Web Analytics Made Easy - Statcounter

محسن ملکی: در دوره کاتینو سعی کردیم که جوانان دهه هشتادی ای که استعداد و انگیزه خوبی برای حضور در مسیر فیلم‌سازی حرفه‌ای را دارند شناسایی کنیم و آن‌ها را به‌طور واقعی با دنیای تصویر آشنا کنیم.

 

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجوـ؛ آموزش، یکی از عناصر جدی و اجتناب‌ناپذیر برای پیشرفت در هر امری است. این موضوع، اما در موضوعات هنری و به‌خصوص مقوله سینما با دیدگاه‌های مختلفی همراه بوده و نسبت آن با ویژگی‌های شخصیتی، استعداد‌های ذاتی و مسائلی ازاین‌دست همواره محل بحث و گفتگوی بسیاری از هنرمندان بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کم نبوده‌اند هنرمندانی که بدون آموزش آکادمیک وارد عرصه هنر شده‌اند و درخشیده‌اند، ولی آیا می‌توان درباره همه هنرمندان و کسانی که قصد فعالیت هنری دارند چنین نسخه‌ای پیچید؟ پاسخ منفی است، چراکه آموزش حتی در امر هنر که مبتنی بر ویژگی‌های ذاتی و حسی فرد است هم تا حد زیادی می‌تواند راهبردی و تعیین‌کننده باشد و اگر آموزش به‌درستی صورت گیرد، چه‌بسا استعداد‌های هنری هم بتوانند در مسیر درست خود قدم بردارند. چه آن‌که در بسیاری از موارد در سینمای جهان نیز این آموزش‌های مستمر است که می‌تواند مسیر یک هنرمند بزرگ را شکل دهد و آوازه او را جهانی کند. 


مسیر آموزش‌های هنری در ایران، اما همواره محل سؤال و تردید بسیاری از اهالی هنر بوده است. این‌که آموزش‌های دانشگاهی مرسوم چقدر توانسته است این مسیر را هموار سازد و این‌که اساساً آموزش‌های آکادمیک بدون پیوست‌های جدی عملی چقدر می‌تواند استعداد‌های یک هنرمند را به منصه ظهور رساند، چیزی است که هنوز هم نمی‌شود به‌طور دقیق درباره آن نتیجه‌گیری کرد. بااین‌حال، اما مرور مسیر مراکز آموزشی و آکادمیک روشمند نشان داده که هرگاه آموزش‌های نظری و آکادمیک همراه با پیوست عملیاتی بوده، توانسته به تربیت هنرمند منجر شود و از طرفی هم هرگاه این آموزش‌ها روی کاغذ و در حوزه آکادمیک و مطالعات نظری باقی‌مانده، نتوانسته به تربیت کامل و همه‌جانبه هنرمند ختم شود و بلکه گاهی اوقات باعث دور شدن جهان پیرامونی هنرمند با واقعیت‌های ملموس جامعه و اصطلاحاً گلخانه‌ای شدن هنرِ هنرمند شده است. چیزی که شاید یکی از مهم‌ترین عوامل فاصله افتادن میان مردم و هنرمندان در پاره از رشته‌های هنری می‌شود.


بااین‌حال در امر سینما هم در سال‌های اخیر مراکز متعدد دولتی و خصوصی اقدام به برگزاری دوره‌های مختلف کرده‌اند که بخش زیادی از آن‌ها به‌نوعی نتوانسته‌اند مسیر خود را برای یک بازه چندساله ادامه دهند، اما برخی مراکز هم توانسته‌اند خود را در این فضا ثابت کنند و حالا به‌عنوان بستر‌های جدی آموزش سینما خود را به اثبات رسانند. باشگاه فیلم سوره هم یکی از این مراکز است که در سال‌های اخیر و با حمایت حوزه هنری در امر تربیت فیلم‌ساز اقدامات جدی را صورت داده. اقداماتی که شاید مهم‌ترینش تمرکز روی آموزش کارگاهی و عملیاتی است. این مجموعه که مسیر تربیتی جوانان فیلم‌ساز خود را از تیزر فرهنگی تا فیلم سینمایی در چند گام تدبیر کرده، تابه‌حال توانسته جوانان مستعدی را به سینمای ایران معرفی کند؛ جوانانی که در سال‌های اخیر به مرحله کارگردانی فیلم‌های سینمایی رسیده‌اند و حالا بخش مهمی از نسل جوان سینمای ایران قلمداد می‌شوند.


