سلامت روان در گرو سبک زندگی سالم است
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۸۳۰۵۰
حسین ابراهیمیمقدم روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: از قرن هجدهم میلادی در برخی کشورها، شماری بیماریهای مسری شایع شده و پزشکان روشهای موثر قابل توجهی برای پیشگیری و معالجه در اختیار نداشتند. بنابراین اصلاحطلبان بهداشتی و متخصصان حوزه سلامت، تغییر سبک زندگی را عامل اصلی پیشگیری از بیماری و ارتقای سلامت معرفی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تصریح کرد: ترک سیگار، مشروبات الکلی، موادمخدر، گیاهخواری، ورزش و استفاده از دستگاههای ورزشی از جمله عوامل مورد توجه در تغییر این سبک زندگی به شمار میرفت.
ابراهیمی مقدم ادامه داد: در سالهای اخیر نیز علل مرگ ومیر از بیماریهای عفونی به بیماریهای مزمن گرایش یافت و برخی علل مرگ ومیر همچون تصادفات رانندگی نیز ناشی از سبک غلط زندگی عنوان شد که شمار تلفات انسانی را افزایش میداد.
وی تاکید کرد: بنابراین در کنار این سبک از زندگی، به عوامل تنزل در شاخصهای سلامت روان همچون استرس، اضطراب، تعارضات، ناکامیها، طلاق و جدایی نیز به عنوان عوامل تضعیف سیستم ایمنی بدن نگریسته شد که میتواند آسیبپذیری در برابر بیماری همهگیر امروز، کرونا را هم افزایش دهد.
به گفته ابراهیمی مقدم، در دوران شیوع طاعون، وبا و حصبه نیز عادات غلط زندگی اعم از سیگار کشیدن و ضعف سیستم ایمنی بدن، سبب وضعیت شدید بیماری و افزایش شمار مرگ ومیر بود.
وی با اشاره به افزایش بیماریهای غیرواگیر نظیر سرطان ادامه داد: در راستای عوامل محیطی و سبک غلط زندگی، برخی بیماریها نظیر بیماریهای قلبی - عروقی و سرطان در حال افزایش و بعضی بیماریها مانند سکته مغزی کاهش یافته و این امر ناشی از استرس و نگرانیهای جهان امروز است.
ابراهیمی مقدم افزود: کاهش کیفیت تغذیه و رفتارهای خطرزا همانند افزایش مصرف چربیها و اضافه وزن، فقدان تحرک، عدم استفاده از کمربند ایمنی در ترددهای شهری و جادهای هم میتواند سلامت را با مخاطره روبهرو و بهداشت روانی را تحتتاثیر قرار دهد.
وی توضیح داد: برخی رفتارها همچون ورزش، کاهش وزن، ترک سیگار و الکل به عنوان حافظ سلامت مطرح میشود، این رفتارها در ارتقای بهداشت روانی موثر است، اما در دوران شیوع کرونا رعایت این دستورالعملها در کنار شیوهنامههای بهداشتی مقابله با کرونا همانند استفاده از ماسک و فاصلهگذاری اجتماعی، باعث تقویت سیستم ایمنی بدن، پیشگیری درصد قابلتوجهی از بیماری و غلبه بر کووید۱۹ در صورت ابتلا میشود.
این متخصص روانشناسی خاطرنشان کرد: بنابراین اشخاص در این رابطه به دو گروه تقسیم میشوند، گروه نخست برای بهبود سلامتی هدفمند عمل کرده و در همه زمینهها با مدیریت اضطراب و استرس، تغذیه سالم و تغییر رفتار در موقعیتها، سعی در ارتقا سلامت و ثبات در زندگی خواهند داشت.
به گفته وی، متخصصان علوم پزشکی نیز در حوزه درمان از طریق جلب اطمینان بیمار، تشخیص درست، دقت و هوشیاری و برخورد صحیح نقشی اساسی در ارتقای سلامت روان به ویژه در شرایط کنونی بحران کرونا ایفا میکنند.
رفتارهای بهداشتی باید از دوران کودکی آموزش داده شود
ابراهیمی مقدم ادامه داد: رفتارهای بهداشتی باید از دوران کودکی آموزش داده شوند و در این رابطه خانواده نقشی اساسی ایفا میکند. فرزندان با مشاهده رفتار والدین الگوبرداری کرده و آموزش میبینند و با مولفه تشویق و پاداش ترغیب میشوند.
وی همچنین یادآور شد: بروز علائم بیماری و اختلالات روانی هم به منظور حفظ سلامت روان باید مورد توجه قرار بگیرد، اما اضطراب و نگرانی در این باره، سلامت روان را تضعیف خواهد کرد.
این استاد دانشگاه افزود: برخی عناصر نظیر جدالهای درونی، عقده و ناکامی که با عدم دریافت کمک از دیگران همراه شده و گاه سبب تمایل به انتقام خواهد شد، همانند خودکشی طبیعی است و همچون سیگار کشیدن، شخص را به مرگ تدریجی هدایت میکند.
ابراهیمی مقدم ادامه داد: زندگی با خانواده، دوستان خوب، مراقبتهای بهداشتی از طریق ایجاد تشکیلات مربوطه در برخی سازمانها میتواند در ارتقای سلامت روان اثرگذار باشد. همچنین احداث و ساخت بعضی اماکن تفریحی و ورزشی نظیر پارکها برای تخلیه هیجانات روانی نیز میتواند بهداشت روانی جامعه را افزایش دهد.
تقویت باورهای معنوی و ارتقای سلامت روان
این رواندرمانگر تصریح کرد: الگوهای فکری، باورها و اعتقادات مذهبی نیز در رشد و تقویت بهداشت روانی موثر است. توکل به پروردگار، راز ونیاز و مناجات با خالق سبب افزایش آرامش درونی و به دنبال این آرامش، ارتقاء سلامت روان است.
ابراهیمی مقدم تاکید کرد: جسم و روح در هم آمیخته و اختلال در یک بعد، موجب آسیب در بعد دیگر خواهد شد. بنابراین به منظور دستیابی به سطح قابلقبولی از سلامت روان، باید صحت و سلامت هر دو بعد را با هم درنظر داشت. فراهم کردن حداقل نیازهای این دو بعد در کنار سلامت اجتماعی نقشی مهم در کسب و بهبود این بهداشت روانی ایفا خواهد کرد.
۱۳۵۲
۱۳۵۲
منبع: ایرنا
کلیدواژه: اختصاصی ایرنا سلامت روان بهداشت و سلامت اختصاصی ایرنا سلامت روان بهداشت و سلامت ابراهیمی مقدم بهداشت روانی سلامت روان بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۸۳۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه چیز درباره انگ اجتماعی
در سالهای دور، روی پوست بدن بردههای سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته میشد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانهگذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته میشود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیشداوری و تعصب یا باورهای غلط مرتبط با ویژگیها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرشها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین میکند.
از اینکه بگم بیماری روانی دارم، میترسمدر این بین از برچسب گذاریها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمیکنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغلشان را از دست بدهند میترسند! برای همین از درمان خودداری میکنند یا آن را به تعویق میاندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این میتواند آسیبزا باشد!
حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیضانگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانهای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان میدهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.
انگ عمومی شامل نگرشهای منفی یا تبعیضآمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاستهای دولت و سازمانهای خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصتها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود میکند. به عنوان مثال میتوان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبتهای بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر میگذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانوادهای که از آنها حمایت میکنند، هم اثرگذار است.
انگ، اختلاف اجتماعی میسازد!کلیشهها و پیشداوریها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بیکفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیشبینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانهها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبتهای بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "
تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردمانگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر میکند؛ کاهش امید، عزت نفس پایینتر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزولهسازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصتهای کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیتهای اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالشهای خاص موفق نخواهید شد یا نمیتوانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.
انگ میتواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد
اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه میکنند، میتوانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ میتواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.
انگ در محل کار
کارمندان با استرسهای شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانیهای مالی، مشکلات روابط یا نگرانیهای قانونی، مقابله میکنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران میگویند که میتوانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
راههای کاهش انگبه گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راهها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت میکنند و داستانهایشان را به اشتراک میگذارند میتوانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را میشناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعیتر و قابل ملموس میشود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانیهای سلامت مشابه بودهاند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستانهای خود را در مورد چالشهای سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشتهاند و بحث را بسیار بیشتر به رسانههای عمومی و گفتگوهای روزمره آوردهاند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستانهای شخصی آنلاین هستند.
اقدامات فردی برای کاهش انگاتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه میدهد:
علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراکگذاری در رسانههای اجتماعی
به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید
از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند
برابری بین بیماریهای جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید
نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید
در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمانهای مراقبتهای بهداشتی.
به رسانهها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده میکنند و داستانهای بیماری روانی را به شیوهای انگزننده ارائه میکنند
توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه میکنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع میکنم. "
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی