فرصت‌های عضویت دایم ایران در سازمان شانگهای برای خودروسازی ایران
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۲۶۵۲۶
حضور ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای فرصتی برای اقتصاد ایران و به‌تبع آن صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی و گام نخست برای توسعه صادرات در این حوزه است.
سازمان همکاری های شانگهای سازمانی میان‌دولتی است که با هدف مبارزه با تهدیدهای امنیتی جدید و با گردهمایی سران کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ در شهر شانگهای تحت عنوان گروه «شانگهای ۵» پا به عرصه ظهور گذاشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در سال ۲۰۰۱ با پذیرش عضویت ازبکستان و رسیدن تعداد اعضا به ۶ کشور ارتقاء و نام آن نیز به سازمان همکاری شانگهای تغییر کرد. هند و پاکستان نیز از تابستان ۲۰۱۶ به عضویت کامل این سازمان درآمدند. مغولستان، افغانستان و بلاروس عضو ناظر این سازمان هستند. ایران نیز در ماه گذشته به عضویت دایمی این سازمان پذیرفته شد.
عضویت در سازمان‌های منطقه‌ای در شرایطی که آمریکا پیگیر سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه خود است، به ایران این فرصت را می‌دهد که با صدای بلندتری سیاست چندجانبه گرایی را دنبال کند و با مشارکت کشورهایی مانند روسیه و چین سیاست مقتدرتری برای مقابله با یک‌جانبه گرایی در پیش بگیرد. این موفقیت دیپلماتیک در زمانی به دست آمده است که آمریکا سعی دارد با تحریم‌های خود ایران را منزوی کند.
در این زمینه، حضور ایران در پیمان شانگهای و تاثیرگذاری آن بر صنایع خودروسازی و قطعه سازی کشورمان، با دو تن از کارشناسان صنعت خودرو و قطعه به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
الزام حضور در پیمان‌های بین‌المللی برای صنعت خودرو
«امیرحسن کاکایی» عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران گفت: صنعت خودرو بسیار بزرگ است و در جهان امروزی اگر کشورها در پیمان‌های جهانی حاضر نباشند جایگاهی در بازار ندارند؛ بر این اساس ورود به پیمان شانگهای برای ایران یک الزام بود.
وی بیان‌داشت: در سال‌های گذشته یکی از مشکلات ما به‌خصوص در موضوع صادرات به دلیل عدم‌حضور در پیمان‌های این‌چنینی بود، زیرا خودرو کالایی است که به‌شدت تحت کنترل این پیمان‌ها است و اگر در چنین پیمان‌هایی عضو نباشیم به هیچ عنوان اجازه صادرات نخواهیم یافت.
کاکایی اظهار داشت: با این حال صرف وجود پیمان مطرح نیست، بلکه حضور ما باید فعالانه باشد، زیرا جهان امروز جهان رقابت است و کشورها به دنبال منافع خودشان هستند.
وی گفت: در پیمان شانگهای شاهد حضور غول‌ها و قدرت‌هایی همچون هند و چین هستیم که به معنای وارد شدن به بازی بزرگان است. به طور طبیعی حضور در این پیمان فرصت‌ها و مخاطراتی برای ما به دنبال دارد.
این استاد دانشگاه ادامه‌داد: صرف حضور در این پیمان بین‌المللی شرط کافی برای توسعه یافتگی ما نیست، بلکه بستگی دارد چطور با آن برخورد کنیم؛ زیرا پیمان‌های بین‌المللی در چارچوب و بستر روابط کلی بین‌المللی هستند.
رفع یکی از موانع صادراتی با حضور در پیمان شانگهای
وی یادآوری‌کرد: فراموش نکنیم در زمان تحریم‌های ظالمانه آمریکا بسیاری از شرکت‌های بزرگ چینی با اینکه مشکلی با دولت چین نداشتیم، اما به دلیل روابط اقتصادی با آمریکا حاضر به کار کردن با ما نشدند. بر این اساس باید فکر کنیم که چگونه می‌توانیم از حضور در این پیمان به عنوان یک فرصت بهره‌برداری کنیم.
کاکایی تصریح‌کرد: به‌طور قطع حضور در پیمان شانگهای به نفع اقتصاد کشور است، زیرا هر چقدر بخواهیم کشور را ایزوله نگه داریم روز به روز از نظر اقتصادی ضعیف می‌شویم.
