به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

بازی‌های کودکان، شخصیت کودک را به ما معرفی می‌کند

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۱۹۹۳۹

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، دنیای کودکان با دنیای اسباب‌بازی‌ها گره خورده است؛ دنیایی که تا حدودی می‌تواند رگه‌هایی از شخصیت کودک را به ما معرفی کند. آرزوها، امیال، خواسته، شادی و غصه‌ها در بازی سرازیر می‌شود تا کودک بتواند برای زندگی واقعی آمادگی پیدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دنیای کودکان دنیای بازی‌هاست؛ دنیای اسباب‌بازی‌های ریز و درشتی که با دست‌های کوچک‌شان جان می‌گیرند، حرکت می‌کنند، غذا می‌خورند و می‌خوابند. دنیای کودکان با دنیای اسباب‌بازی‌ها گره خورده است.

یکسری کودکان عادت دارند عروسک‌شان را با بقیه سهیم شوند، تیپ شخصیتی آن‌ها از نوع مشارکت‌جویانه است. عده‌ای از کودکان تمایل دارند در تنهایی خویش اسباب‌بازی‌شان را بچینند و با تمرکز و سکوت بازی کنند، آن‌ها فردگرا هستند و دوست ندارند دیگران در اسباب‌بازی‌شان سهیم شوند؛ از آنجایی که روانشناسان هم معتقدند که نحو بازی کودکان تیپ شخصیتی آن‌ها را نمایان می‌سازد، والدین می‌توانند با مشاهده طرز بازی آن‌ها به شخصیت کودکانشان پی ببرند. 

ایمانی کارشناس ارشد روانشناس بالینی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره‌ی شناختی که والدین می‌توانند نسبت کودکانشان پیدا کنند، گفت: نوع بازی که کودک انجام می‌دهد شناخت نسبی را در والدین و اطرافیان کودک ایجاد می‌کند که بدانند آیا کودکانشان تمایل به فرمانروایی دارد یا فرمان‌بردن، تهاجمی و خشن رفتار می‌کند یا تسلیم‌پذیر و آرام‌ است. احساسات خصمانه‌اش غالب است یا احساسات دوستانه‌اش را به کار می‌برد. اجتماعی است و در جمع لذت می‌برد یا منزوی و گوشه‌گیر است.

ایمانی، روانشناس هم بر این باور است که «بازی‌ها تاحدودی می‌تواند رگه‌هایی از شخصیت کودک را به ما معرفی کند؛ در حالت بازی و مواقع عادی می‌توانیم شخصیت کودک را بشناسیم و با شخصیت آن‌ها بیشتر آشنا شویم».

او درباره تاثیر اسبا‌ب‌بازی بر روی کودکان به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: کودکان راجب بازی فکر می‌کنند و این خیلی مهم است که بازی بتواند به طور صحیح با ذهنیات کودک پیش برود. بعضی بازی‌ها جنبه سرگرمی دارند و بعضی از بازی‌ها به رشد اجتماعی آن‌ها کمک می‌کند. بنابراین می‌توان شخصیت کودک را به طور نسبی از طریق بازی‌ها شناخت.

این روان‌شناس درباره تیپ شخصیتی کودکان باتوجه به نوع بازی که انجام می‌دهند، اظهار کرد: کودکانی که حالت ریاست و فرمانروایی دارند، تیم همسالان خود را مدیریت می‌کنند و سعی دارند آن‌ها را هدایت کنند. در مقابل کودکانی هستند که به دلیل جو تربیت خانواده تسلیم‌پذیرند. یک‌سری کودکان خشونت در خانواده را در بازی‌های خود بازتاب می‌دهند و حس بدبینانه‌ای را نسبت به همسالان خود بروز می‌دهند. انزواطلب‌ها از جامعه دوری می‌کنند و آن‌هایی که اجتماعی هستند در جمع با دوستانشان لذت می‌برند.

بازی‌های خشن، حس جنگ طلبی را در کودکان افزایش می‌دهد

وی افزود: بازی می‌تواند شخصیت کودک را به ما معرفی کند و در این حالت می‌توانیم با شخصیت کودک بیشتر آشنا شویم. هر کدام از بازی‌ها بر روی کودک تاثیر متفاوتی می‌گذارد؛ به عنوان مثال، بازی‌های جنگ‌جویانه حس خشونت و جنگ‌طلبی را در کودکان افزایش می‌دهد. باید اسباب‌بازی‌هایی برای کودکان خریداری شود که جنبه سازندگی و خلاقیت داشته و بتواند اوقات فراغت را برای کودک پر کند.

