به نقل از «ایرنا»

پا به پای قاسم

تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۳۸۷۸۴

نویسنده در مقدمه این کتاب پس از تعریف مقاومت در منطقه و روشن شدن چراغ آن حتی در میان کشورهای غیر مسلمان به نقش و جایگاه شخصیت های تاثیرگذار در ارتباط با آن به چرایی و علل اساسی شکل گیری مقاومت و دیدگاه های معارض آن در منطقه می پردازد و وجود برخی شخصیت های با ایمان و اعتقاد راسخ نظیر شهید قاسم سلیمانی با ویژگی های شخصیتی ایشان چون اسلام شناسی، درایت، مردم داری، دشمن شناسی، بصیرت و شجاعت را مهم ترین رکن حیات و ادامه مقاومت در میان کشورهای منطقه می داند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 در ادامه این اثر نویسنده با بر شمردن ۱۵ صفت و ویژگی شهید سلیمانی و تشریح هر یک از آنها، اقدامات آن شهید را موجب برهم خوردن بسیاری از طرح ها و نقشه های دشمنان ملت های منطقه از جمله طرح خاورمیانه جدید، شکست گسترش تکفیری ها در بین کشورهای منطقه و حامیان آنها نظیر امریکا و عربستان و ریشه کنی خلافت دانسته که در کنار آنها تقویت حزب الله، افزایش امنیت حرم و پشتیبانی از دیپلماسی کشور را از دستاوردهای فعالیت های شهید سلیمانی در منطقه خاورمیانه می داند.

عملکرد سپاه قدس پاسداران انقلاب اسلامی

ایجاد سپاه قدس به عنوان یک راهبرد استراتژیک با اشاره به برخی ویژگی ها و ساختار انقلابی آن و اقدامات این سپاه در منطقه مانند مقابله با اشغالگری، رهایی بخشی منطقه از برخی بحران ها، توانمندسازی بعضی از کشورهای منطقه مانند لبنان و افغانستان در برابر اشغالگری های دشمنان آن مهم ترین سرفصل های بخش سوم کتاب پا به پای قاسم را تشکیل می دهد و در ادامه دور کردن سایه جنگ از سر ایران و افزایش انگیره برای رفع مشکلات در بعد ملی را مهم ترین دستاورد سپاه در ارتباط با کشور می داند.

نویسنده در این اثر با اشاره به حضور امریکا در منطقه غرب آسیا به علل و عوامل این حضور مانند تغییر موازنه امنیتی منطقه، تحمیل جنگ های نیابتی، بازی با برگه داعش و مهار ایران در منطقه پرداخته و حضور شهید سلیمانی در ۲ دهه تحولات آن را موجب خنثی شدن بسیاری از طرح های دشمنان و تغییر معادلات آنان در کشورهای منطقه نظیر فلسطین، لبنان، عراق، سوریه و یمن برشمرده و اشاره ای گذرا نیز به تحولاتی دارد که موجب بیداری اسلامی در بین کشورهای منطقه و عوامل ناکامی این بیداری دارد.

ایران و آمریکا نه جنگ و نه سازش

ایران و آمریکا نه جنگ و نه سازش عنوان فصل هفتم کتاب پا به پای قاسم است که در آن با اشاره به تداوم خصومت آمریکا و هدف گذاری های این کشور علیه ایران، بروز اغتشاشات در منطقه، ایجاد دو دستگی، تداوم نزاع ها در آن و اقدامات متنوع دیگری اشاره شده است که با هدف پیشبرد سیاست های آمریکا علیه ایران و منطقه اتخاذ و در حال اجرا است.

زارعی، پس از بررسی موضوعات ماقبل که اشاراتی گذرا بر آن رفت در پایان و در فصل هشتم به بررسی افق تحولات کشورهای منطقه در سایه وضعیت کنونی پرداخته و به تشریح آینده اوضاع در پنج کشور شامل عراق، لبنان، سوریه، یمن و فلسطین و سرنوشت معامله قرن پرداخته و نتیجه می گیرد که گذشته چراغ راه آینده و آیندگان است و آن چیزی که امروز و دیروز بوده دوباره تکرار می شود، مگر آن که اوضاع دیگر رقم بخورد.

از دیدگاه نویسنده کتاب اکنون ۲ جبهه یکی مقاومت و دیگری دشمنان آن به موازات یکدیگر در حال فعالیت و تلاش هستند و با توجه به تکثیر جبهه مقاومت و گسترش آن به حوزه های غیرمسلمان حتی می توان از موضوع ائتلاف با روسیه و چین در جبهه مقاومت هم سخن گفت و این در حالی است که در نقطه مقابل این جبهه کشورهای حاضر مانند آمریکا و دیگر کشورهای غربی از اختلافات خود سخن می گویند و این نشان دهنده آن است یک جبهه در حال ساختن ائتلاف و جبهه مقابل در حال از دست دادن ائتلاف خود است و همه این تحولات نشان می دهد که کشورهای منطقه به سمت گسترش همکاری ها حرکت کرده و افق های آن کاملا روشن است. 

کتاب پا به پای قاسم در ۲۳۷ صفحه، اثر سعد الله زارعی به تازگی از سوی انتشارات موسسه مطالعات اندیشه سازان نور به چاپ رسیده است.

گفتنی است، آیین رونمایی از کتاب «پا به پای قاسم» از ساعت ۱۰ یکشنبه ۱۹ اردیبهشت‌ ۱۴۰۰ با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) برگزار می‌شود.

   

برچسب‌ها خبرگزاری جمهوری اسلامی نقد کتاب گروه تروریستی داعش سوریه کتاب قاسم سلیمانی فلسطین

منبع: ایرنا

کلیدواژه: خبرگزاری جمهوری اسلامی نقد کتاب گروه تروریستی داعش خبرگزاری جمهوری اسلامی نقد کتاب گروه تروریستی داعش سوریه کتاب قاسم سلیمانی فلسطین اخبار کنکور کشورهای منطقه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۳۸۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درس های مواجهه ایران و رژیم اسرائیل

در هفته های گذشته شاهد تغییر مرکز ثقل تحولات و بحرانها از جنگ غزه در شرق مدیترانه به سمت منطقه غرب آسیا بودیم، تحولاتی که دورنمایی از توسعه میدان جنگ و گسترده تر شدن سطح درگیری ها را به تصویر کشید. نقطه آغاز این شرایط بحرانی، حمله رژیم اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سوریه بود که نه تنها سبب شهادت سیزده تن از مستشاران نظامی ایران و شهروندان سوری شد، بلکه تخریب کامل ساختمان کنسولگری را نیز به دنبال داشت. در پی این اقدام که نقض فاحش حقوق بین الملل بود، جمهوری اسلامی ایران در ابتدا منتظر واکنش جامعه جهانی و نهادهای بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل شد تا در صورت امکان، پاسخی حقوقی به این تجاوز آشکار بدهد؛ اما بعد از اینکه مشخص گردید دولتهای غربی استاندادهای دوگانه خویش را به شورای امنیت نیز تسری داده اند و قصدی برای مواجهه با عمل خطای رژیم اسرائیل ندارند؛ ایران وارد فاز عکس العمل فردی به تعدی این رژیم شد و حمله موشکی و پهپادی 14 آوریل را کلید زد.

رژیم اسرائیل هر چند تلاش کرد برای پاسخ به این حمله ایران، ائتلافی جهانی شکل دهد و با یاوه سرایی در رابطه با تهدیدات هسته ای احتمالی از سوی کشورمان، نگرانی آمریکا و کشورهای غربی را تحریک کرده و آنها را با خود همراه کند، اما در این مسیر موفق نبود و به ناچار حمله ای تکروانه، بدون تلفات و ناچیز به اصفهان و تبریز و البته برخی مواضع جبهه مقاومت در منطقه انجام داد. هر چند مقامات کشورمان پیش از این حمله اعلام کرده بودند در صورت عملیات تلافی جویانه رژیم اسرائیل به خاک ایران، سریع و سخت به آن پاسخ خواهند داد؛ اما حمله اسرائیل(البته اگر حمله نهایی همین باشد) به حدی کم اثر  بود که به نظر نمی رسد جمهوری اسلامی ایران قصد پاسخگویی به آن را داشته باشد. با این وجود رسیدن اوضاع منطقه به این شرایط و قرار گرفتن در لبه مرز جنگ منطقه ای حاوی برخی درسها و نکات است که باید به آن توجه نمود.

در درجه نخست به نظر میرسد در عصر حاضر، طرح آمریکا و کشورهای اروپایی تضعیف سازمان ملل و مکانیسم‌های حقوقی و در عوض، تقویت جایگاه قدرت و نفوذ در عرصه بین المللی است؛ به این ترتیب که این کشورها  همچون دوران جنگ سرد با زنده کردن رقابتهای قطبی و بلوکی و اتخاذ رویکردهای غیر عقلانی و غیر حقوقی، مانع عملکرد دقیق و صحیح شورای امنیت در انجام رسالت اصلی خود یعنی حفظ صلح و امنیت جهانی می شوند و پس از آن می کوشند مشکلاتی که از اتخاذ چنین رویکردی حاصل می شود را از طریق رایزنیهای دو جانبه و چند جانبه و توافقات پشت درهای بسته حل و فصل کنند. در چنین شرایطی شاهد هستیم که بازیگری همچون ایران بعد از مواجهه با سکوت و بی عملی شورای امنیت در برابر حمله به یک مکان دیپلماتیک، ناچار به اقدام فردی علیه تجاوزگر می شود؛ سپس قدرتهای بزرگ برای جلوگیری از یک جنگ فراگیر وارد عمل می شوند و با رایزنیها و رفت و امدهای دیپلماتیک خود اینگونه به جهان القاء می کنند که ما مانع جنگ شدیم! این در حالی است که همین قدرتها می توانستند با تصویب یک قطعنامه شدید الحن علیه رژیم اسرائیل، حمله آن به کنسولگری ایران را محکوم کنند و با وضع برخی اقدامات تنبیهی مشترک، حقوق و منافع ایران را تأمین کنند و جلوی تنشها و بحرانهای بعدی که همه مردم منطقه را در ترس و نگرانی فرو برد، بگیرند. این رویکرد خطرناک است و حقوق دانان و مقامات کشورها باید به فکر اصلاح این رویه ناسالم در سازمان ملل باشند.

