Web Analytics Made Easy - Statcounter

وزیر سابق راه و شهرسازی اظهار داشت: وقتی این شرایط 16 سال به طول می‌کشد در واقع نهادینه می‌شود و ذینفعان جدی پیدا می‌کند. در این مدت بین 300 تا 400 میلیارد دلار هزینه شده، این یعنی فساد بزرگ شکل گرفته است. این ذینفعان با شعارهای مختلف به دنبال حفظ شرایط موجود هستند.

به گزارش ایلنا، عباس آخوندی در  مورد چشم انداز اقتصادی ایران اظهار داشت: یکی از مشکلات اصلی ما بحث عدم قطعیت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما نمی‌دانیم که آیا موضوع برجام حل می‌شود یا خیر؛ چهار سال است نمی‌دانیم آیا به fatf می‌پیوندیم یا خیر، همچنین از زمان آقای رفسنجانی تا به امروز بحث پیوستن ایران به WTO بوده است. طبیعتا این همه عدم قطعیت خود را در روند نزولی منحنی‌ها نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: عنصر سیاست‌گذاری و سیاست می‌تواند مشکلات ما را حل کند. تا ما به اقتصاد جهانی نپیوندیم هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد حتی مسئله کرونا و واکسیناسیون را نمی ‌توانیم حل بکنیم در حالی که همه کشورهای همسایه آن را حل کرده‌اند.

آخوندی تصریح کرد: تا زمانی که این تفکر وجود دارد که ایران تافته جدا بافته است روند نزولی نمودارها ادامه دارد. انتخابات ۱۴۰۰ می‌تواند این روند را تغییر دهد اگر کسانی که منادی قطع روابط با خارج هستند مانند مجلس کنونی سر کار باشند، عدم قطعیت‌ها و گرفتاری‌ها افزایش پیدا می‌کند. الان نرخ تورم نقطه به نقطه ما نزدیک به ۵۰ درصد است و اگر به ۱۰۰ درصد برسد مشکلات مردم افزایش پیدا کند. بنابراین مردم باید گزینه‌ای را انتخاب کنند که به دنبال پیوستن به اقتصاد جهانی باشد.

وزیر سابق راه و شهرسازی با هشدار نسبت به خروج سرمایه از کشور گفت: در سه سال گذشته حدود ۱۵ میلیارد دلار صرف خرید خانه در خارج شده است. این به مفهوم خروج سرمایه بسیار سنگین از کشور بوده درحالیکه ورود سرمایه حدود صفر است.

 وی ادامه داد: متاسفانه رشد اقتصادی ما از طریق سرمایه بوده است. آیا رشد اقتصادی ما از طریق تجارت بوده است؟ یا محیط کسب و کار خوبی داشتیم؟ یا نمی‌توانیم بگوییم که رقابت‌پذیر بودیم و یا رشد اقتصادی ما از دانش فنی بوده است. بنابراین پول نفت موجب رشد اقتصادی بوده است که پس از تحریم‌ها در بیرون می‌ماند و معادل آن ریال توزیع می‌شود که آن نیز تورم ایجاد می‌کند.

آخوندی یادآور شد: از سال ۸۴ تا امروز روند نزولی اقتصادی ایران شروع شده است و تنها عامل مهم برجام بود که آن نیز برگشت و حتی با مخالفان داخلی مواجه شد. البته یک عده‌ای که در وضع موجود منافع آشکار دارند، حاضر نیستند تغییری در آن ایجاد شود. وقتی ما در 16 سال اخیر تحریم شدیم بحث «دور زدن تحریم‌ها» را مطرح کردیم که اصلا مجانی نیست و برای کشور هزینه‌زا است.

وی متذکر شد: ما مجبور می‌شویم در صادرات، کالای خود را به جای دیگر ببریم یا عنوان آن را تغییر دهیم، سیستم بیمه آن را عوض می‌کنیم که همه اینها تقریبا 20 تا 30 درصد برای ما هزینه دارد یعنی اگر میزان تجارت ما بین 100 تا 150 میلیارد دلار باشد، سالانه 20 تا 25 میلیارد دلار هزینه تجارت ما می‌شود. این هزینه از جیب مردم است اما عده‌ای در آن ذینفع هستند.