وی تاکید کرد: باید بتوانیم در روابط جهانی و رقابت بین‌المللی حضور داشته باشیم و حضور در کنار رقبای چینی و هندی برای ما یک تازگی ایجاد می‌کند، هرچند موانعی هم به دنبال دارد.
این کارشناس صنعت خودرو اضافه‌کرد: هرچند با حضور در پیمان شانگهای یکی از موانع اصلی صادراتی کشور برداشته می‌شود، اما صادرات ملزومات دیگری نیز دارد و باید حرفه‌ای‌تر عمل کرده و حرکت‌های بعدی را برنامه‌ریزی کنیم.
وی اظهار داشت: ساخت خودرو یا قطعه با صادرات گوجه و خیار تفاوت دارد، زیرا برای حضور در بازار یک کشور دست‌کم باید ۱۰ سال خدمات گارانتی بدهیم و تضمین کیفیت داشته باشیم. بنابراین صادرات خودرو نیازمند یک حرکت بزرگ و ساختارسازی است و فقط مذاکره با یک تاجر یا بازرگان نیست.
فرصت‌های عضویت دایم ایران در سازمان شانگهای برای خودروسازی ایران
لزوم توجه به مزیت‌های نسبی و رقابتی
کاکایی گفت: با حضور پیمان شانگهای می‌توان گفت گام نخست برای توسعه صادرات در صنعت برداشته شد و امیدواریم خودروسازان و قطعه‌سازان با این فرصت به صورت نظام‌یافته برخورد کنند.
وی افزود: مذاکره در بازارهای صادراتی تکنیک‌های خاص خود را دارد و سیاست بازرگانی و راهبردهای بازاریابی به‌صورت هماهنگ عمل می‌کنند، اما تجربه نشان داده ما ایرانی‌ها در این زمینه بسیار بد عمل می‌کنیم؛ بر این اساس حرکت نظام‌مند و هم راستا بسیار مهم است.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران ادامه‌داد: در جهان فعلی هر حرکت همراه با تهدیدات و فرصت‌هایی است، باید جنگید و جلو رفت اما نمی‌توان از حرکت ایستاد.
وی بیان‌داشت: در جهان امروز شاهدیم با اینکه چینی‌ها قادر به تولید ارزان‌تر مواد، قطعات و محصولات هستند اما هم‌زمان برخی از قطعات و ملزومات خود را از کشورهایی نظیر آلمان نیز وارد می‌کنند و ما نیز باید بتوانیم با توجه به مزیت‌های نسبی و رقابتی خود حرفه‌ای‌تر عمل کنیم.
کاکایی یادآور شد: پس از فروپاشی شوروی سابق صادرات خوبی به کشورهای آسیای میانه داشتیم، اما متاسفانه به دلیل نداشتن راهبرد درست برای صادرات در مدت کوتاهی کمتر از یک سال صادرات ایران زیر سوال رفت و در بازارها ترکیه جای ما را گرفت؛ بر این اساس در صادرات باید راهبردهای درستی داشته باشیم و محکم و باکیفیت عمل کنیم.
وی تاکید کرد: برخورد با صادرات به عنوان یک فرصت‌طلبی کوتاه‌مدت می‌تواند خطرناک باشد، به‌ویژه در خصوص صادرات قطعه و خودرو باید به عنوان یک بازار با مشارکت بلندمدت نگاه کنیم و در عین حال سرعت عمل نیز داشته باشیم.
نقش پر رنگ وزارت امور خارجه
این استاد دانشگاه بیان‌داشت: امروز نیاز است وزارت امور خارجه به تقویت معاونت اقتصادی خود پرداخته و بر آن تمرکز کند. چرا که در اکثر کشورهای پیشرفته جهان هماهنگی‌ها و همکاری‌های مشترک با دیگر کشورها از طریق وزارت امور خارجه انجام می‌شود.
وی گفت: در همین شرایط تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی، قطعه‌سازان ایرانی با شرکت‌هایی از چین و حتی هند مشارکت کردند که حضور در پیمان شانگهای می‌تواند تقویت‌کننده آن باشد و بهره‌برداری از این پیمان بستگی مستقیم به اراده ما دارد.
کاکایی افزود: با اینکه هند و چین از مزیت نیروی کار و تولید ارزان برخوردارند، با این حال ما نیز می‌توانیم در این چرخه ورود کرده و به صادرات برخی قطعات ریخته‌گری، آلومینیومی، قطعات پیشرفته‌تر، رادیاتور، سیستم‌های خنک‌کاری، انواع صندلی، محصولات وابسته به بخش پتروشیمی و غیره بپردازیم و حتی در برخی زمینه‌ها سرآمد باشیم، اما در این میان حلقه‌های ناقصی وجود دارد که نیازمند حرکت منسجم جمعی است.
وی تصریح‌کرد: صنعت خودرو و قطعه سازی ایران پتانسیل بالقوه خوبی دارد، اما برای بالفعل شدن نیازمند همت ملی است و به‌طور حتم باید توسط دولت هدایت شود.
این کارشناس صنعت خودرو اظهار داشت: در گذشته در مقاطعی حتی صادرات قطعه به برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا از جمله فرانسه و ایتالیا داشتیم و اگر به دنبال صادرات جدی هستیم نیازمند برنامه و عزم ملی و حمایت دولتی است.
وی یادآوری‌کرد: فراموش نکنیم که در این مسیر افراد متقلب هم هستند و دولت باید از برند «ساخت ایران» مراقبت کند.
لزوم ثبات رویه در صادرات
کاکایی تاکید کرد: در نظر داشته باشیم که ثبات رویه در موضوع صادرات بسیار مهم است و اینکه در زمان کمبودها در داخل جلوی صادرات گرفته می‌شود برای صادرات سمی مهلک است و این سم به‌خصوص برای موضوع خودرو کشنده‌تر خواهد بود.
وی گفت: اگر قرار است به یک صادرکننده تبدیل شویم باید حرفه‌ای عمل کنیم و نباید اجازه دهیم بازار دستخوش نوسان شود؛ همه اینها برنامه و پشتیبانی نیاز دارد.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران افزود: هرچند از نظر فنی شرایط لازم را برای صادرات داریم اما از نظر مدیریتی، بازاریابی، اقتصادی و مالی باید به جایگاه و اهمیت خودروسازی توجه کنیم که در این صورت سبب رشد سایر بخش و صنایع نیز خواهد شد.
وی بیان‌داشت: ایجاد بازار صادراتی و حفظ آن نیازمند سرمایه‌گذاری است، این در حالی است که ما ایرانی‌ها به‌طور معمول با یکدیگر خوب کار نمی‌کنیم.
کاکایی ادامه‌داد: در کره‌جنوبی شاهدیم شرکت‌های خودروساز بزرگی نظیر کیا و هیوندایی در راستای صادرات به عنوان یک شرکت واحد عمل می‌کنند، اما در کشور ما بیش از ۳۰ شرکت خودروسازی بزرگ و کوچک وجود دارد که هم‌راستا اقدام نمی‌کنند.
وی اضافه‌کرد: پتانسیل‌های صنعت خودرو و قطعه‌سازی ما زیاد است، باید هم‌افزایی لازم را ایجاد کرد تا با اعتماد متقابل یک حرکت صادراتی ایجاد شود.
حضور مجدد در بازار آسیای میانه
این استاد دانشگاه در ادامه بیان‌داشت: به نظر می‌رسد هنوز پتانسیل خوبی برای حضور در بازار آسیایی میانه و ورود دوباره به آن وجود دارد و به‌خصوص در این راستا سایت ایران‌خودرو در «نفت‌چاله» جمهوری آذربایجان می‌تواند کمک حال باشد؛ در این زمینه نیازمند برندسازی و عملکرد حرفه‌ای هستیم.
وی تاکید کرد: برای ورود به بازار هند و روسیه باید راهبرد مشترک داشته باشیم و دست‌کم در آغاز کار بتوانیم فعالیت مشترک با آن کشورها انجام دهیم. همچنین در آذربایجان، افغانستان و تاجیکستان شاهد بازارهایی محدود و به شدت رقابتی هستیم. بازارهایی که شرکت‌ها حضور قوی در آنها داشته و اصولی حرکت می‌کنند. بر این اساس باید بازارها را یک به یک مطالعه کرد و در این میان دولت و بخش خصوصی سازی وزارت امور خارجه نقشی تعیین‌کننده خواهند داشت.
فرصت‌های عضویت دایم ایران در سازمان شانگهای برای خودروسازی ایران
لزوم رفع مشکلات داخلی پیش از حضور در میادین بین‌المللی
در این زمینه، «مازیار بیگلو» دبیر انجمن قطعه‌سازان خودروی ایران دیدگاه چندان خوشبینانه‌ای ندارد و معتقد است: حضور در پیمان شانگهای می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی برای صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی کشورمان به دنبال داشته باشد.
این مقام صنفی گفت: کشوری نظیر روسیه در پیمان شانگهای حضور دارد که می‌تواند مقصدی برای خودروهای ایرانی باشد، زیرا به‌طور عمده خودروسازان خارجی در این کشور فعال هستند و به‌تازگی نیز ایران‌خودرو و سایپا گام‌هایی برای حضور مجدد در این بازار برداشته‌اند.
وی تصریح‌کرد: در کنار همه مزایایی ممکن، اما هم‌زمان باید با هجمه چینی‌ها و هندی‌ها به بازار کشورمان مقابله کنیم زیرا آنها نیز قادر به صادرات خودرو و قطعه به ما هستند و هم‌اکنون عمده خودروهای چینی موجود در بازار ایران به صورت فول CBU (خودروی کامل) وارد کشور شده و فقط سرهم‌بندی می‌شوند.
بیگلو تاکید کرد: تا زمانی که صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی کشورمان به غرب یا شرق وابسته باشند، همواره تاثیرپذیر خواهیم بود و نه تاثیرگذار.
دبیر انجمن قطعه‌سازان خودرو کشور اضافه‌کرد: زمانی می‌توان از حضور در این پیمان بین‌المللی به‌خوبی استفاده کرد که مشکلات داخلی خود نظیر قیمت‌گذاری دستوری، خصولتی بودن خودروسازان، انحصار ناخواسته در این صنعت، عدم تعهد خودروسازان و قطعه‌سازان به کیفیت و عدم تامین مواد اولیه مورد نیاز را حل کرده باشیم و بعد از آن به پیمان‌هایی نظیر پیمان‌های بین‌المللی چشم بدوزیم.
لزوم اقدام هوشمندانه خودروسازان و قطعه‌سازان
رئیس انجمن صنایع همگن نیرو محرکه و قطعه‌سازان خودرو کشور نیز معتقد است: ورود به هرگونه پیمان و همکاری بین‌المللی برای صنعت کشور کارساز است.
«محمدرضا نجفی‌منش» گفت: میزان تاثیرگذاری مثبت یا منفی این پیمان‌ها بستگی مستقیم به هوشمندی و توانمندی ما دارد که چگونه بتوانیم حُسن استفاده را از آن انجام دهیم.
وی به پتانسیل‌های موجود در صنایع خودروسازی و قطعه‌سازی کشور اشاره کرد و افزود: گرچه چین بزرگترین خودروساز جهان است، اما همین کشور برای تامین بسیاری قطعات خود چشم به خارج دارد و این فرصتی برای ما است.
نجفی‌منش در عین حال همکاری نزدیک صنعتگران چینی و آمریکایی را موضوعی برشمرد که در همکاری با چینی‌ها باید به آن توجه کرد.
وی با اشاره به اینکه در گذشته نیز ساخت خودروهای مشترک از سوی ایران، روسیه و ترکیه مطرح شده بود، خاطرنشان‌کرد: با حضور در پیمان شانگهای می‌توان در چنین مواردی جدی‌تر ورود و برنامه‌ریزی کرد.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، در عین حال بر لزوم رفع مشکلات داخلی صنعت خودرو از جمله رفع قیمت‌گذاری‌های دستوری پیش از ورود به پیمان‌های بین‌المللی تاکید کرد.
پیش از این «سیدرضا فاطمی‌امین» وزیر صنعت، معدن و تجارت اعلام کرده بود: برنامه ما تولید ۱.۶ میلیون دستگاه خودرو در سال آینده است که در سال ۱۴۰۴ به سه میلیون دستگاه افزایش خواهد یافت و باید ۳۰ درصد آن معادل حدود یک میلیون دستگاه تا آن زمان، روانه بازارهای صادراتی شود.
ایرنا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: صنایع خودروسازی و قطعه سازی کشور حضور در پیمان شانگهای پیمان های بین المللی حضور در این پیمان وزارت امور خارجه ایران در سازمان قطعه سازان خودرو و قطعه داشته باشیم عنوان یک بر این اساس سازی ایران صنعت خودرو پیمان ها شرکت ها حرفه ای فرصت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۲۶۵۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لزوم همکاری های امنیتی در بستر سازمان شانگهای
به گزارش جام جم آنلاین، سازمان همکاری شانگهای نقشی محوری در رسیدگی به چالش‌های منطقه‌ای به ویژه در مبارزه با تهدیدات تروریستی جدید و بی‌ثباتی در منطقه اوراسیا ایفا می‌کند. این سازمان با تلاش‌های هماهنگ میان کشورهای عضو، همکاری در اشتراک گذاری اطلاعات را تقویت و اقداماتی را برای پاسخ مشترک به تهدیدات ترکیبی مانند خرابکاری و حملات تروریستی تدوین می‌کند.
حملات تروریستی اخیر به تالار شهر کروکوس در مسکو و بمب گذاری در شهر کرمان ایران باعث شد همکاری اطلاعاتی و سطح هوشیاری سازمانی برای مبارزه با تروریسم، تجزیه‌طلبی و افراط گرایی افزایش یابد. همچنین با گذار جهان از حالت تک قطبی به چندقطبی، مناطق جغرافیایی مستعد درگیری‌ها و جنگ‌های نیابتی به طور مداوم در حال گسترش هستند.
از آنجایی که سازمان همکاری شانگهای به عنوان بستری برای تقویت یکپارچگی و توسعه اقتصادی در سراسر اوراسیا عمل می‌کند، هرگونه بی‌ثباتی و ناامنی می‌تواند مانع پیشرفت یکپارچگی و در نتیجه رشد اقتصادی شود.
نشست آستانه
روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ سازمان شانگهای پنج را تشکیل دادند. از سال ۱۹۹۸ منشور سازمان همکاری شانگهای بندی کلیدی را در ماده نخست خود گنجانده است که بر تلاش‌های مشترک برای مبارزه با جدایی طلبی، افراط گرایی و تروریسم تأکید می کند. در سال ۲۰۰۱ ازبکستان به سازمانی پیوست که بعداً به سازمان همکاری شانگهای تغییر نام داد.
دوم و سوم آوریل آستانه قزاقستان میزبان نوزدهمین نشست دبیران شورای امنیت کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای بود. ایران برای نخستین بار به عنوان عضو کامل سازمان همکاری شانگهای در نشست شرکت کرد و مغولستان و بلاروس به عنوان کشورهای ناظر سازمان همکاری شانگهای به عنوان مهمان دعوت شدند.
قزاقستان ریاست نشست را برعهده داشت. قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان در سخنرانی خود تأکید کرد، مقابله با «سه نیروی شر» (تروریسم، جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی) و همچنین جرایم سازمان یافته فراملی، قاچاق مواد مخدر و چالش‌های امنیت سایبری، اولویت ریاست قزاقستان در سازمان همکاری شانگهای است.
سناریوی ژئوپلیتیک
در سخنرانی افتتاحیه سال ۲۰۰۱ نورسلطان نظربایف رئیس جمهور سابق قزاقستان، افغانستان را «مهد تروریسم» توصیف کرد. 20 سال پس از آن، خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان به ظهور مجدد فعالیت‌های تروریستی و بی‌ثباتی منطقه‌ای ناشی از این کشور منجر شد که حملات ژانویه در کرمان ایران این موضوع را تأیید می‌کند.
از آنجایی که هرج و مرج هدف کلیدی تروریسم است، حمله اخیر در مسکو که به وسیله شهروندان آسیای مرکزی انجام شد، برای اعضای سازمان همکاری شانگهای نگران‌کننده است. پیامدهای چنین رویدادهایی می‌تواند به اختلاف کشورهای همسایه، روسیه و تاجیکستان دو عضو سازمان منجر شود.
در واقع روند نگران کننده‌ای در آسیای مرکزی به عنوان بستری برای پرورش ایدئولوژی‌های افراطی در حال ظهور است. در همین راستا، داعش خراسان تبلیغات را به چندین زبان ازجمله تاجیکی، ازبکی و روسی منتشر می‌کند.
علاوه بر این، طالبان افغانستان در تلاش‌های خود برای ریشه‌کن کردن گروه‌های تروریستی که عمدتاً از آسیای مرکزی و افغان‌ها تشکیل شده، متناقض رفتار می کند. شواهد اخیر حاکی از آن است طالبان از حضور و فعالیت‌های القاعده در افغانستان حمایت می کند و اجازه می‌دهد فضای امنیتی این کشور را پیچیده‌تر کند.