نکته دوم در رابطه با تحولات اخیر وابستگی و تبعیت شدید اسرائیل از آمریکا و کشورهای غربی است؛ بحران اخیر نشان داد رژیم اسرائیل در برابر حمایتهای گسترده کشورهای غربی، به ناچار بخش بزرگی از آزادی عمل و استقلال خود را از دست داده و برای حفظ و تداوم این حمایتها چاره ای جز حرکت در مسیر مد نظر کشورهای غربی ندارد.

 بعد از حمله وسیع و تحقیر کننده ایران به سرزمینهای اشغالی، دولت راستگرا و افراطی رژیم اسرائیل به شدت از سوی نیروهای تندروی داخلی تحت فشار قرار گرفت تا به این حمله پاسخ دهد، شخص نتانیاهو نیز به دلیل مشکلات داخلی و چالشهای جنگ غزه، بسیار علاقه مند بود تا با توسعه میدان جنگ، از شعار اولیه اش مبنی بر نابودی حماس رها شود و اهداف جدیدی برای شکل دهی به ائتلاف جهانی علیه ایران تعریف کند. اما عدم همراهی آمریکا و کشورهای اروپایی، این رژیم را در شرایطی قرار داد که به صورت تکروانه و البته به گونه ای دست به تلافی بزند که منجر به تداوم و تشدید تنشها نشود؛ در نتیجه حمله ای صورت گرفت که حتی از دید مقامات امنیت داخلی خود این رژیم نیز ضعیف و ناچیز بود و اگر تمام عملیات تلافی جویانه اسرائیل در همین حمله خلاصه شود، چیزی جز پیام ضعف، وابستگی و درماندگی را مخابره نکرد. کما اینکه رژیم اسرائیل در مقابله با حمله جمهوری اسلامی ایران به خاک خود نیز نشان داد که به صورت فردی قادر به دفاع از سرزمینهای اشغالی تحت حاکمیت خود نیست و بدون کمک آمریکا، کشورهای اروپایی و کشورهای همسو در منطقه، نمی تواند حملات علیه خود را دفع کند.

نکته سوم اما به جمهوری اسلامی ایران باز می گردد؛ در شرایط کنونی به نظر می رسد برنده منازعات منطقه ای چند هفته اخیر ایران بوده که نمایشی قدرتمند از دفاع از خاک خود و مکانهای دیپلماتیکش به جای گذاشت و توانست سطح مناسبی از بازدارندگی را در برابر رژیم اسرائیل ایجاد کند. با این وجود، حفظ این موقعیت نیازمند تدابیری در عرصه داخلی و منطقه ای است. در عرصه منطقه ای لازم است جمهوری اسلامی ایران شرایط را به گونه ای ساماندهی کند که تمرکز جامعه جهانی به سمت آتش بس در غزه و پایان دادن به رنج و محنت بی شمار مردم فلسطین بازگردد و هر چه سریع تر به این جنگ نابرابر و ضد بشری اسرائیل علیه مردم غزه پایان داده شود. همچنین لازم است رایزنی های گسترده‌ای در قالب دوجانبه و چند جانبه بین ایران، روسیه، چین، عراق، ترکیه و پاکستان در مورد همکاری های اطلاعاتی- امنیتی و دفاعی- نظامی صورت بگیرد و ایران با تقویت همکاری های راهبردی بلند مدت با این کشورها، تعداد متحدان خود را برای مواجهه با شرایط بحرانی مشابه در آینده افزایش دهد.

 در عرصه داخلی نیز لازم است اتحاد و انسجام ملی که پیرامون مواجهه با اسرائیل شکل گرفته، حفظ و تقویت شود و از انجام اقدامات سلبی و اجرای برخی طرحهای اجتماعی که قبلا ناکارمدی آنها به اثبات رسیده و تنها سبب دوگانه ، اختلاف و خشم در بین آحاد جامعه می گردد، پرهیز شده و با تمرکز بر مدیریت اقتصاد کشور، به گسترش رفاه، آسایش و همدلی و اتحاد در جامعه کمک شود.

 

دکتر محمد مهدی مظاهری استاد دانشگاه