این نوشیدنی‌ها را حتما بخورید!
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۳۲۴۶۲
فارس: ما در کشورمان نه تنها به خاطر تنوع فرهنگی غذاهای متنوع بسیاری داریم؛ بلکه نوشیدنی‌های متنوع و دلچسبی هم داریم که خیلی از آنها قدمتی دیرینه دارند و ما را یاد خانه مادربزرگ و دورهمی‌های خانوادگی می‌اندازند.
حتی در روزگاران قدیم به قدری این مساله پررنگ بوده که مکان‌هایی به اسم شربت‌خانه ساخته بودند و در آن انواع نوشیدنی‌ها اعم از شربت‌ها و دمنوش‌ها را سرو می‌کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اغلب نوشیدنی‌های اصیل ایرانی متشکل از عصاره‌های گیاهی هستند و خواص بسیاری برای سلامتی دارند. شما با توجه به ذائقه خود می‌توانید این نوشیدنی‌ها را به راحتی در خانه درست کنید و در کنار خانواده از نوشیدن‌شان لذت ببرید.
برای خنک شدن در روزهای گرم تابستان با محبوب‌ترین نوشیدنی‌های اصیل ایرانی و طرز تهیه و خواص آنها آشنا شوید.
شربت سکنجبین
شربت سکنجبین یکی از قدیمی‌ترین و لذیذترین نوشیدنی‌های تابستانی است که از ترکیب آب، سرکه، شکر یا عسل و عصاره نعناع درست می‌شود. احتمالا با شنیدن اسم سکنجبین یاد کاهو سکنجبین خوردن در روزهای تابستان و حیاط خانه‌های قدیمی افتادید. شربت سکنجبین را هم می‌شود به صورت شربت و نوشیدنی استفاده کرد هم می‌توان با کاهو خورد که اتفاقا این ترکیب محبوبیت زیادی هم دارد.
شربت سکنجبین طبع گرم دارد و برای رفع تشنگی، تعدیل حرارت بدن، پاکسازی کبد و پاکسازی صفرا بسیار مفید است.
طرز تهیه شربت سکنجبین
برای درست کردن این شربت آب را داخل قابلمه یا هر ظرفی که مدنظرتان است بریزید و روی شعله قرار دهید. شکر یا عسل را به آن اضافه کرده و به خوبی در آب مخلوط و حل کنید. حال عصاره نعناع را اضافه کنید.
در واقع به این منظور باید نعناع‌های تازه را بعد از شستن با نخ به هم ببندید که وقت جوشیدن از هم جدا و در شربت پخش نشوند، سپس در ترکیب آب و شکری که روی گاز می‌جوشد قرار دهید تا عصاره نعناع خارج شود.
اجازه دهید روی حرارت کم شربت به غلظت مورد نظر برسد، شاید دو ساعت طول بکشد. سپس سرکه را اضافه کنید تا در شربت کمی جوش بخورد. در نهایت بگذارید شربت خنک شود و آن را از صافی رد کنید. اگر دوست داشتید کمی خیار رنده شده هم به آن اضافه کنید. شربت را در یخچال بگذارید و هر بار با اضافه کردن مقداری آب به شربت از نوشیدنی خوشمزه خود لذت ببرید.
شربت تخم شربتی
یکی از پرخاصیت‌ترین نوشیدنی‌های اصیل ایرانی تخم شربتی، ناجی روزهای گرم تابستانی است. علاوه بر پراستفاده بودن این شربت در پذیرایی‌ها و مهمانی‌های تابستان، خیلی از افراد در سفره افطار هم حتما تخم شربتی را می‌گذارند؛ چرا که هم پرخاصیت است و هم تشنگی را رفع میکند.
البته که خواص این شربت فراتر از رفع عطش و تشنگی است. این دانه‌های سیاه سرشار از فیبر، پروتئین، کربوهیدرات و چربی‌های ضروری هستند و برای بهره‌مندی از خواص آن توصیه می‌شود که به صورت خام مصرف نشوند و دانه‌ها در آب خیسانده شوند. از جمله خواص تخم شربتی می‌توان به کمک به کاهش وزن، کاهش حرارت بدن، کنترل سطح قند خون، رفع یبوست، درمان سوزش سر دل، تسکین سرفه و کمک به سلامت پوست و مو اشاره کرد.
طرز تهیه شربت تخم شربتی
همان‌طور که گفتیم تخم شربتی زمانی بیش‌ترین خواص را دارد که در آب خیسانده شود و بافتی ژلاتینی پیدا کند. به این منظور هر مقدار از تخم شربتی که مدنظرتان است (مثلا دو قاشق) را به مدت ۲۰ الی ۳۰ دقیقه در آب گرم بخیسانید تا کاملا پف کنند و آنتی‌اکسیدان‌ها و آنزیم‌های گوارشی مفید آنها آزاد شود.
در یک قابلمه آب و شکر را بریزید و روی شعله بگذارید تا شکر کاملا حل شود. به غلظت مورد نظر که رسید زیر گاز را خاموش کنید تا خنک شود؛ سپس تخم شربتی، زعفران دم‌کرده و مقداری آب لیموترش را هم به آن اضافه کنید.
شربت بهار نارنج
شربت بهار نارنج را می‌توان به جرات بهترین نوشیدنی سنتی ایرانی دانست. در میان نوشیدنی های اصیل ایرانی عطر خوش شربت بهار نارنج مثل و مانند ندارد و خاصیت آرامش‌بخشی آن هم مثال‌زدنی است. این شربت را هم با عرق بهار نارنج و هم با شکوفه‌های درخت نارنج می‌توان درست کرد.
بهار نارنج با تاثیر بر سیستم عصبی باعث کاهش استرس می‌شود و در درمان بی‌خوابی هم موثر است. همچنین برای رفع میگرن و سردرد از آن استفاده می‌شود. برای تقویت معده، تقویت سیستم ایمنی بدن، سلامت قلب و داشتن پوستی روشن و درخشان نیز نوشیدن این شربت لذیذ پیشنهاد می‌شود.
طرز تهیه شربت بهار نارنج
برای درست کردن این شربت مقداری شکوفه بهار نارنج را در آب جوش بریزید و اجازه دهید ۲۰ دقیقه بجوشد. سپس آن را از صافی عبور دهید و به میزان دلخواه عسل یا نبات اضافه کنید. بهار نارنج را می‌توانید از عطاری تهیه کنید یا در فصل بهار آن را تازه بچینید یا بخرید. برای درست کردن این شربت می‌توانید از عرق بهار نارنج هم استفاده کنید.
شربت گلاب
استفاده از گلاب در طب سنتی بسیار توصیه شده و از زمان‌های قدیم تا امروز یکی از پرمصرف‌ترین و محبوب‌ترین نوشیدنی‌های اصیل ایرانی شربت گلاب است. شربت گلاب را هم می‌توانید به تنهایی میل کنید و هم می‌توان آن را با عرقیجات دیگر به صورت ترکیبی نوش جان کرد.
گلاب حاوی آنتی‌اکسیدان‌های قوی است و می‌توان از آن برای آرامش سیستم اعصاب مرکزی استفاده کرد. همچنین گلاب با وجود خواص ضدالتهابی برای پوست هم بسیار مفید است و به عنوان محصول ضدپیری شناخته می‌شود. سرعت بخشیدن به بهبود زخم‌ها، بهبود عملکرد مغز و درمان سردرد و درمان یبوست از دیگر خواص گلاب است.
طرز تهیه شربت گلاب
برای درست کردن یک شربت گلاب مجلسی و خوشمزه ابتدا مقدار مناسب آب را در ظرفی بریزید و روی اجاق بگذارید تا جوش بیاید؛ سپس شعله را کم کنید، زعفران سابیده‌شده را به آب اضافه کرده، درب ظرف را بگذارید و ۲۰ دقیقه صبر کنید تا زعفران دم بکشد و رنگ بیندازد.
حالا شکر و گلاب را هم به آن اضافه کنید و مداوم هم بزنید تا شکر حل شود. بعد از این که شکر حل شد شعله را کمی زیاد کنید تا شربت به غلظت مناسب برسد. ۱۰ دقیقه زمان بدهید کافیست. در این حین کف‌های روی شربت را بگیرید تا رنگش کدر نشود.بعد از این که شربت خنک شد آن را داخل یخچال بگذارید.
شربت زعفران
این شربت خوش‌طعم و عطر یکی از نوشیدنی‌های اصیل ایرانی و در نشاط‌آوری زبانزد است. زعفران سرشار از انواع مواد معدنی، ویتامین‌های A، C، E و ویتامین‌های گروه B است و خواص درمانی زیادی دارد. مصرف شربت زعفران به کسانی که مدام دچار استرس و اضطراب می‌شوند توصیه می‌شود؛ چرا که خواص ضدافسردگی دارد.
شربت زعفران همچنین برای تقویت سیستم ایمنی، حفظ سلامت قلب، کاهش خطر ابتلا به دیابت، جلوگیری از کم‌خونی، تقویت استخوان‌ها و کاهش نفخ شکم و درمان یبوست بسیار مفید است.
طرز تهیه شربت زعفران مجلسی
مقدار مورد نظر از زعفران سابیده‌شده را داخل آب جوش بریزید تا حل شود و رنگ بیندازد. از طرف دیگر شکر، آب و تکه‌های یخ را داخل مخلوط‌کن بریزید تا یخ‌ها خرد شود و مواد ترکیب شوند. بعد از آن هر کدام از عرق‌های گیاهی که دوست دارید مانند گلاب یا عرق هل را به همراه زعفران داخل مخلوط‌کن بریزید و دوباره با هم مخلوط کنید. شربت شما آماده است.
شربت آبلیمو
شربت آبلیمو که یکی از نوشیدنی‌های اصیل ایرانی است؛ البته از آن‌جایی که سرشار از ویتامین C است و ویتامین C هم دشمن کروناست؛ این روزها نیز از نوشیدن شربت آبلیمو غافل نشوید.
شربت آبلیمو آنتی‌اکسیدانی بسیار قوی است و سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند. لیمو حاوی مقادیر فراوانی ویتامین C، پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم و فیبر است و فرآیند هضم را بهبود می‌بخشد. جوانسازی پوست و کاهش چین و چروک، کمک به کاهش وزن، کاهش التهاب و کاهش عفونت‌های ویروسی از دیگر فواید شربت آبلیموست.
طرز تهیه شربت آبلیمو
برای درست کردن شربت آبلیمو نصف لیوان آبلیمو، یک لیوان شکر (یا اگر دوست داشتید مقدار دلخواه عسل به جای شکر) و یک‌چهارم لیوان گلاب را با هم مخلوط کنید. سه یا چهار لیوان آب ؛ بستگی به این که می‌خواهید چقدر شربت شیرین باشد را به آن اضافه کنید تا شربت آماده شود. اگر دوست داشتید شربت آبلیموی شما زعفرانی و مجلسی شود می‌توانید کمی هم زعفران دم‌کشیده به آن اضافه کنید.
شربت بیدمشک
از گیاه بیدمشک، عرق بیدمشک به دست می‌آید که ضمن خوش‌عطر بودن بسیار پرخاصیت است و می‌توان با آن یکی از لذیذترین نوشیدنی های اصیل ایرانی را درست کرد. شربت بیدمشک به عنوان یکی از نوشیدنی‌های سنتی و محبوب شیراز هم معرفی می‌شود.
بیدمشک دستگاه گوارش را تقویت کرده و اشتها را زیاد میکند. همچنین طب سنتی بیدمشک را درمانی برای اسهال می‌داند. مصرف عرق این گیاه به افرادی که دارای قند خون بالا هستند نیز توصیه می‌شود؛ البته بدون شکر و هر گونه ماده شیرین‌کننده. از دیگر خواص شربت بیدمشک می‌توان به تقویت قلب، آرامش‌بخش اعصاب، تسکین سردرد و پاکسازی کیسه صفرا اشاره کرد.
طرز تهیه شربت بیدمشک
آب را داخل قابلمه ریخته و روی اجاق گاز بگذارید تا بجوشد. وقتی آب جوش آمد شکر را به آن اضافه کنید تا شکر در آب حل شود. بعد از این که مخلوط آب و شکر را از روی شعله برداشتید و سرد شد، به میزان دلخواه عرق بیدمشک به آن اضافه کنید؛ برای این که شربت خوشمزه‌تر و خوش‌عطرتر شود در آخر اگر دوست داشتید مقداری گلاب و زعفران دم‌کرده هم به آن اضافه کنید.
شربت خاکشیر
شربت خاکشیر یکی از معروف ترین شربت‌های خانگی است که به راحتی و با مواد مختلف می‌توانیم تهیه کنیم و همراه با وعده‌های غذایی به جای انواع نوشیدنی‌های مضر سرو کنید و از خوردن آن لذت ببرید. شربت خاکشیر یکی از شربت‌هایی که است از گرمازدگی فصل تابستان جلوگیری میکند.
برای تهیه شربت خاکشیر بعد از اینکه خاکشیر را تمیز کردید، داخل پارچی بریزید و روی آن آب بریزید و بعد شکر را به آن اضافه کنید؛ اجازه بدهید شکر مدتی بماند و بعد آن را هم بزنید. تا شکر حل شود، زمانی که حل شد گلاب و در صورت تمایل مقداری آب لیمو ترش به آن اضافه کنید و تعدادی یخ داخل آن بریزید. شیرینی و ترشی شربت خاکشیر به ذائقه شما بستگی دارد.
منبع: فردا
کلیدواژه: تابستان نوشیدنی ها هم به آن اضافه کنید شربت بهار نارنج برای درست کردن آن اضافه طرز تهیه شربت شربت سکنجبین بریزید و روی شربت آبلیمو شربت خاکشیر شربت زعفران شربت بیدمشک تخم شربتی زعفران دم شربت گلاب شربت آب حل شود تا شکر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۳۲۴۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره‌ای به نام کافه
به عقل ناقصت سزار سفارش می‌دهی که یک مشت کاهو با چند تکه مرغ بخوری که یک وقت چیزی نخوری که اضافه وزن پیدا کنی و به قول یکی از اینفلوئنسرهای ایرانی در عین ناباوری محتویات سالاد را توی بیل برایت می‌آورند. مطلب این شماره درباره کافه‌هاست. جایی دور و در عین حال نزدیک به جامعه واقعی. روزی روزگاری کافه
کسی نمی‌داند این یکجا‌نشینی با هدف حرافی درباره شیر مرغ و جان آدمیزاد از کجا شکل گرفته بود اما با یک جست‌وجو درباره تاریخچه این مسأله به چند گذار تاریخی می‌رسیم. از دهه ۱۹۶۰ به بعد، جنبش کافه‌نشینی همراه با مفهوم روشنفکری و دیگر شیوه‌ها به کشورهای جهان سرایت کرد. کافه‌ها مکان‌هایی برای معاشرت، مطالعه و تبادل نظر درباره موضوعات روز بودند. این جنبش یک پدیده اجتماعی جالب است که در قرن بیستم تا دهه ۱۹۸۰ به شدت رشد کرد و به معنایی فراتر از رفتن به کافه، قهوه‌خانه، چایخانه یا کافی‌شاپ است. اصطلاحا به یک کنش اجتماعی اشاره دارد که ریشه‌های آن به سده‌های هجدهم و نوزدهم اروپا، به‌خصوص دوران انقلاب فرانسه و انقلاب‌های سیاسی بازمی‌گردد. در ابتدا، کافه‌نشینی عمدتا در اقامتگاه‌های افراد نیکوکار و فرهنگی برگزار می‌شد. این مکان‌ها معمولا توسط هنرمندان، نویسندگان، روشنفکران و افراد مشهور پشتیبانی می‌شدند. در انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه هم، کلوب‌های انقلابی را می‌توان نوعی آغاز کافه‌نشینی احتمالا سیاسی دانست. در این کنش، مردم در یک محیط بیرونی گرد هم می‌آمدند تا همزمان سرگرمی داشته باشند و بحث و گفت‌وگو کنند.فرهنگ کافه نشینی در ایران و سایر مناطق جهان، یک موضوع جالب و پر اهمیت است. این فرهنگ از قهوه‌خانه‌های پرجنب‌وجوش استانبول در قرن هفدهم نشأت می‌گیرد که محل تجمع روشنفکران، شاعران و تجار بودند.
در ایران نیز فرهنگ کافه‌نشینی در دوره‌های مختلف تاریخی تجربه شده است:
۱. دوره صفوی: در دوره حکومت صفوی، قهوه‌خانه‌ها به مکان‌هایی برای تبادل نظرات اجتماعی و بحث‌های فکری تبدیل شدند. شاعران، صاحب‌نظران، نویسندگان و افراد روشنفکر در قهوه‌خانه‌ها جمع می‌شدند.
۲. دوره قاجار: دراین دوره،قهوه‌خانه‌ها همچنان به عنوان مکان‌هایی برای بحث‌های اجتماعی‌وفرهنگی‌مورداستفاده قرار می‌گرفتند.
۳. دوره پهلوی: در دوره پهلوی،قهوه‌خانه‌ها به شکل‌های مختلفی تغییر کردند.هنوز هم بقایای این نوع قهوه‌خانه‌ها در گوشه وکنار کشور، به خصوص در تهران مشاهده می‌شود.
۴. دوره امروزی: امروزه کافه‌نشینی به معنایی فراتر از رفتن به کافه، چایخانه یا کافی‌شاپ دارد. این فرهنگ به یک کنش اجتماعی اشاره میکند که ریشه‌اش به قرون هجدهم و نوزدهم اروپا، به‌خصوص انقلاب فرانسه بازمی‌گردد.
به طور کلی، کافه‌ها برای قرن‌ها محل تجمع مردم بوده و در تسهیل تعاملات اجتماعی، بحث‌های فکری و جنبش‌های سیاسی نقش مؤثری داشته‌اند.
شغل شما چیه؟
احتمالا در چند سال آینده نسبت به سال‌های گذشته بیشتر آقا داماد‌هایی را می‌بینیم که باریستا هستند. باریستا به زبان ایتالیایی یعنی قهوه‌چی و حالا چند سالی است خصوصا در بین نوجوان‌ها شغلی محبوب محسوب می‌شود. اینجا چند دلیل برای محبوبیت باریستا شدن در ایران را بررسی می‌کنیم:
۱-رشد فرهنگ قهوه‌خوری: در سال‌های اخیر، فرهنگ قهوه‌خوری در ایران به شدت رشد کرده است. مردم بیشتر به مصرف قهوه علاقه دارند و به دنبال تجربه‌های متنوع در مورد نوشیدنی‌های قهوه‌ای هستند.
۲-تنوع نوشیدنی‌ها: باریستا‌ها نه تنها قهوه‌های سنتی مانند اسپرسو و کاپوچینو را تهیه می‌کنند، بلکه نوشیدنی‌های متنوع دیگری نیز مثل لاته، موکا و آمریکانو را در اختیار مشتریان قرار می‌دهند.
۳-مهارت‌های آموزش‌دیده: باریستا‌ها معمولا دوره‌های آموزشی در زمینه قهوه‌سازی و تهیه نوشیدنی‌های قهوه‌ای را گذرانده‌اند. این مهارت‌ها به آنها امکان می‌دهد نوشیدنی‌های با کیفیت و مطابق با استانداردهای جهانی تهیه کنند.
۴-محبوبیت کافی‌شاپ‌ها: کافی‌شاپ‌ها به عنوان مکان‌هایی برای دیدار با دوستان، کار با لپ‌تاپ و تفریح محبوبیت دارند. باریستا‌ها در این مکان‌ها نقش مهمی در ایجاد تجربه خوب برای مشتریان دارند.
به طور کلی، محبوبیت باریستا شدن در ایران به دلیل رشد فرهنگ قهوه‌خوری، تنوع نوشیدنی‌ها، مهارت‌های آموزش دیده و محبوبیت کافی‌شاپ‌هاست. این شغل برای علاقه‌مندان به قهوه و تجربه کار با نوشیدنی‌های متنوع، جذابیت دارد.
بازی دسته‌جمعی
از یک جایی بشر فهمید حوصله‌اش سر می‌رود اگر بنشیند یک‌جا و فقط حرف بزند و نظر بدهد؛ بنابراین کافه‌ها از یک مقطعی به بعد پاتوق بازی‌های رومیزی هم بودند. یکی از علت‌های مهم بازی در کافه‌ها جدای از کیف دسته‌جمعی بودنش گرانی بازی‌ها خصوصا از نوع خارجی و تنوع بازی‌های داخل کافه است که آدم را وسوسه میکند از هرکدام یک دست بازی کند. بماند که در برهه‌هایی هم بویش در می‌آمد که کافه‌هایی لیگ مافیا دارند یا پوکر بازی می‌کنند و قمار می‌کنند اما این اتفاقات عموما نمی‌افتد. بعد‌ها در کشور ما کافه بازی هم راه افتاد که اساسا به این نیت می‌روی که بازی کنی و کنارش یک چیزی هم به بدن بزنی.
قرار مهم دارم
نمی‌دانم بگویم کلاس دارد یا فشار اقتصادی بعضی‌ها را وادار میکند به اینکه یک لپ‌تاپ آخرین مدل بردارند بروند بنشینند گوشه کافه و همان جا کارهای‌شان را انجام بدهند، به جای اینکه بتوانند یک دفتر ۳ در ۴ اجاره کنند ولی مصرف بعضی‌ها دقیقا همین است. کم‌کم کافه‌ها و فضاهای کار اشتراکی با هم قاطی شدند یعنی از صبح تا شب می‌توانی بنشینی کار کنی، قرارکاری بگذاری و کسی هم نگوید زمان استفاده شما از میز تمام شده است. البته این اتفاق مزایا و معایبی هم دارد. صرفه‌جویی در هزینه مثل آب و برق، احساس تعلق به جامعه و در اجتماع کار کردن از مزایا و عدم تطابق با کار چارچوب‌مند در جای مشخص و البته طاقت‌فرسا بودن دفتر‌ها و پشت میزنشینی جزو معایب کار در کافه‌هاست.
کافه با اشک و لبخند
کافه‌ها خیلی وقت است که پایشان به هنر هم باز شده است. جدای از اینکه برخی کافه ها جایی برای حضور هنرمندان شده است، می شود رد پای جدی آن را در هنرهای مختلف به‌ویژه شعر و داستان و سینما دید. مثلا در سینمای ایران فیلم های زیادی هستند که محوریت‌شان کافه بوده است مثل «کافه ترانزیت». اما در تعداد بیشتری از فیلم ها هم یک کافه به طور جدی در پیشبرد داستان نقش داشته است. جالب اینکه لوکیشن خیلی از این کافه ها قبل یا بعد از آن دقیقا شبیه به همان چیز ی بوده که در فیلم ارائه شده. مثلا در فیلم «پل چوبی»، کافه ای وجود دارد که صاحب آن فردی است معروف به دایی ناصر که اتفاقا امین بچه های محل است. کافه ای که کتلت هایش معروف است و حتی شعارش هم به نوعی در فیلم ذکر می شود:«عشق یعنی حالت خوب باشه!». در فیلم‌های دیگری مثل «صورتی»، «بیست»، «سن پطرزبورگ» و «اعتراض» هم از این دست کافه ها می بینیم.در شعر ما نیز کافه از زمان پیدایش جایگاه خاصی داشته است. و کافی است خودتان یک جستجوی ساده کنید تا به انبوهی از آنها برسید ولی اینجا برای‌تان یک دوبیتی از شاعر جوان کشورمان آرمین طاهری می‌آورم که میگوید:«چای گیجی وسط کافه دنیا بودم/ قند لبخند تو پیش همه محبوبم کرد/ دور کردند تو را تا که مرا سرد کنند/ تلخی بی‌کسی‌ام قهوه مرغوبم کرد».اما جدیدترین هنری که زلفش با کافه ها گره خورده است استنداپ کمدی است. قبل از اینکه ذهن‌تان برود سمت تلاش های جوکر برای خنداندن مخاطبینش در آن کافه ترسناک؛ توضیح بدهم که خیلی از جوان های طناز کشورمان هم این روزها در کافه های مختلف هنرشان را ارائه می‌دهند.
بافرهنگ باشیم
مادرگرامی همیشه می گوید هر چیزی شورش که دربیاید دیگر خوبی‌هایش هم دیده نمی‌شود. کافه‌نشینی هم با اینکه یک اجتماع محسوب می‌شود معایبی دارد:
۱.وقت تلف کردن توی کافه‌ها و مخدر بودن این دورهمی‌ها در درازمدت باعث می‌شود چشم باز کنید و ببینید وقت گذشته و عمرتان در کافه‌ها به باد رفته است.
۲. وقت از یک طرف و از طرف دیگر جیب بیچاره پدر که پای خورد و خوراک گران کافه‌ها به باد می‌رود.
حالا اگر قرار است در این مکان عمومی آدم مبادی آدابی باشیم لازم است برخی نکات را دقت کنیم. مثلا بعضی نکته‌ها اگرچه کوچک به نظر می‌رسند اما نباید آنها را در هر محیطی به ویژه کافی شاپ انجام دهید.
۱. هیچ وقت با صدای بلند خدمه کافه را صدا نزنید.
۲. اگر نوشیدنی‌تان تمام شده به مدت طولانی آن را مقابل‌تان نگذارید. از گارسن بخواهید فنجان یا لیوان را برداشته و در صورت تمایل نوشیدنی جدیدی برای‌تان بیاورد. اشغال کردن فنجان‌ها یا ظرف‌ها رفتار درستی نیست.
۳. از هدفون برای هر نوع شنیدن یا انتقال صدا در فضای کافی شاپ کمک بگیرید.
۴. اگر امکان استفاده از دو پریز برق را داشتید، فقط از یکی از آنها برای وسیله‌ای که ضرورتی برای استفاده از آن دارید استفاده کنید و پریز دیگر را حتما آزاد بگذارید.
۵. مثل هر مکان عمومی دیگری با صدای بلند صحبت نکنیم. چه با دوستانمان چه با تلفن همراه.
کافه آری یا نه!
اساسا یاد گرفته‌ایم هر پدیده‌ای را به آموخته‌های دینی‌مان عرضه کنیم و یک جتبه مراعات‌هایمان نگاه کردن به موضع دین در آن رابطه است. خب بد نیست بدانیم انجمن‌های گفت‌وگوی جمعی همواره در تاریخ بشر بوده‌اند و این انجمن‌ها در جامعه صدر اسلام هم وجود داشته است که به آن «نادی» می‌گفتند، البته چون این محل‌ها در زمان ظهور پیامبر اسلام(ص) محلی برای نقشه‌کشیدن علیه پیامبر شده بود، قرآن از نادی با بار معنایی منفی یاد میکند اما به هرحال چنین مکان‌هایی وجود داشته است. در ایران نیز از دوران صفویه قهوه‌خانه‌ها و چایخانه‌ها برای گفت‌وگوی جمعی شکل گرفتند، دکتر کاموس از تاریخ‌شناسان معاصر حتی معتقد است فرهنگ کافه‌نشینی از شرق به غرب رفته و دوباره به شکلی دیگر از غرب به شرق وارد شده است.اما اصلی‌ترین جایگاه این انجمن‌ها و تجمع‌ها بر می‌گردد به محتوای گفت‌وگویی که در آنها انجام می‌شده. به عبارتی خدا با تفریح و سرگرمی مشکل ندارد و اگر از جنس جمع شدن مومنان کنار هم باشد که توصیه‌اش هم می کند. منتها متاسفانه خیلی اوقات این کافه رفتن و آن تجمع، تبدیل می‌شود به فرصتی برای غیبت و صحبت‌های لغو که اینها ارزش آن موضوع را پایین می‌آورد. البته یک نکته دیگر هم بد نیست از ما بشنوید و خودتان درباره‌اش تصمیم بگیرید و آن هم اینکه اساسا خورد و خوراک یک مساله خیلی خیلی شخصی است. تصور اینکه تا دهان‌مان را باز می‌کنیم چندتا چشم غریبه ما را زیر نظر بگیرد از یک طرف و اینکه شاید خیلی‌ها در اطراف ما هزینه چیزی که ما برای خوردن تهیه کرده‌ایم ندارند و چه دل‌ها که از این طریق می‌شکند از سوی دیگر و خلاصه بردن یک امر به این میزان شخصی، در ملأ عام کلا جای فکر کردن دارد!
کافه، وسیله ا هدف؟!
اگر حوصله فکر کردن ندارید توصیه می‌کنم این بند آخر را نخوانید و بسپارید به اهلش. چون قرار است اینجا از یک حرف مهم رونمایی کنیم. در واقع قرار است اول از خودمان بپرسیم چرا می‌رویم کافه. و اگر هر جوابی مثل گذران وقت و سرگرم شدن و قرار کاری و هرچیزی که قبل از این هم به آن اشاره شد؛ در جواب این پرسش به ذهن‌مان رسید؛ باز این سوال ادامه دارد که هدف از آنها چیست. در واقع قرار است انبوهی از «چرا» ها جلوی روی‌مان تلمبار شود تا برسیم به آنچیزی که می‌شود اسمش را گذاشت هدف اصلی ما در زندگی.حالا فکرش را بکنید کسی را که هدف خاصی در زندگی‌اش ندارد. (دوستان اشاره می‌کنند که تصورش لازم نیست چون یکی در میان بین همین جوان‌ها و نوجوان‌های دور و برمان افرادی هستند که خیلی خودشان نمی‌دانند از این دنیا چه می‌خواهند!) کسی که هدف نداشته باشد وقتی چندتا چرا جلوی خودش ببیند تهش باید دست‌هایش را بالا بگیرد و بگوید مثلا کافه می‌روم که کافه رفته باشم. در حقیقت او ممکن است به این کافه رفتن جوری عادت کند که اصلا یادش برود کافه یک وسیله بود برای او که برسد به یک هدف. و اگر قرار باشد این رفتن به کافه او را از هدفش ذور کند؛ دیگر به آن ادامه نمی‌دهد. ولی متاسفانه خیلی از همین وسیله‌ها برای ما تبدیل شده‌اند به خود هدف.
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود