به نقل از «خبرآنلاین»

دلنوشته مدیرعامل هوآوی پس از آزادی

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۰۷۳۱۱

مدیر عامل هوآوی نوشت: «من در این لحظه و بعد از سه سال دوری، در حال پرواز بر فراز قطب شمال و حرکت به سوی آغوش سرزمین مادری ام هستم. اینکه احساس می کنم لحظه به لحظه به زادگاهم نزدیک تر می شوم، باعث می شود قطرات اشک چشمانم را تیره و تار کند. سرزمین مادری ما تحت رهبری حزب کمونیست چین در حال حرکت به سمت رفاه است و بدون وجود یک سرزمین مادری قوی و پر قدرت، آزادی امروزم را نداشتم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در طول هزار و ۲۸ روز گذشته، نمی دانستم که به کجا باید برگردم. کسانی که گریه در نیمه های شب را تجربه نکرده اند به اندازه کافی زندگی را درک نکرده اند. آن لحظه هایی که مکررا در خواب از پرتگاه به پائین پرت می شدم و مجددا خود را در دل تاریک شب می دیدم و بی خواب می گشتم را فراموش نخواهم کرد.

مواجه با برخی طوفان ها و امواج در زندگی اجتناب ناپذیر است و شما فقط می توانید در مواجه مستقیم با آنها، فاصله بگیرید؛ اما برخی از این طوفان ها و موج ها از راه می رسند و بعد از تمامی فراز و نشیب ها لنگر می اندازند! دویدن های بیشمار، زمین خوردن های بیشمار! فقط با اینهاست که احساس می کنم قوی تر شده ام. یادآوری فراق های بیشمار است که اشک را مهمان چشمانم می کند.

ما برای صلح دعا می کنیم. خوشبختانه ما در عصری مسالمت آمیز متولد شده ایم. ما عظمت را تحسین می کنیم. با ارزش ترین چیز این است که ما در یک کشور بزرگ به دنیا آمده ایم و در عصر اصلاحات و گشایش بزرگ شده ایم. من شخصا عظمت و بزرگی چین و مردم آن تحت رهبری حزب کمونیست چین را شاهد بوده ام و آن را تجربه کرده ام.

تمامی هموطنان من دهه هاست که برای رفاه و قدرت سرزمین مادری شان سخت تلاش کرده اند؛ مردم به سمت تحقق رفاه مشترک گام بر می دارند تا سهم عظیم خود در برقراری صلح و توسعه جهان را ایفا کنند.

از تو ای سرزمین مادری عزیزم، ای حزب و دولت چین! ممنونم! این رنگ قرمز درخشان چین است که آتش ایمان را در قلب من شعله ور می سازد و تاریک ترین لحظه های زندگی ام را روشنایی می بخشد و مرا به سمت سفر طولانی به سمت خانه ام هدایت می کند. از تمام اعضای خانواده عزیزم بابت همراهی با من در تجربه طوفان ها و باران ها و غم ها و شادی ها ممنونم. این همراهی از فاصله دور شما بود که به عبور من از سختی ها کمک کرد. این پشتیبانی خاموش شما از من بود که مرا از سختی ها عبور داد. از دوستان عزیزم بابت مبارزه دوشادوش با من در تمام لحظات قدرت و استیصالم سپاسگزارم. از همکاران عزیزم ممنونم. اگرچه مدت های طولانی است که از هم جدا شده ایم، اما تشویق صادقانه شما و پشت کار ادامه دارتان به ما این فرصت را داد تا در عبور از طوفان ها و سختی ها همگی در یک قایق باقی بمانیم. از همه شما که مراقب من بودید، ممنونم. حتی اگر ملاقاتی بین ما رخ نداده باشد، محبت و احترام و دعای خیر عمیق شما، مانند یک رنگین کمان، آسمان زندگی من در عبور از این جاده ناهموار را رنگارنگ کرد!

دیگر بخش غالب رؤیای نیمه شب من ماه درخشانی است که در قلبم می تابد. وطن، تنها مقصد روح من در تمام دقیقه ها و ثانیه هایی بود که در طول سه سال دوری در کشور دیگری سپری کردم!

عبور از پائیز ونکوور نیاز به پوشیدن لباس های زمستانی دارد اما در این لحظه، پائیز سرزمین مادری ام در حالی فرا می رسد که آسمان صاف است و خورشید گرم می تابد. چشم انتظار فرا رسیدن سالی خوب و لذت بردن از رنگ های نارنجی و زرد و سبز هستم. تولدت مبارک سرزمین مادری من!

اگرچه راه بازگشت به خانه برای من پر از فراز و نشیب و پیچاپیچ بوده اما از نگاه من، این راه، گرم ترین مسیر بازگشت به خانه در جهان است.»

۳۱۱۳۱۱

کد خبر 1558169

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: هوآوی چین سرزمین مادری طوفان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۰۷۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زنان بدون فرزند شاد‌تر هستند یا مادران؟

حرف‌هایش را به نتیجه تازه‌ترین تحقیقات علمی ارجاع می‌دهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه می‌دهد و از پژوهش‌هایی علمی می‌گوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالم‌تری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کرده‌اند، دارند.

این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
 
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است، اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.

موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بند‌های قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبر‌ها و آمار‌های به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

منبع: روزنامه جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها