روایتی از امام رضا (ع) که انسان را یاد سردار سلیمانی می‌اندازد
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۹۶۵۴۵
انسان کریم انسانی است که در مراحل بالای عبودیت و تقوا قرار دارد و در روایات نشانه‌هایی برایش ذکر شده است. - اخبار فرهنگی -
حجت‌الاسلام محمدعلی معینیان، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم درباره اهمیت کرامت در سیره رضوی گفت: کرامت موضوعی است که در سرتاسر سیرۀ امام رضا علیه‌السلام دیده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: کرامت با اطاعت خداوند حاصل می‌شود؛ پس بزرگوارترین انسان، مطیع‌ترین آنها هستند و مطیع‌ترین آنها افرادی‌اند که به درجات عالی تقوا دست یابند و به تعبیری، با تقواترین‌ها، همان کریم‌ترها خواهند بود، لذا می‌فرماید «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ». چه کسانی با تقواترند؟ بدون تردید، در اوج اهل تقوا، حضرات معصومین علیهم‌السلام قرار دارند و به دنبال ایشان، شیعیان و خاصان ایشان، کریم‌ترین انسانها نزد خداوند متعال هستند. در زیارت جامعۀ کبیره در اوصاف ائمۀ معصومین علیهم السلام داریم «وَ أصُولُ الکَرَمِ»؛ یعنی آن بزرگواران ریشه و اصول کرم هستند. یا در فرازی داریم «عَادَتُكُمُ الْإِحْسَانُ وَ سَجِیَّتُكُمُ الْكَرَمُ»؛ یعنی عادت شما احسان و ذاتشان با کرامت و بزرگواری همراه است. اما سایر انسانها باید کرامتشان را حفظ کنند که راهش، عبودیت و تقواست. هرکه بر خلاف این مسیر گام بردارد، کرامت ذاتی‌اش را از دست می‌دهد؛ چرا که خداوند در قرآن اشاره دارد وقتی انسان از این مراتب فاصله بگیرد، «أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ»، یعنی از حیوان نازل‌تر و گمراه‌تر خواهد شد؛ پس نه تنها کرامت و بزرگی را از دست می‌دهد بلکه به مرحلۀ پستی و فرومایگی خواهد رسید تا حدی که از حیوان هم پست‌تر می‌شود. لذا وظیفه داریم این کرامت را در خودمان حفظ کنیم و با عبودیت و تقوا آن را ارتقاء دهیم.
معینیان با اشاره به اینکه انسان کریم انسانی است که در مراحل بالای عبودیت و تقوا قرار دارد و در روایات نشانه‌هایی برایش ذکر شده است، گفت: یکی از نشانه‌های آن، تسلط بر زبان است. انسان با کرامت به شدت از زبان خود محاظفت می‌کند تا به گناه آلوده نشود. همچنین انسان کریم به دیگران بسیار احسان و نیکی می‌کند و شرّ و بدی نسبت به دیگران روا نمی‌دارد. مورد بعدی اینکه از خطا و لغزش دیگران چشم‌پوشی می‌کند. اهل عفو و گذشت است و اهل انتقام و کینه‌توزی نیست. قبل از اینکه دیگران از او درخواست کنند، به شما عطا می‌کنند. نکته دیگر اینکه انسان باید کرامت دیگران را حفظ کند. در روایت داریم هرکه مؤمنی را تحقیر کند، یعنی کرامت او را زیر پا بگذارد و تحقیرش کند، به ذات الهی اهانت و با خداوند اعلام جنگ کرده است.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: امام رضا (ع) در روایتی فرمود «لَا یَتِمُّ عَقْلُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ حَتَّی تَکُونَ فِیهِ عَشْرُ خِصَالٍ»؛ یعنی عقل انسان کامل نمی‌شود مگر اینکه 10 خصلت در خود ایجاد کند. حضرت پس از آنکه 9 مورد را گفت، سپس فرمود: الْعَاشِرَةُ وَ مَا الْعَاشِرَةُ؛ دهمی، چه دهمی! این جمله نشان از تأکید امام بر این گزینه دارد. امام ادامه داد: لَا یَرَی أَحَداً إِلَّا قَالَ هُوَ خَیْرٌ مِنِّی وَ أَتْقَی؛ یعنی دهمین صفت این است که کسی را نبیند مگر اینکه بگوید او از من برتر و با تقواتر است. امام (ع) این موضوع را به صورت عام فرمود. این مسئله چگونه ممکن است؟ امام شرح می‌دهد: إِنَّمَا النَّاسُ رَجُلَانِ؛ انسانها دو گونه‌اند: عده‌ای خَیْرٌ مِنْهُ وَ أَتْقَی و عده‌ای رَجُلٌ شَرٌّ مِنْهُ وَ أَدْنَی. یعنی «گروهی هستند که از وی برتر و با تقواترند گروهی از وی بدتر و پست ترند.»
معینیان افزود: در شرایطی که فردی را پایین‌تر از خود می‌بینیم، چگونه او را برتر از خود بدانیم؟ امام فرمود وقتی فردی از گروه پایین‌تر و بدتر را مشاهده کند، با خود بگوید: شاید این شخص نیکی‌هایش پنهان باشد که برای وی بهتر است و خوبی‌های من آشکار است که برایم شر محسوب می‌شود. وقتی انسانِ بهتر و پاک‌تر از خویش را ببیند، در برابرش فروتنی کند تا به مقام وی برسد. حضرت فرمود اگر اینگونه عمل کردی، بی‌گمان خداوند به او کرامت بخشد و نیکی‌اش دلپذیرتر شود و یاد او نیک شود؛ در این شرایط سرور مردم دوران خود خواهد شد. فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ فَقَدْ عَلَا مَجْدُهُ وَ طَابَ خَیْرُهُ وَ حَسُنَ ذِکْرُهُ وَ سَادَ أَهْلَ زَمَانِه».
وی با اشاره به بزرگ‌منشی سردار شهید حاج قاسم گفت: وقتی این روایت را می‌خوانیم، ناخودآگاه ذهن انسان به سوی شهید حاج قاسم می‌رود. آن بزرگوار هم در مقام عبودیت و تقوا در اوج بود و هم این فرمایش امام را جامۀ عمل پوشاند. ایشان هیچ‌گاه با نگاه تحقیر به کسی نظر نکرد و با همه تواضع داشتند؛ نتیجۀ این امر، بزرگ شدن این شخصیت والامقام در جامعه و نزد خدا بود.
بررسی سیره علمی امام رضا (ع)/آثار محبت بدون معرفت مأمون نسبت به امام رضا(ع) چه بود؟برخی اسرار پذیرش "ولایتعهدی" از سوی امام رضا (ع) / نقش حضرت معصومه در تکمیل مأموریت برادرانتهایپیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: دهه کرامت امام رضا ع ۸ ۳۸ درصد ۳ ۴۵ درصد دهه کرامت امام رضا ع عبودیت و تقوا امام رضا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۹۶۵۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حُسن خلق و آثار و برکات آن در زندگی انسان ها
به گزارش قدس آنلاین، مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع «حسن و خلق و آثار و برکات آن در زندگی شخصی و اجتماعی انسان ها» پرداختند که متن آن بدین شرح است:
شخصی می گفت که اگر از شما پرسیدند که خدا را دوست داری چیزی نگویید. اگر بگویی دوستش دارم دروغ می‌گویی زیرا هیچ وقت عاشق در حق معشوق خود این خیانت را نمی کند و مخالفتش را انجام نمی‌دهد. اما ما گناه می کنیم و گناه نیز دشمنی با خداست اگر بگویی دوستش داری دروغ گفتی و اگر بگویی دوستش ندارم کافر شدی.
امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند: هرکس بگوید که خدا را دوست دارد و گناه انجام بدهد دروغ می گوید. محال است دوستی و مخالفت یک جا جمع گردد. کسی که دیگری را دوست دارد طبق میل معشوق خود عمل می کند.
امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند: چند چیز است که اگر انسان انجام بدهد محبتش به خدا زیاد می شود. اول؛ حسن خلق داشتن و دوم مدارا کردن با انسان ها.
خَلق صورت ظاهری است. روایات بسیاری داریم که هنگام ظاهر شدن در جامعه مرتب و آراسته ظاهر شوید.
خُلق صفات باطنی است. خُلق موجود روحانی باطنی است، صفت خوش خُلقی یک صفت باطنی در وجود انسان ایجاد می‌کند که مطلوب و مورد رضایت خداست. هر کسی هم صفات نیک و هم صفات ناپسند و رذیله در وجودش دارد که اگر صفات نیک غلبه کند صورت برزخی شخص زیبا می شود و برعکس این مسئله هم صادق است.
امام سجاد علیه السلام در مسجد الحرام بودند کسی از محبان ایشان نزد او آمد و پرسید یا بن رسول الله این همه افراد که در مسجد هستند و مشغول نماز و قرآن خواندن هستند چون شما را قبول ندارند جهنمی هستند؟ حضرت چشم برزخی فرد را باز کرد و گفت حال نگاه کن، آن وقت همه را با چهره حیوانی دید و حضرت فرمود همه اینها ظاهرشان آن است که تو می بینی باطن و اعمالشان حالات حیوانی آن هاست.
انسان اخلاقش را با خدا و ائمه و جامعه و خانواده و همسر درست کند تا صورت باطنی اش نیز درست شود. صورت باطنی انسان برای خودش قابل فهم نیست، آنهایی که می بینند می‌دانند باطن انسان چگونه هست.
در کتاب کافی، امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: کسی که خوش خُلق و حق شناس است متکبر نیست و این شخص ایمانش کافی است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «اِنَّ صاحِبَ الْخُلْقِ الْحَسَنِ لَهُ مِثْلُ اَجْرِ الصّائِمِ الْقائِمِ».دارنده حسن خلق پاداشی همچون روزه دار شب زنده دار دارد.
امام صادق (ع) می فرمایند: «اَلْبِرُّ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدِّیارَ وَ یَزیدانِ فِیالاعْمارِ».نیکوکاری و حسن خلق، خانه ها را آباد می کند و عمرها را افزایش می دهد.
پیامبر (ص) می فرمایند:« أَکْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِیَ الْجَنَّةَ تَقْوَی اللَّهِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ». بیشترین چیزی که امت من را به بهشت می‌برد، تقوا و حسن خلق است.
از صفات بارز اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام حُسن خُلق است، این بزرگواران گذشت داشتند و کسی را به اشتباه بزرگ و کوچک مواخذه نمی کردند. مدارا با افرادی که اخلاق خوبی ندارند هنر است. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «مُداراةُ النّاسِ نِصفُ الإیمانِ». مدارا کردن با مردم نصف ایمان است.
مدارس شهرستان مهر فردا غیرحضوری است