به نقل از «مشرق»

هشدار ایران درباره حوادث ساختگی دریایی در خلیج فارس

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۳۱۳۲۰

سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل در نامه‌ای به رئیس شورای امنیت سازمان ملل درباره تلاش‌های مشکوک اخیر برای ایجاد حوادث ساختگی دریایی در خلیج فارس و فراتر از آن هشدار داد.

به گزارش مشرق، «زهرا ارشادی» سفیر و معاون نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در نامه‌ای به رئیس شورای امنیت سازمان ملل ادعاهای سه کشور انگلیس، رومانی و لیبریا علیه ایران را بی اساس دانست و رد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید: واکنش مسکو به اطلاعات درباره حمله به کشتی «مرسر استریت»

در این نامه آمده است؛ جناب آقای رئیس، من این نامه را در ارتباط با نامه مورخ ۳ اوت ۲۰۲۱ نمایندگان لیبریا، رومانی و انگلیس برای شما می‌نویسم.

در نامه ایران آمده است؛ نویسندگان آن نامه، بدون ارائه هیچ گونه شواهدی برای اثبات ادعاهای خود، با توسل به برخی عبارات نظیر «بسیار محتمل»، «ارزیابی‌های اولیه» و «یک یا چند فروند پهپاد» که ناشی از عدم اطمینان است و همچنین استفاده از اصطلاحات مبهمی مانند «شرکای بین‌المللی» تلاش کرده‌اند به صورت دلخواهانه جمهوری اسلامی ایران را به حمله به کشتی مرسر استریت متهم کنند.

سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل در این نامه تصریح کرده است: این ادعای بی اساس - که برای اولین بار بلافاصله پس از حمله و با مقاصد سیاسی آشکار، توسط رژیم اسرائیل مطرح شد - از نظر واقعیات موجود، نادرست و از نظر سیاسی و اخلاقی غیرمسئولانه است و بر این اساس قاطعانه رد می‌شود.

بیشتر بخوانید: هشدار هاآرتص به گانتس: ایران قوی‌تر است، با آتش بازی نکن

در بخش دیگری از نامه ایران به رئیس شورای امنیت سازمان ملل آمده است: جمهوری اسلامی ایران با داشتن سواحل طولانی و تأسیسات بندری متعدد در دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان و همچنین ناوگان قوی کشتیرانی، هم دارای نفع چشمگیر در امنیت دریایی و آزادی ناوبری می‌باشد و هم اهمیت زیادی برای آن‌ها قائل است.

سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل در این نامه آورده است: طبق این هدف و سیاست دیرین، و با تعهد کامل به تعهدات بین‌المللی مربوطه، ایران بطور قابل توجهی به تقویت امنیت دریایی و آزادی ناوبری نیز کمک کرده است. استقرار نیروی دریایی ایران طی بیش از یک دهه در اقیانوس هند و مناطق مجاور در حمایت از تلاش‌های بین‌المللی در مبارزه با دزدی دریایی در آن مناطق، بارها توسط دبیرکل سازمان ملل، در گزارشات ذیربط وی، مورد اذعان واقع شده و توسط شورای امنیت، در قطعنامه‌های متعدد آن، نیز مورد تمجید قرار گرفته است.

در بخش دیگری از این نامه آمده است: با استفاده از این فرصت، همچنین مایلم ادعای مشابه و دیگر ادعاهای بی اساس رژیم اسرائیل، به عنوان منبع اصلی بی ثباتی و ناامنی در خاورمیانه و فراتر از آن برای بیش از هفت دهه را نیز با قاطعیت رد کنم. این رژیم سابقه طولانی و سیاهی در حمله به ناوبری تجاری و کشتی‌های غیرنظامی دارد که یک نمونه آن حمله وحشیانه آن در آب‌های بین المللی دریای مدیترانه، در ۳۱ می ۲۰۱۰، علیه شش کشتی غیرنظامی «ناوگان آزادی غزه» که حامل کمک‌های بشردوستانه برای مردم تحت محاصره غزه بود و کشتن نُه غیرنظامی و زخمی کردن بسیاری دیگر در آن کشتی‌ها است.

در نامه ایران به رئیس شورای امنیت سازمان ملل تصریح شده است: همچنین، طبق اطلاعات موجود، در کمتر از دو سال، این رژیم به بیش از ده کشتی تجاری حامل نفت و کالاهای بشردوستانه به مقصد سوریه حمله کرده است.

سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل در این نامه آورده است: ضمن یادآوری نقض نظام‌مند قوانین بین المللی توسط رژیم اسرائیل، از جمله تهدیدهای قابل توجه آن علیه امنیت دریانوردی و آزادی ناوبری و همچنین سابقه طولانی آن در انجام عملیات‌های پیچیده دروغین در دریاهای آزاد و آبراه‌های مهم بین المللی، شورای امنیت باید در مورد ماجراجویی امنیتی و نظامی این رژیم در منطقه حساسی، چون خاورمیانه کاملاً هوشیار بوده و آن را به خاطر تمام فعالیت‌های غیرقانونی و در عین حال بسیار بی‌ثبات کننده‌اش محکوم کرده و پاسخگو سازد.

در نامه ایران به رئیس شورای امنیت سازمان ملل آمده است: با توجه به اظهارات تحریک آمیز اخیر مقامات رژیم اسرائیل که در نقض فاحش ماده ۲ منشور سازمان ملل، تهدید به استفاده از زور کرده اند، لازم است به این رژیم یادآوری گردد که باید منتظر عواقب تمام ماجراجویی‌ها و محاسبات نادرست احتمالی خود باشد.

در بخش دیگری از نامه ایران به رئیس شورای امنیت سازمان ملل تصریح شده است: ضمن هشدار نسبت به چنین تهدیدهایی از سوی هر منبعی، جمهوری اسلامی ایران در اتخاذ هر گونه اقدام لازم برای حفاظت کامل از مردم خود، دفاع از حاکمیت خویش و تأمین منافع ملی خود تردید نخواهد کرد.

در ادامه این نامه آمده است؛ ما همچنین در مورد تلاش‌های مشکوک اخیر برای ایجاد «حوادث» ساختگی دریایی در خلیج فارس و فراتر از آن هشدار می‌دهیم. چنین اعمال غیرمسئولانه‌ای برای امنیت و ثبات منطقه زیان بار بوده و باید بلافاصله متوقف شود.

سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل از رئیس شورای امنیت سازمان ملل خواسته است این نامه به عنوان سند شورای امنیت منتشر شود.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان المپیک توکیو شورای امنیت سازمان ملل خلیج فارس خاورمیانه نیروی دریایی ایران رژیم اسرائیل اقیانوس هند سوریه سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل نامه ایران به رئیس شورای امنیت سازمان ملل جمهوری اسلامی ایران رژیم اسرائیل بین المللی خلیج فارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۳۱۳۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نامه عجیب خروج ایران از شورای بین المللی موزه ها / امضای مصوبه ‏ای با چشم‌‏های بسته

افشین امیرشاهی، سردبیر آنلاین هم‌میهن نوشت: روز گذشته خبری در روز جهانی بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی منتشر شد که ایران از عضویت در شورای بین‌المللی موزه‌ها (ایکوم) و شورای بین‌المللی محوطه‌ها و بنا‌ها (ایکوموس)، همچنین «شبکه سازمان‌های علمی جهان سوم» انصراف داده است.   به گزارش هم میهن، در متن نامه که با سربرگ دفتر رئیس‌جمهور و امضای وزیرخارجه است، آمده: «با توجه به عدم‌تمایل دولت جمهوری اسلامی ایران به‌تداوم عضویت در برخی مجامع بین‌المللی، لایحه لغو عضویت در این مجامع برای انجام تشریفات قانونی تقدیم مجلس می‌شود.»   موضوعی که واکنش‌های مختلفی را در برداشت که چرا ایران به‌صورت خودخواسته از یک نهاد بین‌المللی انصراف داده و خارج شده است.   انتشار نامه‌ی درخواست لغو عضویت که به امضای وزیر امور خارجه نیز رسیده، باعث شد تا احمد محیط‌طباطبایی رئیس ایکوم ایران چنین نامه‌ای را «یک اشتباه بزرگ» قلمداد کند. ازسوی‌دیگر رحیم یعقوب‌زاده، کنشگر گردشگری و یوسف مولایی، استاد حقوق بین‌الملل نیز از عواقب این موضوع می‌گویند. نکات مثبت و منفی رحیم یعقوب‌زاده، کنشگر گردشگری و مدرس دانشگاه علم و فرهنگ، از نکات مثبت و منفی عضویت و لغو عضویت سازمان‌های جهانی می‌گوید و معتقد است، عضویت هر کشوری یا حتی نماینده‌ی یک کشور در سازمان‌های بین‌المللی می‌تواند به‌نوعی آن کشور را از انزوای جهانی خارج کند: «ایران در مبحث عضویت در سازمان‌های جهانی همواره پیش‌رو بوده است. سازمان‌هایی که ازجمله آن‌ها می‌توان به سازمان ملل متحد، اوپک، سازمان کنفرانس اسلامی، جنبش عدم‌تعهد، اکو، یونیسف، سازمان بین‌المللی کار، سازمان جهانی گردشگری و... اشاره کرد.   در تمام این موارد ایران یا جزو پایه‌گذاران این‌قبیل سازمان‌ها بوده یا از نخستین اعضای آن ها. مسئله دیگری که در کنار این مورد باید به آن اشاره کرد این است که هر کشوری قصد داشته باشد از انزوای بین‌المللی خارج شود، نیازمند عضویت در این سازمان‌ها به‌عنوان عضو فعال است. چراکه این عضویت شامل مزیت‌هایی هست.   به‌عنوان مثال عضویت در ایکوموس به‌عنوان سازمانی دولتی فرصت‌هایی را برای معرفی هیئت‌مدیره‌های ما در پایگاه‌های اطلاع‌رسانی این سازمان و زیرمجموعه‌های مرتبط با آن فراهم می‌آورد. این فرصت را در کنار توانمندی ما در حوزه میراث‌فرهنگی ملموس و غیرملموس و توانمندی‌های ارزشمند موزه‌های‌مان ازجمله موزه ایران‌باستان قرار دهید.   موزه‌ای که در ایران زبانزد خاص و عام است و زبانزد خاص و عام نبودن آن در سطح جهان به‌دلیل ضعف‌مان در شناساندش به جهانیان است. پس حرکت رخ‌داده درمجموع عملاً امکان فعالیت ما در سازمان‌های بین‌المللی را محدود می‌کند که می‌توانند برای‌مان فراهم‌کننده بستر‌ها و فرصت‌هایی جهت شناساندن‌مان به جهانیان باشد.»   در ادامه یعقوب‌زاده به انتقاد از خارج‌شدن ایران از این سازمان پرداخت و گفت: «ازجمله مواردی که دراین‌خصوص مطرح شده اینکه، این موضوع به درخواست وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی رخ داده که نشان‌دهنده عمق فاجعه است.   این درحالی‌است که این وزارتخانه به جای آنکه بکوشد در این سازمان خاص و زیرمجموعه‌های آن فعالانه‌تر عمل کند به درخواست خود از حضور در معرض این فرصت محروم و بی‌بهره می‌شود.   هرچند قابل انکار نیست که بخشی از این اتفاق به‌دلیل مسائل مالی رخ داده است و به موضوع نحوه پرداخت حق‌عضویت به دلیل تحریم‌های اعمال‌شده مربوط است، اما بخش دیگری از آن به لجبازی ما با خودمان و نه با سازمان‌های صاحب‌اعتبار برمی‌گردد.   درنتیجه حتی به فرض مثال فعالیت کشور‌های متخاصم با ما در این سازمان‌ها هم نمی‌تواند دلیل مناسبی برای خروج‌مان از این سازمان‌ها باشد. چراکه در هر سازمان بین‌المللی امکان عضویت کشور‌های دوست با ما و کشور‌های متخاصم با ما وجود دارد و نمی‌تواند توجیه‌کننده خروج ما یا لغو عضویت‌مان در این سازمان‌ها باشد.»   گل به‌خودی در روز‌های سخت انتشار این خبر که ایران یا نماینده‌ی آن به صورت خودخواسته خواستار لغو عضویت در این نهاد بین‌المللی شده باعث شد تا انتقاد کارشناس این حوزه را در برداشته باشد.   رحیم یعقوب‌زاده دراین‌باره گفت: «درمجموع به نظر می‌رسد که باید قوه‌ای عاقله دراین‌زمینه تصمیم بگیرد و نباید به این سمت حرکت کنیم که خودمان با دست خودمان، خود را از چنین فرصتی بی‌بهره سازیم.   ضمن اینکه هراس ما از تبدیل شدن این اتفاق به رویه است و نگرانی‌مان این است که به‌دلیل عدم توانایی در پرداخت حق عضویت یا دیگر دلایل به‌عنوان مثال از عضویت در سایر سازمان‌های بین‌المللی ازجمله سازمان جهانی گردشگری و... هم چشم‌پوشی شود.   آن هم در شرایطی که ایران اتفاقاً باید در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی، در عرصه بین‌المللی فعالانه‌تر عمل کند. درنهایت این سوال که چرا در چنین شرایطی که بسیاری از کشور‌ها به دلایل گوناگون دست‌به‌دست هم داده‌اند تا ما را از هر جهت تحت فشار بگذارند، خودمان با دست خود چنین می‌کنیم.»   یوسف مولایی، استاد حقوق بین‌الملل نیز معتقد است، خارج شدن ایران از شورای بین‌المللی موزه‌ها می‌تواند تبعات منفی بسیاری داشته باشد.   او می‌گوید: «به لحاظ استفاده از امکانات فنی، تخصصی، مالی و آموزشی که سازمان‌ها در اختیار اعضاء قرار می‌دهند، نکات مثبتی وجود دارد. این سازمان‌ها برای ارائه خدمات شکل می‌گیرند و فواید بسیاری دارد که اعضاء می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. دوره‌های تخصصی برگزار می‌شود و با ایجاد همبستگی بین اعضاء در حوزه موزه‌ها، نهاد‌ها خدمات قابل قبولی می‌دهند. اینکه نهادی از یک کشور لغو عضویت کند، باعث می‌شود وجهه عمومی‌اش آسیب ببیند. این سازمان‌ها خدمات بسیاری می‌دهند که در صورت لغو آن، کمیته‌های حقوقی و... خدمات‌شان را قطع می‌کنند». ایراد متنی با امضای وزیر نگاه دیگری، اما به این ماجرا وجود دارد و آن این است که ایکوم و ایکوموس، نهادی غیردولتی هستند و طبعاً دولت نمی‌تواند به نهاد غیردولتی کمک مالی کند یا حق عضویت آن را پرداخت کند. موضوعی که احمد محیط‌طباطبایی، رئیس ایکوم ایران آن را تایید می‌کند و معتقد است، متن نامه منتشرشده در رسانه‌ها مبنی بر اینکه حق عضویت از سوی دولت لغو می‌شود یک ایراد نگارشی اساسی دارد که باید اصلاح شود: «ایکوم و ایکوموس، غیردولتی هستند. دولت مکلف به دادن حق عضویت سازمان‌های دولتی است.   دولت اصلاً به ایکوم و ایکوموس حق عضویت نمی‌داده که حالا حق عضویت از سوی دولت لغو شود. این یک سوءتفاهم بزرگ است و این نامه باید اصلاح شود. به احتمال بسیار زیاد وزیر امور خارجه این موضوع را امروز اصلاح خواهد کرد. در تمام این سال‌ها قبل و بعد از انقلاب، حق عضویت را اعضاء می‌دهند و ارتباطی به دولت ندارد. یک مثال ساده بزنم که این موضوع اشتباه کار نشود.   دولت حق عضویت یونسکو را پرداخت می‌کند، چون دولتی است، اما ایکوم و ایکوموس اصلاً دولتی نیستند که حق عضویت توسط دولت پرداخت شود، پس بازهم تکرار می‌کنم این متن نامه ایراد و اشکال دارد. دولتی و غیردولتی بودن نهاد در متن نامه اشتباه شده است و احتمالاً غیرعمد هم بوده است. ایکوم هیچ بودجه‌ای از دولت نمی‌گیرد که چیزی قطع شود».   یک کارشناس عضو ایکوم نیز درخصوص اینکه از چه زمانی دولت پرداخت حق عضویت به ایکوم و ایکوموس را قطع کرده، گفت: «از اوایل دولت احمدی‌نژاد، عملاً وزارت میراث فرهنگی حق عضویتش در ایکوم و ایکوموس را پرداخت نکرد. تقریباً حدود ۱۵ سال است که سازمان میراث فرهنگی عضو ایکوم و ایکوموس نیست.   اشکال در این بود که کمیته‌های ملی ایکوم و ایکوموس، خودشان را NGO کردند و تبدیل به مؤسسه فرهنگی خصوصی شدند. مثل هزاران NGO‌های دیگر در کشور که به‌صورت خصوصی حق عضویت خود را به نهاد‌های بین‌المللی پرداخت می‌کنند.   نکته مهم این است که دولت اصلاً نمی‌تواند عضو NGO شود چراکه خودش صادرکننده مجوز NGO هاست. درواقع دولت عضو ایکوم نیست، بلکه موزه‌ها عضو ایکوم هستند و به‌عنوان نهاد‌های خصوصی حق عضویت پرداخت می‌کنند.»   این کارشناس، اما در بخش دیگری از این گفتگو ابهامی را مطرح می‌کند که دولت می‌تواند نسبت به این موضوع روشنگری کند: «هرچند بار‌ها اعلام شده که ایکوم و ایکوموس نهاد‌های غیردولتی هستند و دولت در عمل هیچ حق عضویتی برای این نهاد‌ها پرداخت نمی‌کند، اما ابهام جایی است که وزیر امور خارجه که زیر نظر دولت است چطور زیر این برگه را امضاء کرده است درصورتی‌که طبق گفته برخی کارشناسان، این نهاد، غیردولتی است و حق عضویت آن به دولت ارتباطی ندارد.» کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: ایران عضویتش را در سه سازمان بین المللی لغو کرد + اسامی