پول درشت شبکه نمایش خانگی تلویزیون را منزوی نکند
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۱۸۸۱۶۹
یادداشت: مجتبی احمدی- دبیر سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا.
کرونا سینما را تعطیل می کند و کک هیچ کسی هم نمی گزد!
شیوع کرونا و ادامه دار بودن وضعیت پروتکل های بهداشتی نه تنها ختم به خیر نشد که ترس و لرز و اضطراب آن یادگاری است که تا سال ها با همه مردم جهان می ماند.
مشاغل مختلفی از این بلای خانمان سوز متضرر شدند اما برخی از حرفه ها نه تنها در این مسیر دچار خسران شدند که حواشی حاصل از آن شاید بیش از خود ویروس و تبعات آن تاثیرگذار بوده است با شیوع کرونا رستوران ها و کافه ها و حتی سفره خانه های سنتی مدت ها تعطیل شدند اما با عادی شدن وضعیت و پایین آمدن سطح اضطراب برخی از رستوران ها آشکار یا مخفیانه شروع به کار کردند، برخی از سفره خانه های سنتی در گوشه گوشه شهر مخفیانه یا آشکار جذب مشتری کردند و جالب آن که شاهد سر نترس مردم در این ماجرا بودیم درحالی که سالن سینما ها و نمایش ها در شرایط مشابه یا باز نشد یا اگر شد حتی با رعایت پروتکل های بهداشتی با اقبالی دندانگیر مواجه نشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگرچه کالا های فرهنگی از جمله سینما و تئاتر و تا حدودی موسیقی در سبد سرگرمی و نیاز های روزانه و ماهیانه و حتی سالیانه مردم جای ویژه ای ندارد با این حال باید گفت این استقبال کم و ناچیز سینمای ایران را چند برابر معمول به عقب می راند.
خطر تعطیلی بیخ گوش سینما/لبخند ستاره ها به شبکه نمایش خانگی/سالن های سینما در معرض تعطیلی
اما بیزینس و بیزینس من هرگز کوتاه نمی آید. به هرحال بخواهیم یا نخواهیم سینما یک صنعت است و صنایع برای زنده ماندن به چرخش موفق اقتصادی نیازمند هستند.
شاید سینماگران و هنرمندان با اصالت حرفه ای شان در این مسیر بیشتر درگیر وجوه هنری آثار شان باشند اما سرمایه گذاران و صاحبان پول که با چشم اقبال اقتصادی و گاهی دست و پا کردن نامی فرهنگی شاید شست و شوی اموال و ثروت به این مسیر پای گذاشته باشند ، سریعا راه چاره می طلبند و امروز چاره موفقیت در روزگار افت سینما پلتفرم های شبکه نمایش خانگی باشند که نه تنها در دسترس همه هستند که در روزگار کرونایی حتی مدیوم های دیگر از جمله تلویزیون را پشت سر گذاشته و با بلند پروازی ادامه می دهند.
از سوی دیگر بازیگرانی که روزی برای بازی در سریال تلویزیونی کلی ناز داشتند و زمان طولانی تولید سریال را بر نمی تابیدند با چراغ سبز به این رسانه امروز شبکه نمایش خانگی را قرق کردند . طوری که با دستمزد های عجیب و غریب کهکشانی بی خیال سینما هر هفته با مخاطبشان بیدار گشته و مدام در شبکه های اجتماعی با سکانس های هدفمند دست به دست می شوند.
و این چراغ سبز وقتی پر رنگ تر می شود که شاهد این هستیم که کارگردانان سیمرغ گرفته جشنواره فجر و حتی ستاره های سریال سازی تلویزیون نیز با یک اسباب کشی نا محسوس برای حضور در شبکه نمایش خانگی طوری بار و بندیل بسته اند که گویی نان و آب در این سفره پروار تر است.
الف) آیا می دانید پلتفرم های نام و نشان دار فعال در بخش سریال ها در شبکه نمایش خانگی گاها تا سال 1401 کنداکتور سریال سازی شان را بسته اند ؟
ب) آیا می دانید بسیاری از ستاره ها با رقم قرارداد عجیب شان در شبکه نمایش خانگی دیگر حاضر به کار در تلویزیون نیستند ؟
پ) آیا می دانید برخی از تهیه کنندگان تلویزیون به این ماجرا شکایت دارند و معتقد هستند با این وضعیت دیگر نمی توان در تلویزیون با بازیگران چهره سریال ساخت؟
اما این سرخ نگه داشتن صورت با سیلی با سیاست گذاری های معینی نیز رو به رو است چرا که اصولا سینمایی ها در شبکه نمایش خانگی پر رنگ تر هستند و کم تر شاهد این هستیم که بازیگران تلویزیون در شبکه نمایش خانگی رل اول بگیرند درحالی که این مسئله خطری عجیب و جدی برای سینمایی است که ستاره هایش در شبکه نمایش خانگی خرج می شوند و تنها برای یکی دو فیلم با هدف خالی نبودن عریضه حضور در جشنواره فیلم فجر چشمک های سینمایی هم می زنند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جهان ویروس رستوران ها تئاتر موسیقی سینمای ایران صنعت سرمایه گذاران پول تلویزیون بازی رسانه دستمزد عجیب و غریب شبکه های اجتماعی جشنواره فیلم فجر تلویزیون هنرمندان سینما ترس اضطراب بیزینس شبکه نمایش خانگی پلتفرم لرز کرونا پروتکل های بهداشتی شبکه نمایش خانگی ستاره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۸۸۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرده جدیدی از شبکه نمایش‌های خانگی؛ آیا حرف اول و آخر را پول می‌زند؟
پرده‌ای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت یک مدیر به اهالی هنر است و البته پرسشی جدی در حوزه اقتصاد صنعت نمایش‌های خانگی و تعاملشان با هنرمندان و مخاطبین: آیا حرف اول و آخر را پول می‌زند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو-سیدرضا میرجعفری، اظهارات یکی از مدیران پخش فیلم شبکه نمایش خانگی که در بخشی از آن به هزینه‌های تولید پروژه در یکی از مجموعه‌ها اشاره می‌کند پشت پرده‌های جدیدی را در این صنعت را رو می‌کند که مورد توجه همه فعالین رسانه و فرهنگ قرار گرفته‌است.
این اظهارات واکنش گسترده‌ای نیز در بین اهالی فرهنگ و هنر و به خصوص هنرمندان داشته‌است چرا که این مدیر تابع بازار با مقایسه صنف هنرمندان با سایر صنوف آن‌ها را بی‌اخلاق و غیرمتعهد نامیده‌است.
پرسشی که از این دست مدیران برای افکار عمومی مطرح می‌شود این است که همقطارانش قبل از ورود به این عرصه چقدر با منطق اقتصاد کار فرهنگی آشنا بوده‌اند؟ و در سال آغاز کار هم چشم‌اندازی از آنچه امروز از آن گلایه می‌کنند داشته‌اند؟
شبکه نمایش خانگی که امروز بر سر آن جنجال شده یکی از اولین پلتفرم‌های پخش کننده محتواهای سرگرمی از جمله سریال از این دست بوده که در سال 92 یا 93 تأسیس شده و آن سالها نیز به شدت تورم در کشور رقم بالایی را نشان می‌دهد و از نحوه سرمایه‌گذاری کلان روی آن هیچگونه اسناد شفافی وجود ندارد و از همین رو معلوم نیست این بنگاه‌های اقتصادی زیان ده هستند یا بازدهی لازم را دارند؟ و خود این ماجرا باعث ابهامی بزرگ در افکار عمومی و اظهار نظرهای زیادی در این مورد شده‌است.
پرده‌ای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت مدیر به اهالی هنر است که وقتی مصاحبه کننده از وی در مورد اظهاراتش می‌پرسد آیا از حمله خود به هنرمندان و بایکوت شبکه خانگی مورد بحث نمی‌ترسی؟ پاسخ می‌دهد: «چنین نگرانی‌هایی ندارد چون مساله این افراد فقط پول است و اگر پول باشد هرکاری می‌کنند.» البته از این قبیل اظهارات از طرف مدیران اقتصادی در حوزه‌های دیگر هنر مانند موسیقی هم شنیده‌بودیم و این ماجرا مسبوق به سابقه است که البته هیچگاه باعث موضع گیری عملی فعالین این عرصه نشد و آب هم از آب تکان نخورد.
طیف واکنشی هنرمندان اما به این ماجرا متفاوت است، برخی واکنش‌های تندی به این ماجرا داشتند مثلا همایون اسعدیان در واکنشی تند اظهار داشته است: «قیاس به نفس می‌فرمایید جناب شانه‌ساز. «حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیزهای بسیاری از شما دیدم این حرف‌ها باعث تاسف است. همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.» یا مازیار میری نیز در واکنشی صریح گفت:«تا زمانی که ایشان رسما از اهالی سینما عذرخواهی نکنند از تمام پروژه‌هایی که قرار به همکاری با این پروژه داشتم رسما انصراف می‌دهم.» رضا کیانیان هم کار را به شکایت از این مدیر نمایش خانگی از طرف انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران کشاند که البته مشخص نیست این امر امکان پذیر است یا خیر؟ البته باید منتظر ماند و دید این کشمکش بین هنرمندان و اصحاب این حوزه با این مدیر شبکه نمایش خانگی و البته اظهارات این چنینی چه خواهد شد؟
اینکه واکنش‌ها در این مورد تا کجا ادامه دار خواهد شد؟ موضوعیست که باید برایش صبر کرد اما در مقابل این طیف افرادی هستند که یا هنوز واکنشی نشان ندادند یا محافظه کارانه‌تر با مسئله برخورد کرده‌اند مثلا از نرگس آبیار که پروژه او در این گفت‌وگوی کوتاه نام برده شد هیچ واکنشی سر نزد یا اسماعیل عفیفه که تهیه‌کننده مجموعه «جنگل آسفالت» در همین نمایش خانگی است، با لحنی واکنش نشان داد که نه‌تنها بوی قطع همکاری نمی‌داد، بلکه خیلی متواضعانه بود و مشخص بود صرفا برای دلخوشی عوامل سریال بیان شده است. عفیفه در بخشی از این واکنش در اینستاگرامش نوشت: «علی‌رغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم.»
همه این فضا و آنچه امروز به عنوان یک مسئله رسانه‌ای و دست به دست می‌شود ماجرایی پیچیده به اندازه گره‌های کور یک ماجراست و حجم واکنش‌ها نیز گویای همین است اما آنچه هنوز در فضای افکار عمومی مبهم خواهد ماند فضای غیر شفاف مالی، عدم تنظیم‌گری و رگولاتوری به مفهوم عام و این پرسش با پاسخ‌های مبهم است که چرا دخل و خرج این حوزه مشخص نیست؟ و آیا واقعا در حوزه فرهنگ پر آسیب حرف اول و آخر را پول می‌زند؟ یا موضوعات دیگری هم مطرح است؟
وقتی می‌توان این موضوع را بهتر درک کرد که خود را با این پرسش مواجه کنیم چرا در همه این سالها اقتصاد صنعت سینمای ایران سوای از سرمایه‌گذاری‌های دولتی و بعضا خصوصی سوداگرانه کوچکتر و به سهم شبکه‌های نمایش خانگی اضافه می‌شود چنانچه با فاصله‌ای کوتاه یا حتی همزمان با اکران فیلم روی پرده نقره‌ای به نوعی وادار به اکران آنلاین در این شبکه‌ها می‌شوند؟
آیا زور همین هنرمندان به ستوه آمده طیف اول به مدیران ناآشنای فرهنگی که به قول خودشان حرف اول و آخر را پول می‌زند می‌رسد یا ماجرا با چند بیانیه و شکایت صوری خاتمه خواهد یافت؟
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