گرانترین فروشهای تاریخ رئال مادرید/عکس
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۶۶۳۳۰
درحالی که همواره از تیم رئال مادرید به عنوان تیمی پرخرج یاد میشد که حاضر است مبالغ هنگفتی را برای خرید ستارگان خرج کند، این باشگاه طی سالهای اخیر فروشهای بزرگی هم داشته است. گرانترین فروش تاریخ این باشگاه کریستیانو رونالدو پرتغالی است که سال ۲۰۱۸ با ۱۱۷ میلیون یورو راهی یوونتوس شد. پس از او آنخل دیماریا و آلوارو موراتا قرار دارند که به ترتیب راهی منچستریونایتد و چلسی شدند و هیچ کدام هم عمکرد درخشانی در این تیمها نداشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رافائل واران فرانسوی که اخیرا با مبلغ ۵۰ میلیون یورو راهی منچستریونایتد شده است، در رده چهارم قرار دارد. مسوت اوزیل، متئو کواچیچ، روبینیو، اشرف حکیمی، گونزالو ایگواین و نیکولا آنلکا هم در ردههای پنجم تا دهم این ردهبندی قرار دارند.
۲۵۸ ۴۱
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: رئال مادرید کریستیانو رونالدو رئال مادرید کریستیانو رونالدو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۶۶۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تهرونیهای قدیم از کجا بستنی میخریدند؟
همان روزها، اما کار و کاسبی بستنیفروشهای دورهگرد سکه بود. چرخبستنیها با چرخ طوافی راهی کوچهها و محلههای شهر میشدند و قالببشکهایها هم قالبهای چوبیای که با بستنی پر شده بود را روی سر میگذاشتند تا با فروش بستنی، تابستان داغ را برای تهرانیها دلپذیر کنند.
به گزارش همشهری آنلاین، علیرضا زمانی، تهرانپژوه، میگوید: «اولین بستنیفروش تهران ممدریش بود که دکاندار بود و در دکان خود بستنی تولید میکرد و میفروخت. او به بستنی خامه اضافه کرد به گونهای که خامه را دور قالب میمالید تا با گرداندن قالب، خامه سفت شود. در همان دوران که علاقه به بستنی حسابی همهگیر شد، شغلی بستنیفروشی دورهگرد هم در تهران به وجود آمد. بستنیفروشهای دورهگرد معمولا بستنی را با کیفیت پایینتر درست میکردند و قیمت بستنی تولیدی آنها هم برای مشتری کمتر از بستنی دکانها تمام میشد. با پایان زمستان و گرم شدن هوا بود که سر و کله بستنیفروشهای دوره گرد در گذرها و کوچههای تهران پیدا میشد. آنها بستنیها را در ظرفهای فلزی دوجداره که سرما را حفظ میکرد، میریختند و با چرخ راهی کوچهها میشدند و فریاد میزدند: بستنی، آی بستنی، نوبر بهاره بستنی!»
تهرانیها به فروشندگان دورهگردی که بستنی یخی میفروختند آلاسکافروش میگفتند. آلاسکافروشها نیز در کوچههای شهر دوره میافتادند تا در روزهای گرم تابستان مشتری پیدا کنند. زمانی ادامه میدهد: «در دهههای ۳۰ و ۴۰ با رونق گرفتن کارخانههای یخسازی صنعتی، کار و بار آلاسکافروشها هم رونق گرفت. کارگاههای کوچکی در تهران از جمله کارگاهی در خیابان کارون وجود داشتند که آلاسکا تولید میکردند. آلاسکافروشهای دورهگرد صبحها آلاسکاهای تولید کارگاهها را در ظرفهای عایق میریختند و راهی کوچههای شهر میشدند.»