اکران برای تولیدکنندگان بسیاری از فیلم‌های پشت اکران اهمیت ندارد/ فرهنگ حوزه فعالیت‌های تصنعی با کت و شلوار نیست
تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۳۲۸۳۱
مدیر سینما ازادی گفت: در هیچ دوره‌ای به اندازه دوره هشت ساله آقای روحانی با این حجم از مشکل در صنعت سینما روبرو نبوده‌ایم. در این دوره تنها با مجموعه‌ای از قوانین غیراصولی در حوزه پروانه ساخت و نمایش روبروایم که هنرمند را به سمت ابتذال و تولید کار‌های سطحی سوق می‌دهد.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- نرگس مهراجی؛ فرهنگ؛ همان نردبانی که نامزدها در روزهای منتهی به انتخابات، خوب بلدند از آن بالا بروند، اما پس آن که بساط صندوق‌های رای برچیده شد همه چیز به فراموشی سپرده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حرکت جریان سینمای کشور به وسیله پول‌های بادآورده دولتی و خصوصی به چه موضوعی بر می‌گردد و مشکل از کجاست؟
این موضوع در درجه اول نتیجه انفعال حاکمیت و سپس دولت به طور ویژه در برابر سیاست‌گذاری‌هاست. در هیچ دوره‌ای به اندازه دوره هشت ساله آقای روحانی با این حجم از مشکل در صنعت سینما روبرو نبوده‌ایم. در این دوره، دولت به طور کلی نقش تصدی‌گری خود را کنار گذاشته و اساسا نظارتی بر روی منابع مالی وجود نداشته است. می‌توان گفت تنها با مجموعه‌ای از قوانین غیراصولی در حوزه پروانه ساخت و نمایش روبروایم که هنرمند را به سمت ابتذال و تولید کار‌های سطحی سوق می‌دهد به گونه‌ای که ابتذال به راحتی از این فیلتر‌ها عبور می‌کند، اما حرف جدی و ایده‌های ناب و خلاقانه که پشت آن‌ها تفکر است حذف می‌شوند.
حالت مطلوب دخالت دولت در عرصه فرهنگ و هنر به ویژه باید چگونه باشد؟
انتظار داریم دولت به عنوان ناظر و تسهیل‌گر ورود جوانان و ایده‌های خلاقانه و ناب در حوزه سینما عمل کند و از ورود پول‌های کثیف به چرخه تولیدات سینما جلوگیری کند، اجازه ندهد آثاری در تناقض با منافع ملی تولید شود. اما از این موضوع نباید تفسیر محدود کننده ارائه شود بلکه دولت باید با یک نگاه عام، صنوف را نیز در امر نظارت دخیل کند. در دوره کرونا، سینما، تئاتر و موسیقی کاملا مشخص است که با چه وضعی مواجه شدند تنها VODها این فرصت را فراهم کرد که برخی به فعالیت ادامه بدهند، اما سالن به عنوان زیرساخت صنعت سینما متضرر اصلی است.
ما در حاضر با مردمی مواجهیم که فیلم تماشا می‌کنند، اما سینما نمی‌آیند.
بخشی از این ماجرا به خاطر کرونا طبیعی است، اما از طرفی دیگر دلیلی ندارد مردم به سینما بیایند به تماشای آثار ضعیف بنشینند. وقتی آثار باکیفیتی روی پرده سینما نمایش داده نمی‌شود چرا مخاطب باید برای سینما رفتن وقت و هزینه صرف کند؟ سالن‌های سینما به عنوان زیرساخت اصلی این صنعت، متضرر اصلی در این دوران بوده‌اند و ما برای بازگشت مخاطب به سالن‌های سینما حداقل به ۲۰ تولید سینمایی جدی و فاخر در سال نیاز داریم.
در حال حاضر تولیدات سینمایی زیادی داریم که قبل از سال ۹۸ ساخته شده، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا هنوز اکران نشده‌اند. تکلیف این تولیدات چه می‌شود؟
اکران برای تولیدکنندگان تعداد بسیاری از این فیلم‌ها موضوعیتی ندارد و سود خود را از جریان تولید کسب کرده‌اند. در صورت بازگشایی سالن‌های سینما و پایان پاندمی کرونا به فیلم‌های بدون مخاطب، سالن اختصاص نخواهیم داد و تنها پذیرای تولیدات باکیفیت خواهیم بود.
در طی این دوسالی که از شیوع ویروس کرونا می‌گذرد وعده‌هایی در خصوص بهبود وضعیت سینما‌ها داده شد. تا چه میزان به این وعده‌ها از سوی دولت عمل شد؟
این وعده‌ها تاکنون مکرر به تعویق افتاده و حتی وام درنظر گرفته‌شده به تمامی سینما‌ها تخصیص نیافته است. به این صورت که به برخی از سینما‌ها داده شد، اما به برخی دیگر داده نشد. اساسا بسیاری از بدیهیات در زمینه صنعت سینما به درستی تفهیم نشده همانگونه که در علم اقتصاد کشور، اصول اولیه علم کشورداری و اقتصاد لگدمال شده است. به همین خاطر بسیاری از سیاست‌گذاران هنوز در نیافته‌اند که سالن‌ها زیر ساخت و شکل‌دهنده صنعت سینما هستند. حتی سریال‌سازی هم تابعی از نمایش فیلم در سالن‌های سینما است. با این وجود اجازه ارائه نطرات کارشناسی شده نیز داده نمی‌شود خصوصا اگر جوان باشد. این موضوع هم در بخش دولتی و هم خصوصی وجود دارد.
برگردیم به روندی که سینما طی سال‌های بعد از انقلاب طی کرد؛ در برخی سال‌ها مثل دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی به نظر می‌رسید فرهنگ و هنر نسبتا در فضای بهتری نفس می‌کشد. در آن دوره اوضاع سینما چگونه بود؟
به طور کلی در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی، سینما حال و روز بهتری داشت. هرچند ممکن است از موضع سیاسی با سیاست‌های دوره آقای خاتمی مخالف باشم، ولی در مجموع در حوزه فرهنگ اتفاقات خوبی رخ داد؛ در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد نیز رویداد‌های مثبتی در راستای فرهنگ قابل ذکر است.
اما وقتی به شرایط کنونی و آنچه که فرهنگ در این سال‌های اخیر از سر گذارنده نگاه می‌کنیم به هیچ حرکت مطلوبی که مولد آن دولت باشد نمی‌رسیم. حتی وزیران ارشاد در دوره ریاست جمهوری آقای روحانی به طور کلی با فرهنگ بیگانه بودند. از طرف دیگر با توجه به اینکه نامزد‌های انتخاباتی دولت سیزدهم تاکنون درباره هیچ یک از ابعاد فرهنگی صحبت نکرده‌اند و در این زمینه برنامه‌ای ارائه نشده‌است، به آینده نیز نمی‌توانیم خوش‌بین باشیم.
اینکه برخی از افراد شرایط کنونی سینمای ایران را متاثر از شرایط تحریم می‌دانند در حالیکه بین این دو عنصر هیچ ارتباطی وجود ندارد. کل فروش سینمای ایران در سال ۱۳۹۸،۲۹۰ میلیارد بوده است و از این میزان، ۵۰ درصد سهم سالن سینماهای ایران بوده، ۱۴۰ میلیارد در شرایط تحریم برای کشور پول زیادی به حساب نمی‌آید. حتی اگر ۵۰ میلیارد از این مبلغ به سالن‌ها اختصاص داده می‌شد اکنون در چنین شرایط فجیعی دست و پا نمی‌زدیم.
باید به صحبت‌ها و سیاست‌هایی که مقام معظم رهبری تعیین کرده‌اند، برگردیم. ولایت پذیری تنها به حرف و شعار نیست. مقام معظم رهبری سیاست‌هایی را در این زمینه تعریف کرده‌اند. به کدام یک از آن‌ها عمل شد؟ اگر ایشان در حوزه فرهنگ ورود نمی‌کردند ما همین وضعیت حفاظت و حراست حداقلی را هم در زمینه فرهنگ نداشتیم. در غیر این صورت فرهنگ به وسیله نهادهای دولتی و خصوصی به طور کلی نابود می‌شد.
