به نقل از «ایران آنلاین»

توسعه ایمپلنت مغزی با پروتئین ماهی خون آشام

تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۹۵۰۲۱

دانشمندان "دانشگاه واشنگتن" راهی برای کنترل مغز انسان با استفاده از پروتئین موجود در بدن یک ماهی به نام "ماهی خون آشام" یافتند. پروتئین موجود در مکنده ماهی می‌تواند به درمان اعتیاد، اضطراب و افسردگی کمک کند.

دانشمندان آمریکایی برای خاموش کردن مدارهای مغزی مرتبط با اعتیاد، اضطراب و افسردگی از پروتئین مکنده‌ماهی که از نژاد ماهی بی آرواره باستانی شبیه مارماهی است، استفاده کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مطالعه محققان ژنی را از یک پروتئین به نام "پاراپینوپسین" (parapinopsin) گرفتند و دریافتند که آنها می‌توانند مغز را از طریق ارتباط نورون‌ها با یکدیگر کنترل کنند.

"پاراپینوپسین" به نور پاسخ می‌دهد و این موضوع به دانشمندان اجازه می‌دهد تا با کمک پرتوهای نور، مدار را خاموش یا مجدداً فعال کنند و رفتارهای پاداش را تغییر دهند که این امر می‌تواند به ایمپلنت مغز و درمان منجر شود.

مبتلایان به اعتیاد، اضطراب و افسردگی ممکن است اغلب آرزو داشته باشند که چنین اتفاقی برایشان رخ دهد که این کشف می‌تواند آنها را به آرزویشان نزدیک کند.

محققان دانشکده پزشکی با موفقیت توانستند از پروتئین مکنده ماهی برای خاموش کردن مدارهای مغزی استفاده کنند.

مکنده ماهی گونه‌ای است که حدود ۳۶۰ میلیون سال در زمین بوده است و قبل از مکیدن خون، همانند انگل دهان خود را به کنار ماهی یا نهنگ می‌چسباند و به دلیل بزرگ بودن دهان و اینگونه رفتار تغذیه‌ای، این موجود دریایی نام "ماهی خون آشام" را به خود اختصاص داده است.

"مایکل بروشاس" (Michael Bruchas)، استاد بیهوشی دانشگاه واشنگتن گفت: ما پروتئین خاصی را یافتیم که از درون بدن مکنده ماهی‌ها می‌آید و صدها میلیون سال است که وجود دارد. ما ژن آن پروتئین را گرفته و دریافتیم که می‌توانیم نحوه گفتگوی نورون‌ها با یکدیگر یعنی نحوه انتقال مواد شیمیایی به مغز را کنترل کنیم.

دهه‌هاست که دانشمندان علوم مغز و اعصاب از انواع مختلف پروتئین‌های حساس به نور که در گیاهان و باکتری‌ها بیان می‌شوند، برای آزمایش مدار مغزی استفاده می‌کنند، اما این اولین بار است که یک پروتئین از مکنده ماهی برای کنترل مدارهای مغزی گرفته می‌شود. "پاراپینوپسین" نوعی پروتئین به نام "گیرنده همراه پروتئین g" یا GPCR است. محققان دریافتند فشردن پروتئین مذکور با نور آبی باعث فعال شدن آن می‌شود و نور رنگ کهربای آن را خاموش می‌کند.

این پروتئین‌ها از ضربان قلب گرفته تا ذخیره چربی، پاسخ پاداش و استرس را کنترل می‌کنند. GPCR همچنین به خوبی به مواد شیمیایی مانند دوپامین و سروتونین پاسخ می‌دهد که باعث می شود افراد احساس خوبی داشته باشند.

یافتن راهی برای کنترل نورون‌ها بسیار مهم است، زیرا این امر می‌تواند به درمان بسیاری از اختلالات خلقی منجر شود./ایسنا

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۹۵۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محققان دریافتند که دوز پایین استامینوفن هم می‌تواند به قلب آسیب بزند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که مصرف دوزهای پایین استامینوفن که معمولا بی‌خطر تلقی می‌شوند، می‌توانند تغییراتی در پروتئین‌های بافت قلب ایجاد کنند.

محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که این دارو رایج ضددرد و تب‌بر، پروتئین‌های موجود در بافت قلب موش‌ها را دستخوش تغییر می‌کند.

دکتر گابریلا ریورا از این دانشگاه می‌گوید: «ما دریافتیم که مصرف منظم استامینوفن در غلظت‌هایی که ایمن تلقی می‌شوند – معادل ۵۰۰ میلی‌گرم در روز برای بزرگسالان – باعث تغییر بسیاری از مسیرهای انتقال پیام در قلب می‌شود.»

وی ادامه داد: «ما انتظار داشتیم که دو یا سه مسیر تغییر کند، اما بیش از ۲۰ مسیر انتقال پیام مختلف را تحت تأثیر دیدیم. این نتایج باعث شد که من در صورت مصرف استامینوفن، از کمترین دوز مؤثر و برای کوتاه‌ترین مدت زمان ممکن استفاده کنم.»

استامینوفن یکی از رایج‌ترین داروهای مصرفی است. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند مشکلاتی برای قلب ایجاد کند. اما مطالعه جدید که در اجلاس فیزیولوژی آمریکا در لانگ بیچ، کالیفرنیا ارائه شد، به بررسی تأثیرات مصرف این دارو در دوزهای دیگر پرداخت.

محققان به گروهی از موش‌ها آب ساده و به گروه دیگر آب حاوی معادل ۵۰۰ میلی‌گرم استامینوفن در روز دادند. سپس بافت‌های قلبی موش‌ها را آنالیز کردند تا تغییرات پروتئینی را که نشانگر عملکرد قلب است، مشاهده کنند.

پس از هفت روز، موش‌هایی که استامینوفن دریافت کرده بودند، تغییرات قابل‌توجهی در سطح پروتئین‌های مرتبط با مسیرهای زیست‌شیمیایی درگیر در کارکردهای مختلفی از جمله تولید انرژی، مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها و تجزیه پروتئین‌های آسیب‌دیده، نشان دادند.

محققان اضافه کردند که مصرف بلندمدت دوزهای متوسط تا بالای استامینوفن می‌تواند در نتیجه استرس اکسیداتیو (عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن) یا تجمع سموم تولید شده در حین شکسته شدن این دارو، مشکلاتی برای قلب ایجاد کند.

اگرچه بدن معمولاً می‌تواند این سموم را قبل از آسیب رساندن پاکسازی کند، اما دکتر ریورا گفت که ممکن است در صورت مصرف مداوم دوزهای متوسط تا بالا در مدت زمان طولانی، بدن نتواند با این پاکسازی مقابله کند.

با این حال، وی تأکید کرد که این مطالعه روی موش‌ها انجام شده و برای تعمیم نتایج به انسان، تحقیقات بیشتری لازم است.

کانال عصر ایران در تلگرام