به نام پرسپولیس، به کام ایران
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۰۹۲۳۴
ایران اکونومیست- چرا قهرمانی قرمزها به سود کل فوتبال ایران است؟
«طبیعی است که گروهی از هواداران سایر تیمها دلشان نخواهد پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا موفق باشد. بر خلاف مسابقات ملی که در آن همه پشت پرچم کشور جمع میشوند و به هواداری از تیم آب و خاکشان برمیخیزند، در دیدارهای باشگاهی، ولو در ابعاد بینالمللی، چنین التزامی برای هواداری از تیمهای هموطن وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی پاریسنژرمن در کسب قهرمانی اروپا ناکام میماند، هواداران مارسی به خیابان میریزند و شادی میکنند. در ایتالیا هواداران میلان و اینتر از شکست تیم رقیب در مسابقات اروپایی شادمان میشوند و در اسپانیا نیز بارساییها و رئالیها ترجیح میدهند هر تیمی بر فراز قاره بایستد جز رقیب سنتی آنها! همه اینها را گفتیم تا یادآوری کرده باشیم از نظر عرف حرفهای فوتبال جهان، حالا که پرسپولیس از ایران به یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده، چیز عجیبی نیست که «برخی» از استقلالیها، سپاهانیها یا تراکتوریها منتظر شکست این تیم باشند. این رویه همه جای دنیا برقرار است. حالا اگر هواداران آن تیمها حامی پرسپولیس بودند و دلشان میخواست یک تیم ایرانی فاتح قاره شود، دمشان هم گرم! در غیر این صورت اما نمیشود بقیه سلایق را محکوم کرد. این از این. اما یادمان نرود قهرمانی پرسپولیس در آسیا اتفاقی است که میتواند به کام تمام فوتبال ایران باشد. در حقیقت سود کسب این افتخار فقط متوجه پرسپولیس نیست و بقیه هم نفع میبرند.
حفظ سهمیههای ایران
عینیترین و ملموسترین فایده موفقیتهای بینالمللی پرسپولیس برای سایر تیمها، حفظ سهمیههای ایران در لیگ قهرمانان آسیا است. اگر امروز میبینید دو سهمیه مستقیم و دو سهمیه غیر مستقیم برای ایران وجود دارد و چهار تیم ایرانی هر سال میتوانند در لیگ قهرمانان آسیا حاضر باشند، مهمترین دلیلش کامیابیهای دنبالهدار سرخپوشان است. پرسپولیس در این سالها دو بار به فینال آسیا رسیده، یک بار در نیمهنهایی حاضر بوده و چندین مرتبه هم به مراحل یکهشتم و یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان رسیده است. غیر از این تیم مدتهاست که بقیه باشگاههای ایرانی در آسیا ناکام بودهاند. آخرین تیمی که جز پرسپولیس به نیمهنهایی رسید، استقلال بود که سال ۹۲ در این مرحله برابر سئول کره جنوبی تن به شکست داد. یقین بدانید اگر توفیقات اخیر پرسپولیس نبود، تا به حال بارها سهمیه ایران کاهش یافته بود. حضور در آسیا برابر است با شور و شعف و نیز کسب درآمد. پس موفقیتهای پرسپولیس به سود بقیه تیمها هم بوده و اگر سرخها سرانجام موفق به کسب قهرمانی در قاره شوند، امتیاز فوتبال باشگاهی ایران افزایش پیدا خواهد کرد.
پایان حسرت ۲۸ ساله
فوتبال ایران حسرت زیاد دارد؛ از قهرمانی تیم ملی در آسیا تا صعود تیم امید به المپیک. یکی از این افسوسهای دور و دراز اما مربوط میشود به ناکامی باشگاههای ایرانی در کسب عنوان قهرمانی آسیا. آخرین نماینده ایران که فاتح قاره شد، پاس تهران بود. این موفقیت به ۲۸ سال پیش یعنی سال ۹۳ میلادی برمیگردد؛ دورانی که جام باشگاههای آسیا با اعتبار کمتر و تنها حضور ۱۲ تیم برگزار میشد. هر چقدر فوتبال در آسیا حرفهایتر شد و هر چقدر فرمول لیگ قهرمانان پیچیدگی یافت، تیمهای ایرانی هم بیشتر به مشکل خوردند. در نتیجه الان نزدیک به سه دهه است که فوتبال ایران از دستیابی به جام قهرمانی مسابقات ناکام مانده و البته که این برای ایران خوب نیست. قهرمانی احتمالی پرسپولیس میتواند به این حسرت پایان بدهد و با تزریق اعتماد به نفس به سایرین، راه را برای بقیه باشگاهها هم باز کند.
قرینهای برای تیم ملی
از همه اینها که بگذریم، خوشبختانه تیم ملی در یک دهه گذشته در مسیر رشد و بالندگی قرار داشته است. ما برای نخستین بار در تاریخ، دو مرتبه پیاپی به مرحله نهایی جام جهانی رسیدیم و تیم فعلی هم گامهای خوبی برای صعود برداشته است. تیم ملی در مرحله قبلی با راهیابی به یکهشتم نهایی فقط به اندازه یک شوت فاصله داشت و اگر ضربه دقیقه ۹۰ مهدی طارمی برابر پرتغال گل میشد، برای نخستین بار به جمع ۱۶ تیم پایانی دنیا میرسیدیم. الان هم امیدواریم فتح و ظفری که در ۲۰۱۸ وصال نداد، در ۲۰۲۲ اتفاق بیفتد و تیم ملی ایران در قطر به مرحله حذفی جام جهانی صعود کند. همزمان لژیونرهای خوبی هم داریم و حیف است اگر این پازل، با کامیابی یک تیم باشگاهی تکمیل نشود. بهترین قرینه برای موفقیتهای تیم ملی، قهرمانی یک تیم باشگاهی در آسیاست و امیدواریم امسال پرسپولیس به عنوان تنها نماینده باقیمانده ایران در لیگ قهرمانان آسیا، این طلسم را بشکند.»
دنیای اقتصاد
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: لیگ قهرمانان آسیا فوتبال ایران باشگاه ها تیم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۰۹۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جام ملتهای آسیا: کدام تیمها مسافر جام جهانی میشوند
به گزارش ورزش سه،احتمالا جام ملتهای آسیا 2024 در وجه تاکتیکی یکی از نادرترین و صیقل یافتهترین تورنمنتها باشد. نبردهایی نزدیک که گاهی لبالب از تاکتیک و تکنیک بوده و یا گاهی تیمها با احتیاط فراوان بازی کرده و معمولاً انتظار میکشند اشتباهی از حریف سر بزند تا نیشی بزنند. یکی از هیجانانگیزترین و فراموش نشدنیترین تورنمنت ها در تاریخ که شگفتی کم نداشته است. ژاپن، مدافع عنوان قهرمانی از جام اخراج شده و قرقیزستان به همراه تاجیکستان به پرواز در آمدند. ازبکستان با تئوریسین بزرگش بیرحم بوده و تایلند میزبان با مربی مشهور اسپانیایی مدعی نشان داده. افغانستان در اولین دوره حضورش تمامی چشم ها را گرد کرده و عراق ورای انتظارات ظاهر شده. ویتنام با مربی آرژانتینی که پیش از این قهرمانی جهان را در کارنامه دارد به آرزوی شیرین جام جهانی دل بسته است. همه اینها در یک طرف و تیمی به اسم ایران در سوی دیگر. پرافتخارترینها اینجا هستند، ایرانیها که همیشه با قهرمانیهای خود تاریخ رقابتها را ورق زدهاند و همه با رویارویی شدن با آنها خوف و هراس دارند.
در این مطلب، دیدارهای مرحله یکچهارم نهایی جام ملتهای آسیا را زیر ذرهبین بردهایم، جایی که زنگ پرواز به جام جهانی و ماندن و نظاره کردن به صدا در میآید؛ جایی که نام ایران چشم نوازی میکند و ترس را به جان حریفان انداخته است و از این موضوع کلی کِیف میکنیم.
افغانستان _ تاجیکستان
آنها با سفرشان به جامجهانی به اولینها تعلق خواهند گرفت و برای تحقق بخشیدن به رویاهایشان آماده لحظات سرنوشتساز هستند. افغانستان با مربی ایرانیاش بلندپروازی کرده و جاهطلبانه به یک چهارم نهایی راه یافته است و تنها یک پیروزی با آوردگاه بزرگی جهانی فاصله دارد تا در اولین دوره حضورش در جام ملتهای آسیا، تمامی خیالپردازی های خود را به واقعیت بدل سازند. افغانستانیها با اعتماد به نفسی در آستانه رقم زدن شگفتیهای بزرگ. با بازیکنانی که دیگر معمولی به شمار نمی روند و ستاره خوانده میشوند. درخشش آنها بیانگر این است که موفقیت فقط برای بزرگان خلاصه نشده. در نقطه مقابل، تاجیکستان برای دومین بار از گروه خود بالا آمده و وخیدوف تیمش را به عنوان شگفتیساز تمام عیار معنا کرده است. آنها برای چنگ زدن به موفقیت تاریخی، ساموراییها را کنار زدهاند و نمیخواهند آرزوی بزرگ خود را در مصاف با افغانستان نوظهور در سالن هوآ مارک دفن کنند.
ایران _ قرقیزستان
قرقیزها نمود واقعی خواستن و توانستن را با پیروزی برابر ساموراییها به رخ کشیدند و صعودشان به یکچهارم نهایی مترادف بود با شکست ناپذیری ولی از حالا به بعد ماموریتشان دشوارتر و نفسگیرتر خواهد بود. شاید نتایج درخشان آنها باعث شود که از پیش باخته قلمداد نشوند، اما در قوارههای طنازی مقابل ایران هستند؟ ایران پرافتخارترین تیم رقابتها و به عبارتی دست نیافتنی بوده است و در نگاه اول دستاندازهای دست کم گرفتن حریفان را در مرحله گروهی پشتسر گذاشته و خوش بینی در درونشان موج می زند، هر چه باشد آنها درخشش بیحصری در طول تاریخ داشتهاند و نشانههایی از قدرت خود را در مرحله گروهی به نمایش آوردند . درخشش عظیمی، یوسف و اکرمی خبر از شکوفایی جوانان داده و گزینه های شمسایی را هم متنوع تر ساخته و هم غیرقابل پیش بینی تر. همه اینها در ترکیب با تجربه و بلندپروازی حسنزاده، سنگ سفیدی، اولاد قباد و احمد عباسی، غول بزرگ را به سیزدهمین قهرمانی نزدیک تر کرده است
تایلند _ عراق
نبرد بهترین خط دفاعی برابر سرآمدترین خط حمله رقابتها. تایلند با دو گل خورده و عراق با دوازده گل زده. مچ اندازی مربیان مشهور. رودریگو اسپانیایی در تایلند مقابل کاکائو برزیلی در عراق. از آن مسابقههای جذاب و میخکوب کننده. روی کاغذ تایلندی با توجه به حضور پرشمار تماشاگران پرشمار خود و استفاده از امتیاز میزبانی مسافر نیمه نهایی و جام جهانی خواهند بود و حسرت بر دل عراقیها میگذارند، اما در واقعیت هم چنین خواهد شد؟ آنها ادعا میکنند در صف بزرگان قرار گرفتهاند و به مربی باهوش خود دل بستهاند که قریحه مربیگری اش را پیشتر ها در ژاپن به رخ کشیده. آنها میگویند اگر ژاپن دو قهرمانی پیاپی را بدست آورده، با او به ارمغان اورده، با میگوئل رودریگو. اگر سامورایی ها با جام خداحافظی کردهاند، آنها هستند تا با محمد عثمان همه چشم ها را خیره کنند. تایلند بعید است که فرصت حضور در جام جهانی و غنیمت بزرگ در راهیابی به فینال جام ملتها را با توجه به آن سوی نمودار درختی که دور از ایران جای گرفته اند را به راحتی از کف بدهند. اما کاکائو مربی برزیلی با تکیه به بازیکنانی بینامونشان، خط و نشان کشیده است. ما فوتسال بازی میکنیم و نمیتوانیم بیش از این برای نبرد با تایلند انتظار بکشیم. ما آمادهی آماده هستیم.
ازبکستان _ ویتنام
مسابقهای شطرنجوار در کلاس جهانی با دو استاد بزرگ و به مدد سربازانی نه چندان حرفهای که باعث شده همه انتظار این جدال پرتبوتاب را بکشند. وناسیو لوپز در یک سوی میدان و دیگو جوستوزی در سوی دیگر. ویتنام جام را با سکته و توقف مقابل میانمار آغاز کرد اما خود را پیدا کرد و به مسیر بازگشت. دو مربی با کارنامهای در فینال های جام جهانی که حالا در یک چهارم نهایی جام آسیایی برابر همدیگر حاضر میشوند. ویتنام با دیگو جوستوزی گاهی معرکه ظاهر می شود و گاهی بسیار متوسط. حقیقت این است با پذیرفتن شکست از ازبکستان آنها بار دیگر شانس حضور در جام جهانی را در پلی آف خواهند داشت، اما وناسیو لوپز با سطح توقعاتی که از خود به آن بالا بالا برده است، ناکامی مقابل ویتنام شکست بزرگی برایش تعبیر میشود. ازبکها ده بار دروازه را فرو ریخته و چهار بار دروازهشان به لرزه در آمده. همه اینها به این معناست که نه به راحتی گلی را دریافت میکنند و نه خط حمله برق آسایی را نسبت به ایران داشتهاند. اما از هر ترفند و شیوه تاکتیکی در مسابقات استفاده میکنند و حریفان را به بند میکشند. این دیدار برای ایران اهمیت زیادی دارد، زیرا پیروز میدان حریف بعدی ملیپوشان خواهد بود.
برنامه مرحله یکچهارم نهایی جام ملتهای آسیا به سرخ ذیل است:
چهارشنبه؛ پنج اردیبهشت ۱۴۰۳
تاجیکستان – افغانستان ؛ ساعت ۱۰:۳۰
ایران – قرقیزستان ؛ ساعت ۱۲:۳۰
تایلند – عراق ؛ ساعت۱۴:۳۰
ازبکستان – ویتنام ؛ ساعت ۱۷:۳۰
تیمهای آسیایی که در ادوار مختلف جام جهانی فوتسال حضور داشتهاند:
ایران هشت بار
استرالیا هفت بار
تایلند شش بار
ژاپن پنج بار
چین سه بار
ازبکستان سه بار
ویتنام دوبار
هنگ کنگ، کویت، چین تایپه، مالزی و عربستان سعودی یک بار