به نقل از «پارس فوتبال»

معمای بزرگ در مورد ستاره فرانسوی

تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۹۹۴۶۹

خبرورزشی – هر چند که پل پوگبا در بازی دوم فرانسه مقابل مجارستان مثل بازی با آلمان نبود اما همچنان عملکرد او با این سوال منتقدان همراه است: پل پوگبا در لباس آبی تیم ملی بهتر از زمانی است که لباس قرمز منچستریونایتد را بر تن دارد.

این هافبک آبی‌پوشان فرانسه در حالی یکی از ستارگان مدافع عنوان قهرمانی در مسابقات قهرمانی یورو ۲۰۲۰ محسوب می‌شود که در منچستر یونایتد برای یافتن جایگاهی در این تیم و نشان دادن شایستگی خود به همان میزان که از آن یاد می‌شود، بسیار تلاش کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان پاسخ‌های متعددی برای این معما وجود دارد. در مرحله اول، موضوع جایگاه مطرح است. دیدیه دشان سرمربی خروس‌ها از سازماندهی میانه زمین تیمش به گونه‌ای که بتواند از حداکثر توان پوگبا بهره مند شود، هیچ اضطرابی ندارد. این بازیکن خود نیز به این نکته اشاره کرده که در تیم ملی فرانسه از آزادی عمل بیشتری برخوردار است. صرف‌نظر از توانمندی و استحقاق وی، قرار گرفتن او در موثرترین جایگاه تیم، به فاکتور دیگری بستگی دارد که همان مناسب‌تر بودن جایگاه وی در تیم فرانسه است.

پوگبا پشت سر برونو فرناندس

با توجه به آنکه سولشائر، غالبا از پوگبا در پست هافبک دفاعی به همراه اسکات مک‌تامینی یا فرد استفاده می‌کند، پوگبا از مجوز پیشروی برخوردار است ولی وظایف دفاعی مهمی را نیز بر عهده دارد. برونو فرناندس به عنوان بازیکن شماره ۱۰، هافبکی است که از آزادی حرکت در تمام زمین برخوردار است. با این وجود، پوگبا در تیم فرانسه از نقش تهاجمی بیشتری برخوردار است. انگولو کانته در فرانسه نقش پوششی داشته و این امکان را در اختیار آدرین رابیو و پوگبا قرار می‌دهد تا به جلو و عقب زمین حرکت نمایند. این شرایط برای پوگبا مناسب است. پوگبا در منچستر یونایتد از وجود چنین سطحی از بازیکنان در میانه زمین برخوردار نیست چون مک‌تامینی از نظر تاکتیکی و توانمندی با کانته قابل مقایسه نیست. این عوامل باعث شده پوگبا تواند تمام توانمندی‌های خود را در منچستریونایتد آشکار کند. بنابراین ما شاهد همان پوگبای تیم ملی فرانسه در تیم باشگاهی وی نیستیم.

تردیدهای ادامه‌دار

توانایی‌های پوگبا در مقایسه با قیمت او در منچستریونایتد باز هم به چالش کشیده شده است. پوگبا در فصل گذشته در ۴۲ بازی ، ۶ گل برای منچستر یونایتد به ثمر رسانده و در ۹ گل دیگر نیز سهیم بوده است. او در کل حضور خود در فرانسه (۸۱ بازی) ، ۱۰ گل را به ثمر رسانده و در ۸ گل نیز سهم داشته است. آمار کمی فریب دهنده است چون در یک نگاه اجمالی به نظر نمی‌رسد که پوگبا در تیم ملی خیلی موثرتر از تیم شیاطین‌سرخ باشد. به نظر می‌رسد این موضوع در تفسیرهای ارائه شده در رسانه های گروهی با اغراق و مبالغه‌گویی همراه شده است. پوگبا از عملکرد بهتری در تیم ملی فرانسه برخوردار است ولی این تفاوت آنچنان چشمگیر نیست و البته دلایل مشخصی هم دارد.

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: پل پوگبا منچستریونایتد تیم ملی فرانسه اوله گنار سولشائر پل پوگبا تیم ملی فرانسه منچستریونایتد تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۹۹۴۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توپ گوستاو؛ بزرگ ترین قطعه توپخانه تاریخ به وزن ۱,۴۹۰ تن با گلوله های ۷.۵ تنی (+عکس)

زمانی نازی ها بزرگترین توپ جهان را ساختند که ۱,۴۹۰ تن وزن داشت و گلوله هایی به طول بیش از ۳.۶ متر را شلیک می کرد تا فرانسه را ویران کنند. توپ ریلی Schwerer Gustav که آلمانی ها آن را «سلاح معجزه آسا» می نامیدند، بزرگترین آتشبار توپخانه ای بود که در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد.

به گزارش روزیاتو، از روی زمین این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.

توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها.

این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.

هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.

در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند.

طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.

توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد.

سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.

زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.

کانال عصر ایران در تلگرام