به نقل از «فارس»

رضاییان: «سیم آخر» سخت ترین برنامه رشیدپور بود/«کتاب باز» هدیه تولد پدرم است

تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۲۶۶۸۴

خبرگزاری فارس-گروه رادیو و تلویزیون: همیشه برنامه ها و مسابقه های تلویزیونی از درصد بالایی مخاطب برخوردارند. مخاطبانی که بیشتر به دنبال هیجان هستند و دوست دارند برنامه یا مسابقه ای را تماشا کنند که هیجان در آنها حرف اول را می زند.

مسابقه سیم آخر یکی از همین مسابقه ها است که از شبکه سه سیما پخش شد. مسابقه ای با اجرای رضا رشیدپور که کپی یک مسابقه خارجی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

سیم آخر که در جای خود پربیننده ترین مسابقه تلویزیونی نیز شناخته شده بود، پخش آن هفته گذشته به پایان رسید البته طبق گفته مجری در همین قسمت بزودی قرار است با فصل بعدی برنامه به شبکه سه برگردند.

محمدرضا رضاییان تهیه کننده و کارگردان مسابقه سیم آخر و تهیه کننده و کارگردان برنامه کتاب نیز هست. با اینکه فضای کلی این دو اثر با یکدیگر کاملا متفاوت است اما هر دو از فیلتر یک کارگردان می گذرد.

با رضاییان درباره جزئیات سیم آخر و کتاب باز و فصل جدید این دو برنامه گفت و گو کردیم.

** درباره تغییرات برنامه در آخرین فصلی که پخش شد می فرمایید.
 
ساختار برنامه رقابت بین دو گروه شرکت کننده بود و قبلتر از این یک گروه سه نفره داشتیم که در مسابقه شرکت می کردند و رقابتی بین شان نبود اما الان دو گروه با هم رقابت می کنند و فضا جدیدتر شده است.

 

** در ایام نوروز شما از حضور هنرمندان هم استفاده کرده بودید؟ 
 
بله هنرمندان و ورزشکاران به برنامه آمدند و در مسابقه شرکت کردند.

** چرا چهره ها را به برنامه آوردید؟
 
برای گرم کردن برنامه و اینکه با مردم چالشی روی سوال ها داشته باشند. خیلی تفکیکی قائل نمی شویم برای اینکه آنها هم در مسابقه شرکت کنند. طبیعتا حضور چهره ها برای مخاطبین تلویزیونی جذاب است و ما هم به همین خاطر از آنها بهره بردیم.

** در مورد برنامه های تلویزیونی و بالاخص مسابقه ها نکته وجود دارد و آنهم اینکه مجری ها هویت آن برنامه هستند. الان رضا رشیدپور هویت برنامه شما است؟ 
 
طبیعتا محور برنامه در تمام برنامه های تلویزیونی مجری برنامه است و هر مجری ای در هر ژانری یک هویت به برنامه می دهد. اگر همین سیم آخر را مجریان دیگری اجرا می کردند برنامه یک اتمسفری داشت و یک هویت دیگری پیدا می کرد. ممکن است یک مجری رسمی تری برنامه را اجرا کند و توانش در رسمی تر برگزار کردن یک برنامه تاک شو و مسابقه باشد و مجری دیگر بتواند صمیمی تر و فضای شادتر برنامه را اجرا کند که این باعث می شود هر برنامه ای هویت خاص خودش را با مجری های مختلف پیدا کند.

 

 
** یعنی آقای رشیدپور هیجان لازم را به برنامه شما آورده است؟

بله به نظرم آورده است. صحبتی که با رشیدپور داشتم گفتند که این سخت ترین برنامه ای است که تا به حال اجرا کردم به خاطر اینکه برنامه از پیش تعیین شده نیست و یک سری اتفاق ها در لحظه می افتد و مجری باید این قابلیت را داشته باشد که انعطاف در برنامه بوجود بیاورد. حتما ممکن است یک گروهی سر حال تر باشند و گروهی شوخ تر باشند و یک سری گروه ها به آن میزان فعال نباشند. اینجا مجری باید این قابلیت را داشته باشد که بتواند اینها را جبران کند.

آقای رشیدپور برنامه را خیلی بالاتر از حد استانداردی که می توانست داشته باشد دارد اجرا می کند.
 
** تا الان بازخوردها چطور بوده و از تغییراتی که در برنامه داشتید راضی بودید؟ در ادامه هم تغییراتی خواهید داشت؟

من که راضی هستم. تغییرات ما از برنامه نوروز شروع شد و قرار است ادامه داشته باشد.

 

 
** طراحی سوال های مسابقه چقدر نیاز مخاطب به دانستن اطلاعات را افزایش می دهد؟

در جلسه هایی که پیش از شروع این برنامه با مدیران شبکه داشتیم این برایمان مهم بود که برنامه وجه آگاهی بخشی داشته باشد. نمونه های خارجی این مسابقه که سیم آخر کپی آن مسابقه ها است را دیدیم. طبق فرهنگی که در جوامع آنها وجود دارد خیلی از مسائل هست که ما به مرزش هم نزدیک نمی شویم. یعنی سوال ها و شوخی ها صرفا سرگرمی است و حالا شاید سرگرمی محترمانه باشد.

 

تاکید آقای فروغی این بود که سوال ها حتما آورده ای برای مخاطب داشته باشد. گروه محتوایی که داریم تجربه کار رسانه ای دارند و به ما کمک کردند.

** بعد از شیوع کرونا دیگر تماشاچی نداشتید؟

متاسفانه نه. سه چهار قسمت اول برنامه را که با حضور تماشاچی ها ضبط کردیم به پیک کرونا خوردیم که روزانه 500 نفر کشته داشتیم و همین خیلی نگران کننده بود. به همین خاطر هم برای رعایت سلامت تماشاچی هایی که قرار بود به استودیو بیایند و هم برای سلامتی عوامل خودمان که تعدادشان هم کم نیست،‌تصمیم گرفتیم از یک جایی به بعد از تصاویر آرشیوی برای عکس العمل های تماشاچی ها استفاده کنیم. حتی در بازه های زمانی که مسابقه برگزار نمی شد ما عزیزانی را برگزار کردیم و آمدند و از آنها ری اکشن گرفتیم.

**  در تدوین خوب در آمد؟

بله همان حال و هوای واقعی در آمد و این را از نظر مردم می گویم.

** این برنامه کپی یک برنامه معروف خارجی است. درست است؟

بله موافقم. ما از همان تیزر اولی که پخش کردیم گفتیم که این مسابقه یک مسابقه جهانی است. در همه قسمت ها هم آقای رشیدپور تاکید کردند و از مصاحبه اولی که من درباره برنامه انجام دادم گفتم که این مسابقه جهانی است و خیلی عجیب و غریب نیست و الان در برنامه های مختلفی که داریم این اتفاق دارد می افتد. ما در این مرحله برایمان مهم بود که خلا پروداکشن و جذابیت را پوشش دهیم که شاید این اتفاق افتاده باشد.

** شما برنامه کتاب باز را هم دارید که برنامه موفقی است و به نسبت این برنامه در فضای متفاوت تری است. درباره این تغییر فضا برایمان می فرمائید که سلیقه خودتان بیشتر به آن سمت است یا مسابقه را بیشتر دوست دارید؟

من رسانه و تعامل با مخاطب را دوست دارم. هر کدام از این برنامه ها یک جنسی از مخاطب را به سمت تلویزیون می آورد. معلوم است که من کتاب باز را خیلی خیلی دوست دارم. آنجا یک کار انجام می شود و یک سطحی از تاثیر را دارد و در اینجا یک کار دیگر و سطح تاثیر دیگر. کتاب باز فرهنگ سازی می کند و اینجا در کنار سرگرمی و یا به بهانه آن یک جور دیگری به مخاطب اطلاع رسانی می کند. خیلی دوست دارم که همه مخاطبان کتاب باز، این مسابقه سیم آخر را هم تماشا کنند اگر برایشان قابل استفاده است. همانقدر هم دوست دارم همه مخاطبان تلویزیون کتاب باز را هم تماشا کنند. کتاب باز سراغ یک عطش پنهانی رفته و همه آدم ها نیاز به یادگیری و مطالعه را دارند و ممکن است خودشان این را حس نکنند.

فکر می کنم در این پنح سالی که از عمر کتاب باز گذشت آدم ها پیدایش کردند و چه آنهایی که تماشایش کردند و چه آنهایی که در معرضش قرار گرفتند ممکن است یک دوستی کتابی را به کسی که کتاب باز را ندیده هدیه داده شود و آن کتاب به واسطه کتاب باز به نفر قبلی منتقل شده باشد. این یعنی کتاب باز دارد کارش را می کند. ما بازخوردهای خوبی از این اتفاق داشتیم و از همان ابتدا سعی کردیم به مطالعه انسان از کودکی تا کهنسالی فکر کنیم. از کارشناسانی که به برنامه می آیند و مهمان هایی که با رده های سنی مختلفی به برنامه می آیند. حالا هر چه بگویم قربان صدقه کتاب باز رفتن است که در هر حال من قربان صدقه این برنامه می روم.
 
** چرا این برنامه را خیلی دوست دارید؟

چون خیلی دوست داشتنی است. پدرم سی سال است که در فضای فرهنگی کشور بودند و در انتشارات مدرسه کار می کردند و از کتاب درسی رساندن دست بچه ها را تجربه کردند و من کنارشان کتاب فروشی کردم و لوازم تحریر فروختم.

** یک جورهایی با این فضا عجین بودید؟

شاید. حداقلش این بوده که با حضور پدرم همیشه خانه مان بوی کاغذ می داده و از این بابت خیلی خوشحال بودم. یادم هست یک روز تولد پدرم بود و خواهر و برادرهایم هر کدام یک هدیه برای ایشان خریده بودند به پدر گفتم بچه که بودم به من می گفتید اگر در پایان سال معدلت 20 شد جایزه خیلی خوبی به تو می دهم. هر سال جایزه من دو پلاستیک خیلی بزرگ کتاب بود و یک فروشگاه کتاب خیلی وسیع که ساعت ها لا به لای قفسه های کتاب ها می چرخیدم و کل تابستان من به واسطه این هدیه پدرم می گذشت.
آن شب تولد پدرم به ایشان گفتم ظاهرا الان کتاب باز برنامه موفقی شده است و خیلی ها از وجود این برنامه خوشحالند و خیلی ها از آن استفاده می کنند. من کتاب باز را برای شما ساختم و هدیه امشب من به شما این برنامه است. این یک حس پدر و پسری خوبی بوجود می آورد که بهانه اش کتاب باز است و معلوم است که برایم خوشایند است.
از سویی من کتاب باز را سوای اینکه برای پدرم می سازم برای دختر سه ساله ام خورشید هم می سازم. امیدم این است که دوستانی در آینده داشته باشد که همه کتاب خوان هستند و چقدر خوب است دوست آینده خورشید به واسطه دیدن کتاب باز توسط پدر و مادرش کتاب خوان شده باشد. اگر یک روزی این اتفاق بیفتد من خیلی آدم خوشبختی هستم.
 
** دخترتان الان مخاطب برنامه است؟

بله دخترم خورشید برنامه را می بیند و کتاب خانه اش از کتاب خانه شخصی من و مادرش بزرگتر است.
 
** آیا کتاب باز هم قرار است ادامه داشته باشد؟

امیدوارم که این برنامه ادامه داشته باشد. با صحبت هایی که کردیم صحبت فصل بعدی هم هست. اساسا کتاب باز می تواند تا زمانی که رسانه هست باشد و امیدوارم ما هم این توفیق را داشته باشیم.
 
** تغییر یا ایده جدیدی برای ادامه این برنامه دارید یا فکر می کنید با همان سبک و سیاق موفق تر است؟
 
حتما باید گفت و گو ها ادامه داشته باشد چون اصلا آرزوی ما این است که مردم بیشتر کتاب بخوانند و بیشتر با هم گفت و گو کنند. طبیعتا تماشای گفت و گوهای خوب خودش یک ایده و یک زمینه برای گفت و گو کردن مردم است این برنامه تنوع مهمان دارد از اقشار مختلف و سنین مختلف. اینکه سروش صحت با یک پسربچه 9 ساله به گفت و گو می نشیند و می تواند هم کلام باشد به خاطر کتاب هایی است که خوانده است.
 
پس به نظرم گفت و گوها ادامه پیدا می کند و کارشناسانمان خیلی خوب است و مردم خیلی دوست دارند. از پادکست هایمان هم در این یکساله استقبال خوبی شد.

** در این چند ساله که از پخش کتاب باز می گذرد چقدر بازخوردهایی داشتید از سمت مردمی که گفتند ما بعد از دیدن این برنامه به میزان مطالعه مان افزوده شده است؟

خیلی زیاد. ما صفحه اینستاگرام برنامه مان صفحه پویایی است و مخاطبان قابل توجهی دارد. حتی از کشورهای مختلف که ایرانیان مقیم دارد برنامه را با درصد قابل توجهی پیگیری می کنند و تعداد زیادی کامنت برایمان می آید و بازخوردهای متعددی داریم و مخاطبین ما هم خیلی بی رحم هستند و اصلا اجازه خطا به ما نمی دهند و صاحب برنامه هستند و حق هم دارند. و این خوشبختی ما است که چنین مخاطبینی داریم.
 
** تا به حال به تغییر مجری فکر کردید؟

نیازی نیست و به آن فکر هم نمی کنیم.
 
** پرتماشاگرترین و جذاب ترین کارشناسی که به برنامه شما می آید چه کسی است؟

آقای رشید کاکاوند، مجتبی شکوری، اردشیر رستمی،‌احسان عبدی پور. هر کدام بسته به نیاز مخاطب در جای خود بهترین هستند.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: برنامه کتاب باز مسابقه سیم آخر شبکه سه رضا رشیدپور ادامه داشته کتاب باز برنامه ها دوست دارم خیلی دوست مسابقه ها گفت و گو سیم آخر سوال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۲۶۶۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شوخی گلزار با خانواده‌ها در برنامه تلویزیونی

به گزارش همشهری آنلاین، جدیدترین مسابقه تلویزیون که این روزها حسابی نامش بر سر زبان‌ها افتاده است، پانتولیگ با اجرای محمدرضا گلزار، بازیگر و خواننده نام آشنای سینماست، گلزار چندی پیش هم با مسابقه «برنده باش» در شبکه سه سیما به عنوان مجری حضور داشته است.

«پانتولیگ» مسابقه‌ای با تمرکز روی پانتومیم است اما کل آن محدود به بازی پانتومیم نمی‌شود. دو گروه چهار نفره مقابل هم قرار می‌گیرند تا هم چالش‌هایی متنوع در ارتباط با پانتومیم را از سر بگذرانند و هم به سؤالات اطلاعات‌عمومی پاسخ دهند. در واقع عوامل مسابقه سعی کرده‌اند علاوه بر جلب توجه علاقه‌مندان به پانتومیم، دوستداران مسابقات اطلاعات‌عمومی را هم با خود همراه کنند و از این طریق، رقابت را با هیجان بیشتری پیش ببرند. نکته قابل توجه اینکه شرکت کنندگان مسابقه از میان افرادی انتخاب شده‌اند که سال‌ها به‌طور مستمر پانتومیم اجرا کرده‌اند و یک جورهایی حرفه‌ای این رقابتند و از طرف دیگر اطلاعات عمومی خوبی هم دارند.

یکی از ویژگی‌های مسابقه «پانتولیگ» ریتم بسیار خوب آن بود که البته اجرای به اندازه گلزار به حفظ این ریتم حسابی کمک کرده بود. شاید حضورِ گلزار و اجرایِ او در مسابقه «برنده باش» خیلی کمک کرده او اینجا در مقامِ یک مجری اتوکشیده وارد نشود. با شرکت‌کنندگان لحظاتی شوخی می‌کند تا مخاطبان با تماشای یک مسابقه سرگرم‌کننده، از طنازی او هم بهره ببرند.

بعضی اوقات روش کمک کردنش به شرکت‌کننده‌ها برای رسیدن به جواب درست هم موقعیتی بامزه ایجاد می‌کرد. البته در «برنده‌باش» موقعیت برای شوخ‌طبعی و گپ و گفت با مخاطبان بیشتر فراهم بود. چون هم مسابقه طولانی‌تر بود، هم حضور تماشاگران بیشتر احساس می‌شد و هم در بخش‌هایی باید با خانواده و دوستان شرکت‌کننده‌ها تماس می‌گرفت و این مسئله هم به ایجاد موقعیت‌های مختلف کمک می‌کرد. در «پانتولیگ» به دلیل متمایز بودن شیوه مسابقه، گلزار هم سعی کرده است اجرایی متفاوت داشته باشد.

اما شاید مهم‌ترین نقطه قوت این مسابقه دور کردن مخاطب از فضای سرد مجازی است. تلویزیونی که سال‌ها عضوی از خانواده تک تک ما ایرانی‌ها بود و با تولید برنامه‌های گوناگون اثربخشی بسیار زیادی داشت، امروز با وجود شبکه‌های متعدد دیگر این تأثیرگذاری را ندارد، چون روزگاری تلویزیون مسابقات و سرگرمی‌هایی تولید می‌کرد که افراد علاقمند را پای آن می‌نشاند، مانند «مسابقه هفته» که علاوه بر این که در زمان خود جزو پرمخاطب‌ترین برنامه‌های سیما بود، همچنان وقتی بخش‌هایی از آن در شبکه مجازی منتشر می‌شود، بازخوردهای مثبت بسیاری از آن می‌توان دریافت کرد.

حتی پانتومیم و آموزش آن به قدری اهمیت داشت که در برنامه‌های تلویزیونی کودک و نوجوان با همان اندک شبکه‌های موجود نیز یا به نمایش در می‌آمد و یا آموزش داده می‌شد و علیرضا خمسه سردمدار این آموزش‌ها بود. اما رفته رفته اجرای پانتومیم جایگاه خود را از دست داد و برنامه‌های تلویزیونی کمتری به آن اختصاص پیدا کرد. هرچند که در تئاتر همچنان جسته و گریخته به آن نیم نگاهی می‌شود، اما در تلویزیون دیگر این جایگاه وجود ندارد. شاید به این خاطر که نسل امروز با نسل دیروز متفاوت است. نسل امروز غرق در فضای مجازی و بازی‌های رایانه‌ای است و دیگر جایی برای پانتومیم و اجراهایی از این دست برایش باقی نمانده است.

همین ورود به فضای مجازی به نوعی بی‌تحرکی و عدم همبستگی خانوادگی و دور شدن از اجتماع را با خود به همراه آورده است و نسل امروز را متفاوت از نسل دیروز منزوی و گوشه‌گیر کرده است. در دنیای نسل امروز همه چیز پشت گوشی‌ها و رایانه‌ها پنهان شده است، حتی دوستی‌ها و رفاقت‌ها.

آدم‌های امروز دیگر مانند گذشته اهل چهره به چهره صحبت کردن نیستند و بیشتر ترجیحشان این است که بتوانند از راه دور و در همان فضای مجازی صحبت کنند. امروز دیگر جای شور و نشاط گروهی که در میان نوجوانان دیروز وجود داشت، برای نوجوانان و جوانان امروز وجود ندارد.

از همین سو به نظر می‌رسد جای تولید برنامه‌هایی که بتوانند با نگاه امروز جوان و نوجوان را با خود همراه کنند خالی است. اما شبکه سه سیما که از گذشته شعار جوانی را با خود حمل می‌کند، در این میان دست به یک اقدام تازه زد و با تولید برنامه «پانتولیگ» هم شورو نشاط را به دل برنامه‌های تلویزیونی آورد و هم هنر تا حدی فراموش شده پانتومیم را در قالب بازی و سرگرمی احیا کرد.

در این برنامه اعضای گروه می‌توانند با هم خانواده باشند یا رفیق، فرقی ندارد مهم این است که با اجرای پانتومیم به شناخت از هم دست پیدا می‌کنند و علاوه بر سرگرمی و نشاط، دست به مطالعه می‌زنند و از لاک تنهایی خود خارج می‌شوند تا در دنیای واقعی و بازی بتوانند برای ساعاتی از فضای سرد و یخ زده مجازی دور باشند.

اقدامی که تلویزیون باید خیلی زودتر از اینها دست به کار می‌شد و انجام می‌داد. تولید برنامه‌هایی همچون «پانتولیگ» می‌تواند این کار را انجام دهد و بازی و سرگرمی را از قاب تلویزیون به دل خانواده‌ها بیاورد.

حال باید دید در ادامه این برنامه به کجا می‌رسد؟ آیا قرار است ورود تلویزیون به فصل جدیدی از مسابقه‌سازی همچون گذشته در سایه استعدادیابی صرف همچون گذشته باشد یا مثلِ «معرکه‌ها» و «پانتولیگ‌ها» خانواده‌ها را هم دعوت به سرگرمی و بازی در منزل کند. در واقع برخی از بازی‌ها و سرگرمی‌هایی که تلویزیون می‌تواند ایجاد کند مخاطب را از آن خمودگی‌های ناشی از فعالیتِ صرف در فضای‌مجازی به سمتِ شادابی سرگرمی با خانواده سوق می‌دهد.

باید منتظر ماند و دید که نهایتاً محمدرضا گلزار از اجرای تلویزیونی چه نمره‌ای می‌گیرد؟ در این میدان هم می‌تواند مخاطب را به سینماها بیاورد و اصطلاحاً مردِ اول گیشه باشد. این روزها تلویزیون به مخاطب نیاز دارد تا آن عقبه طلایی سریال‌ها و برنامه‌های خیابان‌خلوت‌کن را برگرداند. اتفاقی که امروز به زعمِ مدیران تلویزیون به یک رویا و آرزو تبدیل شده است.

وقتی محمدرضا گلزار تاریخ دقیق ازدواجش را نمی‌داند! | ببینید

کد خبر 846540 منبع: تسنیم برچسب‌ها تلویزیون مجری خبر مهم تلویزیون - برنامه تلویزیونی بازیگران سینما و تلویزیون ایران محمدرضا گلزار