ورود رهبری به حوزه فرهنگ با برنامه‌ریزی اقداماتی نظیر دیدار با شعرا، نویسندگان، فیلمسازان و به طور کلی اصحاب فرهنگ و هنر بدون هیچ هزینه مادی گزافی، جریان‌های اصولی و درستی در حوزه فرهنگ و هنر ایجاد کرده است که بارزترین آن‌ها نوشتن تقریظ بر آثار ادبیات پایداری است که متاسفانه بر اثر بی‌توجهی بسیاری از فیلمسازان محتوای این آثار به تولیدات سینمایی تبدیل نشده است. حوزه فرهنگ، حوزه فعالیت‌های تصنعی نیست که آقایان با کت و شلوار در مقابل دوربین از تحول و بقا سخن بگویند. اگر مسئولین این حوزه از جنس فرهنگ و هنر باشند اتفاقات جدی و مثبتی در این حوزه رقم خواهد خورد.
در کشور ما عموما مسئولیت‌های فرهنگی را به بی‌ربط‌ترین آدم‌های ممکن می‌سپارند به گونه‌ای که انگار این مسئولیت‌ها را می‌بخشند.
دقیقا این موضوع چه در بخش دولتی و چه خصوصی صدق می‌کند. سال گذشته رئیس سازمان تبلیغات اسلامی برخلاف عادت‌ها، یک فرد جوان را به عنوان مسئول حوزه هنری انتخاب کرد. چند نمونه از این اقدامات را می‌توانیم مثال بزنیم؟ چه قدر جنس انتصابات ما در حوزه فرهنگی به این صورت است؟
و به عنوان سوال پایانی، فکر می‌کنید چرا هیچ وقت فرهنگ به صورت مستقل در ایران مسئله سیاستگذاری‌ها نبوده است؟
مثل این می‌ماند که ما ندانیم که جسم انسان روزانه به شش لیوان آب احتیاج دارد و به جای آن آبمیوه مصرف کنیم بعد انتظار داریم بدن سالمی داشته باشیم. مشکل اساسی ما این است که هنوز نفهمیده‌ایم همه چیز در کشور از دالان فرهنگ و هنر عبور می‌کند وگمان می‌کنند فعالیت در حوزه فرهنگ و هنر مثل خط تولید کارخانه‌ها است و روال یکسان و تصنعی دارد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سجاد نوروزی سینما ازادی سینمای ایران اکران دولت روحانی ریاست جمهوری آقای سالن های سینما حوزه فرهنگ فرهنگ و هنر توان گفت صنعت سینما طور کلی سینما ها سالن ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۳۲۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تداوم آرامش و ثبات بازار برنج کشور با حمایت دولت
به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا از انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران، محمد مختاریانی گفت: برای باقی ماندن برنج به عنوان دومین محصول غذایی پرمصرف کشور، در سفره تمامی هموطنانمان، بخش خصوصی نیازمند همراهی و همکاری دولت است.
وی با بیان اینکه به‌رغم درخواست‌های مکرر برای تشکیل جلسه همچنان وزارت جهادکشاورزی سیاست‌های اتخاذ شده برای بازار برنج در سال جدید را اعلام نکرده است وادامه داد: با توجه به اینکه بخشی از نیاز بازار کشور به برنج از محل واردات تامین می‌شود، وزارت جهادکشاورزی باید سیاست‌های دولت در سال جدید را اعلام و بخش خصوصی را از بلاتکلیفی در بیاورد و وضعیت ثبت سفارش برنج را مشخص نماید.
مختاریانی با اشاره به مطالبات باقیمانده واردکنندگان از سال گذشته، تاکید کرد: بانک مرکزی و وزارت جهادکشاورزی باید هرچه سریعتر در خصوص پرداخت مطالبات ارزی واردکنندگان برنج که از قریب به ۸ ماه پیش پرداخت نشده است، اقدام کنند تا ایشان سرمایه لازم برای واردات برنج در سال جدید را در اختیار داشته باشند۰
وی گفت: تاخیر در پرداخت مطالبات ارزی واردکنندگان برنج و کند یا متوقف شدن ثبت‌سفارش، این پیام را برای دلالان دارد که می‌توانند وارد بازار برنج شده و از شرایط سواستفاده کنند.