ایمانی با بیان اینکه بعضی از اسباب‌بازی‌ها آداب اجتماعی را به کودکان آموزش می‌دهد، افزود: بعضی از اسباب‌بازی‌ها زمینه ارتباطات قوی اجتماعی را فراهم می‌کند. از طرفی، اسباب‌بازی‌های فکری هم می‌تواند زمینه بالندگی کودک را ایجاد کند و بازی‌های حرکتی هم انگیزه لازم را برای پویایی و نشاط جسمانی فراهم می‌کند. بازی‌های حرکتی سبب می‌شود کودکانی که تحرکات لازم را برای فعالیت دارند، زمینه رشدشان فراهم شود.

تاثیر بازی در رشد زبانی کودکان

وی با اشاره به رشد زبانی کودکان به عنوان عاملی مهم که در بازی‌ها اثرگذار است، ادامه داد: کودکان از طریق بازی با یکدیگر از همدیگر تشکر می‌کنند، گفت‌و‌گو می‌کنند و تجربیات خود را از طریق زبان به اشتراک می‌گذارند. به اصطلاح، کودکان از طریق بازی کردن درس زندگی را یاد می‌گیرند. این کودک با مشاهدات نقش والدین خود در خانواده، نقش پدر یا مادر را دریافت می‌کند.

تاثیر بازی در خواب عمیق کودکان

این روان‌شناس ضمن بیان این نکته که بازی کردن در خواب کودکان هم تاثیرگذار است، بیان کرد: کودکان از طریق بازی انرژی خود را تخلیه می‌کنند و با استراحت به خواب عمیقی فرو می‌روند؛ در نتیجه رضایت کودک را بالا می‌برد و اضطراب و استرس او کاهش می‌یابد. از آنجایی که بازی‌ها آثار متفاوتی برجای می‌گذارد، والدین سعی کنند اسباب‌بازی‌هایی خریداری کنند که مهر و محبت را در کودک ایجاد کند.

کودکانمان را از تماشای فیلم خشن دور نگه داریم

ایمانی با اشاره به اینکه بعضی از بازی‌ها مکاتبی را رواج می‌دهد که زمینه مخرب فرهنگی را در کودک ایجاد می‌کند، تصریح کرد: باید مراقب باشیم که بازی‌ها با فرهنگ دینی‌مان در تعارض نباشد و زمینه مخرب فرهنگی را ایجاد نکند. بعضی‌ها معتقدند که تماشای فیلم‌های خشن، خشونت را در کودکان آزاد می‌کند درحالی این امر منجر به رواج پرخاشگری در کودکان می‌شود.

بنابراین از آنجایی که شیوه بازی کودکان، شخصیت آن‌ها را مشخص می‌کند، نوع اسباب‌بازی‌های به کار برده شده هم بر شیوه بازی کودکان تاثیرگذار است؛ به عنوان مثال، اسباب‌بازی‌هایی که ماهیت خصمانه دارند و حس تهاجم و خشونت را در بازی القا می‌کنند، به طور ناخودآگاه کودک را با جنایت و شرارت آشنا می‌کند. در نتیجه تاثیر منفی بر او می‌گذارد.

از طرفی جمع کثیری از روانشناسان بر این باورند که شخصیت می توانند با مشاهده طرز بازی آنها به شخصیت کودکانشان پی ببرند.

در هنگام بازی شکل می‌گیرد؛ به همین دلیل به والدین تاکید می‌کنند که اسباب‌بازی‌های مناسبی را در اختیار کودکان قرار دهند تا شخصیت‌شان به بهترین نحو شکل بگیرد. به میتوانند با مشاهده طرز بازی آنها به شخصیت کودکانشان پی ببرند.

ریچارد رایکمن «شخصیت، مجموعه پویا و سازمان‌یافته‌ای از خصوصیات است که به طرز منحصر‌به‌فردی بر شناخت و افکار، انگیزه‌ها و رفتار شخص در وضعیت‌های مختلف تاثیر می‌گذارد».

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: کودکان بازی روانشناسی اسباب بازی اسباب بازی ها طریق بازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۱۹۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با «کودک استرسی» چگونه برخورد کنیم؟

دوران کودکی تنها دوران بازی کردن و خوش گذرانی‌های کودکی نیست. بلکه کودکان نیز می‌توانند این دوران را با استرس و احساس نگرانی سپری کنند. 

 این استرس یا می‌تواند از جانب خانواده، دوستان و مدرسه باشد و یا از جانب خود. به عبارتی دیگر کودک نیز می‌تواند از خودش بیش از حد، انتظار داشته باشد و سپس زمانی که انتظاراتش از خود برآورده نشد احساس استرس کند. 

نحوه کمک کردن به کودکان برای درمان اضطراب

شما بزرگسالان از راه‌های مختلف می‌توانید به کودکان و خردسالان خود برای رفع استرس و اضطراب در آنها کمک کنید. در واقع در نحوه درمان استرس در کودکان باید بگوییم سه کار مهمی که شما می‌توانید در این زمینه انجام دهید به شرح زیر است:

شما ابتدا باید سعی کنید، که استرس را از زندگی خود تا حد امکان دور نمایید. به این ترتیب استرس از کودکان شما نیز دور خواهد شد.

به کودکان و خردسالان خود مهارت‌های مثبت مقابله با استرس را بیاموزید. در مورد ماهیت استرس با کودکان و خردسالان خود تا حد امکان صحبت کنید.

راهکار‌های تشخیص استرس در کودکان

آشنایی با علائم بروز استرس در کودکان برای والدین آنها بسیار با اهمیت است. والدین می‌تواند با شناسایی استرس در کودک آن را تا حدودی کنترل کنند اما زمانی که کودک به این اختلال مبتلا می‌شود؛ احتیاج به یک روانشناس متخصص دارید تا راهکاری‌های موثر در درمان استرس در کودکان را به شما آموزش دهد.

اضطراب در رفتار‌های کودکان مشاهده می‌شود. نکته مهم این است که والدین این تغییر رفتار در کودک خود را متوجه شوند. پرخاشگری، دمدمی مزاج بودن و وابستگی از جمله نشانه‌های استرس در کودکان است. سطح تمرکز در کودکان مضطرب پایین آمده و از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند.

ما در جریان تغییرات شدیدی در جهان قرار گرفته‌ایم، و در عین‌حال رویداد‌های بسیاری وجود دارند که می‌تواند منجر به استرس در کودکان شود؛ مانند وضعیت‌های منفی در خانه، خشونت در مدرسه و یا امتحانات. یا حتی تغییرات مثبت مانند اسباب‌کشی به خانه‌ای بزرگتر یا یافتن دوستان جدید.

شما به عنوان والدین می‌توانید با بررسی علائم استرس بیش از حد در کودکان و حمایت از آنها، برای مدیریت این استرس کمک کنید.

استرس چیست؟

استرس یک احساس رایج است که وقتی تحت فشارش هستیم، مشکلات متعدد داریم یا نمی‌توانیم با شرایط کنار بیاییم، دچار آن می‌شویم. 

مقدار کم استرس می‌تواند مفید باشد و به ما انگیزه بدهد که به اهدافمان برسیم، مانند زمانی که امتحان داریم یا می‌خواهیم سخنرانی کنیم. اما اگر استرس بیش از حد باشد، به ویژه زمانی که احساس می‌کنیم از کنترل خارج شده، می‌تواند بر افکار و سلامت بدن و روان و همچنین روابطمان تاثیر منفی بگذارد.

دلایل استرس چیست؟

تجربه استرس در کودکان همیشه مانند بزرگسالان نیست. در بزرگسالان استرس‌های کاری شایع است؛ در حالی که کودکان زمانی استرس را تجربه می‌کنند که نمی‌توانند خود را با شرایط تهدید کننده، سخت یا دردآور تطبیق دهند. این شرایط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

افکار یا احساسات منفی درباره خودشان

تغییرات جسمانی مانند رسیدن به سن بلوغ

مطالبات درسی مانند امتحانات یا تکالیفی که با بزرگ شدن بچه‌ها بیشتر می‌شود

مشکلات با دوستان در مدرسه و فرآیند اجتماعی شدن

تغییراتی مانند تغییر منزل، مدرسه یا جدایی والدین

بیماری‌های مزمن، مشکلات مالی در خانواده یا مرگ یکی از اعضای خانواده

محیط ناامن در خانه یا محله

استرس در کودکان و نوجوانان

استرس در کودکان زمانی رخ می‌دهد که یک شرایط جدید یا غیرمنتظره را تجربه می‌کنند.

در کودکان، تنش در خانه مانند سوءرفتار، جدایی والدین یا مرگ یکی از عزیزان جزو عوامل شایع استرس است. مدرسه یکی دیگر از عوامل رایج است؛ یافتن دوستان جدید یا امتحان دادن می‌تواند کودکان را درگیر مشکلات کند.

هرچه کودکان بزرگتر می‌شوند، منابع استرس بیشتر می‌شود، زیرا آنها تغییرات بزرگتری را در زندگی تجربه می‌کنند: مانند یک گروه جدید دوستان، تکالیف بیشتر در مدرسه و دسترسی فزاینده به رسانه‌های اجتماعی و اخبار بیشتر درباره اوضاع کشور و جهان. بسیاری از نوجوانان در مواجهه با مسائل اجتماعی مانند تغییرات اقلیمی، مناقشات و ناآرامی‌های سیاسی و تبعیض دچار استرس می‌شوند.

باید به یاد داشت که کودکان مانند «اسفنج» هستند و هر آنچه اطرافشان رخ می‌دهد را کامل جذب می‌کنند. آنها استرس والدین خود را مشاهده می‌کنند و به این وضعیت احساسی، هر آنچه که باشد، واکنش نشان خواهند داد.

کودکان و نوجوانان همیشه از هوش احساسی یا دایره لغات کافی برای بیان کامل احساساتشان برخوردار نیستند. از سوی دیگر، کودکان کم سن‌تر ممکن است به دلیل سن پایین و سطح رشد فکری نتوانند بفهمند که واقعا چه اتفاقی افتاده است. برای آنها یک وضعیت جدید یا متفاوت ممکن است صرفا متفاوت، ناراحت کننده، غیرقابل پیش‌بینی یا حتی ترسناک به نظر آید.

علائم و نشانه‌های استرس در کودکان

زمانی که بدن تحت استرس قرار دارد، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول تولید می‌کند که ما را برای اقدام فوری آماده می‌کند این امر به عنوان واکنش «جنگ یا فرار» نیز شناخته می‌شود. این وضعیت می‌تواند اثرات بسیاری بر ذهن و بدن کودک داشته باشد، مانند:

نشانه‌های بدنی:

تنفس کم‌عمق، تعریق یا تپش قلب

سردرد، سرگیجه یا مشکلات خواب

حالت تهوع، سوءهاضمه یا مشکلات گوارشی

افزایش یا کاهش وزن ناشی از کم‌خوری یا پرخوری

بیمار شدن یا احساس درد بیش از قبل

احساسی و روانی:

آستانه تحریک بالا یا خشم که منجر به طغیان یا کناره‌گیری از دوستان و خانواده می‌شود

نادیده گرفتن مسئولیت‌ها، کارآیی پایین در کار‌ها یا مشکل در تمرکز

پریشانی عاطفی مانند احساس مداوم اندوه یا گریه

منشاء استرس را شناسایی کنید

به کودکتان کمک کنید تا زمان‌هایی که احساس استرس می‌کند را شناسایی و ردیابی کند و در نحوه واکنش آنها به دنبال الگو‌ها باشید. در آن زمان بخصوص چه اتفاقی افتاد؟ قبل از اینکه دچار استرس شوند، چه فکری می‌کردند، چه احساسی داشتند یا چه کاری انجام می‌دادند؟ وقتی کودکان سختی‌هایی را که احتمالا آنها را دچار استرس می‌کند شناسایی کردند، می‌توانید با همدیگر و به سرعت روش‌هایی را برای جلوگیری از استرس یا مقابله با آن بیابید.

این علائم می‌تواند به استرس بیشتر منجر شود. مهم است که به کودکتان کمک کنید تا راه‌هایی برای تطبیق با وضعیت جدید بیابد و بتواند در اسرع وقت با آنها کنار بیاید.

مانند بزرگسالان، به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

روش‌هایی برای اینکه کودکان با استرس مقابله کنند

زمانی که کودکان احساس استرس می‌کنند، والدین می‌توانند نقش مهمی در کمک به آنها برای مقابله با آن ایفا کنند.

با مهر پاسخ دهید: به کودکان عشق، زمان و توجه بیشتری اختصاص دهید. ببینید آیا استرس بر سلامت، رفتار، افکار و احساسات آنها اثر گذاشته یا خیر؟ به یاد داشته باشید که به آنها گوش کنید، با آنها با مهربانی سخن بگویید و به آنها اطمینان خاطر دهید.

الگو باشید: به کودکتان بگویید که شما چگونه با وضعیت‌های استرس‌آمیز برخورد کرده‌اید. می‌توانید با سهیم کردن تجربه خودتان، الهام‌بخش کودکتان باشید تا بتواند عادات مدیریت استرس مختص به خودش را بیابد.

تفکر مثبت را تشویق کنید: کودکان، بالاخص نوجوانان، به راحتی خود را دستکم می‌گیرند. اگر شنیدید که می‌گویند «من در هیچ چیز خوب نیستم»، «از خودم خوشم نمی‌آید»، یا «می‌ترسم که بیرون بروم»، از آنها بپرسید که چرا اینگونه فکر می‌کنند و دستاورد‌هایی که داشته‌اند و نحوه کسب آن را به آنها یادآوری کنید.

توانمندسازی مثبت از جانب شما به آنها نشان خواهد داد که درک می‌شوند و مطمئن خواهند شد که می‌توانند بر وضعیت‌های استرس‌زا فائق آیند.

عادات سالم را حمایت کنید: خواب و خوراک خوب از عوامل کلیدی رهایی از استرس است. 

متخصصین توصیه می‌کنند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله، ۹ تا ۱۲ ساعت خواب شبانه داشته باشند. نوجوانان به ۸ تا ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. 

برای مراقبت از خواب، استفاده از نمایشگر [موبایل، کامپیوتر، تلویزیون]را محدود کنید و از نگهداری تجهیزات دیجیتال در اتاق خواب جلوگیری کنید. هرچقدر کودک تغذیه و خواب خوب داشته باشد، توانایی وی برای مقابله با استرس بیشتر خواهد بود.

کودکتان را تشویق کنید که بیرون برود، با دوستانش وقت بگذراند و با آنها بازی کند. تمرین‌ها و فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند در رهایی از استرس مفید باشند.

تنفس شکمی بسیار آرامش‌بخش است و می‌تواند به ما کمک کند اکسیژن به عمق ریه‌هایمان نفوذ کند. یک روش سه مرحله‌ای ساده برای این کار عبارت است از: دستتان را روی شکمتان بگذارید. 

پنج نفس عمیق بکشید، پنج ثانیه را صرف دم و پنج ثانیه را صرف بازدم کنید. هوا را از بینی داخل کشیده و از دهان بیرون دهید. 

به کودکتان توضیح دهید که وقتی هوا را داخل می‌کشد، مثل این است که شکمش را به آرامی مانند یک بادکنک باد می‌کند و وقتی که هوا را بیرون می‌دهد باد از این بادکنک به آرامی خارج می‌شود.

مانند بزرگسالان، گاهی به کودکان نیز باید یادآوری شود که با خود مهربان باشند.

استرس یک تجربه انسانی است که با گذر زمان و استفاده از بعضی تکنیک‌های ساده می‌توان بر آن فائق آمد.

چه زمانی از متخصصین کمک بگیریم؟

اگر کنار آمدن با استرس برای کودکتان سخت است، می‌توانید با یک متخصص آموزش‌دیده ملاقات کنید و از او کمک بگیرید. برای کسب مشورت با دکتر خانوادگی یا مشاور صحبت کنید. 

آنها می‌توانند درباره درمان‌های موجود به شما مشورت دهند مانند ملاقات با یک روانشناس که به افراد کمک می‌کند استرس خود را مدیریت کرده و عادات مثبت برای سلامت روان خود خلق کنند.

از اینکه برای کودکتان به دنبال کمک کارشناسی بروید، واهمه نداشته باشید. اگر استرس بر زندگی کودک شما اثر می‌گذارد، مهم است که در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کند تا بتواند احساس بهتری داشته باشد.

منبع: فارس 

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی