لوازم خانگی ایرانی|موفقیت صنعت لوازم خانگی در گرو طراحی استراتژی صنعتی/بنگاه‌های ناکارآمد در بنگاه‌های موفق ادغام شوند
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۳۲۸۲۳
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، شرایط اقتصاد کلان تصمیم‌گیران اقتصادی را مجبور به اتخاذ تصمیماتی کرد که در نهایت به نفع صنعت لوازم خانگی شد. محدودیت منابع ارزی، مسائل اقتصاد بین‌الملل و تحریم‌ها باعث افزایش قابل توجه نرخ ارز و ممنوعیت واردات لوازم خانگی شد. این دو اتفاق آثار بسیار قابل توجه و مثبتی برای صنعت لوازم خانگی در پی داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در همین راستا مدتی پیش واردات لوازم خانگی کره‌ای هم ممنوع شد و این تصمیم به‌نوعی تحکیم‌بخش تصمیم سال 97 دولت برای ممنوعیت واردات لوازم خانگی بود.
برای بررسی این موضوع و آثار این تصمیمات و اینکه برای بهره‌برداری اقتصاد کشور از شرایط پیش آمده با مجید شاکری متخصص مدیریت مالی و پژوهشگر اقتصادی به‌گفت‌وگو پرداختیم که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید.
* سابقه طولانی اهمیت تولید لوازم خانگی و خودرو به دلیل تاثیر بر تراز پرداخت‌ها
فارس: از سال 97 به دلیل محدودیت منابع ارزی واردات لوازم خانگی ممنوع شد. به تازگی هم واردات لوازم خانگی از کره مجددا ممنوع اعلام شده است. در این میان عده‌ای معقتدند این سیاست خوب است موجب پر شدن ظرفیت خالی بنگاه‌های تولیدی در بخش لوازم خانگی خواهد شد و اشتغال را افزایش می‌دهد. اما عده‌ای دیگر می‌گویند این سیاست بد است و موجب کاهش رقابت‌پذیری تولیدکنندگان ایرانی و افزایش قیمت کالا در این بخش می‌شود. به نظر شما رویکرد دولت در این شرایط چگونه باید باشد؟
شاکری: برای این موضوع اساسا کلمات خوب و بد بی‌معناست. سوال اصلی این است که استراتژی شما در حوزه تولید لوازم خانگی چیست؟ در ایران همیشه یک بخش مهم و پیشینی از استراتژی توسعه صنعتی مربوط به لوازم خانگی بوده است. به خاطر اثر خاصی که روی تراز پرداخت‌های ایران داشت و به خاطر سابقه مشکلات ارزی کشور در سال 1338.
*ویژگی‌های استراتژی صنعتی چیست؟/ استراتژی می‌گوید چه زمانی درب واردات را ببند و چه زمانی باز کن
فارس: یعنی برای برای کاهش تقاضای ارز به صنعت لوازم خانگی داخلی توجه می‌شده است؟
شاکی: بله. به خاطر همین همیشه لوازم خانگی و خودرو مهم‌ترین حوزه‌هایی بوده که در استراتژی توسعه صنعتی ایران مدنظر بوده است. چه در دهه 40 و چه در استراتژی توسعه صنعتی در قالب برنامه توسعه دوم و سوم توسعه که کمابیش در دهه 70 و اوایل دهه 80 پیگیری شده است.
بنابراین معنای خوب یا بد در این قالب قرار می‌گیرد که استراتژی توسعه صنعتی چیست. استراتژی توسعه صنعتی به شما نمی‌گوید درب‌های واردات را ببند یا باز کن. می‌گوید در چه مرحله‌ای درب‌های واردات را ببند و چه زمانی باز کن. به شما می‌گوید در طول مسیر برخی تولیدکنندگان موجود را کنار بگذار و حمایت نکن و حتی آنها را مجبور کن در شرکت موفق‌تر ادغام شوند. خیلی وقت‌ها حمایت از تولید به معنای وادار کردن یک تولید کننده ناکارا به تعطیلی است.
یک زمان ممکن است به خاطر تقاضای بالایی که برای واردات لوازم خانگی وجود دارد، رانت واردات کالاهای لوازم خانگی را به تولیدکنندگان موجود بدهید و از این ابزار برای تامین مالی بخش دیگری از فرایند برنامه توسعه صنعتی در حوزه لوازم خانگی استفاده کنید. گاهی اوقات ممکن است شما با یک تولیدکننده قطعات لوازم خانگی وارد شرایط وسیع‌تری شوید و در گام‌های اولیه اجازه واردات به آن تولیدکننده هم بدهید. بنابراین کلماتی مانند انحصار یا عدم انحصار، تولید داخل، واردات و.. همه اینها از استراتژی توسعه صنعتی شما شروع می‌شود.
ممکن است لازم باشد در مراحل اولیه برای پاگرفتن یک صنعت رانت و انحصار ایجاد کنید یا لازم باشد در مرحله‌ای انحصاری را بردارید. این اقدامات برای یک چشم‌انداز 5 ساله است نه اینکه امروز چه کار کنیم. یکی از عللی که عملا سیاست‌گذاری ما رها شده در داخل رسانه‌هاست به‌گونه‌ای که برای هر امر سیاست‌گذاری عده‌ای در داخل رسانه‌ها با هم دعوا می‌کنند و آثار مباحث منتشر شده در رسانه‌ها را در تصمیم‌گیری مدیران می‌بینید، نبود استراتژی توسعه صنعتی است.
نبود استراتژی توسعه صنعتی پاسخ به خیلی از سوالات است. یکی از علل آشفتگی واکنش ایران به تحریم‌ها نبود استراتژی توسعه صنعتی است. اعم از اینکه شما درباره لوازم خانگی صحبت می‌کنید یا هر رشته صنعتی دیگر. ما در مرحله پیشاسیاست‌گذاری در حوزه لوازم خانگی هستیم.
* دولت باید به نفع تولیدکننده کاراتر رانت ایجاد کند و مانع از فعالیت تولیدکننده ناکارآمد شود
فارس: با توجه به شرایط اقتصادی ایران و نیاز کشور به داشتن یک استراتژی توسعه صنعتی، اول بگوییم کلیات این استراتژی توسعه چه چیزی می‌تواند باشد و از درون این استراتژی توسعه صنعتی، شاخصه‌های برنامه حمایت از صنعت لوازم خانگی چیست؟
شاکری: همیشه یک نقطه عظیمت داریم. مثلا در برنامه عمرانی سوم قبل از انقلاب اثر لوازم خانگی بر تراز پرداخت‌ها مدنظر بود. پس در زنجیره ارزش افزوده لوازم خانگی روی محصولاتی که راحت‌تر تولید می‌شد و ارز‌بری بیشتری داشت، تمرکز شد. یعنی اگر یک جایی از مونتاژ شروع شد، بخشی از استراتژی صنعتی بود. نکته مهم دیگر اینکه حتما در استراتژی توسعه صنعتی حتما باید به نفع تولیدکننده‌ای که بهتر و کاراتر عمل می‌کند، در کوتاه مدت رانت ایجاد کنید و به ضرر تولیدکننده‌ای که ناکارآمد است سد و مانع بگذارید و او را ناچار کنید بنگاهش را در بنگاه کاراتر ادغام کند.
* دیگر نباید به تولیدکننده ناکارآمد فرصت داد
فارس: نباید به تولیدکننده ناکارامد فرصت داد؟
شاکری: اصلا. شما در نهایت می‌خواهید بهترین تولید لوازم خانگی داخلی را داشته باشید تا زمین اینکه نیازهای داخلی کشور را پوشش می‌دهد روی تراز پرداخت‌ها هم فشار وارد نکند. بنابراین اصلا فرصت ندارید که بخواهید به بنگاه‌های غیرکارا فرصت بدهید. شما وقتی انحصار به صورت عام ایجاد می‌کنید و نرخ ارزی بالاتر از نرخ تعادلی دارید در عمل ناخواسته فرصت را ایجاد کرده‌اید. این حمایت‌گرایی ناخواسته‌ای که رخ داده است باید بهای آن را هم به دست آورد. بهای آن به دست آورد حدی از کارآمدی است و دولت حق دارد مانع از توزیع سود در برخی بنگاه‌ها شود و مواردی از این دست.