مجموعه باشگاه فیلم سوره در سال ۹۹ و در ادامه این مسیر تربیتی، اقدام به برگزاری دوره آموزشی کاتینو کرد تا بتواند جوانان مستعد دیگری را نیز به مسیر تربیتی خود اضافه کند. درباره کم و کیف این دوره آموزشی با مدیر گروه کات که به‌نوعی مجری این دوره آموزشی است به گفتگو نشستیم.


محسن ملکی که خود از جوانان پرورش‌یافته در باشگاه فیلم سوره است، درباره مسیر تربیتی این مجموعه گفت: مهم‌ترین ویژگی باشگاه این است که مقوله تربیت در آن اولاً در یک مسیر کامل و فرآیند شناخته‌شده انجام می‌شود و دوماً منحصر به مسائل نظری نیست. به این معنا که جوان مستعد فیلم‌ساز وقتی وارد مسیر تربیتی باشگاه می‌شود، می‌داند که از دل این مسیر که ممکن است چند سال طول بکشد، در جای درست خود که منطبق بر استعدادش هست، می‌نشیند. از همین رو از میآن‌کسانی که جزو خانواده باشگاه به‌حساب می‌آیند، ما کسانی را مانند مهدیار عقابی داریم که به‌طور خاص روی کارگردانی نماهنگ تمرکز کرده‌اند و حالا جزو شاخص‌های این حوزه شده‌اند، کسانی مانند امید میرزایی را داریم که به‌طور خاص روی کارگردانی تیزر‌های تبلیغاتی سینمایی تمرکز کرد و سیمرغ جشنواره در بخش متریال تبلیغی را کسب کرد و البته مهم‌ترین مسیر باشگاه که کارگردانی باشد و از دل آن‌کسانی مانند سید محمدرضا خردمندان، حسین دارابی، رضا زهتابچیان، امیرعباس ربیعی، محمدحسین امانی، محمد علیزاده و... به سطح سینمای کشور رسیده‌اند. این مهم‌ترین ویژگی مباحث تربیتی در باشگاه فیلم سوره است که در یک نقشه کامل و راهبردی تعریف می‌شود و هر استعدادی به فراخور میزان استعداد و رشدش در آثار مختلف در این نقشه تربیتی قرار می‌گیرد.


ملکی در ادامه درباره نسبت بین علوم نظری در هنر با واقعیت دنیای هنر هم گفت: ببینید یکی از آسیب‌های جدی‌ای که گاهی در فضای هنر مطرح می‌شود این است که هنری که روی کاغذ و در کتاب‌ها نوشته‌شده و در کلاس‌های آکادمیک تدریس می‌شود، لزوماً نمی‌تواند به شکل‌گیری و تربیت یک هنرمند کامل منجر شود. کدام هنرمندی توانسته بدون تجربه‌های عملی و صرفاً بر اساس مطالعات آکادمیک خود به یک هنرمند بزرگ تبدیل شود؟ اصلاً مسئله هنر و به‌خصوص سینما این‌طور نیست که بدون سعی و خطا در میدان واقعی به یک اتفاق مهم برسد. یکی یک کارگردان هرچقدر هم که روی نظریات مختلف در امر کارگردانی مسلط باشد و هرچقدر هم که تاریخ کارگردانان مهم جهان را خوانده باشد، بازهم تا وقتی‌که پشت دوربین قرار نگیرد و از نزدیک با واقعیت میدان کارگردانی آشنا نشود، نمی‌تواند در این مسیر موفق شود. باشگاه هم درست در همین‌جا ایستاده، جایی که استعداد‌های علاقه‌مند به سینما، سینما را از نزدیک تجربه کنند و بتوانند به‌طور واقعی آماده ورود به سطح حرفه‌ای شوند.


ملکی درباره دوره کاتینو و جایگاه آن در مسیر تربیتی جوانان مستعد علاقه‌مند به سینما هم گفت: در دوره کاتینو سعی کردیم که جوانان دهه هشتادی‌ای که استعداد و انگیزه خوبی برای حضور در مسیر فیلم‌سازی حرفه‌ای را دارند شناسایی کنیم و آن‌ها را به‌طور واقعی با دنیای تصویر آشنا کنیم. یعنی بعد از چند دوره آموزش فشرده، پشت دوربین بروند و بر اساس ایده‌های خود و فیلم‌نامه‌هایی که خودشان نوشته‌اند و با کمک مربی‌هایشان چند بار هم بازنویسی و تقویت‌شده، اولین اثر کوتاه خود را بسازند. در این مسیر در دوره کاتینو نزدیک به ۱۵۰ نفر متقاضی حضور در دوره بودند که بعد از مصاحبه‌های حضوری، ۵۰ نفر وارد این دوره شدند و بعد از حدود دو ماه آموزش فشرده نظری، به مرحله نگارش فیلم‌نامه رسیدند و در این مرحله با کمک یکدیگر و تحت نظارت مربی‌هایشان ایده‌های خود را تبدیل به فیلم‌نامه کوتاه کردند و بعد از چند بار بازنویسی هم در صورت تائید گروه، از تولید کار حمایت می‌شود و یک اثر کوتاه شکل می‌گیرد. تا این لحظه ۵ فیلم کوتاه از دل این مسیر تولیدشده و این مسیر تا انتهای سال هم ادامه دارد.


مدیر گروه فیلم‌نامه کات در پایان با اشاره به برگزاری دوره دوم کاتینو گفت: با توجه به استقبال بسیار خوبی که از کاتینو ۱ به عمل آمد، و درخواست‌های گسترده‌ای که برای ادامه این مسیر وجود دارد، احتمالاً به‌زودی کاتینو ۲ را هم آغاز خواهیم کرد تا بتوانیم به‌نوعی نسل جوان فیلم‌ساز در باشگاه فیلم سوره را برای ادامه مسیر تربیتی حمایت کنیم تا به لطف خدا از دل همین استعداد‌ها در سال‌های بعد کارگردان‌ها و فیلم‌نامه‌نویس‌های مستعدی به سینمای کشور معرفی شوند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: کاتینو باشگاه فیلم سوره نوجوانان محسن ملکی باشگاه فیلم سوره دوره کاتینو مسیر تربیتی دوره آموزش استعداد ها یک هنرمند فیلم نامه مهم ترین فیلم ساز آموزش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۷۳۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۹ کار و شغلی که درونگرا‌ها در آن بهتر هستند

روان‌شناسی به ما می‌گوید که درونگرا‌ها اغلب در زمینه‌های خاصی که دیگران ممکن است با مشکل مواجه شوند، برتری دارند؛ بنابراین درونگرا بودن یک نقطه ضعف نیست، بلکه روشی متفاوت برای تعامل با جهان است.

در این مقاله، من ۱۰ مورد برتر را که طبق روانشناسی افراد درونگرا به طور طبیعی در آنها بهتر عمل می‌کنند با شما به اشتراک می‌گذارم.

اینها فقط مهارت‌ها نیستند، بلکه ویژگی‌های ذاتی هستند که درون گرا‌ها را به خودی خود منحصر به فرد و ارزشمند می‌کند​

۱) متفکران عمیق

درونگرا‌ها اغلب در افکار خود گم می‌شوند و این لزوما چیز بدی نیست.

تفکر عمیق امکان بررسی کامل ایده‌ها و مشکلات را فراهم می‌کند. درونگرا‌ها اغلب می‌توانند تصویر بزرگ‌تر یا معنای عمیق‌تر را ببینند، زیرا برای تأمل و تحلیل وقت می‌گذارند؛ و این فقط یک مشاهده گاه به گاه نیست. این توسط روانشناسی تایید شده است.

همانطور که کارل یونگ، یکی از تأثیرگذارترین روانشناسان قرن بیستم، خاطرنشان کرد: «نگرش درونگرا... نگرش انتزاعی است. با غفلت خاصی از شی مشخص می‌شود.

به عبارت دیگر، درونگرا‌ها تمایل طبیعی به جدا شدن از محیط اطراف خود و کنکاش در دنیای درونی خود دارند. این به آنها اجازه می‌دهد تا موضوعات را در سطحی عمیق‌تر از دیگران درک کنند.

اگر درونگرا هستید، توانایی خود را در تفکر عمیق دست کم نگیرید. این قدرتی است که می‌تواند شما را متمایز کند.

۲) شنوندگان بهتر

ضرب المثلی وجود دارد که می‌گوید: «ما دو گوش و یک دهان داریم تا بتوانیم دو برابر بیشتر از حرف زدن گوش کنیم.» درونگرا‌ها به طور طبیعی از این جنبه استعداد دارند.

بگذارید یک مثال شخصی را به اشتراک بگذارم. من چند ماه پیش در یک مهمانی بودم، در محاصره دوستان برون گرا که همگی برای جلب توجه با هم رقابت می‌کردند. بی سر و صدا نشستم و گوش دادم و داستان‌ها و تجربیات آنها را جذب کردم.

بعد از ظهر، یکی از دوستانم رو به من کرد و گفت: «تو خیلی شنونده خوبی هستی. تو در واقع باعث می‌شوی احساس کنم شنیده می‌شوم.» آن لحظه به من چسبید. آن موقع بود که به قدرت گوش دادن پی بردم؛ و فقط من این را نمی‌گویم. کارل راجرز روانشناس مشهور زمانی گفت: "وقتی کسی واقعا صدای شما را می‌شنود بدون اینکه قضاوتی درباره شما داشته باشد، بدون اینکه بخواهد مسئولیت شما را بپذیرد، بدون اینکه بخواهد شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساس خوبی دارد. "

اگر مثل من درونگرا هستید، توانایی طبیعی خود را برای گوش دادن در آغوش بگیرید. این باعث می‌شود افراد احساس ارزشمندی و درک کنند، و این یک مهارت قدرتمند است.

۳) راحت با تنهایی

این یک حقیقت سخت است: درونگرا‌ها معمولاً از تنهایی راحت‌تر از دیگران هستند. این به این معنا نیست که ما از همراهی لذت نمی‌بریم، اما به زمان تنهایی خود برای شارژ مجدد نیاز داریم.

من لحظاتی را داشته ام که دعوت به اجتماعات را رد کرده ام، نه به این دلیل که نمی‌خواستم با دوستانم وقت بگذرانم، بلکه به این دلیل که نیاز داشتم تنها باشم. در این لحظات آرام تنهایی است که انرژی ام را دوباره پر می‌کنم.

در تضاد کامل با وسواس جامعه ما به ارتباط مداوم و معاشرت، درونگرا‌ها جرأت می‌کنند تنهایی را در آغوش بگیرند.

روانشناس مشهور، رولو می، اهمیت این را می‌دانست که گفت: «برای اینکه بتوان خلاقیت را باز کرد، باید ظرفیت استفاده سازنده از تنهایی را داشته باشد. باید بر ترس از تنهایی غلبه کرد.»

در این لحظات تنهایی است که می‌توانید دوباره شارژ کنید و از خلاقیت خود بهره ببرید.

۴) مشاهده گر و جزئی گرا

درونگرا‌ها بیشتر مراقب و جزئیات گرا هستند، زیرا زمان زیادی را صرف مشاهده و تجزیه و تحلیل محیط اطراف خود می‌کنند.

یادم می‌آید وقتی بچه بودم، کنار پنجره می‌نشستم و مردم را که از آنجا می‌گذرند تماشا می‌کردم. متوجه عباراتشان، حرکاتشان، سرعتشان شدم. حتی در حال حاضر، اغلب جزئیات کوچکی را که ممکن است دیگران از دست بدهند، می‌گیرم.

این توجه به جزئیات می‌تواند در بسیاری از موقعیت‌ها یک مزیت بزرگ باشد. می‌تواند به شما کمک کند الگو‌ها را متوجه شوید، مشکلات پیچیده را حل کنید یا حتی یک دروغ را درک کنید.

روانشناس Mihaly Csikszentmihalyi این را به زیبایی توضیح داد و گفت: "توجه مانند انرژی است که بدون آن هیچ کاری نمی‌توان انجام داد و در انجام کار از بین می‌رود. ما خودمان را با نحوه سرمایه گذاری این انرژی خلق می‌کنیم.»

در تضاد کامل با وسواس جامعه ما به ارتباط مداوم و معاشرت، درونگرا‌ها جرأت می‌کنند تنهایی را در آغوش بگیرند.

روانشناس مشهور، رولو می، اهمیت این را می‌دانست که گفت: «برای اینکه بتوان خلاقیت را باز کرد، باید ظرفیت استفاده سازنده از تنهایی را داشته باشد. باید بر ترس از تنهایی غلبه کرد.»

در این لحظات تنهایی است که می‌توانید دوباره شارژ کنید و از خلاقیت خود بهره ببرید.

۵) مشاهده گر و جزئی گرا

درونگرا‌ها بیشتر مراقب و جزئیات گرا هستند، زیرا زمان زیادی را صرف مشاهده و تجزیه و تحلیل محیط اطراف خود می‌کنند.

یادم می‌آید وقتی بچه بودم، کنار پنجره می‌نشستم و مردم را که از آنجا می‌گذرند تماشا می‌کردم. متوجه عباراتشان، حرکاتشان، سرعتشان شدم. حتی در حال حاضر، اغلب جزئیات کوچکی را که ممکن است دیگران از دست بدهند، می‌گیرم.

این توجه به جزئیات می‌تواند در بسیاری از موقعیت‌ها یک مزیت بزرگ باشد. می‌تواند به شما کمک کند الگو‌ها را متوجه شوید، مشکلات پیچیده را حل کنید یا حتی یک دروغ را درک کنید.

روانشناس Mihaly Csikszentmihalyi این را به زیبایی توضیح داد و گفت: "توجه مانند انرژی است که بدون آن هیچ کاری نمی‌توان انجام داد و در انجام کار از بین می‌رود. ما خودمان را با نحوه سرمایه گذاری این انرژی خلق می‌کنیم.»

این درون نگری می‌تواند به سطح بالایی از خودآگاهی منجر شود. ما اغلب نقاط قوت و ضعف خود را بهتر درک می‌کنیم و با احساسات خود هماهنگ‌تر هستیم.

اگر درونگرا هستید، به توانایی خود در نگاه کردن به درون افتخار کنید. ماهیت درون نگر شما می‌تواند به درک بهتر خود و دیگران منجر شود.

۶) متمرکز و مداوم

یکی از چیز‌هایی که من همیشه در مورد درونگرا بودن تحسین کرده ام، توانایی متمرکز ماندن است. خواه خواندن یک کتاب، کار بر روی یک پروژه یا یادگیری یک مهارت جدید باشد، وقتی در منطقه هستم، تمایل دارم همه چیز را مسدود کنم.

این فوکوس لیزری تیز اغلب به ماندگاری ترجمه می‌شود. ما به احتمال زیاد تا زمانی که آنها را کامل نکنیم به وظایف خود ادامه می‌دهیم، زیرا به راحتی حواسمان پرت نمی‌شود.

آنجلا داکورث، روانشناس، که به دلیل تحقیقاتش در مورد شن و ماسه شناخته می‌شود، گفت: «تلاش دو برابر است. به همان اندازه که استعداد مهم است، تلاش دو برابر است.»

به عبارت دیگر، توانایی متمرکز ماندن و پایدار ماندن اغلب می‌تواند بر استعداد طبیعی غلبه کند.

اگر درونگرا هستید و می‌توانید عمیقاً روی کار‌ها تمرکز کنید، بدانید که این نقطه قوتی است که می‌تواند منجر به موفقیت بزرگ شود.

۷) ترجیح دادن کیفیت بر کمیت در روابط

این چیزی است که من مجبور شدم با آن کنار بیایم: به عنوان یک فرد درونگرا، چند رابطه عمیق و معنادار را به تعداد زیادی از دوستی‌های سطحی ترجیح می‌دهم. گاهی اوقات، این می‌تواند باعث شود که احساس کنم به اندازه دیگران «محبوب» یا «اجتماعی» نیستم.

اما حقیقت این است که این ارتباطات عمیق فوق العاده ارزشمند هستند. آنها مبتنی بر درک واقعی و تجربیات مشترک هستند، نه فقط صحبت‌های کوچک و آشنایان مشترک.

کارل یونگ، روانشناس معروف، زمانی گفت: ملاقات دو شخصیت مانند تماس دو ماده شیمیایی است: اگر واکنشی وجود داشته باشد، هر دو دگرگون می‌شوند. این نشان دهنده تأثیر عمیق روابط عمیق است.

۸) رهبران عالی

در اینجا چیزی است که ممکن است انتظار نداشته باشید: درونگرا‌ها می‌توانند رهبران عالی باشند. در حالی که کلیشه یک رهبر اغلب فردی پر سر و صدا و کاریزماتیک است، درونگرا‌ها نقاط قوت منحصر به فرد خود را در نقش‌های رهبری به ارمغان می‌آورند.

رهبران درون‌گرا اغلب متفکرتر، استراتژیک‌تر و با توجه‌تر به ایده‌های تیم خود هستند. آنها کمتر به دنبال تمرکز بر روی موفقیت تیم خود هستند.

سوزان کین، روانشناس و نویسنده، در کتاب خود با عنوان «آرام: قدرت درونگرا‌ها در دنیایی که نمی‌توانند از حرف زدن دست بردارند» استدلال می‌کند که «رهبران درونگرا اغلب نتایج بهتری نسبت به برونگرا‌ها ارائه می‌دهند».

اگر درونگرا هستید و فکر می‌کنید رهبری برای شما مناسب نیست، دوباره فکر کنید. ویژگی‌های درون گرا شما ممکن است شما را به رهبر مورد نیاز تیم تبدیل کند.

۹) خودکفایی

به‌عنوان یک درون‌گرا، اغلب متوجه شده‌ام که بیش از دیگران خودکفاتر هستم. من از تنهایی راحت هستم و می‌توانم ساعت‌ها خودم را با یک کتاب خوب یا یک پروژه شخصی سرگرم کنم.

این خودکفایی فراتر از سرگرم کردن خود است. درونگرا‌ها اغلب توانایی بیشتری در حل مشکلات خود دارند و کمتر به دیگران برای شادی متکی هستند.

این خودکفایی فقط به معنای سرگرم کردن انفرادی نیست. درونگرا‌ها معمولاً در حل مستقل مشکلات مهارت دارند و برای یافتن شادی خود به جمعیت نیاز ندارند.

گویی دنیای درونی ما به اندازه کافی غنی است و دائماً ما را به سمت رشد سوق می‌دهد و باعث می‌شود برای لبخندهایمان کمتر به چیز‌های بیرونی وابسته شویم.

منبع: خبر فوری

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

دیگر خبرها

  • ضرورت توجه به خوشنویسی در کتاب‌های آموزشی
  • آغاز مرحله نخست تمرینات تیم ملی تکواندو بانوان در سال جدید
  • ثبت‌نام آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد و نمونه دولتی از ۱۸ فروردین آغاز می‌شود
  • عملیات بازگشایی راه خلخال به پونل آغاز شد
  • آغاز ثبت‌نام آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد و نمونه دولتی از ۱۸ فروردین
  • ۹ کار و شغلی که درونگرا‌ها در آن بهتر هستند
  • آغاز پیش فروش بلیت قطار‌های مسافری از فردا
  • اعلام انزجار مردم شیراز از فاجعه بیمارستان شفای غزه
  • آغاز ثبت نام نوبت دوم کنکور ۱۴۰۳
  • ۴۹ هزار نفر پارسال مهارت‌های فنی و حرفه‌ای را فراگرفتند