آخوندی تصریح کرد: وقتی این شرایط 16 سال به طول می‌کشد در واقع نهادینه می‌شود و ذینفعان جدی پیدا می‌کند. در این مدت بین 300 تا 400 میلیارد دلار هزینه شده، این یعنی فساد بزرگ شکل گرفته است. این ذینفعان با شعارهای مختلف به دنبال حفظ شرایط موجود هستند. متاسفانه فساد به شدت گسترش یافته و بر اقتصاد ایران سایه افکنده است. باید توجه داشت در این شرایط امکان رشد اقتصادی وجود ندارد.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به بودجه سال 1400 اظهار داشت: بودجه عملکرد در سال گدشته 560 هزار میلیارد تومان بود که در سال 1400 با رشد تقریبا 110 درصدی به 1230 هزار میلیارد تومان رسیده است. وقتی تمام نمودارها نزولی است، این به چه مفهوم است؟ آیا جز توزیع منابع نسل های آتی است؟ بنابراین باید بر این روند نقطه پایان بگذاریم.

آخوندی افزود: گروه سیاسی دیگری هم هستند که هرچند مانند گروه دیگر ذینفع نیستند ولی به دنبال تنفس در حاشیه قدرت هستند و لذا مرتب تلاش می‌کنند خود را درگیر این روند نکنند. یعنی می‌گویند انتخابات 1400 باید بر مبنای شخصیت محوری باشد بدون اینکه بپرسند چه گفتمانی دارد یا چگونه می‌خواهد با وضع موجود برخورد کند.

وی تصریح کرد: هیچ تغییری ایجاد نمی‌شود مگر اینکه گفتمان جدید بیاید که مسئله را درک کرده باشد. بنابراین در انتخابات 1400 باید به دنبال گفتمان‌سازی برویم. اگر اینگونه نباشد دلیلی بر تغییر جهت از طریق انتخابات وجود ندارد چون گفتمان‌سازی موجب رقابت و آن نیز باعث شفافیت می‌شود.

لینک کوتاه: asriran.com/003H4G

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: میلیارد دلار رشد اقتصادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۷۰۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند

خبرنگار نشریه پولیتیکو می‌گوید: وقتی از یک مقام آمریکایی پرسیدم استراتژی بایدن در قبال ایران چیست، با خنده گفت: من یک پاسخ برای آنها دارم؛ دولت بایدن هیچ استراتژی‌ای در قبال ایران ندارد.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پولیتیکو به قلم یک اپوزیسیون ایرانی می‌افزاید: اگر بایدن بخواهد به هرج‌ومرج رو به افزایش در خاورمیانه پایان دهد، باید با یک استراتژی مشخص به میدان بیاید. بیشتر تهدیداتی که متوجه منافع آمریکا است، از جانب ایران است. ایران در آستانه دستیابی به بمب اتم قرار دارد. نیروهای نیابتی آن در حال گسترش اقدامات خود هستند. آن‌گونه که حمله اخیر به اسرائیل نشان داده، برنامه موشک‌های بالستیک ایران در حال تقویت شدن است.

مقامات در واشنگتن بر سر نحوه تعریف کلمه استراتژی اختلاف‌نظر دارند و بسیاری از این کلمه به صورت عمومی استفاده می‌کنند. من از بسیاری از سیاستگذاران شنیده‌ام که آنها از نام‌گذاری برخی اسناد به عنوان استراتژی که در واقع استراتژی نیستند گلایه دارند. این اسناد در واقع بحث‌هایی انتزاعی هستند که اغلب به چالش‌های فوری و مهم سیاست خارجی نمی‌پردازند. اگر هدف نهائی تلاش شما حل مشکل نباشد، در آن صورت شما استراتژی‌ای برای آن موضوع نخواهید داشت.

بنابراین وقتی مسئولان سیاست خارجی برای توصیف رویکرد بایدن در قبال ایران از کلماتی مانند «مهار»، «تنش‌زدایی»، «بازدارندگی» و «مدیریت ریسک» استفاده می‌کنند، برداشت من از این کلمات تنها تاکتیک‌های مختلف است نه یک استراتژی مشخص. ایران یک مشکل است اما به نظر نمی‌رسد که برنامه‌ای منسجم برای حل آن در سر داشته باشد.

در دوران ریاست‌جمهوری اوباما، دولت می‌خواست مشکل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند. دولت همچنین راهی برای رسیدن به آن هدف داشت و آن به‌کارگیری تلفیقی از تحریم‌ها و دیپلماسی بود؛ تلاشی که دولت اوباما از تیم جورج بوش پسر به ارث برده بود. آن استراتژی جواب داد و توافق هسته‌ای ایران متولد شد. بسیاری از ناظران می‌گویند برجام به اندازه کافی خوب نبود و برخی می‌پرسند استراتژی واقعی اوباما درباره ایران چه بود؟ برخی او را به تلاش برای ازسرگیری روابط با ایران، به عنوان یک دشمن دیرین آمریکا متهم کرده‌اند. اوباما امیدوار بود توافق هسته‌ای بتواند منجر به بهبود کلی روابط با ایران شود، اما به نظر من این یک امیدواری بود و نه بخشی از استراتژی.

دونالد ترامپ با به خطر انداختن توافق هسته‌ای استراتژی و امید دولت اوباما را از بین برد. اما از این جهت ترامپ نیز حداقل استراتژی مشخصی برای خود داشت. هدف اعلامی او تغییر رفتار حکومت ایران بود نه خود حکومت. تغییر رفتاری که دولت ترامپ به دنبال آن بود بسیار بنیادین بود، اما در تئوری این درخواست منجر به دنبال کردن سیاست تغییر حکومت شد، نه حل مشکل. تاکتیک ترامپ فشار حداکثری بود، با چاشنی تحریم‌های سنگین و دیگر اقدامات تنبیهی. واضح است که این استراتژی جواب نداد. بایدن با هدف‌گیری نه‌چندان قاطعانه احیای برجام و یک استراتژی غیر ایده‌آل برای دستیابی به این هدف پا به کاخ‌سفید گذاشت. او چند شرط برای این هدف گذاشت، از جمله اصرار بر اینکه ایران باید موافقت کند که در آینده بر سر یک توافق سختگیرانه‌تر و بلندمدت‌تر مذاکره نماید. دولت او چنان دیرهنگام به پای میز مذاکره برگشت که تلاش برای احیای برجام حتی قبل از روی کار آمدن یک دولت تندرو در تهران به دلیل درخواست‌های طرف آمریکایی سرنوشت نامعلومی پیدا کرده بود.

از وقتی که تلاش‌ها برای احیای برجام به در بسته خورد، تیم بایدن تصمیم گرفت به برخی پیروزی‌های کوچک که می‌توانست در مواجهه با ایران کسب کند بسنده نماید. آنها چند آمریکایی زندانی را به خانه برگرداندند هرچند که در قبال آن مجبور به پرداخت رقم قابل‌توجهی وجه نقد شدند. آنها همچنین از طریق ابزارهای تکنولوژیک به حمایت از جنبش اعتراضی در ایران پرداختند.

دولت بایدن همچنان تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران را حفظ کرده است. اما از آنجایی که اجرای این تحریم‌ها را محدود کرده یا به دلایلی خارج از کنترل واشنگتن این تحریم‌ها به اندازه کافی به ایران فشار نیاورده‌اند، تغییری در رفتار حکومت ایران بروز نکرده است. در حال حاضر صادرات نفت ایران افزایش یافته است. احتمالا دولت بایدن به این نتیجه رسیده که هیچ راه واقع‌بینانه و مستقیم برای «حل» مشکل ایران وجود ندارد. تردیدی نیست که این یک مشکل دشوار است. دیگر این است که روسیه و چین که زمانی درخصوص ایران با آمریکا همکاری می‌کردند اکنون به دلیل تنش‌هایی که خود با واشنگتن دارند در حال کمک به تهران برای دورزدن تحریم‌ها هستند. دولت بایدن حتی پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، همچنان به پیگیری چشم‌انداز بزرگ‌تر خود یعنی «یکپارچگی منطقه‌ای» برای خاورمیانه ادامه می‌دهند. مشکلی که دولت بایدن به دنبال حل آن است، شکاف و اختلاف بین اسرائیل و دولت‌های عربی است. آمریکا امیدوار است شاهد برقراری روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و عربستان باشد.

دیگر خبرها

  • راه خروج از رکود تورمی، مولدسازی است
  • دست خالی غرب در برابر ایران | وقتی تیغ تحریم دیگر نمی‌بُرد!
  • ابراز تمایل نیجر به خرید سلاح از روسیه به موازات برنامه‌ریزی برای خروج نظامیان آمریکا
  • فاصله نرخ ارز بازار با نرخ نیمایی را کم کنید؛ وگرنه با خروج سنگین سرمایه روبرو می شوید
  • واکنش رسمی آمریکا در خصوص مذکرات احیای برجام | مذاکره مستقیم در حال انجام است؟
  • سخنگوی دولت: پس از بارش‌های اخیر بخشی از حقابه هیرمند آزادسازی شد / معیشت مردم و ایجاد رشد اقتصادی اولویت مذاکرات مشترک دولت و مجلس دوازدهم خواهد بود
  • کاهش قیمت دلار در راه است؟
  • ردپای آرامش در بازار‌ها
  • تحریم‌های آمریکا تحریم شد/ روند افزایشی تولید نفت خام در ۱۴۰۲
  • پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند