایی کارگزاران از فهرست 19 کاندیدای احتمالی این تشکل سیاسی، «اعتماد» در گزارشی با اشاره به رایزنی‌هایی که میان اعضای طیف‌های مختلف حزب اتحاد و چند حزب اصلاح‌طلب نزدیک به این تشکل سیاسی صورت گرفته، از این خبر داد که سیدمحمدرضا خاتمی، برادر رییس دولت اصلاحات گزینه اصلی اتحادی‌هاست. گزارشی که تاکید داشت برخی اتحادی‌ها همچنین بحث سیاست خارجی و احیای برجام را اولویت تعیین‌کننده انتخابات 1400 می‌دانند و دست به کار رایزنی با محمد صدر، دیپلمات پیشین و عضو فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام شده‌اند که اگرچه عضو اتحاد نیست اما باتوجه به عضویتش در مجمع تشخیص، احتمال تاییدصلاحیتش کم نبوده و می‌تواند دیدگاه اتحادی‌ها را در حوزه سیاست خارجی نمایندگی کند. چنان‌که طیفی دیگر با اشاره به غائله شیوع کرونا، از لزوم حمایت از یک پزشک سیاستمدار گفته و در ادامه زمزمه‌هایی درمورد محمد ظفرقندی، رییس سازمان نظام پزشکی به گوش رسید و حتی عجیب‌تر از این اما طیفی بود که به‌لحاظ دیدگاه‌های اقتصادی به سیاست‌های لیبرالیستی باور دارند و ظاهرا وارد گفت‌وگو با عباس آخوندی شده بودند. درمجموع اما اولویت بدنه حزب اتحاد، همان حمایت از کاندیداتوری سیدمحمدرضا خاتمی بود که نه‌تنها نمی‌توان در تفکرات اصلاح‌طلبانه‌اش تردید کرد، بلکه پزشکی سیاستمدار نیز هست و به این دلیل نیز مناسب برای کاندیداتوری در انتخاباتی که هنوز و همچنان درگیر کروناست.با این همه اما تنها پاسخ خاتمی به اصرار اصلاح‌طلبان، پاسخی منفی بود و انکار این احتمال. درنتیجه اتحادی‌ها دست به دامان علی شکوری‌راد، پزشک اصلاح‌طلب دیگری شدند که دبیرکل‌شان هم بود. اما بیماری نابهنگام و سخت این رویای اصلاح‌طلبانه را نیز نقش بر آب کرد.
کاندیداتوری تاجزاده؛ شوک حضرتی
به انتخابات
این اوضاع بلاتکلیف اما دیروز با تحولی روبه‌رو شد که با طیفی بسیار گسترده از واکنش‌ها مواجه شد؛ آنجا که الیاس حضرتی، دبیرکل حزب اعتماد ملی در توییتی که برخی آنها شوک بزرگ انتخاباتی توصیف کرده و می‌کنند، نوشت: «احتمال کاندیدا شدن مصطفی تاجزاده در انتخابات ریاست‌جمهوری جدی‌تری شده است.» توییتی که ساعاتی بعد با این واکنش ازجانب تاجزاده بیش از پیش جدی شد: «به استحضار عزیزانی که نظرم را درباره نامزد شدن در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو می‌پرسند، می‌رسانم که در این زمینه در حال مشورت و رایزنی با دوستان و صاحب‌نظران هستم. به زودی و بعد از جمع‌بندی جوانب امر، تصمیم نهایی را به یاری حق اعلام خواهم کرد.»
نیک و بد کاندیداتوری تاجزاده
تاجزاده البته رسما عضو اتحاد نیست اما به‌واسطه عضویت در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ازجمله چهره‌های نزدیک به این طیف از اصلاح‌طلبان است. این درحالی است که خبر احتمال کاندیداتوری او، مطابق انتظار بیش از هر نکته، بحث از میزان احتمال عبور او از سد نظارت استصوابی شورای نگهبان را داغ کرد و بسیاری از این گفته و نوشتند که تاییدصلاحیت کسی که ازجمله مهم‌ترین منتقدان نظارت استصوابی بوده و هست، اگر شوک و پدیده انتخابات نباشد، دیگر چه رویدادی ممکن است با این وصف مطرح شود؟!
فارغ از این بحث اما آنچه اکنون قابل بیان است، آن است که نام‌نویسی تاجزاده حتی اگر منتج به تاییدصلاحیت و کاندیداتوری رسمی او نیز نشود، اتفاقی بسیار مهم در انتخابات خواهد بود و در عین حال فرصتی مغتنم برای او و البته دیگر اصلاح‌طلبان برای استفاده از فضای سیاسی-رسانه‌ای حاکم بر کشور در آستانه انتخابات. فرصتی که در عین حال می‌تواند به کار رایزنی‌های پشت پرده اصلاح‌طلبان نیز بیاید و آنها حتی اگر بخواهند درنهایت سراغ کاندیدایی با احتمال تاییدصلاحیت بالاتر نیز بروند، دست‌کم قادر خواهند بود از پایگاه اجتماعی تاجزاده و این طیف از اصلاح‌طلبان برای مذاکرات خود بهره ببرند.
منبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد انتخابات ریاست جمهوری تشکل سیاسی اصلاح طلبان محسن هاشمی اتحادی ها اصلاح طلب پیش رو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۵۹۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بالندگی حزب اصلاحات انگلیس خطر بزرگی برای محافظه کاران
حزب تازه تاسیس اصلاحات انگلیس که در سال انتخاباتی تلاش می کند با شعارهای دهان پرکن آراء حزب محافظه کار را برای خود جلب کند به خطری جدی برای ریشی سوناک و حزب محافظه کارش تبدیل شده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم "اس ار اف" سوئیس در مطلبی به شرایط خوب راستگرایان در حزب محافظه کار به عنوان چالشی برای این حزب در سال حساس انتخاباتی اشاره کرده و نوشت: حزب راستگرای اصلاحات بریتانیا UK زمانی که در سال 2018 تأسیس شد، آن را «حزب برگزیت» نامیدند.
اکنون پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، این حزب ملی-محافظه کار با رویکردی جدید برای خود نامی دست و پا می کند. اصلاحات بریتانیا می‌خواهد مهاجرت را محدود کند، بخش بهداشت را با تغییر مسیر پولی که برای اقدامات آب و هوایی در نظر گرفته شده اصلاح کند، و وعده قیمت ارزان‌تر انرژی و مالیات‌های پایین‌تر را می‌دهد.
این برنامه های پوپولیستی به خوبی توسط رای دهندگان رو به رشد این حزب استقبال می شود. ریچارد تایس، رهبر حزب با خوشحالی در مقابل صدها نفر از هواداران خود در کنگره حزب در پایان فوریه گفت: آمار نظرسنجی های ما به شدت در حال افزایش است.
وی همچنین گفت: در حالی که ما در حال پیشرفت هستیم، حزب "ریشی سوناک" در نظرسنجی‌ها شکست می‌خورد. تایس، رهبر حزب اصلاحات بریتانیا با خوشحالی دستانش را می‌مالد و می گوید: «به همین دلیل نام او را به «Sinking Sunak» تغییر دادم.
تونی تراورز، دانشمند علوم سیاسی در مدرسه مشهور اقتصاد و علوم سیاسی لندن در این باره می گوید: در میان مردان کمتر تحصیل‌کرده‌ای که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، حزب اصلاحات قوی‌ترین حزب است.
تراورس از بحران اعتمادی که این دو حزب اصلی را تحت تأثیر قرار داده است صحبت می کند. وی در این باره گفت: بخش بزرگی از مردم فکر می کنند که سیاست هیچ کاری برای آنها نمی کند. تراورس تحلیل کرد که مدل سیاسی غربی و لیبرال نسبت به 20 یا 30 سال پیش کارایی کمتری دارد. به گفته وی این یکی از دلایلی است که اصلاحات بریتانیا شروع به رشد و بالندگی کرده است.
وی تاکید کرد: اقتصاد بریتانیا در حال رکود است و تورم همچنان بالاست که این ناشی از قیمت بالای انرژی است. تراورس گفت که تنش‌های بین‌المللی هم به این مسائل اضافه شده است که تمایلات انزواطلبی را در میان مردم افزایش می‌دهد.
در ادامه این مطلب آمده است: ریشی سوناک، نخست وزیر محافظه کار انگلیس ، مدت هاست خطری را که اصلاحات بریتانیا برای حزبش ایجاد می کند، تشخیص داده است. بنابراین، او بر روی همین موضوعات تمرکز می کند: مهار مهاجرت غیرقانونی و قانونی، زمان انتظار کوتاه تر در سیستم مراقبت های بهداشتی و کاهش مالیات.
به اعتقاد این کارشناس علوم سیاسی، حرکت سوناک به راست - به ویژه در موضوع مهاجرت - مخاطره آمیز است: وی تاکید کرد: "محافظه کاران در معرض خطر از دست دادن رای دهندگان مرکزی میانه رو در جنوب انگلیس هستند."
روزنامه محافظه‌کار تلگراف در ژانویه هشدار داد که اگر جناح محافظه‌کار منشعب شود، این به حزب اپوزیسیون کارگر کمک می‌کند تا در انتخابات پیروز شود. در این مقاله آمده بود: اصلاحات بریتانیا اکثریت عظیمی را به حزب کارگر خواهد داد.
تلگراف از یک نظرسنجی موسسه یوگو نتیجه گرفت که اگر حزب اصلاحات UK نامزدی را در همه حوزه‌های انتخابیه معرفی کند، «آنگاه حزب کارگر اکثریت 120 کرسی را به دست خواهد آورد».
تراورس، دانشمند علوم سیاسی، تخمین می زند که اصلاحات بریتانیا 13 تا 15 درصد سهم رای دهندگان دو تا سه کرسی از 650 کرسی مجلس عوام بریتانیا را خواهد داشت. به گفته وی «سیستم انتخاباتی بریتانیا به نفع برنده انتخابات است. احزاب با کمتر از 20 درصد آرا عملاً با دست خالی می آیند.
به این ترتیب حزب تازه تاسیس اصلاحات انگلیس که پیش از آن در قالب حزب برگزیت به رهبری نایجل فاراژ فعالیت می‌کرد اخیرا شرایط دشواری را برای ریشی سوناک، نخست وزیر این کشور و حزب محافظه کار وی در سال انتخاباتی ایجاد کرده است.
به این ترتیب ظهور "Reform UK"، حزبی که جایی بین پوپولیسم جناح راست و افراط گرایی راست قرار دارد، در حال حاضر در انگلیس غوغایی به پا کرده است و محافظه‌کاران حاکم را به شدت ترسانده است. حزب اصلاحات در ماه های اخیر به رقیب جدی تبدیل شده است و به گفته نمایندگان محافظه کار و ناظران سیاسی، آنها می توانند بخش مهمی از رای دهندگان را از محافظه کاران بربایند. رئیس این حزب اخیرا اعلام کرده است که قصد اعلام شده آنها این است که محافظه‌کاران را با خاک یکسان کنند.
بهر حال حزب محافظه کار انگلیس در سال انتخاباتی شرایط خوبی ندارد و چندی پیش در دو انتخابات میان دوره‌ای در انگلیس شکست سختی را متحمل شده و بسیاری کرسی‌های خود را به حزب اپوزیسیون کارگر واگذار کرد.
انتخابات عمومی بعدی در پاییز پیش بینی می شود و باید حداکثر تا ژانویه سال آینده برگزار شود. حزب کارگر اخیرا از دولت محافظه کار انگلیس خواست تا این انتخابات را در اسرع وقت برگزار کند.
به هر حال اوضاع برای محافظه‌کاران در انگلیس در سال انتخاباتی به شدت متشنج است. جناح راست افراطی حزب به ویژه از سوناک ناراضی است و در سمت راست طیف حزب، حزب دیگری موسوم به اصلاحات بریتانیا UK اکنون به طور فزاینده‌ای با محافظه‌کاران رقابت می‌کند.
سوناک شخصاً آمار نظرسنجی بسیار ضعیفی دارد و حزب او 20 درصد از حزب اپوزیسیون کارگر عقب است.
مشارکت آمریکا و انگلیس در رهگیری پهپادهای ایرانیانتقاد ایران از موضع انگلیس در قبال تجاوزگری اسرائیلانتهای پیام/
آتشبازی اسماعیلی برای صعود به فینال