Web Analytics Made Easy - Statcounter

مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران درباره شناسایی دانش آموزان با استعداد مناطق محروم گفت: یکی از مأموریت‌های ما و مبحثی که روی آن تاکید زیادی داریم، حمایت از دانش آموزان مناطق محروم است.

"فرشته امین" مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با ایلنا با اشاره به اینکه یکی از اهداف این باشگاه شناسایی و حمایت از دانش آموزان با استعداد در مناطق محروم است، گفت: باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران حدود دو سال پیش در ساختار این دانشگاه ایجاد شده که هدفش حمایت و هدایت از دانش آموزان مستعد در مناطق مختلف ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به طور خاص یکی از مأموریت‌های ما و مبحثی که روی آن تاکید زیادی داریم حمایت از دانش آموزان مناطق محروم است. 

وی ادامه داد: ما با همکاران سازمان‌هایی که دراین مناطق حضور داشتند، جلسات متعددی داشتیم، این افراد با سازمان ملی استعداد درخشان به ما آماری را ارئه دادند مبنی بر اینکه حدود دو سوم مدارس استعداد درخشان در مناطق محروم قرار دارد، از این رو ما با کمک کمیته امداد امام خمینی توانستیم آماری در خصوص کودکان و نوجوانانی که شرایط بسیار متفاوت و ویژه‌ای دارند و به طور مثال در ادامه تحصیل با سختی مواجه می‌شوند را استخراج کنیم. 

مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه دانش آموزان مستعد باید در مسیر درست قرار بگیرند، گفت: این آمار و ارقام به انضمام مواردی که از طریق دانشجویان خودمان و از طریق افراد مورد اعتمادمان به ما گزارش می‌شود، نشان می‌دهد افراد مستعد در مناطق محروم نیز حضور دارند. دغدغه‌ای که وجود دارد این است که چنین استعدادهایی در مناطقی هستند که نیاز به حمایت دارند تا به خوبی پرورش داده شوند. ممکن است دانش آموزان بسیار مستعدی در این مناطق باشند ولی به دلیل این که در مسیر درست قرار نمی‌گیرند آینده درخشانی برای آن‌ها متصور نباشیم، از این رو هدف اصلی باشگاه ما در این قسمت این است که بتوانیم آن‌ها را شناسایی کنیم و برایشان مسیر درستی ایجاد کنیم. 

امین بیان کرد: ما می‌توانیم از کمک خیرین، دانشجویان خودمان و سازمان‌هایی که با دانشگاه در ارتباط هستند استفاده کنیم تا این دانش آموزان در مسیر درست قرار بگیرند. قطعا ما نمی‌توانیم تمام دانش آموزان مناطق محروم را شناسایی کنیم اما می‌توانیم مسیر درستی برای آن‌ها تعریف کنیم. ما باید به دلیل اعتمادی که دیگران به دانشگاه تهران دارند در تعریف این مسیر درست کمک کنیم تا کودکان و نوجوانان به درستی در این مسیر قرار بگیرند و شناسایی شوند. علاوه بر این سایرین هم باید کمک کنند تا دانش آموزان پرورش یابند و برایشان برنامه ریزی شود، چرا که این کودکان شرایط خیلی ویژه‌ای داشته و به کمک خیرین و حمایت افراد و جاهای مختلف نیاز دارند. 

وی در خصوص معرفی دانش آموزان مستعد به باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران گفت: بر اساس تعاملی که با سازمان ملی استعداد درخشان داریم افرادی که آن‌ها به ما معرفی کردند بر اساس ظرفیتی است که ما می‌توانیم پوشش دهیم. همچنین سازمان استعداد درخشان بر مبنای ثبت نامی‌هایی که دارد به ما اعلام می‌کنند که به تفکیک استان چند دانش آموز می‌تواند به ما معرفی کند، به طور مثال در مورد استان خوزستان حدود ۴۰۰ مورد به ما معرفی شده است. 

مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران ادامه داد: ما بر مبنای ظرفیتی که برایمان ایجاد شده به آن‌ها می‌گوییم که می‌توانیم چه تعداد را پوشش دهیم و چه حمایت‌های مالی و آموزشی برای آن‌ها در نظر داریم، سپس سازمان استعداد درخشان موارد خود را به ما اعلام می‌کنند.

امین در پاسخ به این سوال که آیا این دانش آموزانی که به شما معرفی می‌شوند تا مقطع دانشگاه با شما هستند و آیا دانشگاه تهران آن‌ها را پذیرش می‌کند یا خیر؟ گفت: برنامه ریزی ما همین بوده و قرار است این دانش آموزان تا مقطع دانشگاه با ما همراه باشند. البته در آینده دانشگاه تهران نیز آن‌ها را می‌پذیرد و پس از این که از مدرسه فارغ التحصیل شدند جزو دانشجویان دانشگاه تهران محسوب می‌شوند. در این میان برخی از آن‌ها می‌توانند دانشجوی دانشگاه‌های دیگر شوند. 

وی افزود: برنامه ریزی بلند مدتمان این است که این دسته از دانش آموزانی که دوره‌ای با باشگاه همراه بودند، در آینده بتوانند سایر دانش آموزان جدید را همراهی کنند؛ یعنی در آینده بتوانند همیار باشگاه باشند و خودشان خدمات داوطلبانه ارائه دهند. در حال حاضر گروه‌های دانشجویی داریم که همه در قالب نذر وقت خدمات داوطلبانه رایگان به ما ارائه می‌دهند تا به این بچه‌ها کمک کنند. 

مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران افزود: به طور کلی ما در این باشگاه برنامه استعدادیابی و توانمندسازی برای دانش آموزان مختلف را داریم که البته صرفا مربوط به مناطق محروم نیست ولی یکی از هدف گذاری‌های ویژه ما دانش آموزان مناطق محروم است که با کمک خیرین و نیکوکاران بتوانیم هزینه‌های استعدادیابی و توانمندسازی آن‌ها را پرداخت کنیم و در ادامه خدمات رایگانی به آن‌ها ارائه می‌شود. 

امین ادامه داد: ما اخیرا اولین لیگ کسب و کار دانش آموزی را گذاشتیم که در چند حوزه تعریف شده بود، مثلا برای ارزیابی توانمندی‌های شناختی دانش آموزان یک بازی آنلاین طراحی کردیم و در تمام مناطقی که امکان ارتباط داشتند این ارزیابی توسط بازی صورت گرفت. با توجه به این که فعالیت‌های ما همزمان با دوره کرونا شروع شد فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی را به صورت خاص برای دانش آموزان مناطق محروم نتوانستیم اجرایی کنیم ولی با بازگشایی مدارس و آغاز سال تحصیلی یک سری برنامه‌های خاص و هدفمند در مناطق محروم با رویکرد آموزشی، فرهنگی و پرورشی برای دانش آموزان این مناطق برگزار می‌شود. 

وی افزود: ما با همکاری سازمان ملی استعدادهای درخشان شاخص‌هایی برای شناسایی دانش آموزان مستعد داریم. سازمان ملی استعداد درخشان، کمیته امداد، ستاد اجرایی و بخش‌های مختلف می‌توانند افرادی را معرفی کنند تا آن دانش آموزان مستعد در برنامه‌ها و دوره‌های ما به صورت رایگان شرکت کنند، اما وقتی آموزش‌ها حضوری شود خودمان برنامه‌هایی را برای ارزیابی دانش آموزان داریم تا بتوانیم استعدادهای آنان را شناسایی کنیم. 

مدیر باشگاه دانش آموزی دانشگاه تهران در پایان درباره پیشتیبانی از دانش آموزان در بلند مدت گفت: شاید بلند مدت بتوانیم این ادعا را داشته باشیم که خودمان توانستیم این استعدادها را شناسایی کنیم و تعامل مستقیم با این مجموعه‌ها داشته باشیم ولی فعلا از طریق دیگران افرادی که به ما معرفی می‌شود، حمایت خواهند شد.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: دانش آموزان مناطق محروم سازمان ملی استعداد دانش آموزان مستعد مناطق محروم شناسایی کنیم استعداد درخشان دانش آموزان مناطق محروم ما معرفی مسیر درست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۴۸۷۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است

سید حسن هاشمی با اشاره به خودکشی دکتر پرستو بخشی گفت: وظیفه وزیر و همکارانش است که تک تک این مرگ‌های شوک‌آور برای جامعه پزشکی را به کمک جامعه‌شناسان و روانپزشکان و عالمان این بخش بررسی و تحلیل کنند و در دولت درصدد پیشگیری برآیند.

به گزارش انصاف نیوز، با انتقاد از عملکرد وزارت بهداشت در ادامه به نشریه طبیب گفت: این وظیفه ذاتی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است که در اداره کل مربوطه تمام خودکشی‌ها را در وزارت بررسی و به کمک همه دستگاه‌های حاکمیتی از شیوع آن به سرعت پیشگیری کند. سکوت آن‌ها در این مقوله‌ای که حتی نشریات و مراکز معتبر پزشکی را شگفت‌زده کرده مایه تاسف و شرمندگی است.

گفتگو با سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت دولت حسن روحانی در پی می‌آید:

بعد از تصویب سهمیه ۳۰٪ مناطق محروم از ظرفیت پذیرش دستیار، برنامه مادر وزارت بهداشت این بود که تا سال ۱۴۰۳ یعنی طی مدت ۵ سال طرح اجباری را به‌تدریج در اکثر رشته‌ها جمع کنیم. لازمه این کار سخت‌گیری در انجام تعهد افرادی بود که با استفاده از این سهمیه رزیدنت شده و تخصص گرفته بودند و برخورد جدی با دانشگاه‌های متخلف بود.

همچنین باید پرداختی به پزشکان را به نحوی ارتقا می‌دادیم که هم باعث بدنامی سهمیه مناطق محروم نشود و این افراد راضی باشند و هم فرصتی باشد برای جذب نیرو و گذراندن طرح اختیاری (زیرا برای پرکردن امتیاز مطب نیاز به حضور در شهرستان را داشتند). ضمنا قراربود برای گروه پزشکی یک‌سال خدمت ضمن تحصیل درمراکز جامع سلامت که درآن‌ها متخصصین پزشک خانواده مستقر بود تعریف شود. برای گروه دندانپزشکی این دوره ۱۸ ماه تعریف شده بود؛ بنابراین آرزوی شخصی من این است که روزی برسد ما حتی یک نفر را برای گذراندن طرح نیروی انسانی با اجبار به مناطق دوردست نفرستیم.

به نظر شما این آرزویتان که آرزوی جامعه جوان پزشکی کشور نیز هست و به زعم منتقدان حوزه سلامت تاثیر بسزایی در کاهش نرخ مهاجرت و افزایش امید به فعالیت درمانی در کشور به نفع مردم خواهد داشت، چگونه می‌تواند محقق شود؟

اگر قانون اجرا می‌شد و افرادی که به بهانه خدمت درمناطق محروم از لطف بی‌نظیر نمایندگان مجلس بهره‌مند شدند در شهر‌هایی که تعهد داده بودند به کار گرفته می‌شدند و نیز تعرفه خدمات به نحوی بود که رضایت‌مندی آن‌ها را به همراه داشت، امروز در بسیاری از رشته‌ها نیاز به فرستادن فارغ التحصیلان به طرح اجباری نبود.

کافی است از زمانی که وزارت بهداشت مجبور شد این سهمیه را علی‌رغم مخالفت در مجلس، اجرا نماید لیست افرادی که از این سهمیه استفاده کرده و بعد فارغ‌التحصیل شده‌اند را با محل خدمت فعلی آن‌ها مقایسه کنید! دراین صورت متوجه خواهید شد که عملکرد مجری یعنی وزارت بهداشت چقدر با روح قانون فاصله داشته است.

به نظر من هنوز هم دیر نشده است. خوب است وزارتخانه شفاف‌سازی کرده و اسامی و محل خدمت همه این عزیزان را که تعدادی از آن‌ها (که احتمالاپارتی نداشته‌اند) شرافتمندانه در محل خدمت تعهدشده، حاضر هستند را منتشر کند و هرکسی که درمحل خدمت خود حاضر نیست را موظف به رعایت قانون نموده و دانشگاه‌هایی را که تبعیض قائل شده‌اند را توبیخ نماید.

من مطمئن هستم دیگر نیازی به اکثریت همکارانی که به اجبار به این مناطق اعزام می‌شوند نباشد.

فراموش نکنیم که استفاده‌کنندگان از این سهمیه باید سه برابر دوران تحصیل را در محل تعهدداده شده می‌گذراندند (البته شنیده‌ام که مجلس به فراخور حال بستگان نمایندگان دخل و تصرفی در این مصوبه داشته، ولی هنوز کلیت آن که باید در منطقه محروم خدمت کنند پابرجاست)

معتقدم این سهمیه مهمترین سرمایه نیروی انسانی تخصصی وزارت بهداشت است که اگر درست اجرا می‌شد یا بشود به نفع مردم مناطق محروم، فارغ‌التحصیلان و مدیران نظام سلامت خواهد بود.

به نظر شما اگر بساط این سهمیه که متاسفانه موجب رانت زیادی شده و به تجربه ثابت شده که در فضای فرهنگی ایران باز هم ادامه خواهد یافت، برچیده شده و به جزء مهم پرداختی مکفی به پزشکان در مناطق محروم توجه شود با برقراری بیشتر عدالت آموزشی و افزایش رضایت پزشکان و مردم مواجه نخواهیم شد؟ آیا در این حالت مناطق محروم با فقدان یا کمبود پزشک و متخصص مواجه خواهند شد؟

بله من هم با شماکاملا موافق هستم چرا که به عدالت نزدیک‌تر است.

در نیمه دوم سال۹۲ که ماشروع به کار کردیم در مناطق محروم از جمله استان سیستان و بلوچستان فقط ۴۰درصد نیاز استان به پزشک عمومی تامین شده بود. پرداختی به پزشک عمومی حتی در مناطق ناامن فقط یک میلیون و ششصد هزار تومان و محل سکونت پزشکان رقت‌بار بود. در تایید فرمایش شما به محض اینکه محل سکونت پزشکان، آبرومند و در سراسر کشور تجهیز شدند و حقوق ماهیانه به ۱۵ تا ۱۷ میلیون تومان افزایش یافت پوشش پزشک در این استان به ۱۰۰ درصد افزایش یافت.

ولی واقعیت در کشور ما متاسفانه به گونه دیگری رقم می‌خورد. نمایندگان مجلس هرگز راضی به تغییر مصوبه خود که درنهایت به ضرر کشور و مناطق محروم و جان ایرانیان است نمی‌شوند. به‌جز تعدادی که فرزندان وبستگان‌شان نفع شخصی می‌برند، دیگران تصور می‌کنند که مشکل شهر یا حوزه انتخابیه آن‌ها با وضع این قبیل سهمیه‌ها رفع خواهد شد.

…تجربه ثابت کرده است که در عمل چنین نیست، هر چقدر سهمیه ۱۰ درصد مدیران و سهمیه زنان و…مشکل مردم را حل کرد اتخاذ این قبیل تصمیمات هم در عمل همان سرنوشت محتوم را به دنبال خواهد داشت؛ بنابراین راه حل علمی و صحیح همان مسیری است که اشاره کردید و عقل و عدالت و انصاف نیز همان را حکم می‌کند، ولی در پاسخ به سوال قبلی، من واقع‌بینانه عرض کردم حالا که نمی‌توانید یا نمی‌خواهید تعرفه یا پرداختی را عادلانه پرداخت کنید لااقل از همین فرصتی که ایجادشده، استفاده صحیح بکنید. قطعا در این صورت به‌تدریج نه‌تن‌ها طرح اجباری حذف می‌شود بلکه با اشباع مناطق کم‌برخوردار از پزشک (با این افزایش ظرفیت نابخردانه پذیرش دانشجو) سهمیه ۳۰ درصد به اعداد کمتری تقلیل پیدا خواهد کرد و فرصت برای سهمیه آزاد (که فاصله علمی فراوانی با پذیرفته شدگان این سهمیه دارند و واقعا حق آنهاست و نفع نظام سلامت و مردم نیز در آن است) بیشتر فراهم خواهد شد.

به عنوان آخرین سوال احتمالا از اخبار خودکشی‌های رزیدنت‌ها و پزشکان و متخصصان جوان طرحی مطلع هستید. در این روز‌های ابتدایی سال۱۴۰۳ نیز مواجه شدیم با خودکشی متخصص قلب طرحی خانم دکتر پرستو بخشی که ظرف ۳ سال گذشته با دو بحران بزرگ روحی از دست دادن پدر و مادر خود مواجه شده بود و حواشی فراوان آن در وزارت بهداشت و کمیسیون موارد خاص و اداره حقوقی وزارت و رفتار اتندینگ بیمارستان شهید رحیمی خرم‌آباد و معاونت درمان و ریاست دانشگاه علوم پزشکی لرستان. مظلومیت و تنهایی و غربت این دختر بی‌پناه، قلب بسیاری از اعضای جامعه پزشکی داخل و خارج کشور را به درد آورده و ناخواسته این خبر توسط رسانه‌های برون مرزی نیز پوشش داده شده است. می‌خواستیم نظر شما را درباره وظیفه وزارت بهداشت به طور اعم در باره پدیده بحران خودکشی رزیدنت‌ها و به طور اخص در باره خانم دکتر پرستو بخشی بپرسیم. احتمالا می‌دانید که وزارت بهداشت در قضیه خودکشی رزیدنت‌ها سیاست سکوت را به گونه‌ای در پیش گرفته است تو گویی کوچکترین مسئولیتی در قبال این عزیزان و سرنوشت آنان ندارد.

از جمله غم‌بارترین خبر‌هایی که طی سال گذشته بیش ازسال‌های قبل می‌شنویم به همکاران جوانی مربوط می‌شود که به هر دلیل تصمیم به پایان دادن به زندگی پرمرارت خود می‌گیرند.

ضمن تسلیت به همه برای از دست دادن همکار نازنینی که ابتدای امسال رخ داده، امیدوارم تصمیمات محلی و یا ستادی در وزارت بهداشت که خانه آن عزیز بود در عزم او برای ترک دنیا موثر نبوده باشد. ولی اگرخدای نکرده مقررات داخلی وزارت یا رفتار‌های غیردوستانه انگیزه این قبیل تصمیمات باشد پاسخگوی این فاجعه باید وزیر بهداشت و مسئولین تحت امرش باشند.

وظیفه وزیر و همکارانش است که تک تک این مرگ‌های شوک‌آور برای جامعه پزشکی را به کمک جامعه‌شناسان و روانپزشکان و عالمان این بخش بررسی و تحلیل کنند و در دولت درصدد پیشگیری برآیند. به‌ویژه اگر تصمیم‌های درون نظام سلامت عامل انگیزشی برای پایان دادن به زندگی است به‌سرعت شناسایی و برطرف شوند.

این وظیفه ذاتی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است که در اداره کل مربوطه تمام خودکشی‌ها را در وزارت بررسی و به کمک همه دستگاه‌های حاکمیتی از شیوع آن به سرعت پیشگیری کند. سکوت آن‌ها در این مقوله‌ای که حتی نشریات و مراکز معتبر پزشکی را شگفت‌زده کرده مایه تاسف و شرمندگی است.

از سوی دیگر من تعجب می‌کنم که چرا نظام پزشکی نیز که نماینده صنف است در ریشه‌یابی علت خودکشی پزشکانی که با هزار و یک سختی و آرزو دوران پرمشقت تحصیل در این رشته را طی کرده و امروز ناامیدانه به دست خود چشم از جهان فرو می‌بندند، مماشات می‌کند؟ چرا همه ما مرده‌ایم؟

چرا انجمن کاردیولوژی ساکت است؟! چرا نظام پزشکی و انجمن، هیئتی را نمی‌فرستند تا علت را بررسی و اطلاع رسانی کنند؟ وزارت بهداشت اگر نظاره‌گر است، چرا این دوستان فقط به ذکر مصیبت و تسلیت بسنده می‌کنند؟

من از رئیس کل محترم نظام پزشکی جدا انتظار دارم که شخصا لااقل علت خودکشی همین خانم دکتر پرستو بخشی را بررسی کند و هر فرد یا مقامی احیانا مسئول یا موثر در این حادثه بود را به دادستان و جامعه پزشکی معرفی کند.

خدا شاهد است همه ما که با سکوتمان در عادی سازی این خودکشی‌ها کمک می‌کنیم، در بروز این مرگ‌ها و تصمیم و اقدام نفرات بعدی شریک هستیم. از دست دادن هر یک از این جوانان مثل از بین رفتن یک عضو خانواده است که داغ آن تا ابد بر دل‌ها می‌ماند.

به نظرم وزارت بهداشت و نظام پزشکی و معاونت اجتماعی وزارت کشور (که مسئول پایش آسیب‌های اجتماعی است) باید هر چه سریعتر ضمن ریشه‌یابی این پدیده، برای توقف این پدیده در حال گسترش اقدام عملی کنند.

فراموش نکنند که هر مرگ این چنینی انگیزه‌ای است قوی برای آن‌ها که هنوز تصمیم به اقدام نگرفته‌اند. امیدوارم در ابتدای سال جدید برای پیشگیری عجله کنند و تمام همت خود را به‌کار گیرند.

دیگر خبرها

  • سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است
  • اعزام بیش از ۱۳۰۰ کاروان سلامت به مناطق محروم روستایی
  • تجهیز بیش از هزار کلاس درس به کتابخانه در مناطق محروم کشور
  • اردوهای مطالعاتی نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزشی دانش‌آموزان دارد
  • ایجاد کتابخانه مدارس در مناطق محروم کشور
  • امریه «سرباز روستایی» در اردبیل از ۱۵ تا ۲۴ فروردین ماه ثبت‌نام می‌شود
  • خدمت رسانی ۵۳۰ گروه جهادی در مناطق محروم گلستان
  • افزایش ۲۲۰ درصدی رتبه‌های برتر کنکور توسط دانش‌آموزان مناطق محروم
  • کاهش فقر حرکتی دانش آموزان
  • (ویدیو) هشدار مصطفی معین درباره مهاجرت دانش‌آموزان