در دوره کنونی شناسایی نیروهای مستعد به طور فزاینده‌ای چالش برانگیز شده است، به ویژه در مواردی مانند حمله مسکو که در آن تروریست‌ها دیگر متعصب نیستند، بلکه داوطلبان یا مزدورانی هستند که اینترنتی استخدام می‌شوند. این افراد اغلب بی‌سواد و فقیر هستند و با وعده غرامت ناچیز فریفته می‌شوند.
ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم
سازمان همکاری شانگهای شاهد تقویت همکاری علیه تروریسم است که با ایجاد ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم (RATS) در سال ۲۰۰۱ به اوج خود رسید. این سازمان مستقر در تاشکند ازبکستان، چارچوبی مشترک برای رسیدگی به چالش‌های جهانی تروریسم و افراط‌گرایی ایجاد و به کشورهای عضو در توسعه راهبردهای ضد تروریسم کمک کرد.
ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم مانورهای مشترکی را با هدف افزایش ظرفیت سازمان همکاری شانگهای در مقابله با شورش و تروریسم به وسیله آموزش پرسنل نظامی در عملیات تاکتیکی ضد تروریسم آغاز کرد.
طبق منابع منتشر شده، میان سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم به منطقه سازمان همکاری شانگهای کمک کرد تا از ۲۰ حمله تروریستی و ۶۵۰ جنایت مرتبط با ترور جلوگیری کند، همچنین یک هزار و 700 افراط گرا را خنثی و 2 هزار و 700 تروریست را دستگیر کرد.
ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم خود را با چالش‌های جدید ناشی از فعالیت‌های استخدام اینترنتی گروه‌های تروریستی سازگار کرده، به طوری که عملیات اطلاعاتی مشترکی را برای جلوگیری از کاربرد اینترنت برای اهداف تروریستی، جدایی طلبانه و افراطی انجام داده است.
همچنین یادداشت همکاری موجود میان ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم، سازمان شانگهای و مرکز ضد تروریسم کشورهای مشترک المنافع تلاش‌های امنیت جمعی کشورهای منطقه را تقویت می‌کند.
۲۹ مارس اجلاس چهل و یکم ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم در تاشکند با حضور هیئت‌های ذی صلاح هند، جمهوری اسلامی ایران، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، فدراسیون روسیه، تاجیکستان، ازبکستان و نمایندگان کمیته اجرایی ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم سازمان شانگهای برگزار شد.
همچنین در نشست موسوم به «اوراسیا-ضد ترور-۲۰۲۳» در شهر بیشکک تصمیماتی برای تصویب پیش نویس برنامه همکاری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مقابله با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی برای سال‌های ۲۰۲۵-۲۰۲۷ و همچنین نتیجه مانور مشترک ضد تروریسم اتخاذ شد.
در این میان پیشنهاد قرقیزستان در راستای عملیات مشترک برای خدمات مرزی از سوی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای با نام «همبستگی ۲۰۲۴» مورد حمایت قرار گرفت.
نتیجه‌گیری
حملات تروریستی اخیر در مسکو، کرمان و استان خیبر پختونخوا پاکستان بر ضرورت افزایش هوشیاری و همکاری در سازمان همکاری شانگهای برای مبارزه مؤثر با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی تأکید می‌کند.
هرچند سازمان همکاری شانگهای به عنوان بستری کلیدی برای همکاری امنیتی منطقه‌ای به تکامل خود ادامه می‌دهد، اما ابتکاراتی مانند ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم در تقویت تلاش‌های جمعی و رسیدگی به چالش‌های نوظهور، به ویژه مقابله با فعالیت‌های استخدام اینترنتی و تهدیدات امنیتی مرزی ضروری است.
چشم‌انداز جدید ژئوپلیتیکی ناشی از جنگ اوکراین و شکاف متعاقب آن در روابط بین‌الملل، نباید مانع از جریان اطلاعاتی میان کشورها و همکاری در تلاش‌های ضد تروریسم شود.
علاوه بر فعالیت‌های ضد تروریسم و ضد شورش، سازمان همکاری شانگهای دائم بر روی مبارزه با قاچاق غیرقانونی مواد مخدر، روان‌گردان‌ها، جرایم سازمان‌یافته فراملی، گسترش همکاری در زمینه امنیت اطلاعات بین‌المللی و همچنین همکاری بیشتر در چارچوب نهادهای چندجانبه مانند سازمان ملل متحد، کنفرانس تعامل و اعتمادسازی آسیا و سازمان پیمان امنیت جمعی کار می‌کند.
منبع: راهبرد معاصر
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد