به نقل از «ایران آنلاین»

‏آنان به دنبال خبر حیات بودند ...

تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۴۰۱۹۱

سخنگوی شورای نگهبان در پی درگذشت خبرنگاران ایسنا و ایرنا در حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست پیام تسلیت نوشت.

عباسعلی کدخدایی در توییتر نوشت:  « آنان که به دنبال خبر حیات در طبیعت بودند، خود گرفتار مرگ شدند و چه حادثه تلخی بود!

از دست دادن خبرنگاران ایسنا و ایرنا را به خانواده های داغدار و همکارانشان در این دو خبرگزاری تسلیت می گویم و شفای عاجل مجروحان این حادثه غمبار را از خداوند بزرگ طلب می کنم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

دل نوشته ربیعی ؛دختران خبرنگار محیط زیستی، زیستشان جاودانه شد
 علی ربیعی سخنگوی دولت درپی حادثه واژگونی اتوبوس در نقده و جان باختن ۲ تن از خبرنگاران جوان ایرنا و ایسنا در حوزه محیط زیست در دل نوشته ای گفت: دوتن از دختران محیط زیستی‌ام، زیستشان جاودانه شده است. قلبم پر از درد است و بغض رهایم نمی‌کند.

ربیعی در این دل نوشته نوشت: چی می‌شد غصه یک لحظه ما رو تنها بگذاره....
تا آنجا که به خاطر دارم همواره با تلاش و  سخت‌کوشی، همیشه دویده‌ام.
از اعتصابات کارگری، دوان دوان برای  جنگ به سپاه رفتم. مثل ماهی در آب گویی تقدیر و تدبیرم در هم آمیخته شده بود و مسیر همینطور مرا با خود برد تا به سالهای اخیر رسیدم.
دلتنگی‌های ۸۴ و ۸۸ با فشارهای زندگی شخصیم در هم آمیخت و دوران تلخی را رقم زد.
به سال ۹۲ که رسیدم، تجربه هشت سال حضور در دولت هم به من نشان داد نسبت ذهنی که آدمها با کار برقرار می‌کنند لذت و رنج آنها را تعیین می‌کند. در این هشت سال چه در دورانی که در وزارت بودم و چه این روزها که به کار رسانه در دولت پرداخته‌ام، چه روزهای بسیاری که با درد و رنج سپری شد.
از فشارهای زجرآور باج‌خواهان به خصوص در مجلس گرفته تا غصه‌ دیدن و لمس زندگی معلولان مواجهه با کارگران ببکار شده، و تلخی ببکاری و ناامنی شغلی و دیدن ناامیدی‌های فرزندان سرزمینت و گسترش آسیب‌های اجتماعی. وقتی بین خود و خدایت عهد داشته باشی همه اینها تو را به سختی آزار می‌دهد.
چه تلخ است وقتی در این ساعات شب، به سیاهی معدن یورت می‌اندیشم، بغض نفس‌گیر سانچی هنوز هم راه گلویم را می‌بندد، یادآوری سوختن پلاسکو دلم را آتش می‌زند، خاطره خانه‌های آوار شده در زلزله سرپل ذهاب جگرم را می‌خراشد و  حوادث کارگری زیادی که کسی آنها رانشنید ذهنم را متلاطم می‌کند.
هنوز هم در سوگ خانواده‌های بچه‌های سرزمینم در هواپیمای اوکراینی هستم. من که خود فرزندم را به خاک سپرده ام، میدانم چه دردی دارد فرزند جوان پر از امیدت را به دل خاک بسپاری.
و من  هنوز هم، در اندیشه آبان ۹۸ هستم.
در این میان، شاید باور کردنی نباشد رنجی را که از توزیع سوزن یکبار مصرف و کاندوم برای جلوگیری از شیوع ایدز در بین زنان بی‌گناه  معتاد و آسیب‌خورده این سرزمین آنهم با پنهان کردن از کژاندیشان انگ‌زن در بین متولیان فرهنگی و نظارتی! برای جلوگیری از قضاوت ناصواب کشیدم.  
بگذریم و بگذریم....
این روزها چقدر خوشحال بودم که چند هفته بیشتر، از  دغدغه های مستقیم و فشارهای روحی باقی نمانده است؛ اما باز هم تلخی دیگری در راه بود....
عصر که در حال رانندگی به سمت خانه بودم با تماس دوستان رسانه‌ای، متوجه شدم دوتن از دختران محیط زیستی‌ام، زیستشان جاودانه شده است.
قلبم پر از درد است و بغض رهایم نمی‌کند...
ای کاش این چند هفته زودتر تمام شود....
البته نیک میدانم هرکجا که باشی تا انسانیت هست رنج هم هست....

 

 

 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۴۰۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه عکس تلخی که جهانی شد/ گونه محمد سالم بهترین عکس جهان را ثبت کرد؟

به گزارش قدس آنلاین پنجشنبه ۱۸ آوریل، محمد سالم عکاس فلسطینی خبرگزاری رویترز جایزه معتبر بهترین عکس سال بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان (World Press Photo) را از آن خود کرد.

ایناس ابومعمار زنی ۳۶ ساله است که پیکر بی‌جان خواهر زاده پنج ساله خود را در آغوش گرفته در حالی که تمام اقوام این کودک در پی اصابت موشک رژیم غاصب اسرائیلی به خانه‌شان جان باختند. این عکس نمادی از مقاومت و اندوه عمیق اتفاقات غزه است که دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد.

محمد سالم عکاس برگزیده درباره انتشار این عکس می‌گوید: این عکس را روز دوم نوامبر سال گذشته با عنوان «لحظه‌ای قدرتمند و اندوهناک که بیانگر مفهوم گسترده رویدادهای نوار غزه است گرفته‌ام.»

وی درباره ثبت این لحظه توصیف می‌کند: «مردم با سردرگمی به این طرف و آن طرف می‌رفتند و با اضطراب به دنبال عزیزان خود می‌گشتند. در لحظه‌ای به این زن که پیکر دخترک را در آغوش گرفته بود و از خود جدا نمی‌کرد، خیره شدم و این فرم را ثبت کردم.»

این عکاس برای دومین بار است که موفق به دریافت این جایزه شده است. او بیش از ده سال پیش نیز با تصویری دیگر از تلفات انسانی غزه موفق به دریافت این جایزه شده بود.

هیات داوران بنیاد عکس‌های مطبوعاتی جهان درباره انتخاب این عکس می‌گویند: این تصویر ترکیبی از توجه و تکریم است که نگاهی همزمان استعماری و واقعی به فقدانی تصور ناپذیر می‌اندازد.

تلخی‌های ماندگار تاریخ

قاب‌های تصاویر ماندگارترین بازمانده‌ها در تاریخ هستند. از اتفاقات اخیر غزه تصاویر زیادی ثبت شده است که باعث‌تر شدن دیدگان بینندگان می‌شود. در برخی از عکس‌ها دردها به تصویر کشیده شده است و در تصاویر دیگر تفاوت شهر غزه در این چند ماه اخیر. اما در میان ثبت این حقایق هستند تصاویری که در اوج جنگ و بمب باران امید به افراد تزریق می‌کند، مانند لبخند آن ۳ کودک که به دوربین خیره شده‌اند.

شاید با دیدن خیلی از این تصاویر ته دلمان امید داشتیم تا هوش مصنوعی آنها را به تصویر کشیده باشد، اما در واقعیت این نبود و برخی از این این قاب‌ها از وضعیت آخرالزمانی آسمان غزه به ثبت رسیده بود. 

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی منبع: باشگاه خبرنگاران جوان