موزهای که نداریم!
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۴۲۵۷۴
یک کارشناس صنایعدستی با اشاره به جای خالی موزه صنایعدستی در میان موزههای کشور، معتقد است که با وجود این قابلیت ارزشمند، کشور ما از داشتن چنین موزهای محروم است. آن هم در کشوری که یکی از افتخاراتش همواره غنای محصولات هنری و فرهنگی بهویژه صنایع دستی است.
حجت اله مرادخانی، پژوهشگر صنایع خلاق و مدرس دانشگاه در گفتوگو با ایسنا درباره لزوم راهاندازی موزه صنایعدستی، اظهار کرد: از جمله کارکردهای مهم موزهها، جنبه آموزشی و تعامل مستقیم با مخاطبان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: در این میان عرصهای مانند هنر و فرهنگ از قابلیتهای بسیار زیادی برای ایجاد موزههای مختلف برخوردار است و سهم قابل توجهی از عناوین موزهها به این حوزه اختصاص دارد. در کشور ما نیز یکی از بارزترین و باظرفیتترین حوزههای هنر، صنایع دستی ایرانی است که با توجه به تنوع مثالزدنی رشتهها و محصولاتش، قابلیت بسیار ارزندهای برای احداث موزهای بزرگ در سطح ملی دارد. پدیدهای که وجود آن میتواند از یک سو بیانگر حس زیباییدوستی مردم ما باشد و از سوی دیگر فرصتی مغتنم برای ارتباط نسلهای جدید با پیشینه هنری این مرز و بوم محسوب شود و در عین حال موقعیتی ممتاز برای ارائه به گردشگران دیگر کشورها باشد.
این کارشناس حوزه صنایعدستی درباره ارزشهای وجودی و ضرورت یک موزه ملی صنایعدستی در ایران، خاطرنشان کرد: بدون اغراق میتوان ساعتها گفت و کتابها نوشت، اما با وجود این قابلیت ارزشمند، کشور ما از داشتن چنین موزهای محروم است. آن هم در کشوری که یکی از افتخاراتش همواره غنای محصولات هنری و فرهنگی بهویژه صنایع دستی است. این در حالی است که تلاش جدی برای گردآوری آثار هنرمندان برجسته و نامدار صنایعدستی، از اواسط دهه ۷۰ شمسی با تشکیل کارگروه متشکل از کارشناسان سازمان وقت صنایعدستی و صاحبنظران این حوزه آغاز شد.
مرداخانی ادامه داد: از همان زمان با تخصیص اعتبار سالانه به این منظور، مقرر شد تا این کارگروه به گردآوری آثار شاخص صنایعدستی بپردازند تا در ادامه این مجموعه تبدیل به موزه صنایعدستی معاصر ایران شود. سرانجام در همان دهه ۷۰ این مجموعه با حضور مرحوم حبیبی (معاون اول رئیس جمهور وقت) در محل ساختمان ولنجک (که آن زمان شهرداری تهران آن را در اختیار سازمان صنایع دستی قرار داد بود و در حال حاضر محل استقرار معاونت صنایع دستی استان تهران است)، افتتاح شد.
او یادآور شد: در آن دوره کتابی حاوی تصاویر بخشی از این آثار فاخر نیز تدوین و منتشر شد که از تجدید چاپ آن خبری در دست نیست. مجموعهای که به گفته کارشناسان یکی از جامعترین و منحصربهفردترین کلکسیون های آثار هنرمندان نامی صنایع دستی است؛ هنرمندانی که متاسفانه بسیاری از آنها دیگر در قید حیات نیستند.
این پژوهشگر اظهار کرد: پس از ادغام سازمان صنایعدستی، این مجموعه به یکی از کاخهای مجموعه تاریخی فرهنگی سعدآباد منتقل شد تا تبدیل به موزه صنایعدستی ایران شود. با این اوصاف ساختمان مذکور گنجایش نمایش همه آثار را نداشت و بخشی زیادی از آنها به انبار منتقل شد. پس از مدتی آن موزه هم به منظور انجام برخی تعمیرات تعطیل شد و تا به امروز هم خبری از افتتاح دوباره آن نیست. این در حالی است که میتوان متصور بود که شرایط نگهداری آن آثار فاخر نیز مناسب و مطلوب نبوده است و احتمالا به طور فشرده و بدون رعایت استاندارهای لازم برای اشیاء موزه ای انبار شدهاند و حسرت دیدن آن مجموعه منحصربهفرد برای علاقهمندان به صنایع دستی ایران باقی مانده است.
مرادخانی با بیان اینکه «راهاندازی موزه جامع صنایعدستی ایران نزدیک به دو دهه است که تبدیل به موضوع جلسات تشریفاتی معاونت صنایع دستی شده است»، افزود: وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی از بدو تشکیل با انتقال نام صنایعدستی از وسط اسم وزارتخانه به انتهای آن به وضوح نشان داد که این حوزه در اولویت اصلی مدیرانش نبوده و چندان هم نمیتوان توقع داشت که آنها به فکر راهاندازی موزه صنایعدستی باشند.
این کارشناس با بیان اینکه نداشتن موزه صنایعدستی در دو وجه قابل بررسی است، اظهار کرد: نخست اینکه نگهداری و حفاظت از این مجموعه فاخر موضوعی مهم و حیاتی است؛ چراکه این آثار منحصربهفرد و کارِ دست گروهی از نامداران صنایعدستی معاصر ایران است و متاسفانه تنی چند از آنها دیگر در قید حیات نیستند و بهنوعی غیرقابل تکرار هستند؛ و دوم اینکه یکی از وظایف ذاتی معاونت صنایعدستی، توسعه و ترویج این حوزه است و چه نهادی موثرتر از یک موزه بزرگ صنایعدستی میتواند به تحقق این وظیفه منجر شود؟ مقولهای که اگر ارادهای برای انجام آن نزد متولی این حوزه یعنی وزاتخانه میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی وجود داشته باشد، دستاوردها فراوانی به دنبال خواهد داشت.
مرداخانی در پایان یادآور شد: در روز جهانی موزه امیدواریم که در آینده نزدیک اقدامی واقعی و عملی برای راهاندازی موزه ملی صنایع دستی صورت گیرد؛ تا شاید این اتفاق، پایانی بر دو دهه حسرت وجود این موزه برای علاقهمندان صنایع دستی ایران گردد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: صنایع دستی صنایع دستی و هنرهای سنتی هفته میراث فرهنگی موزه صنایع دستی روز جهانی موزه ها صنایع دستی ایران موزه صنایع دستی راه اندازی موزه صنایع دستی صنایع دستی موزه ای موزه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۴۲۵۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسیدگی به بحث فرونشست از برنامههای اصلی وزارت میراث فرهنگی است
مدیرکل حفظ و احیاء بناها، محوطهها و بافتهای تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی گفت: رسیدگی به بحث فرونشستها در آثار و ابنیه تاریخی از برنامههای اصلی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از میراث آریا، فاطمه داوری در سمینار بینالمللی تأثیر بحرانهای طبیعی بر بناهای تاریخی با رویکرد کاربرد فناوریهای نوین اظهار کرد: شرایط آثار و ابنیه تاریخی در دوره معاصر با توجه به تغییرات اقلیمی نسبت به دورههای تاریخی گذشته دچار بحرانهای گوناگونی شده، اما در راستای وظیفه ذاتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی سمینار بینالمللی تأثیر بحرانهای طبیعی بر بناهای تاریخی با رویکرد کاربرد فناوریهای نوین یکی از برنامههایی است که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در سال ۱۴۰۳ برای رسیدگی به موضوع فرونشستها برگزار کرده است.
وی افزود: سمینار بینالمللی تأثیر بحرانهای طبیعی بر بناهای تاریخی با رویکرد کاربرد فناوریهای نوین با بررسی بنای آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی بهعنوان نمونه مطالعه در استان سمنان، پروژهای است که با همکاری میان معاونت میراث فرهنگی وزارت و اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان، پارک علم و فناوری دانشگاه سمنان، دانشگاه اصفهان، مؤسسه بینالمللی ایسکارسا است که آخرین نتایج و دستاوردهای متخصصان داخلی و خارجی در زمینه فرونشست در ابنیه تاریخی عرضه میشود.
مدیرکل حفظ و احیا بناها، محوطهها و بافتهای تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی گفت: این سمینار نشان داد تغییرات اقلیمی و بحرانهای طبیعی فرونشستها ما را با موضوعی تخریبکنندهای مواجه کرده بنابراین عزمی راسخ، جدی لازم است تا از بناها با افزایش تابآوری و استحکامبخشی، در برابر تهدیدهای طبیعی محافظت کنیم.
داوری عنوان کرد: بررسی بنای آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی بهعنوان نمونه مطالعه در استان سمنان یک نمونه و الگو فرایندی است که استاندارد نحوه مواجه با یک اثر تاریخی را با فرونشست در مطالعه و شناخت شناسایی کرد و اطلاعاتی جدید و به روز را در این حوزه اعلام کرده است.
وی خاطرنشان کرد: امیدواریم تا این الگو را کامل کنیم تا بتوانیم از آن بهعنوان یک الگو اجرایی حفاظت و مرمت اثر به سایر آثار و ابنیه تاریخی تعمیم دهیم.
کد خبر 747823