شاعر جنوبی: استفاده از واژه «محرومیت» برای خوزستان، ستم بزرگی است
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۰۴۶۷۱
مرتضی حیدری آلکثیر، شاعر فارسی و عربیسرای اهل خوزستان در گفتوگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره اعتراضات مردم استانش به موضوع کم آبی و تلف شدن دام اظهار داشت: من از افرادی هستم که حدود سه دهه در منطقه کم آب و پرآبی چون شوش و اهواز مستمر زندگی کردهام و از نزدیک مشکل کم شدن آب رودخانه دز را درک کردهام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: من بچه شط هستم و از نزدیک شاهد بودم که این رودخانه به دلیل سیاستهای غلط از روزهای خوب خروش به آب باریکه مبدل شد. این ماجرا رزق مردم و کار جوانان را تحت الشعاع قرار داد و کشاورزی را ضعیف و نابود کرد.
این شاعر در بخش دیگر بیان داشت: مشکلات آب، هوا و محیط زیست اهواز روز به روز بیشتر میشد و این مساله را از نزدیک لمس میکردم و آن را در هنرم که همانا شعر است، منعکس کردم.
آل کثیر با صبور خواندن مردم خوزستان و اینکه این مساله از مهمترین ویژگیهای اهالی این منطقه است، گفت: در حال حاضر سیاستهای غلط دولت و تلاشهای جداییطلبان مردم این منطقه را گلهمند کرده است. آنچه در عصر ارتباطات مخفی نمیماند، همین موضوع است، زیرا مدیران استانی هم مقصرند و به مشکلات دامن زدهاند، اما اعتراض این روزهای مردم به بیآبی، بهحق است و همه متفق هستند که صف اغتشاشگران و جداییطلبان از این مطالبات بهحق جداست.
این شاعر خوزستانی، کمآبی امروز را نتیجه سیاست دولتهای گذشته دانست و عنوان کرد: ما به عنوان هنرمند سعی کردیم با شعر تسکینی برای مردم این منطقه باشیم، اما باید به موضوع مهمی چون بیآبی توجه کرد.
وی ادامه داد: ما، خانواده ما و بسیاری از خانوادهای خوزستان به نظام اعتقاد داریم و در مسیر انقلاب در هشت سال جنگ تحمیلی شهید دادهایم. بنابراین اگر قرار باشد اعتراضی شود لیدری آن باید به دست مردم باشد که اعتقاد به نظام دارند.
این شاعر خوزستانی به جلسه اخیر آیت الله رئیسی رئیس جمهور منتخب برای خوزستان و رفع مشکلات اشاره کرد و گفت: این جلسه ما را چه در موضوع خوزستان و چه سیستان امیدوار کرد.
آل کثیر، به کار بردن واژه «محرومیت» را برای خوزستان ستم بزرگ خواند و گفت: ما محروم نبوده و نیستیم، اما ما را محروم کردند. خندهدار است که مطالبه مردم خوزستان را به آب و هوا تنزل دهیم چرا که ما معتقدیم تعمدی بوده تا محرومیت بیشتر شود. بخشی ناشی از جهل و بخشی ناشی از لجاجت بوده است، اما امیدواریم با روی کار آمدن دولت جدید، مردم کمی آرامش داشته باشند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: خوزستان آل کثیر صف اغتشاش جداست مطالبه به حق کم آبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۰۴۶۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«قشون» از چه زمانی «ارتش» شد؟
واژهٔ «ارتش» از مصوبات انجمن واژهگزینی ارتش است که در سال ۱۳۰۳ پایهگذاری شد.
به گزارش ایسنا، گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بهمناسبت روز ارتش بخشی از کتاب «واژگان نظامی مصوب فرهنگستان ایران» (۱۳۱۴–۱۳۲۰)» از محسن روستایی را به اشتراک گذاشته است. در این متن آمده است: «گروهبان، سرهنگ، ستوان، ...» بخشی از این درجات نظامی که اکنون در زبان فارسی رایج هستند، ساختهٔ انجمن واژهگزینی ارتش است که پیش از تأسیس فرهنگستان ایران (فرهنگستان اول) بنیان گذاشته شد.
پس از کودتای سوم اسفند و با تشکیل «ارکان حرب کل قشون»، ساخت واژههای فارسی برای مفاهیم جدید، نیاز مهم ساختار نظامی کشور شد. بنابراین، در سال ۱۳۰۳ خورشیدی، انجمنی با حضور نمایندگان وزارت معارف و وزارت جنگ تشکیل شد و برای تعدادی از واژههای بیگانه نظامی معادلیابی کردند یا اصطلاحات جدیدی را بهجای واژههای قدیمی برگزیدند. واژهگزینی برای درجات نظامی و استانداردسازی آنها جزو فعالیتهای این انجمن بود.
برخی از این درجات عبارت است از: گروهبانیکم (بهجای وکیل اول)، گروهباندوم (بهجای وکیل راست)، گروهبانسوم (به جای وکیل چپ)، ستوان یکم و دوم و سوم (بهجای نایب)، ستوانیار (بهجای معیننایب)، سرگرد (بهجای یاور)، سروان (بهجای سلطان).
انتخاب واژهٔ «ارتش» بهجای «قشون» نیز از مصوبات این انجمن است.