Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، دکتر بهزاد امیری رئیس گروه مدیریت بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت گفت: عامل بیماری قارچ سیاه، یک قارچ تحت عنوان موکورمایکوزیس است و علت نام‌گذاری قارچ سیاه این است که در مخاط بینی باعث تغییر رنگ و آسیب بافت می‌شود که در نهایت منجر به ایجاد رنگ سیاه در مخاط بینی و سینوس‌ها می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با تاکید بر اینکه بیماری قارچ سیاه بیماری جدیدی نیست، اظهار کرد: این بیماری از سال‌های بسیار دور وجود داشته است. این قارچ معمولا درون خاک و توده‌های پوسیده گیاهان و بافت مرده برخی از حیوانات وجود دارد و از طریق استنشاق (تنفس) و یا تماس پوستی در مواقعی که پوست آسیب دیده باشد، انتقال می‌یابد؛ اما بیشترین راه انتقال از طریق تنفس است.

قارچ سیاه فرصت‌طلب است

امیری ادامه داد: این قارچ همواره در محیط زندگی انسان وجود دارد اما اگر سیستم ایمنی بدن انسان سالم باشد می‌تواند از ایجاد بیماری توسط این قارچ در بدن جلوگیری کند؛ یعنی علی‌رغم اینکه این قارچ از طریق تنفس وارد بدن می‌شود اما در انسان‌هایی با سیستم ایمنی سالم بیماری به وجود نمی‌آید. بیماری قارچ سیاه یک عفونت فرصت‌طلب در بین بیمارانی است که به هر علت دچار نقص سیستم ایمنی بدن می‌شوند.

وی گفت: این بیماری بیشتر در بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده دیده می‌شود. بیماری دیابت به دلایل مختلف می‌تواند سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن شود.  از دیگر افرادی که در معرض خطر قارچ سیاه قرار دارند مبتلایان به سرطان یا بیماری‌های بدخیمی هستند که در آنها هم سیستم ایمنی بدن تضعیف شده است.

خطر بیخ گوش افرادی که پیوند مغز استخوان انجام دادند

امیری ادامه داد:  افرادی که تحت پیوند مغز استخوان یا پیوند عضو قرار می‌گیرند نیز در معرض خطر ابتلا به قارچ سیاه هستند زیرا در بیمارانی پیوندی برای پیشگیری از دفع عضو پیوند شده (از سوی بدن فرد گیرنده پیوند)، داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی تجویز می‌شود. به همین دلیل این افراد مستعد ابتلا به عفونت‌های فرصت‌طلب برای بروز عفونت‌هایی از جمله قارچ سیاه هستند. بنابراین بیماری عفونت با قارچ سیاه صرفا در بیمارانی که به هر علت دچار تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شوند رویت می‌شود.

رئیس گروه مدیریت بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت گفت: از سوی دیگر افرادی که دچار سوء تغذیه شدید هستند و کسانی که طولانی مدت از داروهای استروئیدی و کورتون‌ها استفاده می‌کنند نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچ سیاه قرار دارند.  در حال حاضر یکی از داروهایی که در فرم‌های شدید کووید۱۹ مورد استفاده قرار می‌گیرد، کورتون‌ها هستند تا با استفاده از آنها از التهاب و طوفان سیتوکینی که در بدن رخ می‌دهد جلوگیری کنند؛ تجویز دُوز بالای کورتون باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود.

امیری افزود:  در افرادی که بیماری دیابت دارند و به علت ابتلا به فرم شدید کووید 19 تحت درمان با کورتون قرار می‌گیرند بیشتر از سایر بیماران مستعد ابتلا به عفونت با قارچ سیاه هستند. همچنین مبتلایان به HIV، معتادین تزریقی و کسانی که دچار سوختگی شدید شدند نیز در خطر ابتلا به قارچ سیاه قرار دارند.

وی افزود: این قارچ قرار نیست برای همه افراد سبب بیماری شود و تنها کسانی را هدف قرار می‌دهد که سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. همچنین گروه دیگری که ممکن است به بیماری مبتلا شوند کسانی هستند که در اثر حوادث طبیعی نظیر طوفان، زلزله و یا سیل و یا حوادث ساخته دست بشر نظیر جنگ و یا انفجار دچار آسیب شدید پوست و بافت نرم بدن می‌شوند. در اثر آسیب به لایه محافظتی پوست، هاگ‌های قارچ به بافت آسیب دیده نفوذ می‌کند و امکان ابتلا به فرم پوستی بیماری فراهم می‌شود.  

علت بروز قارچ سیاه در هندوستان

امیری درباره علت بروز قارچ سیاه در هندوستان، توضیح داد: علاوه بر شیوع بسیار بالای کرونا در این کشور باید بدانیم جمعیت زیادی از آنها از سوء تغذیه هم رنج می‌برند و کسانی که به قارچ سیاه مبتلا شدند آنهایی بودند که مبتلا به دیابت بودند و در عین حال دچار کرونا هم شدند و تحت درمان با استروئید و کورتون‌ها قرار گرفتند و علاوه بر آن اکثر این‌ افراد دچار سوء تغذیه هم بودند.

وی در ادامه با تاکید بر اینکه عفونت قارچ سیاه قابلیت سرایت از انسان به انسان را ندارد، اظهار کرد: شایع ترین راه انتقال استنشاق هاگ‌های قارچ است که در خاک یا گیاهان در حال پوسیدگی قرار دارد و راه دوم انتقال از طریق تماس پوستی با قارچ است.

وی افزود: قارچ سیاه بیشتر سبب درگیری در مخاط بینی، سینوس‌ها، کره چشم، ریه‌ها و مغز می‌شود. اگر فردی دچار عفونت قارچ سیاه شود، باید داروی ضد قارچ قوی به صورت تزریق داخل رگ دریافت کند و همچنین بافت‌های مرده و سیاه شده توسط جراح از بدن خارج شود.

قارچ سیاه بعد از کرونا شایع شد؟

امیری درباره میزان مبتلایان به قارچ سیاه پس از شیوع کرونا در کشور، اظهار کرد: بروز قارچ سیاه به دنبال ابتلا به کرونا شایع نشده است. در سال‌های گذشته (پیش از بروز کووید19 در جهان) در بیماران مبتلا به دیابت ابتلا به قارچ ‌سیاه مشاهده می‌شد. خوشبختانه دارو و درمان قارچ سیاه در کشور وجود دارد و اگر به موقع شناسایی شود، امکان بهبودی مبتلایان وجود دارد.

وی افزود: توصیه ما به مبتلایان دیابت و سایر گروه‌های در معرض خطر قارچ سیاه این است که در محل‌های پر گرد و غبار نظیر اماکنی که در حال تخریب ساختمانی و ساخت و ساز هستند تردد نکنند تا مبادا هاگ‌های قارچ از طریق تنفس وارد بدنشان شود و اگر مجبور به حضور در چنین مکان‌هایی هستند از ماسک استفاده کنند.

امیری گفت: در مواردی که احتمال ابتلای پوستی وجود دارد نیز به افراد در معرض خطر توصیه می‌کنیم از کارهای ساختمانی، باغبانی، خاکبرداری، نظافت و جاروب خودداری کنند و اگر ناگزیر به انجام این فعالیت‌ها هستند از وسایل حفاظت فردی مناسب استفاده کنند.

کد خبر 605148 برچسب‌ها كرونا در ايران بیماری - بیمارستان

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: كرونا در ايران بیماری بیمارستان مدیریت بیماری سیستم ایمنی بدن ابتلا به قارچ قارچ سیاه معرض خطر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۰۹۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه‌چیز در مورد یک ویروس بهاری؛ بیشتر مراقب کودکان خود باشید

بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

به گزارش خبرآنلاین، با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.

علائم بیماری

آبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست. لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازو‌ها و پا‌ها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.

در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا (۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشت‌هایی و ....

کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستند

کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند. این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.

در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟

پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آن‌ها بسیار کمتر است.

آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟

آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.

درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید دارو‌هایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استامینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.

در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.

دیگر خبرها

  • همه‌چیز در مورد یک ویروس بهاری؛ بیشتر مراقب کودکان خود باشید
  • دو بیماری‌ای که بیشتر مردم ایران را تهدید می‌کند
  • توانایی واکسن سازی ایران را جهانی کردیم
  • شایع‌ترین نشانه‌های وسواس
  • ردپای ژنتیک در اختلال وسواس
  • افزایش ابتلا به بیماری کبدی با این نوشیدنی شیرین
  • یک توصیه برای کاهش تاثیر استرس بر قلب
  • حواستان به افسردگی دوران سالمندی باشد
  • چشم‌رنگی‌ها در معرض این بیماری
  • فعالیت ۷۵۰۰ آزمایشگاه پزشکی در کشور / کرونا؛ تجهیزات آزمایشگاهی را فرسوده کرد