منشاء کرونا: اشتباهی سهوی یا کشتاری عمدی؟
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۴۵۱۱۹
استفن بورانی | گاردین
بحث بر سر منشأ ویروس کرونا ادامه دارد اما هم ایده دستساز بودن این ویروس و هم طبیعی بودن آن با بنبست مواجه هستند. جو بایدن میخواهد بداند آیا ویروس کرونا از آزمایشگاهی در ووهان چین نشأت گرفته است یا نه. پنجشنبه گذشته او به آژانسهای اطلاعاتی آمریکا دستور داد برای پی بردن به اینکه ویروس کرونا دقیقا چه وقت و چطور در انسانها شیوع پیدا کرده تلاشهای خود را مضاعف کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهنظر میرسد آنچه به همه گفته شده بود نمیتوانست اتفاق افتاده باشد، در حال تبدیل شدن به یک واقعیت است و این سبب تعجب همگان شده است. اما یک راه ساده برای مشاهده احتمالها، دیدگاه دانشمندان و اطلاعاتی که میتواند به بحث برای همیشه پایان دهد وجود دارد. نخستین نکته این است که در روزهای اولیه شروع همهگیری ویروس کرونا، تقریبا تمامی دانشمندان و کارشناسان رسانهای، به جهانیان اطمینان دادند که همهگیری منشأ طبیعی دارد. این ایده مطرح بود که ویروس کرونا که بهطور طبیعی در بدن خفاشها وجود دارد با تکامل طبیعی در حیات وحش این توانایی را پیدا کرده که به انسان منتقل شود. چنین اتفاقی قبلا هم رخ داده است.
ویروس اولیه سارس در سال ۲۰۰۳ و شیوع مرس در سال ۲۰۱۲ به همین شکل رخ داد. همچنین در ژنوم ویروس که اوایل همهگیری، دانشمندان چینی آن را مشخص کردند و سپس بارها در سراسر جهان نقشه آن تهیه شد هیچ نشانه واضحی از دستکاری نشان داده نمیشود. تمام اینها استدلالهای قابل قبولی هستند اما قاطع نیستند. در اوج موج نخست همهگیری کرونا، میزان توجه به این گونه مسائل زیاد نبود. از سوی دیگر به پذیرش دیدگاههای ارائهشده از سوی مقامات بهداشتی تمایل وجود داشت و کسی مایل نبود نظریههای توطئه را در زمینه شیوع کرونا بپذیرد و درنتیجه ایده انتقال ویروس از حیوان به انسان با اطمینان مطرح شد اما امکان تردید کردن درباره این استدلال وجود دارد.
موضوعی که در آن دوره باید موردتوجه قرار میگرفت، این است که دانشمندان اغلب در تحقیقات خود درباره ویروسها آنها را دستکاری میکنند تا موثرتر شوند و دیگر موجودات حتی انسان را آلوده کنند. توجیه این اقدام آن است که با این کار رفتار ویروس مشخص میشود و میتوان فهمید چطور یک همهگیری آغاز میشود و ادامه پیدا میکند. این یک شیوه تحقیقاتی است و بسیاری از مردم معتقدند که این کار درستی نیست. موضوع دیگری که تردیدی درباره آن وجود ندارد، این است که انستیتو ویروسشناسی ووهان که در نزدیکی نخستین موارد ثبتشده ابتلا به کرونا قرار دارد در جمعآوری ویروسهای کرونا از خفاشها یک مرکز پیشرو است، قبلا آنها را در آزمایشگاههای خود پرورش داده و توانایی انجام تحقیقات به شیوهای که ذکر شد، یعنی دستکاری در ویروس را دارد. اگر قصد داشتید در یک آزمایشگاه ویروس همهگیری بهوجود آورید، انستیتو ویروسشناسی ووهان یکی از بهترین مراکز برای این کار است. بنابراین اکنون نظریههای مختلف درباره شروع همهگیری از این انستیتو مطرح است.
یک نظریه این است که ویروس طبیعی کرونا یکی از کارکنان را آلوده کرده است. نظریه دیگر این است که ویروس دستکاریشده به یکی از کارکنان منتقل شده و نظریه بعد این است که یک زنجیره سلاح بیولوژیک برای آلوده کردن انسان به شکل تصادفی یا عمدی منتشر شده است. این به آن معناست که نظریه نشت ویروس از آزمایشگاه، همواره، هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ شرایط حاکم بر آزمایشگاه ممکن بوده است. البته افراد نظریه موردنظر خود را قبول میکنند. برای مثال اگر شما جزو افراد سادهلوح باشید، ترجیح میدهید نظریه انتقال طبیعی ویروس از حیوان به انسان را بپذیرید: یک همهگیری طبیعی که حاصل انتقال ویروس از حیوان به انسان است، فرآیندی پیچیده است که متخصصان میگویند احتمال آن وجود دارد. در گذشته مواردی از همهگیریهای مشابه مشاهده شده است. مدیران، برای مثال آنهایی که یک آزمایشگاه نظیر انستیتو ویروسشناسی ووهان را مدیریت میکنند، افرادی توانمند و احتمالا قابل اعتماد هستند.
به این ترتیب با کنار هم گذاشتن این دادهها بهراحتی میتوان نتیجه گرفت ویروس کرونا به شکل طبیعی از حیوان به انسان منتقل شده و دیگر نظریهها صحیح نیستند، اما اگر فردی باشید که به احتمال توطئه فکر میکنند آنگاه نظریه نشت ویروس از آزمایشگاه برای شما یک نظریه جذاب است. طبق این نظریه، یک حادثه به دست برخی افراد رخ داده، سپس از همه مخفی شده است. چه تصور کنید این یک حادثه ناخواسته بوده و چه اقدامی عمدی، دسترسی به آزمایشگاه میتواند در روشن شدن واقعیت بسیار موثر باشد؛ البته اگر چنین دسترسی و امکان تحقیقی وجود داشته باشد.
با توجه به آنچه میدانیم، هر دو گروه یعنی طرفداران ایده طبیعی بودن همهگیری کرونا و آنهایی که معتقدند این ویروس و همهگیری از آزمایشگاه نشأت گرفته دچار سردرگمی هستند. آزمایشگاه ویروسشناسی ووهان چین آنچه را که میخواسته داشته تا چنین ویروسی را بهوجود آورد اما هیچ مدرکی وجود ندارد که ثابت کند ویروس کرونا در آزمایشگاه یادشده اساسا وجود داشته است. درباره بیمار شدن تعدادی از کارکنان این انستیتو در ماه نوامبر ۲۰۱۹ و دیگر رویدادهایی که قبل از اعلام شایعشدن ویروس رخ داده است، ابهامهای فراوانی وجود دارد و اسناد و مدارک کافی برای رسیدن به حقیقت غیرقابل انکار در دسترس نیست.
از لحاظ علمی نیز رسیدن به نتیجه قابل اتکا روندی بسیار پیچیده است. ویروسها مسیرهای تکاملی متعددی پیش روی خود دارند که از یک جهش ساده تا تغییر کل ژنها را شامل میشود. برخی از اینگونه تغییرات را میتوان در آزمایشگاهها ایجاد کرد، بدون آنکه ردی از آن باقی بماند. با توجه به اینکه تغییرات بزرگ ویروس کرونا برای تبدیل شدن به ویروسی که میتواند یک همهگیری را موجب شود تغییراتی نیستند که در ویروسهای مشابه مشاهده شده باشند، بهوجود آمدن آن یا یک حادثه نادر بوده یا اینکه ما اطلاعات زیادی درباره ویروسهای کرونا نداریم. نخستین گزینه، «ممکن» است و دومین گزینه، قطعا حقیقت دارد. این پرسش همچنان مطرح است که ویروس کرونا که همهگیری کنونی را سبب شده از کجا آمده است؟ یافتن یک ویروس کرونا در خفاش یا حیوان واسط که شباهت ژنتیکی آن با ویروس کرونا بیش از شباهت آن با ویروسهای ثبتشده باشد، نشاندهنده آن است که ویروس کرونا به شکل طبیعی در یک مسیر تکاملی طبیعی بهوجود آمده است و هرچه شباهت یادشده بیشتر باشد بیشتر میتوان مطمئن بود که ویروس از آزمایشگاه نشت پیدا نکرده است.
تحقیقات در این زمینه ادامه دارد اما سالها طول خواهد کشید تا نتیجه آن مشخص شود. برای اثبات یا رد نظریه بعدی یعنی نشت ویروس از انستیتو ویروسشناسی ووهان لازم است به اسناد و مدارک این مرکز دسترسی وجود داشته باشد. دولت آمریکا، دانشمندان و سازمان جهانی بهداشت خواستار همکاری دولت چین شدهاند اما همانطور که پیشبینی میشد تمایلی به همکاری از سوی دولت چین وجود ندارد. به این ترتیب فعلا هیچ پاسخ روشن و قطعی در زمینه منشأ ویروس کرونا وجود ندارد. یافتن منشأ ویروس اتفاقی بسیار موثر است: اگر ثابت شود این ویروس منشأ طبیعی داشته همه تبرئه میشوند، اما نشان میدهد جهان ما به شکل بیسابقه مستعد همهگیری است و اگر ثابت شود این ویروس در آزمایشگاه تولید شده است، وجهه تحقیقات علمی برای سالهای متمادی لطمه خواهد دید./منبع: دنیای اقتصاد
برچسب هاکرونامنبع: انرژی امروز
کلیدواژه: کرونا آسیا اروپا انرژی امروز ایران بین الملل تحریم خبرگزاری بین المللی خبرگزاری داخلی خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا ریاست جمهوری سازمان های بین المللی سازمان کشورهای صادر کننده نفت اوپک سایتهای اینترنتی شرکت ملی نفت ایران NIOC شرکت های بین المللی مجلس شورای اسلامی وزارت نفت وزارت نیرو حیوان به انسان ویروس کرونا ویروس از حیوان وجود ندارد ویروس ها همه گیری یک حادثه رخ داده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۴۵۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز کثیف؛ دستان ما چگونه بیماریها را انتقال میدهند؟
رابرت اکلس پزشک در سال ۱۹۰۹ گفت: «هیچ کاری در زندگی به اندازه بیتوجهی درباره وضعیت دستانمان برای دیگران خطرناک نیست.» او در نوشتار هفت صفحهای با عنوان «دستهای کثیف» که در مجلهی Dietetic and Hygienic Gazette نیویورک منتشر شد، انگشتان کثیف را عامل مرگبارترین جنایتهای عصر خواند. بهگفتهی این پزشک ساکن بروکلین، دست انسان که نسبت به گلوله، سم، تصادف قطار و زمینلرزه موجب مرگومیر بیشتری میشود، سلاح کشتار جمعی است که پیوسته جان افراد بیگناه را میگیرد.
اکلس با شواهد فراوانی از پژوهشهای حوزه باکتریشناسی نشان داد کثیفی میتواند دستها را به ظرف آزمایشگاهی مملؤ از پاتوژن تبدیل کند. او گفت: «تا وقتی عادت تمیز کردن بهموقع و مناسب دستها رواج پیدا نکند، رفع این بدبختی انسان امکانپذیر نیست.»
هدف اصلی خشم اکلس آشپزی به نام مری مالون معروف به مری حصبه بود که درحال گذراندن حکم انزوای اجباری در نورث برادر آیلند در شهر نیویورک بود.
آنطور که مجلهی اسمیتسونیان مینویسد، مالون در سال ۱۹۰۷ پس از اینکه مشخص شد از سال ۱۹۰۰ منبع شیوع تب حصبه در هفت خانواده بوده است، بهعنوان تهدیدی برای سلامت عمومی دستگیر شد. شواهد همه گیرشناسی حاکی از آن بود که او غذای مشتریان خود را با دستهای نشسته آماده میکرد. البته مالون این اتهام را نپذیرفت. او بهداشت ضعیف دستهای خود را انکار نکرد، اما همچنین نتوانست متوجه شود که چگونه میتوانسته دیگران را آلوده کند. تب حصبه دارای علائم زیادی مانند تب شدید طولانی مدت، سردرد و ناخوشی است ولی مالون هیچیک از این علائم را نشان نمیداد.
تب حصبه توسط باکتری سالمونلا تیفی ایجاد میشود که در دهه ۱۸۹۰ به کمک آزمایشهای تشخیصی قابل شناسایی بود.
اگر تب حصبه درمان نشود، در ۳۰ درصد موارد موجب مرگ میشود و پیش از ساخت آنتیبیوتیکها، در آمریکا سالانه هزاران نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست میدادند. فقط انسانها توسط این پاتوژن آلوده میشوند و معمولاً آن را ازطریق غذا و آب آلوده به ادرار یا مدفوع پر از سالمونلا به دیگران منتقل میکنند.
با توجه به اینکه تجزیهوتحلیلهای آزمایشگاهی مدفوع مالون ثابت کرد پاتوژن عامل حصبه به فراوانی در مدفوع او وجود دارد، انتقال ازطریق دستهای آلوده احتمالاً روش انتقال بیماری توسط مالون بوده است و او در رفتوآمدهای بین توالت و آشپزخانه از صابون استفاده نمیکرد.
مالون حتی پس از آزادی در سال ۱۹۱۰ باور نداشت ناقل بدون علامت حصبه است. او به آشپزی ادامه داد و عادت شستن دستها را رعایت نکرد. پس از اینکه افراد بیشتری به دلیل غذاهای آلوده او بیمار شدند و جان باختند، او برای بار دوم در سال ۱۹۱۵ دستگیر شد و با تعیین حکم انزوا برای او، مالون بقیه عمرش را در انزوا سپری کرد.
مری مالون که مطبوعات او را مری حصبه میخواندند، در سال ۱۹۰۷ بهعنوان تهدیدی برای سلامت عمومی دستگیر شد.
داستان مالون درسهای زیادی به همراه دارد و خطر کثیفی دستها یکی از آنها است. اما حتی امروزه خطرات بیماریها غالباً شامل پاتوژنها و راههای انتقالی میشود که قادر به تشخیص آنها نیستیم.
مت فریمن ویروسشناس در کارگاه آموزشی در سال ۲۰۱۷ بهخوبی به این موضوع اشاره کرد. از تعدادی از دانشمندان دعوت شده بود تا برای گروهی فیلمسازان سخنرانی کنند و موضوع مت برای فیلمهای هالیوودی عالی بود: ویروسهای مرگباری که اخیراً در انسانها ظاهر شدهاند.
وقتی مت سخنرانی خود را به پایان رساند، یکی از فیلمسازان از او پرسید که درحالحاضر چقدر باید نگران این پاتوژنها باشیم. مت به سرعت پاسخ داد: «درحالحاضر فوریترین تهدید ما شیوع نوروویروس ازطریق ظرف خوراکی کنار حمام است.» حق با مت بود. در مکان برگزاری جلسه که توسط یکی از سازمانهای علمی برتر ایالات متحده ترتیب داده شده بود، در مسیر رفتوآمد به توالت ظرف حاوی شیرینی روی میز کوچکی وجود داشت.
نورویروس مانند سالمونلا تیفی نوعی پاتوژن روده است که معمولاً ازطریق غذا، آب و سطوح آلوده منتشر میشود. این ویروس یکی از علتهای اصلی گاستروانتریت (که به آنفلوانزای معده نیز شهرت دارد) و بسیار مسری است. یکی از علتهای مسری بودن شدید ویروس مذکور این است که مقدار کمی از آن میتواند موجب عفونت شود. فرد آلوده میتواند میلیاردها ذره ریز نوروویروس را در مدفوع و استفراغ خود دفع کند و فقط ۱۸ ذره کافی است تا فرد دیگری را آلوده کند. نورویروس بسیار قابل انتقال است، زیرا به وسیله دستها میتواند به همهجا برود.
در سال ۲۰۱۰ تیم فوتبال دختران اورگن در تورنمنت خارج از ایالتی در اتاقهای مشترک هتل حضور داشتند و چندین نفر از اعضای تیم دچار گاستروانتریت حاد شدند. اولین دختری که بیمار شد (که بیمار صفر نامیده میشود) از حمامی استفاده کرده بود که در آن کیسهای از خوراکیها وجود داشت. او به کیسه یا محتویات آن دست نزد، اما سطوح آنها را با استفراغ، اسهال و شستوشوی توالت آلوده کرد که همه میتوانند نورویروسها را وارد هوا کنند و زمینهساز انتشار آن شوند. بیمار صفر صبح روز بعد به خانه رفت، اما همتیمیهایش خوراکیهای درون کیسه را خوردند. در عرض ۴۸ ساعت، هفت بازیکن و همراهانشان بیمار شدند.
ناخوشی اغلب نشانه مفیدی از عفونت است که به بیماران و اطرافیان آنها میگوید از وی فاصله بگیرند. اما مانند سالمونلا تیفی، عفونتهای ناشی از نوروویروس هم میتوانند بدون اینکه علامتی داشته باشند، مسری باشند. افراد بیمار ممکن است قبل از اینکه احساس ناخوشی کنند یا چند هفته پس از احساس بهبودی، ویروس را در مدفوع خود دفع کنند. بنابراین، شستن دستها یکی از سادهترین و موثرترین راهها برای پیشگیری از انتقال بیماری است. قرار دادن خوراکیها دور از سرویس بهداشتی یکی دیگر از روشهای مؤثر است.
میکروبها و دستهای مابیشتر میکروبها رو و درون بدن انسان ساکنان پایدار، اما بیضرری هستند. میکروبهای روی دست نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
بسیاری از میکروبهای روی نوک انگشتان ما فواید مهمی برای سلامتی دارند. برای مثال، یکی از عملکردهای کلیدی میکروبیوم پوست که عمدتاً از باکتری تشکیل شده، مقاومت دربرابر اسید است. این میکروبها با تنظیم اسیدیته پوست، به حفظ سد نفوذناپذیر قوی کمک میکنند که مانع از دست رفتن آب و الکترولیت از بدن میشود و این امر لازمه زندگی موجودات خشکیزیای مانند ما انسانها است. سد پوستی ما همچنین با جلوگیری از نفوذ مواد خارجی مانند پاتوژنها، مواد آلرژیزا و مواد شیمیایی به بدن از بیماریهای عفونی و آلرژی جلوگیری میکند.
اگرچه بسیاری از میکروبهایی که با پوست در تماس قرار میگیرند یا روی آن زندگی میکنند، در حالت معمول نمیتوانند موجب عفونت شوند، هر نقصی در پوست مانند بریدگی، خراش، سوختگی یا گازگرفتگی میتواند نقطه ورود پاتوژن مهاجم مانند ویروس ابولا یا ویروس زیکا باشد که بهترتیب ازطریق خون آلوده پستاندار آلوده یا بزاق آلوده پشه منتقل میشوند.
اما موارد مذکور رایجترین راههای مشارکت دستهای ما در انتشار بیماری نیستند. در عوض، دستهای ما در انتقال غیرمستقیم پاتوژنها بین افراد ازطریق اجسام و سطوح آلوده مهم هستند. این اشیای خطرناک که فومایت نامیده میشوند، همهجا هستند: تلفن، شیرآلات، دستگیره در، دکمههای آسانسور، حوله، ظروف، غذا و موارد دیگر. ما این اشیاء و میکروبهای روی آنها را همیشه لمس میکنیم.
کودکان در جریان بازی در فضای باز میتوانند بیش از ۶۰۰ بار در ساعت اشیاء و سطوح را لمس کنند. در همین حین، آنها ممکن است دهان خود یا دیگران را حدود ۲۰ بار در ساعت لمس کنند. بزرگسالان هم این کار را زیاد انجام میدهند. صرف نظر از سن و جنس، ممکن است تا ۸۰۰ بار در روز صورت خود را لمس کنیم. در بیشتر موارد، بهطور ناخودآگاه به صورت خود دست میزنیم، بنابراین اگر فکر میکنید استثنا هستید، شاید به آن خاطر باشد که به یاد نمیآورید صورت خود را لمس کردهاید.
تماس دست با دهان، بینی و چشمان (معروف به منطقه T) پرخطرترین نوع لمس صورت محسوب میشود. علت آن است که غشاهای مخاطی که این ساختارها را پوشاندهاند، میتوانند بهعنوان محیط مناسبی برای بیماریزایی میکروبها عمل کنند.
مشاهده شده است افراد در مکانهای عمومی در حدود هشت بار در ساعت منطقه T صورت خود را لمس میکنند و این تعداد در کودکان دوبرابر میشود. در مطبهای پزشکی، برخی از کارکنان به همین اندازه صورت خود را لمس میکنند، گرچه پزشکان معمولاً کمتر این کار را انجام میدهند.
تماس دست با فومایتها و غشاهای مخاطی میتواند ترکیب خطرناکی باشد. افراد آلوده به پاتوژنها میتوانند آنها را در بزاق، مخاط، خون، ادرار و مدفوع و همچنین در ترشحات تنفسی به شکل قطرات و ذرات معلق در هوا دفع کنند. این پاتوژنها میتوانند به روشهای مختلف از عطسه انفجاری گرفته تا لمس اتفاقی به فومایتها منتقل شوند. پاتوژنها میتوانند برای مدت زمان مختلفی از چند ساعت گرفته و در برخی از مواد تا چندین ماه بسته به نوع پاتوژن، نوع فومایت و شرایط محیطی باقی بمانند.
شستن دستها یکی از سادهترین راهها برای جلوگیری از انتقال بیماری است.
در طول دنیاگیری کووید ۱۹ وقتی اولین توصیههای مقامات بهداشتی شامل شستن دستها، پاک کردن سطوح و اجتناب از دست زدن به صورت بود، بسیاری از مردم از این موضوع مطلع شدند.
احتمال انتقال برخی از پاتوژنها ازطریق فومایتها و تماس دستبهدست بیشتر است. این مورد برای برخی از پاتوژنهای دستگاه گوارش مانند سالمونلا تیفی، نوروویروس و پولیوویروس (ویروس عامل فلج اطفال) صدق میکند که معمولاً مسیر انتقال مدفوعی-دهانی را دنبال میکنند. باکتریهای دیگری مانند ویبریو کلرا (باکتری عامل وبا) و اشریشیا کلی (باکتریای که بسته به نوع سویه میتواند موجب عفونتهای مختلفی شود) بیشتر ازطریق آلودگی غذا و آب به مدفوع آلوده منتشر میشوند.
انتقال بهواسطهی فومایتها برای پاتوژنهای تنفسی مانند راینوویروس که علت اصلی سرماخوردگی است نیز نگرانکننده بهنظر میرسد. مطالعهای نشان داد حدود ۱۴ درصد از راینوویروسهای روی انگشتان دست فرد ازطریق دستگیره در یا شیر آب و نیمی از آن ازطریق تماس دستبهدست به فرد دیگر منتقل میشود.
مطالعه دیگری نشان داد پس از یک شب اقامت در هتل، بزرگسالان مبتلا به سرماخوردگی ناشی از راینوویروس، حدود ۳۵ درصد از ۱۵۰ موارد آزمایششده مانند خودکار، کلید برق، کنترل از راه دور و تلفنها را آلوده کردند. در یک سوم کارآزماییها، افراد مورد مطالعه تا ۱۸ ساعت پس از آلوده کردن این سطوح، ویروس را بهطور غیرمستقیم به نوک انگشتان افراد دیگر منتقل کردند.
بحث نقش دستها در انتقال بیماریها مدتها قبل از مالون وجود داشت. وقتی در سال ۱۸۴۷، ایگناتس زملوایس پزشک مجارستانی مداخلاتی را ابداع کرد که لقب «پدر بهداشت دست» را برای وی به ارمغان آورد، رشته پزشکی در آستانهی انقلابی تازه بود. جراحان بهتازگی شروع به استفاده از بیهوشی عمومی هنگام عمل روی بیماران کرده بودند که میتوانستند برای اولین بار بدون اینکه درد بکشند، تحت عمل جراحی قرار گیرند.
بیهوشی برای اولینبار در سال ۱۸۴۵ برای زایمان استفاده شد. در آن زمان، مرگ مادرها حین زایمان بسیار رایج بود. بهطور کلی به ازای هر ۱۰۰۰ نوزاد متولدشده در قرن نوزدهم، ۱۰ مادر جان خود را از دست میدادند.
یکی از دلایل اصلی مرگومیر مادران، سپتیسمی مرتبط با زایمان بود که تب نفاسی یا تب پس از زایمان نیز نامیده میشود، و بعداً مشخص شد باکتری استرپتوکوک پیوژنز موجب آن میشود.
تب نفاسی بین سالهای ۱۸۴۱ تا ۱۸۴۷ علت ۱۶ درصد از مرگ و میرهای مادران در بیمارستان در وین بود که زملوایس در آنجا کار میکرد. اگرچه مادران در یک بخش زنان و زایمان بیمارستان بیشتر از بخش دیگر فوت میکردند و زملوایس برآن شد تا علت را پیدا کند. او آمار مرگومیر بیمارستان را در طول چندین دهه بررسی کرد و متوجه شد نرخ مرگومیر این دو بخش پس از سال ۱۸۴۱ از هم فاصله گرفته است. در آن زمان، در یکی از بخشها فقط ماماها کار میکردند. در بخش دیگر، دانشجویان پزشکی و پزشکان به زایمان مادران کمک میکردند و در اتاقی در آن نزدیکی، کالبدشکافی نیز انجام میدادند.
پس از اینکه یکی از آسیب شناسان بیمارستان طی لغزیدن چاقوی جراحی حین کالبدشکافی دچار بیماری شبیه تب نفاسی شد، زملوایس متوجه موضوع شد. او با این نتیجهگیری که متخصصان زنان و زایمان و دانشجویان پزشکی با آلوده کردن بیماران باردار با ذرات جسد که روی دستانشان بود، آنها را دچار تب نفاسی میکردند، پروتکلهای سختی وضع کرد. همه باید پس از خروج از اتاق کالبد شکافی و قبل از تماس با بیمار، دستهای خود را با آهک کلردارشده تمیز میکردند؛ اما چرا آهک کلردارشده؟ زملوایس فکر نمیکرد آب و صابون به اندازه کافی قوی باشد که عوامل بیماریزا را پس از کالبدشکافی از روی دست پاک کند و محلول آهک کلریدشده قویترین محصول مورد استفاده کارکنان بخش نظافت در بیمارستان بود.
منبع: زومیت
tags # اخبار پزشکی سایر اخبار (تصاویر) لئوپون، پادشاهِ پادشاهان؛ حیوان عجیب و غولپیکری که حاصل جفتگیری پلنگ و شیر است! (تصاویر) دانشمندان چهرۀ یک انسان اولیه را شناسایی کردند؛ انسان اولیه این شکلی بود! (تصاویر) چند سال پس از مردن انسانها زمین چه شکلی خواهد بود؟ انسانهایی که خوراکشان گوشت انسان است!