به نقل از «بازار نیوز»

افزایش هزینه‌های زندگی کارگران و بازنشستگان

تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۲۱۶۷۲

با همه‌ی تقلیل‌گرایی‌ها، سبد معیشت حداقلی، حدود ۹ میلیون و ۱۲۰ هزار تومان شده است یعنی در دوماه و چند روز، یک رشد ۳۲.۱۵ درصدی در هزینه‌های زندگی!  

هزینه‌های زندگی روز به روز و ماه به ماه افزایش می‌یابد و کارگران و بازنشستگان حداقل‌بگیر راه به جایی ندارند! در حالی که حداقل دستمزد با احتساب تمام مزایای مزدی حدود ۴ میلیون تومان است، هزینه‌های زندگی سر به فلک کشیده و شاید بتوانیم ادعا کنیم این ۴ میلیون تومان هزینه‌ی اجاره‌خانه و حمل و نقل ماهانه‌ی خانوار نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سبد معیشت حداقلی خانوارهای کارگری –موضوع بند دوم ماده ۴۱ قانون کار- در زمستان سال قبل و پیش از آغاز جدی مذاکرات مزدی ۱۴۰۰ توسط سه گروه از شرکای اجتماعی محاسبه و ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومان نرخ‌گذاری شد.

سبدی که بازهم نادیده گرفته شد!

در همان زمان، تشکل‌های کارگری مستقل و فعالان بسیاری نسبت به این اعداد و ارقام اعتراض داشتند؛ محاسبات مستقل نشان می‌داد که در همان زمستان ۹۹، کمینه‌ی هزینه‌های زندگی برای یک خانوار متوسط ۳.۳ نفره، نزدیک به ده میلیون تومان است منتها سبد معیشت کمیته دستمزدِ ذیل شورایعالی کار، سبدی تقلیل یافته و بسیار حداقلی است که قرار است هم دولت و هم نمایندگان کارفرما پای آن را امضا بگذارند. البته فقط امضا بگذارند و بعد به طرفه‌العینی همان امضای خود را نادیده بگیرند و بروند سر وقتِ «تورم»!

نکته اینجاست که همان سبد تقلیل یافته نیز در تعیین دستمزد ۱۴۰۰، مبنا و اصل قرار نگرفت و بازهم حداقل دستمزد با اتکا به نرخ تورم رسمی با چند درصد اعوجاج و بالا و پایین، تعیین شد اما مساله اصلی، گرانی شدید هزینه‌های زندگی در همین دو ماه و چند روز سپری شده در سال جدید است؛ سبد معاش ۶ میلیون و ۸۹۵ هزار تومانی امروز چه  نرخی دارد؟ درحالیکه کارگران و بازنشستگان گرانی‌ها را هر روزه با پوست و گوشت و استخوان لمس می‌کنند، اعداد رسمی چه می‌گویند؟ چند میلیون تومان به هزینه‌های حداقلی زندگی بازنشستگان افزوده شده است؟

محاسبه‌ی سبد خوراکی‌ها:

۳ میلیون و ۳۳۷ هزار تومان سهم خوراکی‌های یک خانوار متوسط است

فرامرز توفیقی (رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شورهای اسلامی کار کشور) که محاسبات سبد معاش را به صورت مستقل انجام می‌دهد؛ در این رابطه می‌گوید: معیار تعیین سبد خوراکی‌ها را براساس واقعیات عینی زندگی مردم تغییر دادیم؛ مواد خوراکی برای اینکه در سفره‌ها عینیت پیدا کنند و واقعی شوند باید تبدیل به غذا شوند، غذای واقعی و به همین دلیل است که متوسط هزینه‌ی صبحانه، ناهار و شام را برای یک نفر و سپس برای خانوار ۳.۳ نفره محاسبه کردیم؛ صبحانه و شام را غذای غیرگرم و ساده حساب کردیم (یعنی خانواده‌های کارگری فقط یک وعده غذای گرم در روز بخورند و نه بیشتر) و برای ناهار نیز یک برنامه غذایی گرم و تکرارشونده در یک بازه پانزده روزه در نظر گرفتیم.

در جداول زیر، محاسبات قیمت تعدادی از غذاهای وعده ناهار آمده است؛ برای پانزده مدل غذا، این محاسبات به طور مشابه  انجام شده و سپس میانگین گیری شده است؛ در واقع، پانزده جدول مشابه جداول زیر داریم که از طریق آن‌ها میانگین هزینه ناهار یک فرد   ۱۷۱۶۶۹ ریال به دست می‌آید.

توفیقی تاکید می‌کند: قیمت‌ها، قیمت‌های اعلامی مرکز آمار برای اردیبهشت ماه و قیمت عمده فروشی برای خردادماه است. علاوه بر سه وعده غذای روزانه، میوه و سایر خوردنی‌ها را نیز حساب می‌کنیم؛ در نهایت سبد خوراکی‌های خانوار ۳.۳ نفره به دست می‌آید. نرخ این سبد، ۳ میلیون و ۳۳۷ هزار تومان است (کمی کمتر از حداقل دستمزد و مزایای دریافتی حداقل‌بگیران). در اردیبهشت ماه، سهم خوراکی‌ها برای دهک چهارم (دهک مبنای محاسبات کارگری) هنوز ۳۶.۶۳ است و می‌توانیم از سبد خوراکی‌ها به سبد معیشت کلی برسیم.

جدول زیر محاسبات سبد خوراکی‌ها را نشان می‌دهد:

درنتیجه با فرمول زیر می‌توانیم به عدد سبد معیشت برسیم:

۳۳۳۷۶۵۱۹* ۱۰۰/ ۳۶.۶۳= ۹۱۱۱۷۹۸۱

لازم به ذکر است که برای غذاها، اقلام با کیفیت بالا انتخاب نشده‌اند، از برنج درجه دو و گوشت قلوه‌گاه گوساله که ارزان‌تر است و همچنین ماهی قزل آلای تره‌بار، استفاده شده است؛ در محاسبات اقلام گران و باکیفیت مثل گوشت گوسفند یا گوساله منظور نشده‌اند.

سبد معاش به حدود ۹ میلیون و ۱۲۰ هزار تومان رسید/ رئیس جمهور آینده پاسخ دهد

با همه‌ی تقلیل‌گرایی‌ها، سبد معیشت حداقلی، حدود  ۹ میلیون و ۱۲۰ هزار تومان شده است یعنی در دو ماه و چند روز، یک رشد ۳۲.۱۵ درصدی در هزینه‌های زندگی! اگر دستمزد کارگران در فروردین ماه، قادر به پوشش بخشی از هزینه های زندگی بود با رشد بیش از ۳۲ درصدی هزینه‌های زندگی، سطح پوشش دستمزد به همین میزان عقب افتاده است. همین الان در میانه خردادماه، حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان هزینه‌های زندگی کارگران افزایش یافته است.

توفیقی در ادامه با اشاره به افزایش عجیب و غریب هزینه‌های زندگی خانوار در یک بازه دو ماه و چند روزه می‌گوید: رئیس جمهور آینده بیاید بگوید چطور می‌خواهد این بحران معیشت کارگران را حل کند؛ چطور می‌خواهند این افزایش ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی در هزینه‌های زندگی را پوشش دهند؛ آیا هیچ برنامه‌ای برای رساندن دستمزد و دریافتی کارگران به این سبد بسیار حداقلی دارند؟!

سبد چندان واقعی نیست/ سهم نامشخص مسکن در کلانشهرها

نکته اینجاست که در محاسبات این سبد به داده‌ها و ارقام و شاخص‌های رسمی اکتفا شده و میزان تطابق آن با واقعیت‌های عینی زندگی چندان زیاد نیست؛ برای مثال، هزینه‌های واقعی مسکن مستاجران، به طور دقیق در این سبد لحاظ نشده است و به همین دلیل است که «قطعاً» هزینه‌های واقعی زندگی از این عددِ حدود ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی، حداقل در کلانشهرهایی مانند تهران بسیار بیشتر است. و دقیقاً در چنین شرایطی که حداقل دستمزد مصوب شورایعالی کار در مسابقه با قطار تندروی افزایش قیمت‌ها، همیشه بازنده است، گروه‌هایی در مجلس و در اتاق‌های اقتصادی مانند اتاق ایران و اتاق بازرگانی تهران هستند که ادعا می‌کنند همین حداقل دستمزد ناچیز، بازدارنده و مانع اشتغال است و بایستی از میان برداشته شود! آن‌ها قصد دارند به نام اصلاح قانون کار و به روز کردن آن، الزامِ سراسری به پرداخت حداقل مزد مصوب شورایعالی کار را از متن قانون حذف کنند! که البته کارگران امروز آگاه‌تر از این حرف‌ها هستند که گول وعده‌های اشتغال‌زایی را بخورند و اجازه دهند استثمار، قانونی و نهادینه شود.

فقط یک سوال ساده از این گروه‌های دست راستی که همیشه به خاطر حاشیه سود سودجویان و صاحبان سرمایه تب می‌کنند: آیا توقع دارید کارگران نان بخور و نمیر هم نداشته باشند یا فاقد سرپناه حداقلی ۴۰ یا ۵۰ متری باشند و بازهم برای شما سرمایه‌داران از جان و دل مایه بگذارند و کار کنند؟!

 

ایلنا/

برچسب ها: کارگران ، بازنشستگان ، بازارنیوز لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000OQB

منبع: بازار نیوز

کلیدواژه: کارگران بازنشستگان بازارنیوز هزینه های زندگی سبد خوراکی ها میلیون تومان ماه و چند روز حداقل دستمزد هزار تومان ۹ میلیون سبد معیشت ی خانوار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۲۱۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرکوب دستمزد کارگران و لطمات بزرگی که به کشور تحمیل شده

طی این سالها، "سرکوب دستمزدها" باعث عقب‌مانندگی شدید میزان حقوق کارگران از تورم اعلامی سالیانه شده و تکرار هر ساله این عقب‌مانندگی دستمزدهای کارگری، سخت‌تر شدن وضعیت معیشتی کارگران در هر سال و ده‌ها مفسده و لطمه در بخش‌های مختلف را به همراه داشته است - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ هر ساله با رسیدن به ماه‌های پایانی سال به‌ویژه در اسفند ماه، منازعات بر سر تعیین میزان افزایش دستمزد کارگران و تعیین عدد سبد معیشت کارگران بالا می‌گیرد.

متاسفانه طی چند دهه اخیر شاهد رویه‌ای ناصواب بوده‌ایم که در منازعات جامعه کارگری با کارفرمایان بر سر تعیین میزان افزایش سالیانه حقوق کارگران، نهایت اعمال فشارهای چندجانبه به جامعه کارگری وارد می‌شده که بر خلاف نص صریح "قانون کار"، حداقل درصد افزایش حقوق کارگری اعمال شود.

هر ساله در حالی شاهد فشارها و لابی‌ها جامعه کارفرمایی با همراهی برخی مسولان دولتی برای ممانعت از افزایش معقول و قانونی حقوق کارگران بوده‌ایم که نص صریح قانون کار تصریح به "افزایش سالیانه حقوق کارگران متناسب با میزان رشد تورم اعلامی" دارد.

همین رویه غلط باعث شده در حال حاضر شاهد سطح بسیار نازل و حقوق سرکوب شده کارگران در صنوف مختلف باشیم به‌گونه‌ای که امروز  در بسیاری از مشاغل تخصصی کارگری، رغبت برای اشتغال به کار در قالب بیمه کارگری در آن مشاغل به حداقل رسیده چرا که مزدهای پرداختی، به هیچ وجه کفاف تامین حداقل سبد معیشت کارگران را نمی‌دهد و بسیاری از افراد متخصص جویای کار با وجود داشتن پیشنهادهای مختلف کاری در قالب قرارداد بیمه‌ای، ترجیح می‌هند به‌صورت غیربیمه‌ای در مشاغل کاذب و فعالیت‌های دلالی و غیرکارگری، امورات زندگی خود را بگذرانند.

به عبارتی دیگر، طی این سالها، "سرکوب دستمزدها" باعث عقب‌مانندگی شدید میزان حقوق کارگران از تورم اعلامی سالیانه شده و تکرار هر ساله این عقب‌مانندگی دستمزدهای کارگری، سخت‌تر شدن وضعیت معیشتی کارگران در هر سال و البته وخالت وضعیت تولید و لنگ شدن چرخ بسیاری از کارگاه‌ها را رقم زده است.

اما امروز سؤال بسیاری کارگران این است که چرا هر ساله آنها باید شاهد همراهی پیدا و پنهان دولت و در راس آن وزارت کار با بخش کارفرمایی برای ممانعت از افزایش دستمزدهای کارگری به میزانی که قانون کار بر آن تصریح دارد، باشند؟!

پیشنهاد عجیب افزایش 22درصدی دستمزد کارگران برای 1403 از سوی وزیر کار

و سؤال مهم دیگر اینکه آیا واقعاً سرکوب حقوق‌های کارگری به نفع بخش‌های تولیدی کشور است و آیا در دراز مدت، این سرکوب حقوق‌های کارگری، خود  نمی‌تواند منجر به لطمه به تولید به واسطه ناتوانی بسیاری از واحدهای تولیدی تخصصی از جذب نیروی انسانی متخصص مورد نیاز شود؟

درباره این سؤال اخیر، ذکر این نکته مهم ضروریست که طی سالیان اخیر، سرکوب دستمزدهای کارگری باعث شده که میزان دریافتی نیروهای بیمه‌ای کارگری تامین اجتماعی در مقایسه با بسیاری از مشاغل آزاد غیربیمه‌ای، شاهد یک اختلاف فاحش معنادار باشد؛ به طور مثال امسال حداقل دریافتی بخش‌های کارگری حدود 10 میلیون تومان تعیین شده اما یک نیروی شاغل در بسیاری از بخش‌های آزاد تخصصی حداقلی درآمدی را که می‌توان برای آن برآورد کرد، عددی بیش از 50 میلیون تومان است!

آیا چنین وضعیت پرداختی ناچیزی در بخش‌های کارگری، نمی‌تواند عامل بسیار بزرگی برای سرخوردگی شدید نیروهای کارگری و به تبع آن خانواده و فرزندان این کارگران مظلوم و زحمت‌کش باشد؟!

و آیا آن دسته از مشاغل کارگری که نیروهای مشغول به کار در آنها، دارای تحصیلات عالیه دانشگاهی هستند اما با این حال، سرجمع حقوق دریافتی آنها به سختی به عدد 20 یا 25 میلون تومان می‌رسد، این مسئله، عامل بزرگی برای سلب انگیزه از ادامه تحصیل و کسب مدارج عالیه دانشگاهی در فرزندان این دسته از کارگران نمی‌شود؟! چرا که فرزندان این دسته از کارگران هر روز از نزدیدک وضعیت بغرنج و سخت اقتصادی پدران تحصیل کرده خود را به دلیل سرکوب دستمزها با گوشت و پوست لمس می‌کنند و درازمدت، دسته و پنجه نرم کردن این فرزندان با وضعیت بد معیشتی و اقتصادی در خانه پدری باعث ایجاد این ذهنیت خطرناک در آنها می‌شود که "ادامه تحصیل و کسب مدارج بالای دانشگاهی و اشتغال در قالب یک کار تخصصی در قالب بیمه کارگری در کشورمان نتیجه و عایدی جز وضعیت اقتصادی و دستمزدی بد شبیه پدران ما را در پی نخواهد داشت لذا در پی تحصیلات دانشگاهی بودن برای استخدام در یک شغل تخصصی با پایه بیمه کارگر، بیهوده است!"

شاید بتوان به عنوان سندی روشن برای اثبات این خطر یعنی "سلب انگیزه از ادامه تحصیل و کسب مدارج دانشگاهی" در فرزندان دهه هشتادی و بالاتر کارگران امروز را در میانگین معدل کشوری در امتحانات نهایی پایه دوزادهم در رشته‌‌های علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی فیزیک جست‌و‌جو کرد؛ میانگین کشوری نمرات دانش‌آموزان پایه دوازدهم در امتحانات خرداد 1402 بدین شرح است:

رشته انسانی: 8.75

رشته تجربی: 11.23

رشته ریاضی: 10.79

آیا میانگین معدل 8.5 دانش‌آموزان علوم انسانی یا میانگین معدل 10 در رشته ریاضی پایه دوازدهم، "بی‌رغبتی مفرط دانش‌آموزان به درس خواندن در میان فرزندان کارگران" را در حال فریاد کردن نیست؟!

در پایان باید گفت که "سرکوب حقوق‌های کارگری" که  طی این سالها شاهد آن بوده‌ایم، از هر جهت در حال وارد کردن سنگین‌ترین لطمات و آسیب‌ها در ابعاد مختلف به کشور و جامعه کارگری، معیشت آنها، چرخ‌های اقتصادی و نیروهای کار نسل آینده این کشور است.

پس هر چه زودتر باید در دهه پنجم و در گام دوم انقلاب اسلامی برای این "زخم کهنه" که تا به امروز لطمات زیادی را به کشور و چرخ‌های اقتصادی ایران عزیزمان و البته معیشت کارگران زحمت‌کش این دیار زده، چاره‌ای اساسی کنیم.

انتهای پیام/