به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

۴ دلیل برای اثبات دروغگویی یونیک فایننس/ خروج سرمایه ۸ هزار میلیاردی از کشور

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۶۹۶۹۱

پس از گذشت چندسال و اثبات واهی بودن وعده‌های حتی شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای دارای مجوز در کشور، فعالیت بازاریابان این مجموعه‌ها بسیار کاهش یافت و تب‌وتاب «نتوورک مارکتینگ» به‌عنوان شغلی پردرآمد در کشور فروکش کرد. اما طمع برخی سودجویان و کلاهبرداران پایان ندارد.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، نرخ بیکاری جوانان درحدود 24 درصد اعلام شده و نشان می‌دهد بیش از 10 میلیون جوان تحصیلکرده و در سن کار در کشور داریم که جذب شغلی نشده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

واضح است که این افراد به‌راحتی جذب شرکت‌هایی با فعالیت «بازاریابی شبکه‌ای» یا «نتوورک مارکتینگ» می‌شوند و عمر و سرمایه خود را تلف می‌کنند. نگارندگان این گزارش از ماه‌های گذشته سعی در تهیه این گزارش داشته و با افراد زیادی که سرمایه و وقت و انرژی و اعتماد خود را در این راه باخته‌اند، مصاحبه کرده‌اند. در ادامه سعی می‌کنیم شما را با «کلاهبرداری جدیدی» تحت عنوان شرکت «یونیک ‌فایننس» آشنا کنیم. مدتی است نام شرکتی کلاهبردار و جعلی به نام «یونیک فایننس» از افراد مختلف شنیده می‌شود. نحوه‌ فعالیت به این صورت است که شما ازطریق یک دوست یا آشنا به جلسه‌ای کاری و مهم دعوت می‌شوید و زمانی که به محل قرار که عمدتا لابی هتل‌ها و کافی‌شاپ‌ها است می‌رسید، پس از کمی انتظار شخصی با ظاهر آراسته و احتمالا البسه برند می‌بینید که دورقاب‌چین‌هایش او را دکتری، استادی یا یک چنین لقبی صدا می‌کنند. «یونیک فایننس» ادعا می‌کند که یک شرکت سرمایه‌گذاری معتبر در بازارهای مالی بزرگ دنیا ازجمله نزدک، فارکس، وال‌استریت و... است که رباتی را طراحی کرده که با خرید و فروش سهام، سود قطعی ماهیانه 4 تا 6 درصد به شما می‌دهد و به هیچ عنوان ضرر نمی‌کند! شما باید ابتدا حداقل مبلغ 1000 دلار ناقابل را به شرکت پرداخت کنید تا مجوز ثبت‌نام برای شما صادر شود. این شرکت که به‌تازگی توسط افرادی مانند سینا ولی‌الله مجری معروف شبکه‌های ماهواره‌ای به‌عنوان شرکتی معتبر تبلیغ می‌شود، اما اگر عکس هوایی این شرکت در سوئیس را ببینید، تقریبا با یک مغازه چندمتری طرف هستید. محاسبات ما از نحوه عضوگیری و تعداد افراد فعال نشان می‌دهد در مدت کوتاه فعالیت این شرکت در ایران، حداقل 8 هزار ملیارد تومان سرمایه (رقمی برابر با فروش نفت در سال 98) از کشور خارج شده است. هرچند نام یونیک فایننس در لیست اخطار وب‌سایت finma که یک نهاد نظارتی مالی بر شرکت‌ها در سوئیس است قرار دارد، اما این موضوع نتوانسته فعالیت این شرکت در ایران را محدود کند؛ چراکه صرفا یک هشدار است و اگر قرار است برخوردی صورت گیرد، راه‌حل آن در داخل مرز‌های کشور است. رویکرد دولت‌ها در ادوار اخیر نشان از این دارد که چندان اهمیتی به این موضوع داده نمی‌شود و حتی شاید ترجیح می‌دهند قشر جوان با چنین فعالیت‌هایی، هرچند نامولد، سرگرم باشند و متوجه بیکاری نباشند! چراکه جوان تحصیلکرده بیکار، بی‌هدف و بدون انگیزه، ممکن است به یک معترض مدنی تبدیل شود. باید تاکید کنیم که فعالیت این شرکت که سرشاخه‌های آن همگی از اخلالگران اقتصادی هستند که مدتی است از ایران متواری شده‌اند، خطرناک و به‌مراتب آسیب‌زاتر از گونه‌های قبلی است.

اقبال جوانان بیکار به شرکت‌های هرمی

احتمالا برای شما هم پیش آمده که یکی از دوستان قدیمی یا اقوام دورتان که مدت‌ها است از او بی‌خبر بوده‌اید با شما تماس گرفته و پس از احوالپرسی گرم و صمیمی، به شما پیشنهاد شغلی پردرآمد داده است! اوایل سال 79 بود که زمزمه‌ پیدایش راهی برای کسب درآمدهای بالا در شهرهای مختلف ایران شنیده می‌شد. فعالیتی به‌نام «بازاریابی شبکه‌ای» یا «نتوورک مارکتینگ» که شما را وادار به پرداخت مبلغی بابت خرید کالایی بی‌ارزش به یک شرکت و معرفی آن شرکت به دوستان و آشنایان‌تان می‌کرد؛ شما دو نفر را معرفی می‌کردید، دونفری که شما معرفی کردید هرکدام دونفر را و به همین صورت، تصاعدی تعداد خریداران محصول زیاد می‌شد. هرکدام از افرادی که به‌واسطه شما محصول را خریداری می‌کنند، زیرمجموعه شما می‌شوند و هرچه تعداد این افراد بیشتر باشد، شما سود (پورسانت) بیشتری خواهید گرفت.

پس از گذشت چهارسال در سال 83 درپی شکایت‌های زیادی که توسط مالباختگان از شرکت هرمی «گلد کوئست» شد، دولت فعالیت این‌گونه شرکت‌ها را ممنوع و افراد زیادی را دستگیر کرد، اما همچنان فعالیت غیرقانونی این افراد ادامه پیدا کرد تا درنهایت در دهه 90 با وضع قوانین جدید، چندین شرکت ایرانی با نام‌های جدید فعالیت خود را ازسر گرفتند. این شرکت‌ها با خرید یا راه‌اندازی خط تولید و گاهی با شراکت با برخی کارخانه‌ها، سعی در رساندن مستقیم محصول از کارخانه به مصرف‌کننده یا بازاریابان خود داشتند. ایده خام این نوع بازاریابی در ابتدا جذاب به‌نظر می‌رسید؛ برنامه این بود که با حذف واسطه‌ها، بخشی از هزینه توزیع کاهش یابد. مبلغ ذخیره‌شده از حذف واسطه‌ها بایستی به‌عنوان سود «پورسانت»، به بازاریابان این شرکت‌ها پرداخت می‌شد. اما درعمل، شاهد مشکلات بسیار زیادی در اجرای این طرح بودیم، به‌طوری‌که بسیاری تمام سرمایه و وقت خود را وقف این فعالیت کردند و درنهایت با ازدست دادن زیرمجموعه‌های خود به دلایل مختلف، چندسال از عمر خود و چند ده‌میلیون تومانی از سرمایه خود را ازدست‌رفته دیدند. جوانان زیادی به‌جای حرکت به‌سمت فعالیت‌های اقتصادی مولد و خلق ارزش واقعی، وقت و سرمایه خود را صرف چنین فعالیت‌هایی کردند که به‌نوعی دلالی و واسطه‌گری نام داشت. متاسفانه همچون بسیاری از موارد دیگر، این به‌اصطلاح شغل هم از اصل خود دور شده و به انحراف کشیده شد؛ اگر در جلسات و دورهمی‌های این مجموعه‌ها حضور یافته باشید، دیده و شنیده‌اید که سرشاخه‌های این مجموعه‌ها به صحبت‌های انگیزشی و احساسی عجیبی متوسل می‌شوند. صحبت‌هایی که تازه‌واردان و افراد پایین مجموعه را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار داده و آنان را وادار به فعالیت هیجانی بیشتر و صرف هزینه‌های کلان می‌کند. دائما صحبت از هدف می‌شود؛ اهداف واهی و یک‌شبه که هرگز جز برای افراد بالارده که همگی منصوب‌شده توسط خود شرکت هستند، عملی و قابل‌اجرا نخواهد بود. نکته جالب فعالیت و اقبال جوانان به این‌گونه شرکت‌ها در استان‌ها و شهر‌هایی است که نرخ بیکاری بالاتری دارند و احتمالا راحت‌تر برای فعالیت جذب و اقناع می‌شوند. به‌عنوان مثال استان‌های آذربایجان‌غربی، کرمانشاه، سنندج، همدان، مرکزی، چهارمحال‌وبختیاری، سمنان، خراسان‌رضوی و بوشهر پایگاه‌های بسیار فعالی از این شرکت‌ها در خود دارند که با نگاهی به آخرین داده‌های مرکز آمار متوجه می‌شویم همگی این استان‌ها یا نرخ‌های بیکاری دورقمی دارند یا نرخ مشارکت اقتصادی آنها حداقلی است. جالب است که در شهر تهران کمتر اثری از فعالیت‌های گسترده انواع و اقسام فعالیت‌های شبکه‌ای و نتوورکی می‌بینیم.

بازاریابی شبکه‌ای باید چگونه باشد؟

شرکت‌های زیادی از این روش بازاریابی، در حد استاندارد استفاده کرده‌اند؛ به این‌صورت که شما به‌عنوان خریدار یک محصول، درصورتی‌که از آن رضایت داشته باشید، می‌توانید به دوستان‌تان معرفی کنید. کاری که اغلب ما در زندگی روزمره خود انجام می‌دهیم؛ حال آنکه شما با این تبلیغات کلامی خود، فروش کالا یا خدمت موردنظر را بالا برده‌اید و حق شماست که در بخشی از سود فروش آن محصول برای تولیدکننده سهیم باشید. پس تولیدکننده می‌تواند به شما بخشی از سود حاصل از فروش محصولی که به‌واسطه شما به چند نفر معرفی شده است را پرداخت کند. سیستمی که امروزه بسیاری از شرکت‌ها، فروشگاه‌ها و رستوران‌های مطرح کشور برای بالا بردن فروش خود، از آن استفاده می‌کنند و فقط در ازای افرادی که مستقیما شما معرفی کرده‌اید به شما مبلغی را پرداخت می‌کنند یا تخفیف و هدیه‌ای به شما می‌دهند یا حتی به ارسال یک کارت‌پستال یا پیام الکترونیکی و تشکر از شما بسنده می‌کنند. درواقع بازاریابی شبکه‌ای صرفا درحد یک سیستم بازاریابی برای تولیدکننده‌ها و فروشنده‌ها می‌تواند درکنار سایر روش‌های بازاریابی شامل بیلبورد‌ها، رسانه‌ها، دیجیتال مارکتینگ و... کارآیی داشته باشد تا شاید کمی فروش محصول را بالا ببرد. اما آیا چنین عملی می‌تواند شغلی باشد که تمام زندگی خود را براساس آن هدفگذاری کنید؟

با شرکت کلاهبرداری «یونیک فایننس» آشنا شوید

پس از گذشت چندسال و اثبات واهی بودن وعده‌های حتی شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای دارای مجوز در کشور، فعالیت بازاریابان این مجموعه‌ها بسیار کاهش یافت و تب‌وتاب «نتوورک مارکتینگ» به‌عنوان شغلی پردرآمد در کشور فروکش کرد. اما طمع برخی سودجویان و کلاهبرداران پایان ندارد؛ مدتی است نام شرکتی جعلی به‌نام «یونیک فایننس» از افراد مختلف شنیده می‌شود. این شرکت که در سال 2017 تاسیس شده، فعالیت خود را از ابتدای 2018 در ایران آغاز کرده و طی چندماه اخیر، تعداد افرادی که یونیک فایننس را تبلیغ می‌کنند بسیار زیاد شده است. نحوه فعالیت به این صورت است که شما ازطریق یک دوست یا آشنا به جلسه‌ای کاری و مهم دعوت می‌شوید. زمانی که به محل قرار که عمدتا لابی هتل‌ها و کافی‌شاپ‌ها است می‌رسید، پس از کمی انتظار، یک خودروی لوکس از راه می‌رسد و شخصی با ظاهر آراسته از آن پیاده می‌شود و به‌سمت شما می‌آید.

ظاهرا جلسه کاملا رسمی و جدی است؛ معرف شما، شخص پرزنتور یا ارائه‌کننده کار را به شما با کلی احترام، تحت عنوان استاد، دکتر و چنین عناوین دیگری معرفی می‌کند و استاد مذکور، آماده پرزنت و ارائه نحوه این فعالیت به شما می‌شود، اما پیش از آن تلفن همراه چند ده‌میلیون تومانی خود را از جیب بیرون آورده و درمقابل دیدگان شما به حالت سکوت درمی‌آورد، آستین‌های کت خود را بالا می‌زند تا ساعت مچی برند خود را به شما نمایش دهد! سپس جلسه معارفه شروع می‌شود. ارائه‌دهنده (پرزنتور) نحوه فعالیت در این شرکت را به این صورت به شما شرح می‌دهد که «یونیک فایننس» یک شرکت سرمایه‌گذاری معتبر تاسیس‌شده در کشور سوئیس است و در بازارهای مالی بزرگ دنیا ازجمله نزدک، فارکس، وال‌استریت و... سرمایه‌گذاری می‌کند.

این شرکت مدعی است رباتی را طراحی کرده است که با خریدوفروش سهام، سود قطعی ماهیانه 4 تا 6 درصد به شما می‌دهد و به هیچ عنوان ضرر نمی‌کند! شما باید در ابتدا حداقل مبلغ 1000 دلار ناقابل را به شرکت پرداخت کنید تا مجوز ثبت‌نام برای شما صادر شود. پس از چندماه شما ازطریق شرکت و مدارک شناسایی و هویتی که ارائه می‌دهید احراز هویت می‌شوید و سوال بی‌جوابی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که باوجود تحریم ایران، چگونه این احراز هویت کاربران ایرانی، آن‌هم در بازارهای مالی بزرگ دنیا انجام می‌شود! از این پرسش که بگذریم، درصورت تایید شرکت، مدارکی مبنی‌بر شروع فعالیت شما در این شرکت برایتان ارسال می‌شود. یونیک فایننس مدعی است تمام پولی که شما به این شرکت پرداخت می‌کنید توسط یک مجموعه آمریکایی معتبر به‌نام «گلوبال پورتفولیو منیجمنت» بیمه می‌شود. شرکتی که بنیانگذارانی ایرانی دارد و با هدف جذب سرمایه از ایرانیان تشکیل شده است که تابه‌حال فعالیت آن نتیجه‌ای جز پولشویی و خروج ارز برای ما نداشته است. نکته جالب‌توجه این است که شما مبلغ اولیه‌ای که به شرکت پرداخت می‌کنید را به مدت دوسال نمی‌توانید برداشت کنید و این شرکت بیمه‌کننده، صرفا ادعایی کذب برای کم کردن نگرانی شما بابت سرمایه‌گذاری است و اتفاقا برای شما مدارک و برگه‌های شکیلی را هم ارسال می‌کند تا اعتماد شما به مجموعه کاملا جلب شود. در ادامه شما بایستی با معرفی کردن افراد جدید، مجموعا مبلغ 15000 دلار برای شرکت جذب سرمایه کنید تا بتوانید درحدود 1000 دلار پورسانت بگیرید. درواقع به‌ازای هر 15000 دلاری که زیرمجموعه‌های شما در شرکت یونیک فایننس سرمایه‌گذاری می‌کنند 1000 دلار پورسانت می‌گیرید. اما دو شرط بسیار بزرگ دارد؛ اول اینکه باید 15000 دلار در سه‌محور 5000 دلاری بوده و اصطلاحا در تعادل کامل باشد. مثلا شما سه نفر را معرفی کنید که هرکدام 1000 دلار سرمایه‌گذاری کنند. هرکدام از افرادی که مستقیما شما معرفی کرده‌اید یک محور نامیده می‌شود. آن سه نفر هرکدام سه نفر را معرفی کنند که 1000 دلار سرمایه‌گذاری کنند و این روند در تعادل کامل در هر سه‌محور شما شکل گیرد و ادامه پیدا کند تا زمانی که 15000 دلار در تعادل 3 در مجموعه شما ثبت شود.

همان‌طور که در تصویر می‌بینید، در هر محور یا بازو، 5000 دلار سرمایه‌گذاری شده و در تعادل قرار گرفته است و شخصی که در راس این مجموعه 15 نفری قرار دارد، فقط درصورتی پورسانت 1000 دلاری می‌گیرد که تعادل وجود داشته باشد و در غیر این‌صورت، هیچ پورسانتی جز سود ثابت ماهانه خود دریافت نمی‌کند. دوم اینکه تنها 6 ماه فرصت دارید که 15000 دلار سرمایه‌گذاری در مجموعه شما انجام شود؛ چراکه در پایان ماه ششم، هر مبلغی که در تیم شما سرمایه‌گذاری شده است، صفر می‌شود و همه‌چیز از نو شروع می‌شود. این روند همواره ادامه دارد و هر 6 ماه همه‌چیز صفر می‌شود! درواقع شما فقط 6 ماه از شبکه‌سازی خود پورسانت می‌گیرید و در پایان ماه ششم، برای تمدید دریافت پورسانت از شبکه‌سازی، بایستی بار دیگر 1000 دلار سرمایه‌گذاری کنید و تمامی زیرمجموعه‌های شما هم همین کار را تکرار کنند و بازهم طی 6 ماه، به‌ازای هر 15000 دلار سرمایه در مجموعه شما، 1000 دلار پورسانت دریافت خواهید کرد. پورسانتی که البته صرفا در حساب کاربری شما قابل‌مشاهده است و توضیح خواهیم داد که درعمل، قابل‌برداشت نیست. به این صورت است که جذب سرمایه ازطریق شرکت یونیک فایننس درحال انجام است.

به 4 دلیل «یونیک‌‌فایننس» دروغ می‌گوید

یونیک‌فایننس مدعی است تمامی سودها از طریق خریدوفروش سهام شرکت‌های بزرگی چون اپل، ب‌ام و و... در بازارهایی چون نزدک به‌دست می‌آید و خود را شریک رسمی این بازار و شرکت‌های معتبر اروپایی و آمریکایی معرفی می‌کند. اما واضح است که این ادعا کذب است. به چند دلیل؛ اول مدرکی مبنی‌بر همکاری یونیک‌فایننس با بازارهای مالی و شرکت‌های بزرگ وجود ندارد. دوم؛ اینکه هیچ رباتی نمی‌تواند بازارها را دقیق و قطعی پیش‌بینی کند و سود ثابت به سرمایه‌گذاران دهد. سوم؛ اینکه شرکت مدعی است روزانه بارها با سرمایه‌ شما درحال خریدوفروش سهام است، درحالی که هزینه‌ کارمزد خریدوفروش روزانه را در نظر نمی‌گیرد. چهارم؛ اینکه اگر چنین رباتی واقعا دراختیار این شرکت است، چرا اصلا نیازی به جذب سرمایه از افراد عادی دارد؟! می‌تواند تنها با سرمایه‌گذاری چندهزار دلار طی مدتی کوتاه، چندین برابر سود کند. لازم به ذکر است در سال2020 که بسیاری از شرکت‌های بزرگ دنیا، از اپل آمریکایی گرفته تا فولکس‌واگن آلمانی، به‌دلیل تاثیرات شیوع ویروس کرونا متحمل ضرر شده و با افت سهام مواجه شدند. اما یونیک‌فایننس همچنان مدعی بود ربات تحلیگر، درحال کسب سود از خریدوفروش همین سهم‌هایی است که ارزش آنها تحلیل رفته است.

با ترفند این شرکت آشنا هستیم

واضح است که تامین مالی این شرکت، صرفا از طریق سیستم پانزی صورت می‌گیرد؛ سیستمی که سود شما را از ورود پول افراد جدید به شرکت تامین می‌کند و این روند تا جایی ادامه می‌یابد که موسسان سیستم پانزی، از جذب سرمایه سیر شوند. در این سیستم، گیرنده‌ سرمایه، هیچ نیازی به فعالیت اقتصادی ندارد و صرفا از پول افراد جدید، سهم قدیمی‌ترها را پرداخت می‌کند و به‌محض کند شدن روند جذب سرمایه، شرکت به‌سمت فروپاشی می‌رود؛ چرا برای پرداخت سود افراد قدیمی مجبور می‌شود به منابع مالی خود دست ببرد. بسیاری از موسسات اعتباری کشور نیز از همین روش استفاده می‌کردند که سرنوشت آنها در سال96 به ورشکستگی منجر شد. این سیستم‌ها معمولا در سال‌های ابتدایی فعالیت خود، برای جلب اعتماد مردم بسیار خوش‌حساب عمل می‌کنند و با توجه به اینکه شما نمی‌توانید تا مدت زمانی مشخص سرمایه اولیه خود را برداشت کنید، تمامی سودها به‌موقع واریز می‌شوند. اما پس از چند سال که تعداد سرمایه‌گذاران جدید کاهش و تعداد کسانی که می‌خواهند سرمایه خود را خارج کنند افزایش می‌یابد، صاحبان این سیستم، بار و بندیل خود را جمع می‌کنند و بدون هیچ مشکلی تمام سرمایه‌ای را که نزد خود نگه داشته‌اند با خود می‌برند. اگر شانس بیاوریم برنامه‌ کلاهبرداری جدیدی را شروع نمی‌کنند.

تبلیغ شبکه ماهواره‌ای برای یونیک‌فایننس

بررسی‌ها نشان می‌دهد شرکت «یونیک‌فایننس» فعالیت گسترده‌ای در کشورهای درحال توسعه در همسایگی ایران دارد. افغانستان، عراق، بنگلادش، هند، پاکستان و بخش‌هایی از ترکیه. جالب است بدانید بیشترین فعالیت این شرکت هم در ایران صورت می‌گیرد. شرکتی که ادعای اروپایی‌بودن دارد، چرا باید در چنین کشورهایی بیشترین جذب سرمایه را داشته باشد. البته شرکت مدعی است از تمام دنیا سرمایه‌گذار دارد و برای اثبات آن، جست‌وجوی نام شرکت خود را در اینترنت ملاک قرار می‌دهد که در حدود 10درصد از جست‌وجوگران نام «یونیک‌فایننس»، در اروپا و آمریکا هستند اما این ادعا از آن جهت کذب است که وبسایت «یونیک‌فایننس» در ایران فیلتر است و کاربران با استفاده از فیلترشکن و گرفتن آی‌پی کشورهای اروپایی و آمریکایی، آمار بازدید این کشورها را بالا می‌برند. پس درواقع می‌توان گفت همان 10درصدی که از اروپا و کشورهای آمریکایی از وبسایت یونیک‌فایننس دیدن کرده‌اند هم ایرانی هستند. مشخصا اقتصاد ایران درحال حاضر آسیب‌پذیر است و با وجود تحریم‌ها، وضع اقتصادی مردم در شرایط نامناسبی قرار دارد. نرخ بیکاری بالاست و فعالیت‌های تولیدی روزبه‌روز درحال کمتر شدن هستند. مردم به‌ویژه جوانان در چنین شرایطی به‌دنبال ایجاد تغییر و تحول در زندگی خود هستند و متاسفانه به‌راحتی فریب چنین کلاهبرداری را می‌خورند.

دولت‌ها و نهادهای ناظر مالی، در کشورهای اروپایی و آمریکایی، در زمینه‌ جلوگیری از فعالیت پانزی در کشور خود بسیار قوی عمل می‌کنند و با هم رابطه‌ مستقیم و همکاری موثر دارند. اما کشور ما از طرفی تحریم است و از طرف دیگر اهمیتی برای نهادهای اروپایی و آمریکایی برای جلوگیری از فعالیت‌های اینچنینی ندارد. با توجه به اینکه به گفته‌ سرشاخه‌های یونیک‌فایننس در ایران، واحد آی‌تی و شبکه‌ این شرکت در دبی بنا شده و دفتر رسمی هم در هیچ‌کجای دنیا ندارد، پیگیری این موضوع از طریق دولت ایران هم کار راحتی به‌نظر نمی‌رسد. طبق اظهارات سرشاخه‌های این شرکت، موسسان اصلی آن ایرانیان مقیم کشورهای خارجی و تحت حمایت هستند. این فعالیت، با خارج کردن ارز درحال وارد کردن لطمه‌ سنگین به اقتصاد کشور است و سرمایه‌ ایرانیان فعال در این شرکت به‌جای اینکه در مسیر فعالیت‌های اقتصادی مولد قرار گیرد، از کشور خارج‌شده و به جیب بیگانگان و وطن‌فروشان وارد می‌شود. چندی‌پیش «سینا ولی‌الله» مجری شبکه‌ فارسی‌زبان در خارج از کشور، در برنامه‌ خود از این شرکت حمایت کرده و سرمایه‌گذاری در آن را کاملا عادی قلمداد کرد. در همین برنامه‌ تلویزیونی، یکی از موسسان شرکت یونیک‌فایننس به‌نام «فرزین فردین‌فرد» هم دعوت شده است. این شرکت با به خدمت گرفتن افراد دارای سابقه طولانی در کلاهبرداری پانزی و هرمی، همچون «نیما طبری‌فرد» و مستقر کردن آنان در کشورهای همسایه، همچون امارات و ترکیه، مشخصا تور خود را برای به دام انداختن اموال ایرانیان پهن کرده است.

خروج سرمایه 8هزار میلیارد تومانی از کشور

طبق اظهارات سرشاخه‌های این شرکت، دست‌کم 100هزار نفر سرمایه‌گذار ایرانی مشغول فعالیت در این سیستم هستند. شاید در اطراف خود افرادی را دیده باشید که حتی ملک یا خودروی خود را فروخته و در «یونیک‌فایننس» سرمایه‌گذاری کرده‌اند اما با فرض سرمایه‌گذاری مبلغ پایه‌ 1000دلاری این افراد، فقط از داخل ایران در حدود 100میلیون دلار در این شرکت سرمایه‌گذاری شده و به این میزان خروج ارز رخ داده است. قطعا این آماری حداقلی است. رقمی که حتی اگر نصف آن هم در فعالیت‌های مولد اقتصادی در بخش خصوصی سرمایه‌گذاری می‌شد، نرخ بیکاری تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کرد. یونیک‌فایننس از سال2017 که فعالیت خود را آغاز کرد، تا اواسط سال2020 امکان برداشت سود به سهامداران کم‌تعداد خود که ایرانی بودند می‌داد البته با کارمزد 50درصد! بله، سود ثابت ماهیانه‌ خود و پورسانت حاصل عضوگیری را اگر می‌خواستید برداشت کرده و به ریال تبدیل کنید، پول‌تان نصف می‌شد. از اواسط سال2020 تمامی برداشت‌ها غیرممکن شد و برخی سرشاخه‌ها از جیب خود، سود زیرمجموعه‌ها را نقدا می‌پرداختند و از طریق سیستم کاربری، رقم موجود داخل حساب کاربری زیرمجموعه را به حساب کاربری خود انتقال می‌دادند به امید روزی که تراکنش‌ها ازسر گرفته شود. در نهایت در سال2021 که بازار ارز دیجیتال و رمزارزها داغ شد، شرکت یونیک‌فایننس برگ جدیدی رو کرد؛ موسسان این شرکت از جذب سرمایه‌ هنگفت سیر نشدند و با ارائه‌ توکن یا رمزارزی به‌نام UNQT شروع به جذب مجدد سرمایه کردند. اغلب سرمایه‌گذاران ایرانی این شرکت، با خرید این توکن از قیمت یک‌دلار شروع کرده و تا 15دلار ادامه دادند. روند افزایش توکن یونیک‌فایننس به‌دلیل افزایش تقاضا تا 15دلار ادامه پیدا کرد اما درنهایت با افت ناگهانی روبه‌رو شد و امروز تا یک‌دلار کاهش یافته است. شرکت یونیک‌فایننس از این فروش رمزارز، دست‌کم 50میلیون دلار از توکن یا سرمایه‌گذاری‌های مجدد افراد جذب کرد و به‌صورت کاملا ناگهانی، ارزش رمزارز خود را تا یک‌دلار پایین آورد. عده‌ بسیار زیادی از خریداران این رمزارز با رسیدن قیمت به بالای 4دلار شروع به خرید کردند. به این ترتیب یونیک‌فایننس با فروش یک رمزارز در قیمتی بین 4 تا 15دلار و درنهایت پایین آوردن ناگهانی قیمت ارز تا یک‌دلار، به‌ازای هر واحد توکن، بین 3 تا 14دلار سود به‌دست آورد و اکنون سهامداران مجبورند رمزارزی را که حداقل 4دلار خریده‌اند به خود شرکت یک‌دلار بفروشند. مشروط بر اینکه بتوانند تحریم‌ها را دور بزنند و اندک سرمایه‌ باقی‌مانده‌ خود را به ریال تبدیل کنند. قسمت ناراحت‌کننده‌ ماجرا آنجاست که وقاحت سرشاخه‌های این سیستم پایان ندارد و همچنان با توجیه‌های جدید، سعی در جذب افراد و سرمایه دارند. بله به همین سادگی این افراد درحال غارت دارایی‌های مادی و معنوی هموطنان ما هستند و کک‌شان هم نمی‌گزد که در بلندمدت چه لطمه‌ای خواهند دید. بله شاید برای این‌دسته از کلاهبرداران خروج ارز و سرمایه مهم نباشد اما یک لحظه در این جمله تامل کنید: «براساس محاسبات و توضیحات بالا و با احتساب نرخ دلار 27هزار تا به‌حال برای سرمایه‌گذاری در این شرکت حداقل 8هزار میلیارد تومان برابر میزان فروش نفت در سال98 از کشور خارج شده است.»

منبع: روزنامه فرهیختگان

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: خروج سرمایه از کشور اروپایی و آمریکایی شرکت یونیک فایننس دلار سرمایه گذاری بازاریابی شبکه ای فعالیت این شرکت بازارهای مالی سرمایه خود مجموعه ها زیرمجموعه ها شرکت پرداخت نرخ بیکاری جذب سرمایه فعالیت خود مجموعه شما بزرگ دنیا فروش سهام سرشاخه ها برای شما 15000 دلار 1000 دلار یک دلار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۶۹۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تامین بودجه دولت از جیب مردم / عوارض خروج از کشور هیچ نقشی در بخش گردشگری ندارد

عوارض خروج از کشور در ایران اولین بار در سال ۱۳۶۴ با هدف جبران خسارت‌های جنگ از مسافران گرفته شد. در ‌قانون دریافت عوارض خروج از کشور، مصوب ۳۰ تیر ۱۳۶۴ آمده است: «دولت مکلف است از هر مسافری که با گذرنامه دولت جمهوری اسلامی ایران به خارج از کشور مسافرت می‌کند، برای بار اول در هر سال مبلغ ۵۰ هزار ریال و برای بار دوم و بیشتر در همان سال برای هر نوبت مبلغ صد هزار ریال، تحت عنوان عوارض خروج از کشور اخذ و به حساب درآمد عمومی کشور منظور کند.» اما پس از پایان جنگ در سال ۱۳۶۷ و با گذشت سال‌ها هنوز این پول به عناوین مختلف از مسافران گرفته می‌شود.

این مالیات به یکباره از سال ۱۳۹۶ چند برابر شد و از همان زمان، انتقادات بسیاری را در پی داشت. در آن سال، مقامات دولتی در پاسخ به انتقادات افکار عمومی از این افزایش نرخ از مشارکت عمومی در توسعه زیرساخت‌های گردشگری ایران یاد کردند.

مساله مهم اما این است که چند درصد از این عوارض خروج به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تعلق می‌گیرد. وقتی در سال 97 عوارض خروج به ناگهان چندین برابر شد، قرار بر این بود که از هر عوارض مبلغ 40 هزار تومان به توسعه گردشگری کشور تعلق بگیرد اما مساله اینجاست که وقتی زیرساخت‌های مناسب برای گسترش گردشگری فراهم نیست این عوارض تا چه اندازه می‌تواند به صنعت توریسم کشور کمک کند.

ضمن اینکه به عقیده بسیاری از کارشناسان حوزه گردشگری این عوارض نام گردشگری از مردم گرفته می‌شود اما در نهایت به کام دولت و برای تامین کسری بودجه خواهد بود.

مهرداد فهیمی، کارشناس حوزه گردشگری: بخش خصوصی از این عوارض هیچ سهمی ندارد

مهرداد فهیمی، کارشناس حوزه گردشگری، در این‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: متاسفانه از همان سال 97 که عوارض خروج به یکباره افزایش پیدا کرد و دولتمردان برای توجیه آن گفتند قرار است این عوارض در زمینه گسترش گردشگری اضافه شود تا همین امروز بخش خصوصی هیچ سهمی از این عوارض نداشته است.

او می‌افزاید: از آن سال تاکنون بارها و بارها مردم با افزایش عوارض خروج مواجه شده‌اند و امسال هم که دولت نهایت افزایش را اعمال کرده و البته این بار مساله خیلی واضح بیان شده که دریافت این عوارض به نوعی مربوط به تامین قسمتی از بودجه‌ای است که دولت برای اداره کشور در نظر گرفته است. همانطور که سال‌های پیش این عوارض هیچ نقشی در بخش گردشگری نداشت امسال هم همین اتفاق خواهد افتاد.

فهیمی در مورد توجیه دولت برای دریافت عوارض خروج و افزایش سالانه آن می‌گوید: متاسفانه نگاهی که به سفرهای خارجی انجام می‌شود به این شکل است که افراد دارای تمکن مالی این سفرها را انجام می‌دهند و حالا که قرار است برای خوشگذرانی به کشورهای دیگر سفر کنند پس باید با پرداخت این عوارض به گردشگری کشور خود هم کمک کنند.

اجبار مردم به پرداخت چنین هزینه‌های گزافی ایجاد ممنوعیت برای سفر است

او می‌افزاید: مساله اینجاست که هیچ آمار دقیقی در مورد اینکه چه تعداد از این سفرها تفریحی، تجاری، درمانی، زیارتی و یا تحصیلی است، وجود ندارد. از سوی دیگر اجبار مردم به پرداخت چنین هزینه‌های گزافی آن هم فقط به این دلیل که قرار است برای مدتی از کشور خارج شوند، به نوعی ایجاد محدودیت و ممنوعیت برای سفر خواهد بود.

این کارشناس حوزه گردشگری می‌گوید: همین الان هم به دلیل افزایش بی‌رویه نرخ دلار بسیاری از مردم دیگر توان انجام این سفرها را ندارند. مساله اینجاست چرا دولت باید شرایطی را برای افراد فراهم کند که از هر نظر به ضرر آنها باشد؛ از یک طرف کاهش ارزش پول ملی و از طرف دیگر پرداخت هزینه‌ای که هیچ توجیهی قانونی نمی‌توان برای آن پیدا کرد.

بهمن آرمان: دولت به تبعات اقتصادی این تصمیم توجه نمی‌کند

بهمن آرمان، کارشناس اقتصادی، نیز در این باره می‌گوید: متاسفانه دولت طی سال‌های اخیر هیچ‌گاه به تبعات اقتصادی تصمیم‌هایی که می‌گیرد، توجه نمی‌کند. افزایش عوارض خروج از کشور به راحتی می‌تواند بر اقتصاد کشور تاثیر منفی داشته و به نوعی باعث بروز تورم شود.

مردم به این باور رسیده‌اند دولت سعی دارد کسری بودجه خود را به نحوهای مختلف از جیب مردم تامین کند

او می‌افزاید: نکته قابل توجه دیگر این است که مردم تاثیر این پرداخت‌ها را در خدمات رفاهی که قرار است دولت به آنها ارائه دهد، نمی‌بینند. از سوی دیگر مساله‌ای که مورد توجه قرار گرفته این است که مردم به این باور رسیده‌اند دولت سعی دارد کسری بودجه خود را به نحوه‌های مختلف از جیب مردم تامین کند.

این باور می‌تواند تاثیر بسیار منفی در اعتماد اجتماعی مردم به جای بگذارد. به هر حال همین الان هم جامعه درگیر تورم افسار گسیخته است و این افزایش بی‌رویه نرخ‌ها از سوی دولت می‌تواند به این تورم دامن بزند.

آرمان با اشاره به مبلغی که دولت در بودجه از طریق دریافت عوارض خروج به آن دست پیدا می‌کند، می‌گوید: 4 هزار میلیارد تومان مبلغ قابل توجهی برای کسری بودجه عظیم دولت به حساب نمی‌آید اما مساله اینجاست که عواقب این تصمیم‌گیری می‌تواند هزینه‌ای بیش از مبلغ دریافتی برای اقتصاد کشور داشته باشد.

درآمد حدودی دولت از عوارض خروج از کشور در سال 1403 چقدر خواهد بود؟

آن‌طور که در بودجه سال 1403 آمده است، پیش‌بینی دولت از دریافت عوارض خروج مبلغی معادل 4 هزار و 362 میلیارد تومان است. مساله اینجاست که اگر قرار باشد طبق قانون 80 هزار تومان از عوارض خروج هر نفر به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تعلق بگیرد، باید شاهد تحولات بسیار مثبتی در زمینه گردشگری کشور باشیم.

اتفاقی که بسیاری از فعالان حوزه گردشگری بر این باور هستند همانطور که طی سال‌های گذشته رخ نداده، در آینده هم امکان اتفاق آن دور از ذهن است. چرا که بار بیشتر گردشگری کشور بر عهده بخش خصوصی است و این بخش هم از محل دریافت عوارض‌ خروج هیچ نصیبی نمی‌برد. همانطور که فعالان صنعت هواپیمایی کشور نیز اعلام کرده‌اند که افزایش عوارض خروج از کشور کارایی مثبتی در این صنعت نداشته است.

جدول عوارض خروج کشور در سال 1403

نوع سفر	سفر اول (ریال)	سفر دوم (ریال)	سوم به بعد (ریال)	نوع مرز
مسافرین عادی	۵,۲۰۰,۰۰۰	۷,۸۰۰,۰۰۰	۱۰,۴۰۰,۰۰۰	مرزهای هوایی، زمینی و دریایی
زائرین حج تمتع و عمره	۱,۷۲۰,۰۰۰	۱,۷۲۰,۰۰۰	۱,۷۲۰,۰۰۰	مرزهای هوایی، زمینی و دریایی
زائرین عتبات و عالیات	۴۵۰,۰۰۰ ۱۵۰,۰۰۰	۴۵۰,۰۰۰ ۱۵۰,۰۰۰	۴۵۰,۰۰۰ ۱۵۰,۰۰۰	مرز هوایی مرز زمینی و دریایی
مرزنشینان	۷۵۰,۰۰۰ ۲۵۰,۰۰۰	۶,۰۰۰,۰۰۰ ۶,۰۰۰,۰۰۰	۸,۰۰۰,۰۰۰ ۸,۰۰۰,۰۰۰	مرز هوایی مرز زمینی و دریایی
ورزشکاران تیم ملی با مجوز وزارت ورزش	۲,۶۴۰,۰۰۰	۲,۶۴۰,۰۰۰	۲,۶۴۰,۰۰۰	مرزهای هوایی، زمینی و دریایی

کانال عصر ایران در تلگرام