Web Analytics Made Easy - Statcounter

«برای آنهایی که از خودشان صدای میمون درآوردند: شرم بر شما. شرم بر شما» این پستی است که «ماریو بالوتلی» در اواخر سال ۲۰۱۹ زمانی که برای باشگاه برشا به میدان می‌رفت، در اینستاگرام خود منتشر کرد. مقصود او هواداران تیم هلاس ورونا بودند که وی را مورد توهین های نژادپرستانه قرار دادند؛ توهین‌هایی که حتی از تمسخرها و طعنه های متعصبانه هواداران افراطی باشگاه‌ها موسوم به اولتراها نیز فراتر رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مقطعی از دیدار این دو تیم، بالوتلی که به شدت آزرده شده بود، توپ را به سمت جمعیت حاضر در ورزشگاه شوت کرد و بازی برای دقایقی متوقف شد و بالوتلی در ادامه حتی تهدید کرد که زمین را ترک خواهد کرد.

بالوتلی همان روز موفق به گلزنی شد هرچند بازی با شکست دو بر یک برشا به پایان رسید؛ با این حال، تحقیقات تازه انجام شده توسط «فابریتزیو کولیلا» فارغ التحصیل رشته اقتصاد دانشگاه لوزان، حاکی از آن است که عملکرد قدرتمند وی در جریان آن بازی بیشتر از آنکه یک قانون نانوشته باشد، به یک مورد استثنا شباهت دارد.

اجبار تیم‌های ورزشی به بازی بدون حضور تماشاگران در پاندمی کووید-۱۹، به تجربه‌ای اجباری منجر شد؛ تجربه‌ای که خود به مطالعات آکادمیک متعددی انجامید. بسیاری از تحقیقات شامل تحقیقی که سال گذشته توسط اکونومیست انجام شد، بدنبال این بود تا دریابد «چه اندازه از برتری خانگی تیم میزبان از حضور هواداران نشات می‌گیرد.»

با این وجود، کولیلا از داده‌های جدید برای ارزیابی و بررسی پرسشی با آثار اجتماعی گسترده‌تر، استفاده کرد.

بیشتر بازیکنانی که مورد آزار کلامی قرار می‌گیرند، انواع مشابهی از توهین‌ها را متحمل می‌شوند؛ دست کم در ورزشگاه‌های اروپایی، هواداران برای حملات کلامی و نیش‌دار نژادپرستانه، بازیکنان غیرسفید پوست را هدف می‌گیرند؛ آیا چنین توهین‌هایی بیشتر از توهین‌های غیرنژادپرستانه متداول علیه بازیکنان سفیدپوست، آزاردهنده هستند؟

پاندمی کرونا شرایط را برای کولیلا به منظور فهمیدن پاسخ این پرسش فراهم آورد. او برای هر کدام از بازیکنان شاغل در سری‌آ ایتالیا طی دو سال اخیر، برای هر بازی نمرات عملکردی انفرادی جمع آوری کرد؛ نمراتی که مابین صفر و ۱۰ متغیر بود؛ این نمرات با استفاده از الگوریتمی که برای رقابت‌های ورزشی فانتزی تولید می‌شوند، جمع آوری شد. 

در قدم بعدی، وی با استفاده از مقیاس فیتزپاتریک بیش از ۵۰۰ بازیکن را براساس رنگ پوست (سفید و غیرسفید) طبقه بندی کرد(از این مقیاس در مطالعات درماتولوژی استفاده می‌شود.)

وی در نهایت، عملکرد هر بازیکن را به طور متوسط در بازی‌های انجام شده در حضور هواداران با عملکرد آنان در ورزشگاه‌های خالی مقایسه کرد؛ هرچند هواداران از طرق مختلف نتیجه بازی‌ها را تحت تاثیر قرار می دهند، اما قاعدتا تنها شعارهای نژادپرستانه تاثیر متفاوتی را روی بازیکنان سفید و غیرسفید پوست برجای می‌گذارند.

یافته‌های این تحقیق چشمگیر بود؛ نمرات عملکردی بازیکنان سفیدپوست در غیاب هواداران و در حضور آنان، اندکی پایین‌تر بود. در سوی مقابل عملکرد فوتبالیست‌های غیرسفید پوست در غیاب هواداران، از لحاظ آماری به طور متوسط با ثبت آمار ۱.۲درصد، به طور چشمگیری بهبود پیدا کرد. کولیلا برای محاسبه این تفاضل‌ها، با استفاده از سایر متغیرها از جمله ملیت بازیکنان و عملکرد کلی تیم، از مدلی ریاضی بهره برد. با این حال، هیچ‌کدام از این معیارها، تاثیر رنگ پوست را از بین نبرد. این تاثیر برای بازیکنان با پوست تیره بیشتر از بازیکنان با رنگ پوست قهوه‌ای یا زیتونی بود.

رقابت‌های جام ملت‌های اروپا که به دلیل پاندمی کرونا به تعویق یک ساله روبرو شد، از روز گذشته (جمعه) آغاز شد و معتبرترین تورنمنت ملی از زمان آغاز پاندمی کرونا محسوب می‌شود.

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: اکونومیست ایتالیا اکونومیست ایتالیا ماریو بالوتلی نژادپرستی ویروس کرونا توهین ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۰۵۰۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نامه این فوتبالیست به برادر ۴ ساله‌اش دنیا را تکان داد

نامه‌ای احساسی که اندریک، مهاجم جوان برزیلی، پس از گلزنی به انگلیس به برادرش نوح، کودک ۴ ساله، نوشته در مدت کوتاهی به سرعت در فضای مجازی پربازدید شده است.

این ستاره نوظهور فوتبال آمریکای جنوبی که در حال حاضر برای پالمیراس بازی می‌کند توسط رئال مادرید خریداری شده و بلافاصله پس از ۱۸ سالگی به اسپانیا نقل مکان خواهد کرد.

برزیل در فیفادی جاری در بازی دوستانه مقابل انگلیس در ورزشگاه ومبلی قرار گرفت که با گل اندریک ۱۷ ساله موفق شد با نتیجه ۱-۰ برنده شود.

این متن نامه‌ای است که توسط اندریک نوشته شده است: "نوح عزیز، دوستت دارم. این اولین چیزی است که از هر چیز دیگری مهمتر است. از روز اول احساس می‌کنم پیوند خاصی با هم داشتیم. من هرگز به تو نگفتم، اما وقتی می‌خواستی به دنیا بیایی، در واقع منتظر بودی تا من گل بزنم. درسته برادر، در آن زمان من در یک بازی مهم بودم، فقط ۱۳ سال داشتم و تو منتظر بودی. ساعت تیک تاک می‌کرد و مامان و بابا فکر می‌کردند منتظر چیزی هستی. سپس ناگهان پدر از دوستش که تماشاگر آن بازی بود تماسی تلفنی دریافت کرد. گفت: "داگلاس! داگلاس! اندریک گل زد!. " و بعد دقیقا همون لحظه تو اتاق بیمارستان تو به دنیا آمدی و صدای گریه‌ات پخش شد.

بالاخره اومدی تا با من جشن بگیری و وقتی رسیدم بیمارستان به تو هدیه تولدت را دادم. آن موقع من پول یک اسباب بازی را نداشتم، اما توپ طلای مسابقات را برای تو آوردم. می‌فهمی؟ در این خانواده ما ثروتمند به دنیا نیامدیم. ما در فوتبال به دنیا آمدیم. نمی‌دانم کی این نامه را می‌خوانی، اما الان ۴ ساله‌ای و زندگی ما خیلی سریع در حال تغییر است.

در چند ماه آینده به اسپانیا خواهم رفت تا برای رئال مادرید بازی کنم - بله، همان تیمی که می‌بینی همیشه در پلی استیشن انتخاب می‌کنم. می‌دانستم که آن وضعیت را درست می‌کردم و مامان هنوز وقتی آن را به یاد می‌آورد، گریه می‌کند. ما مثل الان در یک آپارتمان شیک زندگی نمی‌کردیم. در مکانی به نام ویلا گوآیرا زندگی می‌کردیم و زندگی ما بسیار متفاوت بود. در سال‌های آینده همه چیز مربوط به زندگی ما را از زبان دیگران خواهید شنید و آنها خواهند گفت که همه اینها درد و بدبختی بوده است.

اما حقیقت این است که به لطف خدا و به لطف همه چیز‌هایی که مامان و بابا فدا کردند، کودکی فوق العاده‌ای داشتم؛ و البته به لطف فوتبال. وقتی ۱۰ ساله بودم، فکر می‌کنم اولین بار در زندگی‌ام بود که فهمیدم شرایطمان سخت است. ما همیشه به اندازه نیازمان داشتیم، اما خیلی کافی نبود. بابا اینطور می‌گوید مت روی مبل نشستم و به او گفتم: "نگران نباش. من یک فوتبالیست می‌شوم و خودمان را از این وضعیت نجات می‌دهم. " قبل از آن روز من فقط یک بچه بودم و فوتبال فقط یک بازی بود.

از آن روز به بعد، فوتبال مسیر ما برای زندگی بهتر شده است. مامان زندگی و خانه خود را ترک کرد تا از رویای من در سائوپائولو حمایت کند. باشگاه فقط برای من جا داشت، اما مامان گفت که بدون من نمی‌تواند، بماند. بابا ماند تا کار کند و برای ما پول بفرستد و مامان با من در یک خانه کوچک همراه با تعدادی از هم‌تیمی‌هایم اسکان داشت. همه زیر یک سقف بودیم، اما وقتی برای تمرین می‌رفتیم، او کسی را نداشت که با آن صحبت کند.

ما در آن خانه تلویزیون و اینترنت نداشتیم، او انجیل را به پارک می‌برد و تنها با خدا می‌نشست و صحبت می‌کرد. تنها چیزی که در آن مکان داشت، یک صندلی بود. کیفش را روی آن می‌گذاشت و وقتی که ما رخت‌خواب داشتیم او روی حصیری که روی زمین پهن شده بود، می‌خوابید. می‌دانم تصور اینکه مامان روی زمین بخوابد برای تو سخت است، اما این حقیقت است. این واقعا اتفاق افتاد. دفعه بعد که مامان را دیدی، او را در آغوش بگیری و از او تشکر کن، چون بدون فداکاری‌های او ما زندگی امروز را نداشتیم.

بابا هم خیلی فداکاری کرد. پس از چند ماه او به سائوپائولو آمد تا از ما حمایت کند، او به پالمیراس رفت و از باشگاه درخواست کرد تا هر کاری که می‌تواند در آنجا انجام داده و مشغول شود.

پدر نیروی خدمات داخل ورزشگاه بود. به عنوان یک پسر همیشه آرزو داشت در آن رختکن باشد، بنابراین با لبخند به سر کار می‌رفت. او ۳ سال در آنجا کار کرد، ابتدا زباله‌های اطراف ورزشگاه را جمع‌آوری می‌کرد و سپس به مسئول تمیز کردن رختکن‌ها شد.

او همیشه به بازیکنان می‌گفت که یک روز پسرش با آنها بازی خواهد کرد. یک روز، دربان باشگاه متوجه شد که پدر هر روز لاغرتر می‌شود. او در غذاخوری کارگران و کارکنان غذا خوردن و متوجه شد که بابا فقط سوپ می‌خورد. به سمت بابا گرفت و گفت: "هی داگلاس، شماره تلفنت را به من بده، می‌خواهم با همسرت تماس بگیرم. " او به مامان زنگ زد و مامان هم ماجرا را برایش تعریف کرد که چگونه پدر در کودکی در یک باربیکیو دستش را سوزانده بود و چقدر بد بود که تقریباً دستش را از دست داد. برای مبارزه با عفونت به او دارو‌های قوی دادند و این باعث ضعیف شدن دندان‌هایش شده بود؛ بنابراین او فقط می‌توانست سوپ بخورد.

این دربان، از همه بازیکنان پول جمع کرد و به پدر پول دادند تا دندان‌هایش را درست کند. آرزوی پدر گاز زدن یک سیب بود: امروز خدا را شکر هر غذایی را که می‌خواهد، به راحتی می‌خورد. امیدوارم الان متوجه شده باشی برادر. زندگی‌ای که ما اکنون در آن زندگی می‌کنیم از ناکجاآباد به وجود نیامده است.

ما آن را با تلاش و اشک فراوان به دست آوردیم. مامان همیشه می‌گوید یک اشتباه می‌تواند همه چیز را خراب کند و حق با اوست. لحظه‌ای که فراموش می‌کنیم از کجا آمده‌ایم، خطر گم شدن در راه را داریم. به همین دلیل است که من این تاریخچه خانوادگی‌ام را به تو هدیه می‌دهم. مامان نان کهنه می‌خورد، بابا زیر باجه بلیت می‌خوابید، مادر در حمام گریه می‌کرد، پدر روی مبل گریه می‌کرد.

امیدوارم همیشه او را در قلبت نگه داری. من تو را دوست دارم برادر. از صمیم قلبم. "

منبع: ورزش سه

tags # فوتبال سایر اخبار (تصاویر) چند سال پس از مردن انسان‌ها زمین چه شکلی خواهد بود؟ آیا حیوانات هم از آمیزش جنسی لذت می‌برند؟ اگر ماه به زمین برخورد کند چه می‌شود؟ (عکس) انسان‌های امروز چقدر شبیه نئاندرتال‌‌ها هستند؛ از دماغ بزرگ تا کشیدن سیگار!

دیگر خبرها

  • سپاهان در آستانه تقابل با تراکتور؛ تمرین پرشور در نقش‌جهان با حضور هواداران
  • لامین یامال: سعی می‌کنم خودم را درگیر حواشی بیرون زمین نکنم
  • تمرین بازیکنان سپاهان با حضور هواداران در نقش‌جهان
  • تجربه علمی-تخیلی رئال با نمایشگر 360 درجه!‏
  • بلایی که چمن فاجعه ورزشگاه عشق آباد سر بازیکنان تیم ملی آورد! + عکس
  • چمن مصنوعی، ملی‌پوشان را زخمی کرد!(عکس)
  • نامه این فوتبالیست به برادر ۴ ساله‌اش دنیا را تکان داد
  • هواداران پرسپولیس عبدالکریم را در قطر سوژه کردند!
  • استارت سرخپوشان با حضور هواداران در سال جدید
  • برگزاری نخستین تمرین پرسپولیس در سال جدید با حضور هواداران