وی با تاکید بر اینکه سالانه ۳ تا ۳ و نیم میلیون تن برنج در کشور مصرف می‌شود، ادامه داد: باتوجه به بارندگی‌ها پیش‌بینی‌می‌شود امسال میزان تولید برنج رضایت بخش بوده و با واردات یک میلیون تا یک میلیون و ۲۰۰هزار تن، نیاز بازار تامین و به ثبات و تعادل قیمت می‌رسیم.
مختاریانی اظهارداشت: متاسفانه علی‌رغم درخواست‌های مکرر انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران برای برگزاری نشست با مسئولان وزارت جهادکشاورزی برای تعیین تکلیف وضعیت واردات برنج در سال جاری، نوع ارز تخصیصی و همچنین تعیین تکلیف مطالبات سال گذشته واردکنندگان بابت برنج‌هایی که ۷ الی ۸ ماه پیش در بازار عرضه شده، همچنان جلسه‌ای تشکیل نشده است.
وی با بیان اینکه بلاتکلیف ماندن ثبت سفارش نیز مشکلی جدی است، تصریح کرد: باید بپذیریم که بخش از نیاز کشور به برنج باید از محل واردات تامین شود، اما اردیبهشت ماه فرارسیده و هنوز وزارت جهادکشاورزی در این حوزه تعیین تکلیف نکرده است.
رییس انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران با یادآوری مشکلات شالیکاران و تولیدکنندگان برنج در سال ۱۴۰۱، توضیح داد: سال گذشته برنج زیادی از محصول سال ۱۴۰۱روی دست کشاورزان باقی مانده بود و به دلیل افزایش قیمت تا ۱۵۰ هزارتومان بازار با کاهش تقاضا و رکود روبرو شده بود.
وی ادامه داد: سال گذشته در آستانه آغاز فصل کشت و برداشت برنج، این نگرانی وجود داشت که با وجود رکود، آیا کشاورز باز هم به کشت برنج و تولید ادامه خواهد داد.
مختاریانی با یادآوری اتفاقاتی که در ماه‌های ابتدایی سال گذشته رقم خورد، اظهارداشت: با درخواست استانداران استان‌های شمالی و وزارت جهاد کشاورزی، بخش خصوص به کمک شالیکاران آمد و با سرمایه خود و عرضه مستقیم برنج در فروشگاه زنجیره‌ای توانست، وضعیت بازار را مدیریت کرده و مانع متضرر شدن شالیکاران شود.
وی تاکید کرد: خوشبختانه بازار پارسال بازاری بود که هم مصرف‌کننده توانست برنج را با قیمت مناسب خریداری کند و هم از آسیب دیدن کشاورزان جلوگیری شد.
رییس انجمن تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان برنج ایران با تاکید براینکه باتوجه به تجربیات سال‌های گذشته پیش از بروز مشکل باید برای مدیریت بازار تدابیر لازم در نظر گرفته شود، گفت: سال گذشته وقتی کشاورزان با مشکلات جدی روبرو بودند، به صورت مستمر با مدیران وزارت جهاد کشاورزی و استانداران استان‌های شمالی در ارتباط بوده و در جلسات مکرر پیگیر رفع مشکلات کشاورزان بودیم.
وی با اشاره به اقدامات ویژه‌ای که بخش خصوصی انجام داد و با سرمایه خود اقدام به خرید محصول کشاورزان کرد، قول و وعده‌هایی برای حمایت از بخش خصوصی داده شد، افزود: اختصاص وام برای خرید‌های بعدی و تعیین سهمیه واردات متناسب با میزان خرید محصول داخلی از جمله این وعده‌ها بود، اما به محض اینکه مشکلات حل شد، همه وعده‌ها به دست فراموشی سپرده شد و با این شرایط امسال بعید به نظر می‌رسد که بخش خصوصی تمایل داشته باشد با سرمایه خود و با وعده و وعید به این حوزه ورود کند.
انتهای پیام/
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت