بهبود معیشت روستائیان با ایجاد گردشگری شیلاتی/ ایجاد ۱۱ مزرعه آبزی پروری با امکانات گردشگری در آذربایجان‌شرقی
تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۸۷۳۰۷
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، قاسم جعفروند در گفتگو با خبرنگاران با بیان اینکه پیش بینی می شود با اجرای طرح ایجاد گردشگاه ها در مزارع پرورش ماهی ، معیشت روستائیان بهبود یابد اظهار داشت: ایجاد فضای گردشگری در مزرعه، باعث مهاجرت معکوس مردم و کسب درآمد غیرکشاورزی در محیط روستا از طریق تعامل میان گردشگران و افراد محلی می گردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی بیان داشت: ایجاد گردشگری در مزارع یا چند منظوره کردن کشاورزی می تواند به عنوان پاسخی برای چالش‌های محدودکننده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در روستا باشد. کشاورزان می توانند با دو منظوره کردن استخرهای کشاورزی و تولید ماهی علاوه بر ایجاد تنوع تولید باعث رونق بخشیدن به زندگی اقتصادی و اجتماعی بسیاری از مناطق روستایی شوند.
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهادکشاورزی استان با بیان اینکه گردشگری در بسیاری از کشورها به عنوان نیروی مولد و محرکه رشد اقتصادی شناخته می‌شود افزود: بسیاری از کشورها با توسعه ظرفیتهای گردشگری خود، ظرفیتهای زیادی در ایجاد اشتغال و منبع درآمد اضافی برای بسیاری از مردم به وجود آورده اند.
وی با بیان اینکه صاحب نظران بر این باورند که گردشگری شیلاتی می‌تواند به عنوان راهبردی جدید نقش مهم و سازنده‌ای در توسعه پایدار معیشتی ایفا نماید افزود: ایجاد مزارع گردشگری شیلات در استان با توجه به پتانسیلهای مناطق مختلف از نظر اراضی کشاورزی، می‌تواند در جذب گردشگران داخلی و خارجی موثر بوده و این امر دستیابی به توسعه پایدار را امکان پذیر می سازد.
جعفروند گفت: پس از همه‌گیری ویروس کرونا در سراسر جهان و تعطیلی نسبی گردشگری، سلیقه مردم در انتخاب مناطق سفر تغییر کرده و اقامت در روستاها ، مزارع و طبیعت‌گردی جایگزین سفر به شهرهای پرتردد و مراکز تجاری بزرگ شده است.
وی افزود: نکته‌ای که باید مدنظر داشت این است که با افزایش آگاهی مردم که به زندگی شهری و ماشینی عادت کرده اند، ایجاد زمانی برای گذراندن روزهای تعطیل در مزارع و عرصه های طبیعی، فرصتی ارزشمند برای دور شدن از زندگی روزمره و بدست آوردن آرامش در فضای روستا و مزرعه است؛ با این نوع گردشگری تجربه‌های ارزشمند از جمله آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم جوامع محلی، تامین بخشی از نیازهای روزمره به صورت مستقیم ، ارزان و تازه باعث توسعه روستاها و مزارع، بهبود اقتصاد جوامع محلی و بالطبع مانع مهاجرت و خالی شدن روستاها می گردد. به نظر می‌رسد با حمایت از گردشگری شیلاتی می‌توان علاوه بر ایجاد جمعیت‌پذیری روستایی، بسترهای پیشرفت اجتماع محلی و بقای فرهنگ روستایی و جریان متنوع درآمد را نیز فراهم کرد.
مدیر شیلات و امور آبزیان سازمان جهادکشاورزی استان ادامه داد: با اینکه زندگی در شهر و سبک زندگی شهری، بسیاری از ما انسانها را از طبیعت دور کرده است ولی با گردشگری در مزارع استان، اغلب بازدیدکنندگان با اقامت در کنار مزارع پرورش ماهی، صرف محصولات ارگانیک، فعالیتهای تفریحی و آموزشی از جمله بازدید علمی، ماهیگیری، عکاسی، آشپزی و پیاده روی در هوای سالم به دور از ازدحام شهرها را تجربه می‌کنند.
وی خاطر نشان کرد: مدیران مزارع پرورشی توریست پذیر با طبخ غذاهای بومی، طبخ غذاهای آبزی، اجرای موسیقی سنتی و ارائه لباسهای محلی و... می توانند گردشگران را جهت حضور در مزارع تشویق نمایند.
جعفروند افزود: در استان آذربایجان شرقی تعداد ۱۱ مزرعه آبزی پروری با امکانات گردشگری در شهرستانهای تبریز، چاراویماق، جلفا، هریس، اهر، بستان آباد، سراب، شبستر، مراغه، میانه و هشترود فعال هستند و علاوه بر آن سایر شهرستانهای استان و بخصوص منطقه آزاد ارس و حاشیه جاده مرزی جلفا ـ سیه رود با دارا بودن اراضی و مزارع پر رونق، ظرفیتی بی نظیر و پتانسیلی نزدیک به تعداد ۱۰۰ مزرعه آبزی پروری در حوزه گردشگری دارند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: گردشگری آذربایجان شرقی کشاورزی رشد اقتصادی فارس تبریز مهاجرت معکوس عکاسی آشپزی ارگانیک فرهنگ روستا موسیقی سنتی لباس های محلی تبریز اهر هریس چاراویماق رودخانه ارس جلفا سیه رود منطقه آزاد ارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۸۷۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مجنون گیلانی که ده‌ها سال آواره‌ی دریا بود/ عشق لیلا با «کاجامه خوس» چه کرد؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، عبدالله یک جوان عادی گیلک بود که در سال ۱۳۲۸ لیلا همسر عزیزش را در از دست داد. از آن پس اما او دیگر عادی نبود و هرگز هم آن آدم سابق نشد. به قایقی کوچک نشست، سر به دریا گذاشت، و در اتاقک محقر روی قایقش به زندگی ادامه داد. با ادامه پیدا کردن این وضعیت کم‌کم در میان محلی‌ها به «کاجامه خوس» معروف شد یعنی فردی که در کجامه [اتاقک کوچکی که در قایقش ساخته بود] می‌خوابد و شد قهرمان بسیاری از شعرهای گیلکی عاشقانه. در اردیبهشت ۱۳۵۳ گروهی از صیادان محلی کاجامه خوس را پس از مدت‌ها بی‌خبری در قایق فرسوده‌اش دیدند. این ماجرا این‌قدر عجیب بود که بلافاصله گزارشش در روزنامه‌ی اطلاعات (۲ اردیبهشت ۵۳) به این شرح منتشر شد:
«کاجامه خوس» پیر افسانه‌ای گیلان که زندگی حیرت‌انگیز او در اشعار محلی گیلک و فولکلور این قسمت از کشور ما اثر فراوان داشته زنده است!
دیروز [چهارشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۳] جمعی از صیادان محلی، پس از سال‌ها بی‌خبری از این مرد افسانه‌ای، بار دیگر او را در قایق کهنه و فرسوده‌اش که از ۲۵ سال پیش تنها خانه‌ی اوست، یافتند.
خبر زنده بودن «کاجامه خوس» به‌سرعت در گیلان دهان به دهان گشت و یک بار دیگر جمعی از شعرا و محققین فولکلور گیلان به سراغ او رفتند تا مردی را که یک ربع قرن، به امید دیدار «لیلا» همسر از دست‌رفته‌اش، در دریا سرگردان است، از نزدیک ببینید.
پیر کاجامه خوس در سراسر جهان تنها کسی است که چنین زندگی حیرت‌آوری دارد: او ۲۵ سال تمام است ک در اتاقکی در گوشه‌ی قایق فرسوده خود، یکه و تنها در دریا زندگی می‌کند. در تمام این مدت یک بار پایش را به میان مردم نگذاشته، نه نام خود را به یاد می‌آورد و نه از گذشت روزگار خبری دارد.
آن‌ها که از گذشته «کاجامه خوس» خبر دارند می‌گویند:
سرنوشت او این است که یکه و تنها در دریا بمیرد و قصه‌ای به قصه‌های شورانگیز دل‌دادگی زمان ما افزوده شود.
او ۲۵ سال پیش لیلا (همسر زیبایش) را در دریا از دست داد و با مرگ همسرش زادگاه خود خشکبیجار را ترک گفت... دو اسلحه‌ی روسی به مبلغ هفت قران از دو ملوان روسی که آن روزگار در کشتی‌های تجارتی کار می‌کردند خرید و با قایق ماهیگیری خود، زندگی در دریا و مرداب‌های دوردست و خالی از سکنه را آغاز کرد...
حالا پس از سال‌ها او در ساحل مرداب نیلی‌رنگ بندر پهلوی جایی که جز صدای مرغان وحشی و نجوای باد در دل برگ‌های درختان صدایی نیست، اقامت گزیده است...
خبرنگاران ما در رشت و بندر پهلوی که دیروز [چهارشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۳] ساعتی را با «کاجامه خوس» گذرانده‌اند، می‌نویسند: با گذشت هر بهار یک خط به بدنه‌ی قایق خود و یک خط به درخت قطوری که با آن الفتی دیرینه دارد، می‌کشد تا به حال ۲۵ خط به نشانه‌ی ۲۵ سال سرگردانی در دریا به تنه‌ی درخت و قایق او کشیده شده است... خوراک او ماهی و مرغان دریایی است... شب‌های جمعه، چند فانوس در اتاقک داخل قایق خود برمی‌افروزد و چشم به راه لیلا می‌ماند. تا سپیده‌دم در خیال، با همسر از دست‌رفته‌اش گفت‌وگوها دارد...
مردم می‌گویند: نام اصلی کاجامه خوس عبدالله است... و ده‌ها شعر محلی و ترانه‌های فولکلوریک و بومی که با زندگی گیلانی‌ها عجین شده، یادآور خاطرات اوست.
ترجمه‌ی یکی از این اشعار چنین است:
عبدو، بیا که دیگر کلبه‌ی تو سوخت...
و تنها پاروهای نیم‌سوخته‌ات به جا مانده...
بیا عبدو، ای پیر دریا که قایق خانه‌ی توست
بیا که فانوس است هم خاموش است
مبادا... که اسیر توفان شده باشی
باد می‌وزد...
موج‌ها را می‌لرزاند...
و عبدو سرگردان در دریاست...
۲۵۹
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899058
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت