به نقل از «ایران آنلاین»

تحریم ها؛ مفید یا مضر

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۰۸۵۶۴

تحلیلگران و مفسران سیاسی گاهی بیان می کردند که دولت بیشتر از حد معمول از ابزار تحریم و تعرفه برای نشان دادن قدرت ملی خود استفاده می کند. این اظهارات ممکن است در مورد روسای جمهوری قبلی امریکا صحت داشته باشد اما شواهدی وجود ندارد که نشان دهد چنین اقداماتی (در دولت فعلی) واقعا موثر و نظام مند بوده و به خوبی اجرا شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واقعیت ماجرا بسیار پیچیده تر از این حرف ها بود و دلیل آن هم این بود که نه ترامپ و نه منوچین علاقه ای نداشتند سیاست تحریم ها را با اراده و پیوستگی و ثبات قدم دنبال کنند.

برعکس، استدلال منوچین این بود که استفاده مداوم از تحریم ها و فشاری که ما بر سازوکارهای مالی بین المللی وارد می کنیم، به مرور زمان باعث خواهد شد که این ابزارها ضعیف شوند زیرا کشورهای مشمول تحریم به دنبال راهی هستند تا تحریم ها را دور بزنند. او همچنین استدلال می کرد که استفاده از دسترسی به نظام مالی امریکا به عنوان یکی از ابزارهای اصلی ما برای اعمال فشار، جایگاه دلار به عنوان ذخیره ارزی جهان را تضعیف خواهد کرد و کشورهای دیگر از جمله روسیه و چین را به انجام معاملات با یورو تشویق خواهد کرد یا این که باعث می شود این کشورها در معاملات خود به تبادل پایاپای کالا یا روش های های دیگری متوسل شوند. این که کشورها تلاش می کردند تحریم ها را دور بزنند، موضوع پنهانی نبود. دلیل واقعی این که تحریم ها آن طور که باید، موفق نبودند استفاده مدام از آنها نبود بلکه به خاطر این بود که در دولت های ترامپ و اوباما از تحریم ها به شکل موثری استفاده نشد. در حالی که نگرانی ها درباره از دست رفتن جایگاه دلار به عنوان ذخیره ارزی کشورها از لحاظ نظری منطقی بود، گزینه واقعی دیگری برای اعمال فشار علیه کشورهای متخلف، تا آینده ای دور وجود نداشت. گذشته از این، استدلال های منوچین، هم درباره تضعیف جایگاه دلار و هم درباره دور زدن تحریم ها از سوی کشورها، مانند این بود که گفته شود تهدید تحریم ها موثرتر از اِعمال تحریم ها است؛ استدلالی که آشکارا غلط بود.
راه درست و موثر برای اعمال تحریم ها، استفاده سریع و غیرمنتظره از آنها است؛ باید تحریم ها گسترده و جامع باشند. تحریم نباید به صورت تدریجی اجرا شود بلکه باید در استفاده از آن شدت عمل به خرج داد و حتی اگر لازم باشد باید برای جلوگیری از تجارت غیرقانونی، از قدرت نظامی نیز استفاده کرد. این قاعده ای بود که دولت جورج بوش (پدر) بلافاصله بعد از تهاجم نظامی صدام حسین به کویت در اوت 1990، علیه عراق اعمال کرد و تاثیرات مخربی داشت. اما حتی در آن مقطع نیز تحریم ها کافی نبودند. هر چند که عراق به شدت تضعیف شده بود اما توانست با قاچاق نفت خود، از فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها جان سالم به در ببرد و این امر در نهایت استفاده از نیروی نظامی برای بیرون راندن این کشور از کویت را ضروری و اجتناب ناپذیر کرد. اما به عنوان یک نقشه راه درباره اعمال سریع و جامع تحریم ها، قطعنامه 661 شورای امنیت سازمان ملل که تحریم هایی را علیه عراق وضع کرد و قطعنامه 665 این شورا که مجوز استفاده از نیروی نظامی را برای بیرون کردن عراقی ها از کویت در اختیار قرار داد، همچنان جزو اسناد کلیدی هستند. در مقابل بویژه در دولت اوباما، اعمال تحریم ها طوری بود که گویی تصمیم گیری های قضایی انفرادی علیه برخی شرکت ها و افراد خاص هستند. چنین رویکردی با استناد به برخی قوانین مربوط به تحریم ها در امریکا، اهداف محدودتری را در مقایسه با تهدیدهای گسترده تری همچون تهدید عراق در سال های 1991-1990 هدف قرار می داد، اما تعمیم این نوع از تحریم ها به هر اقدام و تهدیدی، اشتباه است. در مقابل، قانون مربوطه باید در موارد لازم اصلاح می شد تا امکان اعمال تحریم های گسترده بدون نیاز به تحقیقات و تصمیم گیری های شبه قضایی در وزارت خزانه داری را فراهم می کرد.
ترامپ و منوچین این سیاست های دوران اوباما را تغییر ندادند؛ بلکه برخلاف انتظار، آن را توسعه داده و نهادینه کردند. روند تصمیم گیری درباره تحریم ها شبیه پرونده دعوای قضایی «جارندیس و جارندیس» در رمان «خانه متروک» (خانه قانون زده) اثر نویسنده بریتانیایی چارلز دیکنز بود. گذشته از این، خود منوچین چنان از پوشش خبری منفی رسانه ها در مورد وزارت خزانه داری بیزار بود که نسبت به هر نوع تصمیمی که احتمال داشت جنجالی بشود، با عصبانیت واکنش نشان می داد. در روزهای نخست دولت، منوچین از شهرتی که به دلیل اعمال تحریم ها کسب کرد لذت می برد، اما با پیچیده تر و دشوارتر شدن مسائل، اضطراب و نگرانی او بیشتر شد. بعد از سال ها که به دولت بازگشته بودم از این که می دیدم تا چه اندازه نقش سیاسی وزارت خزانه داری در تصمیم گیری درباره تحریم ها افزایش یافته است، در حیرت بودم. وزارت خزانه داری به جای این که یک سازوکار اجرایی در عملیات ها باشد اکنون سودای تصمیم گیری در زمینه سیاست خارجی را در سر داشت که از نظر من مناسب نبود. همچنین این پرسش همچنان مطرح بود که با توجه به اینکه بخش زیادی از مسئولیت های وزارت خزانه داری در اجرای قانون قبلاً به وزارت امنیت داخلی واگذار شده است؛ آیا اکنون نباید وظیفه اجرایی کردن تحریم ها را نیز به بخش دیگری از دولت مثلاً وزارت دادگستری، وزارت بازرگانی یا حتی وزارت دفاع بسپاریم؟
خطر تضعیف دلار به عنوان ذخیره ارزی جهان مهم بود اما چنین خطری ربطی به تحریم ها نداشت و به عنوان یک موضوع مستقل و مجزا از تاثیرات تحریم ها، وجود داشت. ارزهای دیگری تاکنون نقش مهمی در مسائل مالی بین المللی ایفا کرده بودند و یورو، پول واحد اروپایی حتی رقیب مهمتری را در این عرصه وارد کرده بود. از طرف دیگر، برخی کشورها به نحوی وابستگی ارزی به دلار پیدا کرده بودند که اقتصاددانان از دلاریزه شدن اقتصاد این کشورها صحبت می کردند و این امر گاه به صورت خواسته و با تصمیمات رسمی و دولتی اتفاق می افتاد و گاه به صورت ناخواسته و در جریان فعالیت های اقتصادی در دنیای واقعی رخ می داد. چنین روندهایی بندرت با هم در یک مسیر واحد قرار می گرفتند. در حقیقت موضوع به خطر افتادن جایگاه دلار سریعاً از سوی منوچین به استدلال دیگری تبدیل شد تا با استفاده از آن، از اعمال تحریم ها و خطر برانگیخته شدن انتقادات رسانه ای ابراز نگرانی کند. همان گونه که ویلبر راس وزیر بازرگانی در رابطه با  ونزوئلا گفت: «اغلب به نظر می رسید منوچین بیشتر از این که دغدغه انجام ماموریت هایی را که ما برای آنها تلاش می کردیم داشته باشد، از شرکت هایی حمایت می کرد که با دشمنان ما همکاری داشتند. در حقیقت در دنیای سرسخت، آشفته و بی نظم روابط بین الملل بندرت اتفاق می افتد که تهدید به یک اقدام، قدرتمندتر و موثرتر از خود اقدام باشد. اگر شمشیرتحریم های اقتصادی امریکا در دولت ترامپ بُرَنده تر بود می توانستیم به موفقیت های بیشتری برسیم.»/ایران

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: وزارت خزانه داری اعمال تحریم ها جایگاه دلار تحریم ها تحریم ها تصمیم گیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۰۸۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اذعان صندوق بین المللی پول به مقاومت اقتصاد روسیه در برابر تحریم‌

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از تاس، دفتر اروپای صندوق بین‌المللی پول طی گزارشی اعلام کرد که اقتصاد روسیه در برابر حجم گستره تحریم‌های اعمال شده علیه این کشور مقاوم بوده است.

در این گزارش آمده است که طی دو سال گذشته و علی رغم اعمال گسترده تحریم‌ها از سوی تعدادی از کشورها علیه روسیه اما اقتصاد این کشور مقاومت خود را نشان داده است.

بنا به اعلام این نهاد اقتصادی ثبات اقتصاد روسیه با توجه به چند عامل نمود پیدا کرده که از جمله آنها ثابت ماندن صادرات نفت این کشور با وجود تحریم‌های گسترده اعمال شده علیه صنعت نفت آن بوده است.

کارشناسان صندوق بین المللی پول همچنین به افزایش مصرف مردم در روسیه اشاره کرده و اعلام کرده اند که همین امر به رشد ۲.۹ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور منجر شده است.

دلیل مقاومت اقتصاد روسیه در برابر تحریم‌ها افزایش دستمزدها و بهبود بازار کار و کاهش نرخ بیکاری در این کشور و رسیدن آن به رقم ۳ درصد اعلام شده است.

کد خبر 6084242 محمدحسین سیف اللهی مقدم