* سوالات که استراتژی صنعتی باید به آن پاسخ دهد
فارس: قوانین اقتصادی و تجاری ما اجازه این اقدامات را به دولت می‌دهد؟
شاکری: خیلی از موارد را با همین قوانین موجود هم می‌شود انجام داد. اما پیش از اینها سوال این است که دولت و حاکمیت چه می‌خواهد. آقای فاطمی امین گفته است ما با تولیدکنندگان لوازم خانگی صحبت کردیم و قرار شده است تا دو سال آینده میزان تولید 2 برابر شود. این شبهی از استراتژی صنعتی است اما مشخص نیست چرا باید در طول 2 سال 2 برابر شود. چه برنامه عملیاتی برای آن دیده شده است؟ کدام شرکت‌ها؟ آیا تولید یخچال در اولویت است یا اجاق گاز؟
چرا اینها اولویت باشد؟ چه بازار مصرفی برای آن دیده شده است؟ آیا بعد از دو سال که تولید 2 برابر شد برای طرف تقاضا برنامه‌ای در نظر گرفته شده است؟ مثلا هدف‌گذاری می‌کنیم در بازار عراق، افغانستان و سوریه و کشورهای همسایه صادرات افزایش یابد. آیا از اکنون زیرساخت‌های توسعه صادرات به این کشورها به وجود آمده است؟ برای این افزایش صادرات چه برنامه‌ای داریم؟
فارس: نظام تامین مالی چه نقشی می‌تواند ایفا کند؟
شاکری: همین الان که نظام بانکی با تورم پنجاه و چند درصد، تسهیلات با نرخ 18 درصد با همه حواشی که یک مقدار نرخ سود را بالاتر می‌برد، بزرگترین رانت را به تولیدکنندگان می‌دهد. هیچ اشکالی ندارد که این رانت را به تولیدکنندگان بدهیم اما بفهمیم که داریم رانت می‌دهیم و مابه‌ازای آن بستانیم. یا با آزادسازی نرخ بهره تسهیلات حوزه‌های مشخصی از تسهیلات برای مصارف مشخص و مابه‌ازای مشخصی ترجیحات نرخ بهره‌ای کنیم یا با مشارکت حقوقی بانک‌ها هزینه تامین مالی را برای بنگاه‌های مورد نظر کاهش دهد.
* همه حمایت‌ها از صنعت لوازم خانگی باید در چند شرکت کارآمدِ بزرگ محدود شود/ ناکارآمدها ادغام شوند
فارس: یعنی شما معتقدید باید برویم به سمت چند شرکت بزرگ لوازم خانگی و همه حمایت‌ها در این صنعت محدود به این شرکت‌ها شود؟
شاکری: بله. تمرکز اعتباری، تمرکز گمرکی و حمایت صادرات روی این چند شرکت. در برخی موارد حمایت از تولید یعنی مانع از برخی تولیدات دیگر.
فارس: سایر شرکت‌های فعال در این عرصه در زنجیره ارزش شرکت‌های اصلی قرار بگیرند؟
شاکری: بله. یا اینکه در داخل شرکت‌های اصلی و کارآمد ادغام شوند. هیچ دلیلی ندارد برای توسعه اجازه دهیم شرکت جدید راه‌اندازی شود.اتفاقا باید صدور مجوز برای شرکت جدید در برخی صنایع ازجمله صنعت لوازم خانگی باید محدود و یا متوقف شود.
* استراتژی صنعتی مشخص می‌کند که چه زمانی باید از بنگاه حمایت کرد و چه زمانی حمایت‌ها را برداشت
فارس: به نظر می‌رسد در برخی بخش‌های صنعتی باید به این سمت حرکت کنیم چون تجربه بسیاری از کشورها این را ثابت کرده است. مثلا مگر کره جنوبی چند تا شرکت مثل ال جی و سامسونگ دارد؟
شاکری: دقیقا ایده‌ای که عرض کردم برگرفته از ایده کره است. کره‌جنوبی که به‌زور ادغام‌ها را انجام می‌داد. با زور ژنرال پارک ادغام‌ها انجام شد و روش خاص شرق آسیایی برای توسعه صنعتی در پیش گرفت که این روش‌ها نقاط قوت و ضعف خودش را دارد. چون ما یک بار یک دهه را با این روش تجربه کردیم. اینکه شما چه زمانی باید دست از حمایت بردارید و وقتی شرکت به یک غول تبدیل شد رفتار حاکمیت با آن چگونه باید باشد، بحث است که باید به آن فکر کرد اما الان در شرایطی که قرار داریم و نرخ ارز بالا رفته و به اجبار واردات محدود شده است، به سراغ تکالیف استراتژی توسعه صنعتی هم از منظر پشتیبانی‌ها و هم از منظر محدودیت‌هایش باشیم.
* تولید نفت شیل با پشتیبانی‌های جدی دولت آمریکا به نتیجه رسید
فارس: بررسی فرایند توسعه صنعتی در آمریکا نشان می‌دهد اغلب صنایع در هر رشته‌ای، ابتدا با حمایت‌های ویژه دولت پا گرفته و قدرتمند شده است. درواقع اگر حمایت‌های ویژه دولت مثل تعرفه بالا و حمایت‌های یارانه‌ای و اعتباری و حتی معافیت مالیاتی نبود، بسیاری از صنایع در این کشور نمی‌توانستند به مرحله بلوغ برسند. حدود یک قرن سیاست‌های حمایتی و تعرفه‌ای برای حمایت از صنایع وضع شد و پس از شکل‌گیری استحکامات مالی، فنی و اقتصادی و انباشت دانش و تجربه در صنایع مختلف، سیاست تجارت آزاد زمانی توسط آمریکا ترویج شد. بخشی از حمایت‌ها به شکل معافیت مالیاتی مشروط به سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه و یا خرید تکنولوژی جدید بوده است.
شاکری: در داخل آمریکا حمایت دولت از یک بنگاه و صنعت و فناوری و لغو آن حمایت‌ها پس از چند سال یا چند دهه خیلی عادی است. شرکت کوکاکولا اساسا روی حمایت دولت از این شرکت برای سهمیه شکر بالا آمده است. یعنی کوکاکولا در زمان جنگ جهانی دوم به روشی این نوشیدنی را نوشیدنی جبهه‌های جنگ جا انداخت و به این شکل رشد کرد. اما آیا بعدا هم این نوع پشتیبانی ادامه پیدا کرد؟ خیر.
کل صنعت نفت شیل کاملا یک نقطه کانونی پشتیبانی همه جانبه اعتبارات، معافیت‌های مالیاتی، تغییرات نوآورانه و حتی تعیین خط مشی در سیاست‌های خارجی به مرحله بلوغ خود رسید اما این به معنای آن نیست که در دولت بایدن هم این سیاست به این شکل ادامه می‌یابد. آن هم با یک فاصله‌گذاری منطقی کل ساختار حمایتی را تغییر داده است.
*لغو حمایت‌ها در دوران بلوغ بنگاه
این هنر که ما در مرحله حمایت از بنگاه اقتصادی باقی نمانیم، یک مساله بسیار مهم است. وقتی کفش ملی را ساختیم و با حمایت دولت و حاکمیت رشد کرد، یکی از مسئولان وقت در حکومت پهلوی در خاطرات خود می‌گوید این مساله در نظام سیاست‌گذاری فهم نمی‌شد که چرا نباید دیگر از کفش ملی حمایت کرد.
در حالی که حمایت از صنایع معمولا حمایت از صنایع نوپا و جدید است و بعد از آن صنعت به مرحله بلوغ خود رسید باید حمایت‌ها را لغو کرد چون آن بنگاه می‌تواند روی پای خود بایستند و اگر متکی به حمایت‌های دولت باقی بماند از نوآوری و خلاقیت خواهد ماند و به تدریج سقوط خواهد کرد.
ما امروز نیازمند یک برنامه توسعه عمودی هستیم که بخش‌های مشخصی را هدف قرار دهد. مثلا بگوید اولویت من توسعه کارخانه‌ای و توسعه شهری است و اولویت من اینهاست و مسائل دیگر را فعلا کنار می‌گذارم. سایر بخش‌ها مهم هستند اما فعلا در سطح قاعده‌گذاری و مقررات‌گذاری به آنها توجه می‌کنیم. چون اولویت اول نیستند. چون امکانات محدود است و باید روی بخش‌های مشخصی تمرکز کرد.
به‌طور خاص به خاطر سابقه‌ای که ما در تراز پرداخت‌ها داریم همچنان می‌توانیم بگوییم که لوازم خانگی، پوشاک و خودرو اولویت‌های شماره یک نوشتن استراتژی توسعه صنعتی ما هستند. اشتباه است که فکر کنیم استراتژی صنعتی یعنی نوشتن یک کتابچه و بعد شروع کنیم به اجرا. باید به صورت گوشه‌ای و موردی شروع کنیم و بعد آن را بسط دهیم. اساسا استراتژی توسعه صنعتی حالت یادگیری که در داخل آن وجود دارد.
فارس: یعنی استراتژی صنعتی در فرایند اجرا خودش را اصلاح و تکمیل می‌کند.
شاکری: بله. مثلا می‌بینیم که 5 سال این صنایع یا کارخانه‌ها را حمایت کردیم و نتیجه‌اش مثبت بود و آثار خوبی برای صنعت و تولید در این بخش‌ها داشت. حالا این الگو را در صنعت پوشاک تکرار می‌کنم.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: لوازم خانگی توسعه واردات ایران استراتژی توسعه صنعتی واردات لوازم خانگی صنعت لوازم خانگی استراتژی صنعتی تراز پرداخت ها لوازم خانگی سیاست گذاری ادغام شوند بنگاه ها چه زمانی حمایت ها شرکت ها بخش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۳۲۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهری که برای ۱۰۰ سال آینده طراحی شد
شهر هوشمند فوجیساوای ژاپن (Fujisawa SST) از حیث استفاده از فناوری‌هایی نظیر زیرساخت‌های ضدزلزله، تحویل خودران، حمل‌ونقل هوشمند، تامین انرژی از پنل‌های خورشیدی و سیستم‌های نظارتی پیشرفته سرآمد است و به عنوان شهری برای ۱۰۰ سال آینده شناخته می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهر هوشمند پایدار فوجیساوا یک شهر کوچک به اصطلاح «تجربی» است که با حمایت پاناسونیک و با هدف توسعه فناوری‌هایی برای کاهش تأثیر انسان در جهان و با رویکردی شهروندمحور توسعه یافته است.
این شهر هوشمند ژاپنی یک هدف اضافی را نیز دنبال می‌کند که استفاده از فناوری اطلاعات برای دستیابی به اهداف ۷، ۱۱، و ۱۷ توسعه پایدار سازمان ملل متحد است که به ترتیب شامل مفاهیم انرژی مقرون‌به‌صرفه و پاک، شهرها و جوامع پایدار و مشارکت برای اهداف است. حال آیا فوجیساوا می‌تواند به این هدف دست یابد؟
در حالی که تفاسیر متفاوتی از شهر هوشمند وجود دارد اما یک اجماع مشترک وجود دارد: شهری است که به تقویت پایداری اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی اختصاص داده شده است، در حالی که خدمات را از طریق نوآوری‌های دیجیتالی که نیازهای همه ساکنانش را برآورده می‌کند، افزایش می‌دهد.
نوآوری‌ها شامل سیستم‌های حمل‌ونقل شهری هوشمندتر، مدیریت تأمین آب پیشرفته، طرح‌های کاهش زباله و اجرای سیستم‌های روشنایی و گرمایش کارآمدتر در ساختمان‌ها است. علاوه بر این، شهر هوشمند مستلزم تقویت مدیریت شهری تعاملی‌تر و پاسخگوتر و همچنین طراحی فضاهای عمومی است که برای ساکنان قابل سکونت و ایمن‌تر باشد.
شهرهای هوشمند را می‌توان در تمام قاره‌ها از جمله آسیا، آفریقا، خاورمیانه یا اروپا یافت. این شهرها به ترویج شیوه زندگی پایدارتر اختصاص دارند و اغلب با نام‌های مختلفی مانند شهر دیجیتال، شهر حساس، شهر بوم‌گردی یا شهر سبز فعالیت می‌کنند.
شهر هوشمند فوجیساوای ژاپن که با نام Fujisawa SST شناخته می‌شود، یک پروژه توسعه شهری پایدار است که توسط پاناسونیک و چند شرکت فناوری شریک ایجاد شده است و در استان کاناگاوا حدود ۵۰ کیلومتری توکیو قرار دارد.
با مساحت ۱۹ هکتار و با فضایی برای حدود هزار خانه، هدف اصلی این شهر کشف فناوری‌هایی است که برای کاهش اثرات زیست‌محیطی شهرها طراحی شده‌اند. راه‌حل‌ها عمدتاً توسط پاناسونیک ارائه می‌شوند، با این حال، سایر همکاران این شهر شامل شرکت گاز توکیو و یاماتو ترانسپورت هستند.
یکی از اهداف اصلی تعیین‌شده فوجیساوا کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به میزان ۷۰ درصد در مقایسه با سطوح سال ۱۹۹۰ است. این شهر خانه‌های تک‌خانواده و حذف وسایل نقلیه موتوری را در اولویت قرار داده است.
نوآوری‌هایی نیز در زمینه پنل‌های خورشیدی، مدیریت شبکه هوشمند، فناوری باتری، وسایل نقلیه تحویل خودران، سیستم‌های نظارتی، سازه‌های مقاوم در برابر زلزله در این شهر به وضوح به کار برده شده است.
اولین ساکنان فوجیساوا در سال ۲۰۱۴ وارد شدند، اما انتظار می‌رود این پروژه برای چندین دهه ادامه یابد. بسیاری از اهداف به‌ویژه استفاده بهتر از انرژی، انسجام اجتماعی بالقوه یا کاهش درازمدت مورد انتظار در نرخ جرم و جنایت با چشم‌انداز ۱۰۰ ساله تعیین شده‌اند.
یکی از پروژه‌های اولیه شهر مربوط به پنل‌های خورشیدی است که روی همه پشت‌بام‌ها نصب شده است و هدف آن تأمین صددرصدی انرژی مورد نیاز خانواده‌ها است. یک سیستم باتری، انرژی تولیدشده توسط پنل‌های خورشیدی در طول روز را ذخیره می‌کند تا در مواقع نیاز مورد استفاده قرار بگیرد.
مانند سایر شهرهای آسیایی، فوجیساوا در حال آزمایش فناوری نظارت انبوه به نفع امنیت عمومی است. این شهر کوچک با نصب ۵۰ دوربین در مجموعه و گشت‌های فیزیکی متعدد، قصد دارد هر نوع جرمی را کنترل کند.
جابه‌جایی الکتریکی یکی از ارکان اساسی این جامعه هوشمند است و شامل اتومبیل‌های برقی و دوچرخه و نقاط شارژ متعدد در سراسر شهر می‌شود. در پایان سال ۲۰۲۰، پاناسونیک شروع به استفاده از ربات‌های تحویل خودکار کرد که با سرعت بسیار کم (۴ کیلومتر در ساعت، مشابه سرعت پیاده روی تند) رانندگی می‌کنند.
توسعه فناوری ژاپنی مقاوم در برابر زلزله برای محافظت از خانواده‌ها و شبکه‌های برق در این شهر نیز برجسته است. ژاپن در بین گسل‌ها قرار دارد به دلیل فراوانی و شدت زلزله‌هایش مشهور است و چندین دهه است که راه حل هوای مقاوم در برابر زلزله را توسعه داده است. در فوجیساوا، تمام زیرساخت‌ها به گونه‌ای ضدزلزله احداث شده‌اند که قبل و بعد از حرکت زمین به کار خود ادامه می‌دهند.
با این حال، همه ویژگی‌های فوجیساوا در مورد تکنولوژی نیست. قلب شهر میزبان نهادی است که مردم می‌توانند در آن جمع شوند تا در مورد مسائل مربوط به شهر بحث کنند و نقش فعالی در توسعه این محله عجیب و غریب ژاپنی داشته باشند.
واضح‌ترین انتقاد از فوجیساوا دقیقاً مدل شهری آن است که ساخت خانه‌های تک‌خانواده را تقویت می‌کند. از آنجایی که این مدل بیشترین تأثیر زیست‌محیطی را دارد، بیشترین مصرف آب و انرژی را نیز به همراه خواهد داشت.
انتقاد دوم که اغلب در گزارش‌های رسانه‌های غربی دیده می‌شود، مربوط به استفاده از داده‌ها و مسائل اخلاقی مرتبط با نوآوری شرکت‌های مؤسس شهر است. بر اساس گزارش سازمان ملل، شرکت‌های بزرگ فناوری سهم قابل‌توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی دارند و ردپای کربن آنها تقریباً دو تا سه درصد از کل انتشار جهانی را تشکیل می‌دهد.
در میان شرکت‌های فناوری پیشروی ژاپن، گروه پاناسونیک مسئول انتشار حدود ۱۱۰ میلیون تن CO۲ در سال در کل زنجیره ارزش خود است. این رقم معادل مصرف سالانه برق ۲۰ میلیون خانوار است و حدود یک درصد از کل انتشارات ناشی از مصرف برق جهان را نشان می‌دهد. بنابراین، آیا فوجیساوا نشان‌دهنده تعهد واقعی به تغییر است یا صرفاً تلاشی برای تغییر نام تجاری چندملیتی ژاپنی است؟
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد